UZASADNIENIE

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością złożyła pozew do Sądu Rejonowego w Gliwicach przeciwko J. K., w którym wniosła o nakazanie pozwanemu wykonania na rzecz powódki regeneracji sklepowych wózków platformowych poprzez ściągnięcie z nich warstwy cynku oraz powłok lakierniczych, z zastrzeżeniem w przypadku braku tego wykonania przez pozwanego – upoważnienie powódki do wykonania tego na koszt pozwanego.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że powierzyła pozwanemu wykonanie renowacji wózków platformowych. Po upływie około 6 miesięcy od odbioru gotowych wózków zaczęły one korodować co zdaniem powódki, jest wynikiem nienależytego wykonania renowacji przez pozwanego. W trakcie oględzin w dniu 27 października 2009r. pozwany przyznał, że po regeneracji wózki wykazują ogniska korozji, co świadczy o nieprawidłowości wykonanej usługi.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie w całości żądań strony powodowej z jednoczesnym uznaniem, że żądania te są bezzasadne, a także o zasądzenie od powódki kwoty 2 300,00 zł tytułem odszkodowania. Pozwany podniósł, że zgłaszane przez powódkę roszczenia są bezzasadne, gdyż nie zostały spełnione wymogi, jakich należy dochować przy zgłaszaniu reklamacji.

Wyrokiem z dnia 07 sierpnia 2013 roku Sąd Rejonowy w Gliwicach oddalił powództwo w zakresie żądania nakazania pozwanemu wykonania regeneracji 10 sztuk wózków platformowych średnich o symbolu (...), zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.300 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 25 sierpnia 2010r. do dnia zapłaty oraz zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.557,90 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że strony zawarły umowę o dzieło, której przedmiotem było wykonanie przez pozwanego regeneracji wózków sklepowych należących do powódki, zgodnie z treścią oferty powódki. Pierwsza partia wózków została dostarczona powódce 15 września 2008r., a kolejne partie w następnych miesiącach, a ostatnia 24 stycznia 2009r. Wózki zostały odebrane przez powódkę bez zastrzeżeń. Po okresie około 6 miesięcy od odbioru zregenerowane wózki zaczęły śniedzieć i korodować, pojawiły się odpryski powłoki. W dniu 20 maja 2010r. powódka wezwała pozwanego o podjęcie w terminie 14 dni działań zmierzających do usunięcia wad wózków naprawianych przez pozwanego. W odpowiedzi na pismo powódki pozwany nie uwzględnił zastrzeżeń powódki co do jakości wykonanych prac. Pozwany nigdy nie uznał reklamacji. Nie doszło też między stronami do zawarcia nowej, ustnej umowy, w której pozwany zobowiązałby się do ponownej regeneracji wózków sklepowych powoda na swój koszt.

Sąd Rejonowy uznał, że powódce przysługuje wobec pozwanego roszczenie odszkodowawcze z tytułu nienależytego wykonania zobowiązania, które nie było dochodzone z tytułu rękojmi, czy gwarancji, ale na podstawie art. 471 k.c. W rozpatrywanym przypadku opinia biegłego sądowego jednoznacznie wskazała na fakt nienależytego wykonania dzieła przez pozwanego.

Biegła stwierdziła w opinii pisemnej, że poddane badaniu przez biegłą wózki transportowe i koszowe zostały pomalowane farbą srebrną. Wyniki badań biegłej świadczą o nałożeniu farby srebrnej na podłoże o różnym stopniu uszkodzenia. Biegła stwierdziła także, że wykonanie renowacji w prawidłowy sposób zapewniłoby ochronę konstrukcji wózków przed korozją żelaza na okres co najmniej kilkunastu miesięcy. Wózki nie zostały przez pozwanego polakierowane ani ocynkowane, wbrew ofercie.

W związku z nienależytym wykonaniem zobowiązania powódka doznała szkody, gdyż zapłaciła pozwanemu za dzieło, które nie zostało należycie i zgodnie z umową wykonane. Powódka, by móc dalej użytkować wózki, musi na własny koszt dokonać ich ponownej regeneracji. Sąd uznał, że kwota 230 złotych odszkodowania za jeden wózek nie jest wygórowana a zatem zasadne jest zasądzenie na rzecz powódki odszkodowania w kwocie 2.300 złotych

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 k.c. w związku z art. 455 k.c.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany zaskarżając go w zakresie punktu 2 i 3 , wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania za obie instancje, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Zaskarżonemu wyrokowi pozwany zarzucił m. in. :

naruszenie przepisów postępowania tj. art. 233 § 1 kpc w zw. z art. 285 § 1 kpc poprzez dokonanie ustaleń faktycznych dotyczących jakości wykonanej przez pozwanego usługi renowacji w oparciu o opinię biegłego , która nie jest wiarygodna, gdyż została sporządzona na podstawie oględzin dowolnie wybranych wózków znajdujących się u powódki, a nie konkretnie 10 wózków, których renowacji dokonał pozwany. Ponadto oględziny wózków zostały sporządzone w 4 lata od ich renowacji w trakcie których były one używane przez klientów i przechowywane na parkingu zewnętrznym na którym poddane były działaniu zewnętrznych czynników atmosferycznych. Powódka nie udowodniła, iż pozwany dokonał renowacji wózków które były przedmiotem oględzin biegłego.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że Sąd I instancji prawidłowo ustalił w niniejszej sprawie stan faktyczny. Nie dawał on jednak Sądowi Rejonowemu podstaw do stwierdzenia, że uszkodzenia wózków wynikają z nienależytej jakości usługi renowacyjnej wykonanej przez pozwanego. Z zeznań świadka R. F. wynika, ze miały one charakter mechaniczny.

Odnowione wózki został odebrane przez powódkę bez żadnych zastrzeżeń, co zostało potwierdzone odpowiednim protokołem odbioru, dokonanym ze strony powódki przez pracowników jej działu technicznego. Wózki które były przedmiotem oględzin biegłej nie były tożsame z wózkami, które były przedmiotem wykonanej przez pozwanego renowacji, na co pozwany zwracał uwagę w toku oględzin, a co biegła potwierdziła w toku zeznań złożonych na rozprawie. Dochodzone przez powódkę roszczenie dotyczy tylko 10 wózków odnowionych przez pozwanego. Biegła podczas oględzin dokonała oceny dowolnie wybranych przez siebie wózków spośród kilkuset znajdujących się u powódki, z czego ogromnej większości pozwany nigdy nie remontował.. Powódka wbrew obowiązkowi z art. 6 kc nie udowodniła, że pozwany odnawiał konkretnie te same wózki, które badała biegła. Okoliczność ta została jednak przez Sąd I instancji niesłusznie pominięta. Powyższe świadczy, ze roszczenie powódki nie zasługuje na uwzględnienie.

W odpowiedzi na apelację powódka wniosła o jej oddalenie i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazała, że wykonana przez pozwanego usługa regeneracji wózków nie zapewniła rezultatów, jaki wynikał z zawartej umowy. Z opinii biegłej jednoznacznie wynika, że pozwany zamiast ocynkować i polakierować wózki, pokrył je srebrną farbą.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego zasługiwała na uwzględnienie w całości.

Ustosunkowując się do twierdzeń pozwanego zawartych w uzasadnieniu apelacji, a mających wpływ na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy, wskazać należy, że Sąd Okręgowy podzielił prezentowaną tam argumentację odnoszącą się do naruszenia przez Sad I instancji art. 233 kpc poprzez oparcie orzeczenia na opinii biegłej która nie spełniała wymogów wiarygodności.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd I instancji przy orzekaniu w niniejszej sprawie nie rozpoznał precyzyjnie żądania pozwu. Należy wskazać, że w pozwie powódka wskazała, że przedmiotem pozwu jest żądanie ponownej regeneracji przez pozwanego 10 wózków platformowych średnich o symbolu (...) lub ewentualnie zasadzenie od niego kwoty 2.300 zł, które wcześniej były regenerowane przez pozwanego.

Zatem przedmiotem sporu wynikającym z żądania pozwu nie było roszczenie o przeprowadzenie regeneracji jakichkolwiek wózków należących do powódki , znajdujących się na terenie sklepu położonego w K. przy ul. (...) i przeznaczonych do naprawy ale konkretnych 10 wózków, które według jej twierdzeń zawartych w pozwie pozwany nieprawidłowo zregenerował.

Na podstawie art. 378 kpc sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę
w granicach apelacji jednak zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 10 grudnia 2009 r. III UK 54/09 apelacja pełna cum beneficio novorum polega na tym, że sąd drugiej instancji rozpatruje sprawę ponownie, czyli w sposób w zasadzie nieograniczony jeszcze raz bada sprawę rozstrzygniętą przez sąd pierwszej instancji. Ma zatem obowiązek ocenić ustalony stan faktyczny na podstawie właściwych przepisów prawa materialnego nawet wtedy, kiedy ich naruszenie (poprzez ich niezastosowanie) nie jest przedmiotem zarzutów apelacji. Tym samym postępowanie apelacyjne - choć odwoławcze - ma charakter rozpoznawczy (merytoryczny), a z punktu widzenia metodologicznego stanowi dalszy ciąg postępowania przeprowadzonego w pierwszej instancji. Przez spełnianie nieograniczonych funkcji rozpoznawczych spełnia się kontrolny cel postępowania apelacyjnego; rozpoznanie apelacji ma (powinno) doprowadzić do naprawienia wszystkich błędów sądu pierwszej instancji, ewentualnie także błędów stron.

W związku z zarzutami apelacji pozwanego Sąd II instancji powziął wątpliwość dotyczącą podstawy odpowiedzialności pozwanego za zapłatę kwoty 2.300 zł i w związku z tym dopuścił dowód z uzupełniającej opinii biegłej na okoliczność oględzin dokonanych przez biegłą, a będących podstawą wydanej przez nią opinii , celem ustalenia, czy ich przedmiotem były wózki wskazane przez powódkę w pozwie.

W zleceniu skierowanym dla biegłej Sąd nie wskazał, że biegły winien dokonać oceny poprawności wykonania regeneracji 10 wózków średnich (...) , powielając przy tym nazbyt ogólną tezę dowodową przytoczoną przez powódkę .

Podkreślić należy ,iż wózki , które były badane przez biegłą miały około 10 lat a ich renowacja miała miejsce 4 lata temu . Biegła oglądała około 20 wózków dużych i około 20 – 30 średnich. Biegła zeznała, że podczas oględzin powódka przedstawiła jej wózki z większej liczby znajdujących się z tyłu sklepu powódki znajdującego się w K. i gdzie powódka gromadziła wózki przeznaczone do renowacji. Wózki samodzielnie do oględzin wybierała biegła losowo . Przedmiotem badania biegłej były także 3 wózki średnie typu „(...)” przy czym biegła nie była w stanie określić czy były one wcześniej regenerowane właśnie przez pozwanego.

W trakcie oględzin pozwany zwrócił biegłej ,że wybrane do badań wózki nie były przez niego naprawiane. Oględziny były przeprowadzane po upływie 2,5 roku od zakończenia renowacji i 2 lata od wycofania ich z użytkowania. W tym okresie wózki stały na powietrzu, na placu niedostępnym dla klientów.

W związku z powyższym należy uznać, że powódka nie wykazała, że pozwany przeprowadził regenerację wózków w sposób niezgodny z zawartą umową. Powódka po zwrocie wózków przez pozwanego po regeneracji przeznaczyła je nadal do używania przez klientów i nie wykazała w sposób jednoznaczny ,iż 10 zindywidualizowanych wózków , które zaczęły niszczeć (śniedzieć i korodować, poławiały się na nich odpryski powłoki)po uprzedniej ich regeneracji przez pozwanego, tym bardziej, że pozwany regenerował wózki partiami od 15 września 2008 roku do 24 stycznia 2009 roku.

Powódka nie wskazała wyselekcjonowanych wózków , które naprawiał pozwany, a tym samym nie była w stanie udowodnić, że pozwany nieprawidłowo wykonał umowę. Wózków regenerowanych przez pozwanego w aktualnym stanie faktycznym nie da się wyróżnić spośród innych wózków tego typu posiadanych przez powódkę. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego, nie można ustalić, czy jakikolwiek wózek regenerowany przez pozwanego w pół roku po jego wydaniu powódce zaczął śniedzieć i konieczna była jego ponowna regeneracja wyłącznie z powodu nienależytego wykonania umowy przez pozwanego .Tym samym nie można postawić pozwanemu zasadnie zarzutu naruszenia obowiązku należytego wykonania umowy i poszukiwać obrony w przepisie art. 471 kc.

Mając na względzie powyższe Sąd uznał zarzuty apelującego za uzasadnione i po myśli art. 386 § 1 kpc zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 2
i 3 w ten sposób, że oddalił powództwo i zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 617 ,00 zł tytułem kosztów procesu ,na które składa się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

Orzeczenie o kosztach niniejszego postępowania odwoławczego oparto na przepisie art. 98 kpc oraz art. 391 § 1 kpc.

Na koszty poniesione przez pozwanego w toku postępowania odwoławczego złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 300 zł oraz opłata od apelacji w kwocie 115 zł.

SSO Małgorzata Korfanty SSO Leszek Guza SSO Barbara Przybyła

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE