UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 11 maja 2018r. (...) – odmówił G. Z. prawa do ponownego przeliczenia emerytury.

W uzasadnieniu wskazano ,iż wnioskodawczyni nie przedłożyła żadnych nowych dowodów, które pozwoliłyby na przeliczenie świadczenia w inny sposób , niż dotychczasowy .

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła G. Z. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do ponownego przeliczenia emerytur przy uwzględnieniu przychodów , od których odprowadzane były składki na ubezpieczenia społeczne otrzymanych po przyznaniu prawa do emerytury w związku ze świadczoną pracą w pierwszym kwartale 2007r. i wypłaconymi z tytułu zatrudnienia nagrodami w 2007r. w miesiącach : maju . wrześniu i grudniu oraz w 2008r. w styczniu i kwietniu ; łączna suma przychodu z tego tytułu 32141,64zł , a łączna suma składek 9056,26zł ( karty 3 i 14akt sprawy) .

W konsekwencji wnioskodawczyni domagała się przeliczenia emerytury za pełny okres ostatnich 10 lat , czyli od 01 kwietnia 1997r. do 31 marca 2007r. z zachowaniem zasady proporcjonalności za rok 1997 i 2007.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

W uzasadnieniu podtrzymano stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni G. Z. – ur. (...) - jest uprawniona do dwóch emerytur.

Pierwszą emeryturę przyznano decyzją z dnia 16.03.2007r. znak: (...)- od dnia 01.03.2007r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Emerytura została przyznana na podstawie art.29 w zw. z art .46 ustawy emerytalnej, a jej wysokość jest obliczona zgodnie z art.53 tej ustawy. Wnioskodawczyni pozostawała w zatrudnieniu do dnia 31.03.2007r. Do ustalenia wysokości emerytury uwzględniono 29 lat i l m-c, tj. 349 m-cy okresów składkowych oraz 6 lat i 11 m-cy, tj. 83 m-ce okresów nieskładkowych. Podstawę wymiaru emerytury ustalono zgodnie z art.15 ustawy emerytalnej. Po przeliczeniu decyzją z dnia 07.07.2010r., do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i wskaźnika wysokości tej postawy, przyjęto wynagrodzenie, które stanowiło podstawę wymiaru składek z kolejnych 10 lat kalendarzowych, tj. od 01.01.1997r. do 31.12.2006r. wybranych z 20 lat poprzedzających bezpośrednio rok zgłoszenia wniosku o emeryturę. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynosi 224,41%.

Drugą emeryturę ZUS Oddział w L. przyznał decyzją z dnia 15.06.2015r. znak: (...) - od dnia 01.05.2015r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Emerytura została przyznana na podstawie art.24, a jej wysokość jest obliczona zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej, czyli z uwzględnieniem zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz z waloryzowanych składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc przyznania prawa do emerytury. Z uwagi na fakt, iż skarżąca podlegała ubezpieczeniu społecznemu do 31.03.2007r., przy ustalaniu wysokości emerytury uwzględnione zostały wszystkie należne składki do tej daty, tj. do 31.03.2007r. Jako świadczenie korzystniejsze, wypłacana jest pierwsza z ww. emerytur.

W dniu 06.03.2018r. skarżąca złożyła wniosek o ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego (wg starych zasad) z uwzględnieniem innego niż dotychczas zakresu dziesięciu najlepszych zarobkowo lat, tj. 1998-2007, gdyż poprzedni okres obejmował lata 1997-2006. Ponadto wnosiła o przeliczenie emerytury z kapitału początkowego, w związku z uzyskaniem zaświadczeń Rp-7 za okres pracy 1974-1979 oraz 1975-1976. Do wniosku dołączone zostały Zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia20.02.2018r. (1974-1979), 08.11.2017r. (1975-1976) oraz 11.10.2017r. (2007).

Organ rentowy, rozpatrując wniosek z dnia 06.03.2018r., przeliczył obie emerytury.

Przeliczając pierwszą emeryturę, ZUS Oddział w L. ustalił wskaźniki wysokości podstawy wymiaru emerytury, w sposób określony w art. 110 ustawy o emeryturach i rentach z FUS , czyli z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego w części po przyznaniu świadczenia, przyjmując wynagrodzenie uzyskane roku 2007 w kwocie 31.769,64zł, tj.:

1) z kolejnych 10 lat kalendarzowych (1998-2007), wybranych z 20 lat kalendarzowych (1998-2017)
poprzedzających bezpośrednio rok zgłoszenia wniosku o przeliczenie - wwpw wynosi 215,50%,

2) z 20 lat kalendarzowych (1984-1988 i 1993-2007), wybranych z całego okresu ubezpieczenia przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o przeliczenie emerytury - wwpw wynosi 188,98%.

Ponieważ żaden z ww. wskaźników wysokości podstawy wymiaru emerytury, nie jest wyższy od dotychczasowego wynoszącego 224,41%, organ rentowy uznał brak podstaw do przeliczenia emerytury na podstawie art.110 ustawy emerytalnej.

Ponadto ZUS Oddział w L. , ustalił wskaźniki wysokości podstawy wymiaru emerytury, w sposób określony w art.111ustawy emerytalnej, tj.:

1) z kolejnych 10 lat kalendarzowych (1997-2006) wybranych z 20 lat kalendarzowych (1987-2006),poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę — WWW wynosi 224,41%,

2) z kolejnych 10 lat kalendarzowych (1998-2007) wybranych z 20 lat kalendarzowych (1998-2017),poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przeliczenie emerytury- wwpw wynosi 215,50%,

3) z 20 lat kalendarzowych (1983-1988 i 1993-2006) wybranych z całego okresu ubezpieczenia, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o przeliczenie emerytury- wwpw wynosi — 190,20%,

Nadal najkorzystniejszym wskaźnikiem wysokości podstawy wymiaru emerytury, jest wskaźnik dotychczasowy wynoszący 224,41%, ustalony z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. 1997-2006. Z uwagi na to, iż żaden ze wskaźników nie jest wyższy od dotychczasowego, brak podstaw do przeliczenia emerytury na podstawie art. 111 ustawy emerytalnej.

W związku z powyższym w sprawie wydano decyzję z dnia 11.04.2018r,, ustalając kwotę emerytury w dotychczasowej wysokości, która od 01.03.2018r. wynosi 3.336.68zł.

Przeliczając drugiej emerytury, ZUS Oddział w L. decyzją z dnia 10.04.2018r. ponownie ustalił kapitał początkowy, który na dzień 01.01.1999r. wynosi 176.406,45zl. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych, tj. 1974-1976, 1980-1988 i 1991-1998, wybranych z całego okresu ubezpieczenia przed dniem 01.01.1999r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 138,11%. Następnie przeliczono emeryturę z uwzględnieniem ponownie ustalonego i zwaloryzowanego kapitału początkowego, który na dzień przyznania prawa do emerytury, tj. 01.05.2015r. wynosi 562.062,41zl. Do ustalenia wysokości emerytury, zgodnie art.26 ustawy emerytalnej, przyjęto:

-: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji 210.572,68zł
-: kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego 562.062,41zł
-: sumę kwot pobranych emerytur 278.453,09zł
-: średnie dalsze trwanie życia 21 l,90m-cy
Kwota emerytury wynosi 2.332,15zł i została wyliczona w poniższy sposób:
[(210.572,68zl + 562.062,41zl-278.453,09zł)/211,90] = 2.332,15zł

Wysokość emerytury po waloryzacji to: od 01.03.2016r.-2.337,75zł, od 01.03.2017r.-2.348,04zł ; od 01.03.2018r.-2.418.01zł.

Z uwagi na wysokość drugiej emerytury (2.418,01zł), jako świadczenie korzystniejsze, nadal wypłacana jest emerytura pierwsza (3.336,68zl), o czym skarżąca została powiadomiona decyzją z 11.04.2018r.

dowód :

- akta emerytalne wnioskodawczyni k. 1- 105 oraz akta kapitału początkowego .

W odwołaniu od decyzji dnia 11 kwietnia 2018r. wnioskodawczyni złożyła w dniu 26 kwietnia 2018r. pismo zatytułowane odwołanie, wniosek , które organ rentowy zakwalifikował jako nowy wniosek .

Rozpoznając powyższy wniosek ZUS Oddział w L. wydał zaskarżoną decyzję .

dowód:

- akta emerytalne wnioskodawczyni k.106-109.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Do wniosku z dnia 24 listopada 2017r. (...) nie dołączył żadnych dokumentów ani nie wskazał w jego treści jakichkolwiek okoliczności, które istniały przed uprawomocnieniem się decyzji w sprawie świadczenia, a które mają wpływ na prawo do świadczenia lub na jego wysokość.

Przepisy art. 114 ustawy z 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zezwalają na ponowną ocenę prawa do świadczenia emerytury tylko w przypadku przedłożenia nowych dowodów lub ujawnienia nowych okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na prawo do tych świadczeń. Stanowisko to należy uzupełnić o stwierdzenie wywiedzione z art. 114 ust. 1 ustawy, że powinny to być okoliczności nieznane organowi rentowemu, ale istniejące przed wydaniem decyzji, bowiem z użytego w tym przepisie określenia "ujawniono" wynika, że niewątpliwie chodzi o okoliczności nieznane organowi w chwili orzekania o prawie do świadczeń ( tak: Sąd Apelacyjny w Poznaniu, w wyroku z dnia 16 lutego 2007r., III AUa 1233/05 ).

Podkreślić należy, że kwestia przeliczenia świadczenia wnioskodawczyni obu emerytur była już przedmiotem decyzji 11 kwietnia 2018r. , gdzie organ rentowy dokonał przeliczenia emerytury – zgodnie z wnioskiem ubezpieczonej przy zastosowaniu zasad przeliczeń z art. 110 oraz art.111 ustawy emerytalnej z FUS- co przedstawiono w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia . Organ rentowy prawidłowo przyjął , że brak podstaw do przeliczenia emerytury na podstawie ww. przepisów , ponieważ nadal dla wnioskodawczyni najkorzystniejszym wskaźnikiem podstawy wymiaru emerytury jest wskaźnik dotychczasowy 224,41% przyjęty z 10 lat kalendarzowych tj. 1997- 2006 . Przy uwzględnieniu tego wskaźnika ustalona kwota emerytury wyniosła brutto 3336,68zł od dnia 01 marca 2018r.

Organ rentowy prawidłowo nie przyjął do ustalenia podstawy wymiaru emerytury wnioskowanego przez G. Z. roku 2007r. , gdyż – zgodnie z art. 111 ustawy emerytalnej z FUS -podstawę wymiaru emerytury ustalona jest z 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy , w którym złożono wniosek o emeryturę . Skoro jak wynika z ustaleń faktycznych poczynionych w niniejszej sprawie wnioskodawczyni złożyła wniosek o emeryturę w dniu marcu 2007r. to 20 lecie , z którego organ rentowy wybierał 10 kolejnych lat przypadało w okresie od 1987r. do 2006r.

Przeliczając emeryturę na podstawie art. 111 i 110 ustawy emerytalnej ZUS Oddział w L. wyliczył prawidłowo podstawę wymiaru emerytury z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych poprzedzających rok zgłoszenia wniosku o przeliczenie emerytury ( 1998-2017) oraz z 20 lat kalendarzowych ( 1984-1988 i 1993-2007) i prawidłowo – wbrew wnioskowi odwołującej się - nie zastosował do przeliczenia podstawy wymiaru emerytury za te okresy zasad proporcjonalności za lata 1997 i 2007 . Sąd w tym zakresie podziela stanowisko organu rentowego przedstawione w odpowiedzi na odwołanie , ponieważ w ustawie emerytalnej brak jest podstaw prawnych do zastosowania zasady proporcjonalności przy ustaleniu WWPW emerytury . Taka zasada wprowadzona jest tylko do ustalenia wskaźnika podstawy kapitału początkowego – zgodnie z art. 174 ust.1 ustawy emerytalnej .

Przy ustaleniu drugiej emerytury tzw. kapitałowej , do której prawo ustalone zostało na podstawie decyzji z dnia 15 czerwca 2015r. zostały wszystkie wliczone składki odprowadzone od przychodów po 01 stycznia 1999r. w tym składki – w przypadku wnioskodawczyni – odprowadzone od przychodu osiąganego po grudniu 2006r. Składki te ewidencjonowane są na indywidualnym koncie prowadzonym dla każdego ubezpieczonego od 01 stycznia 1999r. Do ustalenia wysokości emerytury – zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej – ZUS przyjął kwotę składek zaewidencjonowanych na koncie wnioskodawczyni z uwzględnieniem waloryzacji i była to kwota łączna 210572,68zł . Zatem wskazane w odwołaniu składki od przychodów uzyskanych przez wnioskodawczynię w pierwszym kwartale 2007r. , w maju , wrześniu i grudniu – 2007r. oraz w styczniu i kwietniu 2008r. – zostały uwzględnione przez organ rentowy do wyliczenia emerytury kapitałowej we wskazanej części według stanu konta ubezpieczonego czyli według łącznej kwoty składek zaewidencjonowanych na indywidualnym koncie G. Z. również odprowadzonych za okresy wskazane w odwołaniu .

Reasumując Sąd na podstawie art. 477¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie , gdyż nie było podstaw do jego uwzględnienia z przyczyn wskazanych w niniejszym uzasadnieniu .

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE