WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Sylwia Staniszewska
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Dorota Cichorz-Dąbrowska

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2018 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A w W.

przeciwko M. D.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1398/18

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. wniósł pozew domagając się zasądzenia od pozwanego kwoty 1345,13 zł z odsetkami umownymi od kwoty 1.050 zł od dnia 28.07.2015 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że (...) Sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej udzielała drogą elektroniczną krótkoterminowych pożyczek gotówkowych przez internet. Osoba ubiegająca się o pożyczkę musiała zarejestrować się na stronie internetowej spółki podając m.in. imię, nazwisko, numer P., numer dowodu osobistego, miejsce zamieszkania. Warunkiem rejestracji było potwierdzenie przeczytania i zaakceptowaniu Warunków Umowy Potyczek Okresowych. W trakcie rejestracji osoba ubiegajaca się o pożyczkę zobowiązana była dokonać przelewu opłaty rejestracyjnej na rachunek spółki. W celu otrzymania pożyczki osoba ta winna była złożyć wniosek. Kwota pożyczki przelewana była na rachunek pożyczkobiorcy, z którego została przelana opłata rejestracyjna.

Pozwany dokonał rejestracji na stronie internetowej spółki, wniósł opłatę, zaakceptował warunki umowy.

Zgodnie z wnioskiem pozwanemu udzielona została pożyczka nr (...) na okres 30 dniu w wysokości 1050 zł.

Pozwany zobowiązał się do zwrotu pożyczki powiększonej o kwotę prowizji w wysokości 295,13 zł, łącznie kwotę 1345,13 zł. Pozwany do dnia wniesienia pozwu nie zapłacił należności. Przedmiotowa wierzytelność została zbyta Spółkę na rzecz powoda.

Pozwany nie stawił się na termin rozprawy, nie złożył odpowiedzi na pozew, nie ustosunkowała się do żądań pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 29.12.2014 r. pozwany zarejestrował się na stronie internetowej (...) (...) Polska Sp. z o.o, wniósł opłatę rejestracyjna w kwocie 0,01 zł, zaakceptował warunki umowy pożyczki. W dniu 27.06.2015 r. (...) Sp. z o.o. zawarła z pozwanym za pomocą strony internetowej umowę pożyczki nr (...) na kwotę 1050 zł. Pożyczka została udzielona na okres 30 dni. Pozwany zobowiązany był do spłaty kwoty pożyczki i prowizji w kwocie 295,13 zł, łącznie kwotę 1345,13 zł. Spłata miała nastąpić 27.07.2015 r. W dniu 27.06.2015 r. (...) Sp. z o.o. przelał na rachunek bankowy pozwanego kwotę 1050 zł tytułem umowy pożyczki nr (...).

(dowód: dokumenty k. 16-25)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z normą art. 339 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba, że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Przewidziane w art. 339 § 2 k.p.c. domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie strony faktycznej wyroku i nie obowiązuje w zakresie prawa materialnego. Domniemanie to zastępuje jedynie postępowanie dowodowe i to tylko wówczas gdy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwość. Wobec tego, że działanie z art. 339 § 2 k.p.c. nie rozciąga się na dziedzinę prawa materialnego, obowiązkiem sądu rozpoznającego sprawę w warunkach zaoczności jest rozważenie, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenia strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania. (por. Wyrok SN z dnia 31.03.1999 r. (...) 176/97)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty przedłożone przez stronę powodową. W świetle przedstawionych przez powoda dowodów jego twierdzenia o okolicznościach przytoczonych w pozwie budzą wątpliwości, co do okoliczności skutecznego nabycia wierzytelności w stosunku do pozwanego od pierwotnego wierzyciela.

Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Po myśli art. 509 § 2 k.c. wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Jak stanowi art. 510 § 1 k.c. umowa sprzedaży, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Zgodnie z treścią art. 511 k.c. jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelność powinien być również pismem stwierdzony.

Powództwo podlega oddaleniu, ponieważ powód nie udowodnił by nabył od (...) Sp. z o.o. wierzytelność dochodzona pozwem. Powód nie przedstawił umowy cesji wierzytelności zawartej przez niego z pierwotnym wierzycielem, ani oświadczenia pierwotnego wierzyciela o zbyciu na poowda wierzytelności w stosunku do pozwanego.

Z powyższych przyczyn, wobec braku dowodów na nabycie przez powoda wierzytelności w stosunku do pozwanej a zatem braku legitymacji czynnej, na podstawie powołanego przepisu i art. 720 k.c. powództwo zostało oddalone.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...),

3.  (...)

(...)