Sygn. akt VI Ka 515/13
Dnia 25 października 2013 r.
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Wieja
Protokolant Anna Potaczek
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Lesława Kwapiszewskiego
po rozpoznaniu w dniu 25 października 2013 r.
sprawy M. U.
oskarżonego z art. 178a § 1 kk
z powodu apelacji, wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Kamiennej Górze
z dnia 29 lipca 2013 r. sygn. akt VIII K 442/13
I. zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego M. U. w ten sposób, że w pkt 2 części dyspozytywnej w miejsce podstawy prawnej rozstrzygnięcia z art. 70 § 2 kk wskazuje właściwą tj. art. 70 § 1 pkt 1 kk,
II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,
III. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.
Sygn. akt VI Ka 515/13
M. U. został oskarżony o to, że:
w dniu 16 czerwca 2013r., o godz. 15.00 w W., woj. (...), prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki r. o nr rej. (...) w stanie nietrzeźwym potwierdzonym wynikiem badań alcosensorem 1,22 mg/dm 3 i 1,24 mg/dm 3 alkoholu w wydychanym powietrzu,
tj. o czyn z art. 178a§1kk
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze VIII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Kamiennej Górze wyrokiem z dnia 29 lipca 2013r. (sygn. akt VIIIK 442/13):
1. M. U. uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, stanowiącego występek z art. 178a§1kk i za to na podstawie art. 178a§1kk wymierzył mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,
2. na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art. 70§2kk wykonanie orzeczonej wobec M. U. kary pozbawienia wolności zawiesił warunkowo na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata,
3. na podstawie art. 42§2kk orzekł wobec M. U. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat,
4. na podstawie art. 63§2kk na poczet orzeczonego wobec M. U. zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zaliczył okres pozbawienia go prawa jazdy od dnia 16 czerwca 2013r.,
5. na podstawie art. 49§2kk orzekł od M. U.na rzecz Funduszu (...)świadczenie pieniężne w kwocie 500 (pięciuset) zł,
6. na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od M. U. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 90,00 zł z tytułu kosztów sądowych i wymierzył mu opłatę w kwocie 180,00 zł.
Apelację od powyższego wyroku wniósł Prokurator Rejonowy w Kamiennej Górze w części dotyczącej orzeczenia o karze. Wyrokowi temu zarzucił:
- obrazę przepisu prawa materialnego, tj. art. 70§2kk poprzez jego błędne zastosowanie jako podstawy prawnej zawartego w punkcie 2 części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania wymierzonej oskarżonemu M. U. kary pozbawienia wolności, albowiem wskazany przepis stanowi podstawę prawną takiego orzeczenia dla sprawcy młodocianego lub działającego w warunkach opisanych w art. 64§2kk, tymczasem oskarżony M. U. zarówno w dacie popełnienia zarzucanego mu czynu, jak i w dniu orzekania w sprawie przez Sąd I instancji nie posiadał żadnego z opisanych wyżej statusów, a zatem podstawą prawną orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania wymierzonej mu kary pozbawienia wolności mógł być jedynie art. 70§1 pkt 1kk.
Stawiając powyższy zarzut prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze VIII Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Kamiennej Górze poprzez wskazanie w punkcie 2 jego części dyspozytywnej jako podstawy prawnej zawartego tam orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania wymierzonej oskarżonemu M. U.kary pozbawienia wolności art. 69§1 i 2kk i art. 70§1 pkt 1kk zamiast aktualnie tam zamieszczonego art. 69§1 i 2kk i art. 70§2kk i utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy w pozostałej jego części.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja jest zasadna. Trafnie wskazuje, że przepis art. 70§2kk pozwala na warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności wyłącznie sprawcom młodocianym oraz odpowiadającym w warunkach art. 64§2kk. Tymczasem M. U. nie jest sprawcą młodocianym, gdyż w chwili czynu miał ukończone 27 lat. Nie spełniał zatem przesłanek z art. 115§ 10 kk przepisu określającego ustawowe warunki dla przyjęcia statusu sprawcy młodocianego. Jednym z tych warunków jest wiek. W chwili czynu nie może on przekroczyć 21 lat a w dacie orzekania przed Sądem I instancji sprawca nie może przekroczyć 24 roku życia. Żadnej z tych przesłanek M. U. nie spełniał a zatem nie przysługiwał mu status sprawcy młodocianego. Oskarżony nie był do tej pory karany sądownie co wyklucza jego odpowiedzialność w warunkach art. 64§2kk (tak zwana recydywa wielokrotna czyli multirecydywa). W tej sytuacji zasadny był zarzut a wskazujący na obrazę art. 70§2kk przez jego zastosowanie mimo braku podstaw faktycznych a w konsekwencji prawnych do jego przywołania w części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku. Przedstawione rozważania nakazywały zatem zmianę pkt 2 części dyspozytywnej zaskarżonego wobec M. U. wyroku poprzez zastąpienie błędnie przywołanej podstawy prawnej z art. 70§2kk wskazaniem podstawy właściwej to jest przepisu art.70§1 pkt 1kk.
W pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.
Orzeczenie o zwolnieniu oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze znajduje swoje prawne uzasadnienie w treści art. 624§1 kpk w zw. z art. 634 kpk. Formalnie koszty te powinien ponieść M. U.. Względy słuszności, o jakich w swym końcowym fragmencie mówi §1 art. 624 kpk przemawiały za orzeczeniem zwalniającym od kosztów. Potrzeba przeprowadzenia postępowania odwoławczego wyniknęła wyłącznie z inicjatywy oskarżyciela publicznego dla wyeliminowania uchybienia prawnego zaskarżonego wyroku. Oskarżony tego postępowania nie wszczynał ani nie inspirował jego przeprowadzenia.
uk.