Sygn. akt IV U 153/18
Dnia 05 grudnia 2018 roku
Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie :
Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska
Protokolant : Karolina Nowicka
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 grudnia 2018 roku w Ś.
sprawy z odwołania J. O.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.
w sprawie (...)
o świadczenie rehabilitacyjne
I. oddala odwołanie;
II. zasądza od powoda J. O. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Powód J. O. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 22 czerwca 2018 roku odmawiającej jej prawa do świadczenia rehabilitacyjnego od dnia 28 marca 2018 roku. W uzasadnieniu wskazał, iż posiadana przez niego dokumentacja medyczna i odczuwane dolegliwości bólowe jednoznacznie, zdaniem powoda, wskazują, że konieczne jest dalsze leczenie i rehabilitacja, gdyż w dalszym ciągu nie jest w stanie wykonywać obowiązków pracowniczych. W dalszej części uzasadnienia powód przedstawił historię swojej choroby i trudności, jakie sprawia mu ona w pracy zawodowej i życiu codziennym.
Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powołano art. 18 ust.1 i 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( t.j. Dz.U.2017.1368 ze zmianami ). Wskazano, iż zarówno orzeczenie lekarza orzecznika jak i komisji lekarskiej ZUS wskazuje na brak niezdolności powoda do pracy, a zatem brak było podstaw do przyznania wnioskowanego świadczenia.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny :
Powód J. O. od dnia 3 lipca 2017 roku do 31 grudnia 2017 roku był niezdolny do pracy z powodu choroby i pobierał wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, a następnie zasiłek chorobowy./bezsporne /
Przyczyną niezdolności powoda do pracy były zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z zespołem bólowym. Od dnia 1 stycznia 2018 roku powód nie wymagał dalszego leczenia rehabilitacyjnego w ramach świadczeń rehabilitacyjnych albowiem odzyskał zdolność do pracy.
Dowód : opinia biegłego sądowego neurologa k. 13
akta ZUS i dokumentacja medyczna ( w załączeniu i w aktach)
Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył :
Odwołanie podlegało oddaleniu.
Zgodnie z brzmieniem art. 18 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( t.j. Dz.U.2017.1368 ze zmianami ) świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie to przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.
Jak wynika z akt ZUS oraz przeprowadzonego dowodu z opinii biegłej sądowej neurolog powód od dnia 1 stycznia 2018 roku był zdolny do pracy, a zatem nie spełnił podstawowej przesłanki, aby otrzymać prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Sąd dał wiarę w tym zakresie opinii biegłej sądowej albowiem stanowiła ona wnikliwą ocenę stanu zdrowia powoda, rzeczowo uzasadnioną, do której żadna ze stron nie wniosła pisemnych zastrzeżeń.
Dlatego też Sąd w oparciu o powyższe i na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 14 §1 kpc oddalił odwołanie, w punkcie II zasądzając koszty postępowania , od ponoszenia których ( w przeciwieństwie do opłat i wydatków ) powód nie jest ustawowo zwolniony ( art. 98 i nast. kpc w zw. z §11ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (DZU z 2018r. poz.265)