UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 23 listopada 2017r. znak: (...) przyznał M. B. prawo do emerytury od 1 października 2017r. Odmówił jednocześnie prawa do rekompensaty wskazując, iż wnioskodawczyni nie udowodniła 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Decyzję tę organ rentowy wydał w oparciu o art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych oraz przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Dodał, iż do okresów pracy w szczególnych warunkach nie uznał zatrudnienia wnioskodawczyni:

- od 1 lutego 1983r. do 31 grudnia 1987r.

- od 4 stycznia 1988r. do 30 listopada 1991r.

- od 2 grudnia 1991r. do 31 marca 2002r.

- od 2 maja 2002r. do 31 maja 2002r.

- od 14 czerwca 2002r. do 31 lipca 2003r.

- od 1 sierpnia 2003r. do 31 grudnia 2004r.

- od 1 stycznia 2005r. do 31 grudnia 2008r.

Odwołanie od tej decyzji wniosła M. B.. Domagała się jej zmiany poprzez przyznanie jej prawa do rekompensaty. Wskazała, iż w sprawie V U 1321/13, przy ustalaniu jej prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach Sąd Okręgowy w Legnicy uznał jej po odjęciu okresów pobierania zasiłków chorobowych i urlopu bezpłatnego – łącznie 11 lat, 6 miesięcy i 17 dni okresów pracy w szczególnych warunkach. Podniosła, iż decyzja organu rentowego jest błędna bowiem do okresów pracy w szczególnych warunkach uznanych przez sąd doliczyć należy okres pracy w szczególnych warunkach od 1 stycznia 2005r. do 31 grudnia 2014r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu powołał te same okoliczności, które zostały wskazane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, podkreślając, iż wnioskodawczyni nie udowodniła żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił:

Wnioskodawczyni M. B. urodziła się (...) Ma prawo do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym od 1 października 2017r.

W dniu 31 października 2017r. złożyła wniosek o przyznanie jej prawa do emerytury z rekompensatą. Skarżoną decyzja z 23 listopada 2017r. uzyskało prawo do emerytury, przy czym odmówiono jej prawa do rekompensaty.

/bezsporne, a nadto dokumenty z akt ubezpieczeniowych wnioskodawczyni)

M. B. w pełnym wymiarze czasu pracy była zatrudniona:

1) w Zespole(...) w J. od 1 lutego 1983r. do 31 grudnia 1987r. (4 lata, 11 miesięcy - na stanowisku: lekarza stażysty, młodszego asystenta oddziału chirurgicznego, asystenta oddziału chirurgicznego.

Podczas tego zatrudnienia, w dniu 13 listopada 1986r. uzyskała kwalifikacje w postaci specjalizacji I stopnia w zakresie anestezjologii i intensywnej terapii. Od tego momentu w okresie od 14 listopada 1986r. do 31 grudnia 1987r. sprawowała opiekę anestezjologiczną nad pacjentami przed, w trakcie oraz po przeprowadzeniu zabiegów medycznych, zabezpieczała w tym zakresie również zabiegi na oddziale położniczym, ginekologicznym i wewnętrznym. Sporadycznie była kierowana na izbę przyjęć. Nie istniały w tym okresie odrębne oddziały anestezjologiczne. Lekarze anestezjolodzy byli w tym okresie zatrudniani na oddziałach chirurgicznych. Jest to okres 1 roku, 1 miesiąca i 18 dni),

2) w Zespole (...)w L. – od 4 stycznia 1988r. do 30 listopada 1991r. ( 3 lata, 10 miesięcy i 28 dni) – na stanowisku asystenta. Praca wnioskodawczyni w tym okresie polegała na badaniu pacjentów przez planowanym zabiegiem, celem ustalenia ich stanu, doboru odpowiedniego rodzaju znieczulenia, znieczulaniu na sali operacyjnej, monitorowania stanu pacjentów podczas zabiegu, nadzorowaniu pacjentów w czasie pobytu na sali pooperacyjnej. Poza tym zajmowała się prowadzeniem dokumentacji medycznej oraz znieczulaniem pacjentów przed wykonaniem drobnych zabiegów w gabinecie zabiegowym.

3) w Zespole (...) w J. od 2 grudnia 1991r. do 31 marca 2002r. (10 lat, 4 miesiące) – na stanowisku młodszego asystenta, asystenta działu anestezjologii.

Miała urlop bezpłatny w okresie od 1 października 1998r. do 31 grudnia 1998r. (3 miesiące)

Łącznie okres wykonywania tej pracy to 10 lat i 1 miesiąc

4) w Zespole (...) w J. od 2 maja 2002r. do 31 maja 2002r. - 1 miesiąc – na stanowisku asystenta działu anestezjologii.

5) w Zespole (...) w J. od 14 czerwca 2002r. do 31 lipca 2003r. (1 rok, 1 miesiąc i 18 dni) – na stanowisku kierownika działu anestezjologii, asystenta działu anestezjologii.

Miała urlop bezpłatny od 1 do 14 lipca 2002r. tj. 14 dni.

Łącznie okres wykonywania tej pracy w pełnym wymiarze czasu pracy wynosi 1 rok, 1 miesiąc i 4 dni

W czasie zatrudnienia w Zakładzie(...) w J. od 2 grudnia 1991r. do 31 lipca 2003r. wykonywała prace lekarza anestezjologa. Znieczulała pacjentów do planowych zabiegów i na ostrych dyżurach. Przygotowywała ich do zabiegów, zapoznawała się z dokumentacją medyczną, badała pacjentów, oceniała czy kwalifikują się oni do znieczulenia i jakiego rodzaju, jakie dawki środków winny zostać im podane. Opiekowała się nimi po zabiegach, w szczególności czy proces ich wybudzenia przebiega prawidłowo.

W nagłych przypadkach uczestniczyła w reanimacji i intubacji pacjentów również na innych oddziałach.

6) w (...) w L. od 1 stycznia 2005r. do 28 lutego 2007r. (2 lata i 2 miesiące) na stanowisku lekarza zespołu wyjazdowego specjalistycznego (reanimacyjnego).

W omówionych wyżej okresach zatrudnienia wnioskodawczyni miała łącznie 6 miesięcy i 12 dni okresów pobierania zasiłków chorobowych.

Dowody:

- akta emerytalne: świadectwa pracy, świadectwa pracy w szczególnych warunkach, przebieg zatrudnienia wnioskodawczyni (zestawienie okresów składkowych i nieskładkowych)

- akta osobowe wnioskodawczyni: umowy o pracę i aneksy do tych umów, zakresy obowiązków, harmonogramy pracy, podania o zmniejszenie wymiaru czasu pracy, wnioski o urlopy bezpłatne

- zeznania świadków:

(e-protokół z 25.10.2018r. k.45-46): P. M. 00:05:56-00:12:38; D. W. 00:12:38-00:21:50;)

(e-protokół z 24.10.2018r. k.65-66): G. K. 00:06:25-00:11:29, H. S. 00:11:29-00:17:24, A. T. 00:17:14-00:25:50

- wyjaśnienia wnioskodawczyni (e-protokół z 28.10.2018r. jw.): 00:25:50-00:37:15.

Sąd zważył:

Odwołanie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 21 ustawy z dnia ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (t.jedn.: Dz.U. z 2015.965 ze zm.), rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat. Rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS (ust. 2).

W myśl art. 23 cyt. ustawy, ustalenie rekompensaty następuje na wniosek ubezpieczonego o emeryturę. Rekompensata przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego, o którym mowa w przepisach art. 173 i art. 174 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (ust. 2).

Rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury (a w niniejszej sprawie – prawo do rekompensaty), ustala się na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.8.43 ze zm.). Rozporządzenie to stosuje się do pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wymienione w § 4-15 rozporządzenia oraz w wykazach stanowiących załącznik do rozporządzenia (§ 1 ust. 1). Z kolei w myśl § 2 ust. 1 tego rozporządzenia – okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

W rozpoznawanej sprawie kwestią sporną było, czy wnioskodawczyni posiada co najmniej 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach uprawniający ją do rekompensaty w myśl cyt. wyżej przepisów ustawy o emeryturach pomostowych.

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszym postępowaniu, w szczególności zawarte w aktach emerytalnych świadectwa pracy, świadectwa pracy, świadectwa pracy w szczególnych warunkach, przebieg zatrudnienia oraz w aktach osobowych umowy o pracę i aneksy do tych umów, harmonogramy pracy, zakresy obowiązków, wnioski zmniejszenie wymiaru czasu pracy i o urlopu bezpłatne – w powiązaniu z zeznaniami świadków: P. M., D. W., G. K., H. S. i A. T. oraz wyjaśnieniami wnioskodawczyni pozwoliły na uznanie, że spełnia ona warunek posiadania co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Należy bowiem jako takie uznać okresy zatrudnienia wymienione w części ustaleń faktycznych, kiedy wnioskodawczyni opisane prace wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy tj.

1) w Zespole (...) w J. od 14 listopada 1986r. (od momentu uzyskania specjalizacji anestezjologicznej) do 31 grudnia 1987r. - to okres 1 roku, 1 miesiąca i 18 dni),

2) w Zespole (...) w L. – od 4 stycznia 1988r. do 30 listopada 1991r. ( 3 lata, 10 miesięcy i 28 dni

3) w Zespole (...)w J. od 2 grudnia 1991r. do 31 marca 2002r. (10 lat, 4 miesiące) – pomniejszony o okres urlopu bezpłatnego (1.10.1998r.-31.12.1998r.) - łącznie okres wykonywania tej pracy to 10 lat i 1 miesiąc

4) w Zespole (...)w J. od 2 maja 2002r. do 31 maja 2002r. - 1 miesiąc

5) w Zespole (...) w J. od 14 czerwca 2002r. do 31 lipca 2003r. (1 rok, 1 miesiąc i 18 dni) – pomniejszony o okres urlopu bezpłatnego (1.07.2002r.-14.07.2002r.), łącznie okres tej pracy wynosi 1 rok, 1 miesiąc i 4 dni

Są to okresy pracy w szczególnej wymienionej w Wykazie A, dziale XII, poz, 1 załącznika do rozporządzenia RM z 7 lutego 1983r. – tj. prace w służbie zdrowia – na oddziałach intensywnej opieki medycznej, anastezjologii, psychiatrycznych i odwykowych, onkologicznych, leczenia oparzeń oraz ostrych zatruć w bezpośrednim kontakcie z pacjentami

6) w (...) w L. od 1 stycznia 2005r. do 28 lutego 2007r. (2 lata i 2 miesiące) .

Jest to okres pracy w szczególnej wymienionej w Wykazie A, dziale XII, poz, 4 załącznika do rozporządzenia RM z 7 lutego 1983r. – tj. prace w służbie zdrowia – w zespołach pomocy doraźnej pogotowia ratunkowego oraz medycznego ratownictwa górniczego.

Łącznie okresy pracy wnioskodawczyni w szczególnych warunkach wynoszą 18 lat, 5 miesięcy i 5 dni. Należy jeszcze pomniejszyć je o okresy pobierania zasiłków chorobowych tj. o 6 miesięcy i 12 dni. Co ostatecznie daje 17 lat, 10 miesięcy i 23 dni okresów pracy w szczególnych warunkach, o które ujęte są w wykazie A, dziale XII, poz. 1 i 4.

Sąd nie uznał pozostałych wnioskowanych okresów, w których wnioskodawczyni zatrudniona była w niepełnym wymiarze czasu pracy.

Aby bowiem zaliczyć określone zatrudnienia do okresów pracy w szczególnych warunkach, musi ona być wykonywana jak wyżej wskazano stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Ponadto nie można było dać wiary wnioskodawczyni i świadkom, którzy twierdzili, iż w okresie przed specjalizacją wykonmywał ona stale, w pełnym wymiarze czasu pracy, samodzielnie i bez pomocy – prace lekarza anestezjologa. Był to okres kiedy uczyła się ona tego zawodu, przypatrywała się pracom anestezjologa, wykonywała je pod nadzorem. Trudno założyć, by pracodawca dopuścił ją do tak odpowiedzialnych czynności, w okresie kiedy nie posiadała do tego kwalifikacji.

Nieuznanie tych okresów pozostaje bez znaczenia dla oceny uprawnień wnioskodawczyni do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Pozostały uznany okres uprawnia ją do uzyskania prawa do tego świadczenia, bowiem dalece przekracza wymagane 15 lat.

Wobec czego na podstawie art. 477¹⁴ § 2 kpc sąd zmienił zaskarżona decyzje i orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Regina Stępień

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE