Sygnatura akt II K 226/18
PR 3 Ds 129.18
Dnia 22 maja 2018 roku
Sąd Rejonowy w Nysie, Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Bartłomiej Madejczyk
Protokolant: Olga Rychel
Prokurator ------
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2018 roku sprawy karnej
K. G. (1)(G.) s. W. i I. z domu B., ur. (...) w P.
oskarżonego o to, że:
w dniu 4 marca 2018r. w N. na ulicy (...), woj. (...), prowadził samochód osobowy marki P. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości, wynik badania 0,58 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,
to jest o czyn z art. 178a § 1 k.k.
1. na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. i art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonego K. G. (1) o czyn zabroniony z art. 178a § 1 k.k. – opisany w części wstępnej wyroku, warunkowo umarza na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata,
2. na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego K. G. (1) zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, do kierowania którymi uprawnia prawo jazdy kat. B na okres 1 (jednego) roku,
3. na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego K. G. (1) świadczenie pieniężne w wysokości (...) (dziesięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,
4. na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu K. G. (1) okres zatrzymania prawa jazdy od 4 marca do 22 maja 2018 r.,
5. na podstawie art. 629 k.p.k. zasądza od oskarżonego K. G. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 270 (dwustu siedemdziesięciu) złotych, w tym opłatę wysokości 100 (stu) złotych.
W oparciu o dowody przeprowadzone w toku rozprawy głównej, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Oskarżony K. G. (1) w dniu 3 marca 2018 r. spożywał alkohol do godziny 23. Rano 4 marca 2018 r. około godz. 8 jechał on samochodem marki P. (...). Na ulicy (...) w N. został zatrzymany do kontroli drogowej. Poddano go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. O godzinie 8:34 uzyskano wynik 0,58 mg/1 dm 3. Oskarżonemu zatrzymano prawo jazdy.
/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k.37; protokół badania stanu trzeźwości – k.2/
Oskarżony ma 23 lata, posiada wykształcenie średnie, z wykształcenia jest logistykiem, jest stanu wolnego, na utrzymaniu nie ma nikogo, zatrudniony jest na stanowisku operatora maszyn, pobiera wynagrodzenie w wysokości ok. 2000 zł miesięcznie. Oskarżony nie był karany sądownie ani za wykroczenia drogowe.
/ dowód: dane osobowe k. 16, dane o karalności k.15; dane z ewidencji kierowców – k.17/
Sąd ustalając stan faktyczny oparł się na dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, które nie były kwestionowane przez strony, a ich prawdziwość
i autentyczność nie budziły wątpliwości.
Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyraził skruchę i szczerze opisał przebieg zdarzenia. Bezpośredni kontakt z oskarżonym na rozprawie nie dawał podstaw do kwestionowania szczerości jego wyjaśnień.
Sąd zważył, co następuje:
K. G. został oskarżony o popełnienie czynu z art. 178a § 1 k.k.
Przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. popełnia ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości
lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Można je popełnić umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim,
jak i ewentualnym.
W rozumieniu kodeksu stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi
lub 1 dm
3 wydychanego powietrza przekracza odpowiednio 0,5 ‰ lub 0,25 mg albo prowadzi
do stężenia przekraczającego tę wartość.
Prowadzącym pojazd jest zarówno osoba kierująca nim, jak również spełniająca jakiekolwiek czynności związane bezpośrednio z ruchem danego pojazdu.
Pojazdem mechanicznym jest pojazd wprawiany w ruch przez umieszczony na nim silnik. Do kategorii tej zalicza się m.in. samochód osobowy.
Przestępstwo to może być popełnione w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.
Przy czym chodzi o ruch, w którym obowiązują określone reguły postępowania. W przypadku ruchu lądowego miejscem popełnienia tego przestępstwa mogą być przede wszystkim drogi publiczne, jak również drogi wewnętrzne, strefy zamieszkania i inne miejsca dostępne dla ruchu pojazdów.
Występek ten jest zagrożony grzywną, karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności do lat 2.
Na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia
nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Przy czym warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 5 lata pozbawienia wolności.
Warunkowe umorzenie następuje na okres próby, który wynosi od roku do 3 lat. Warunkowo umarzając postępowanie Sąd na podstawie art. 67 § 3 k.k. może m.in. orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 k.k. lub zakaz prowadzenia pojazdów do lat 2.
Mając na uwadze powyższe oraz poczynione w niniejszej sprawie ustalenia faktyczne, Sąd stwierdził, że oskarżony w dniu 4 marca 2018 r., w N., na ul. (...), prowadził samochód osobowy marki P. (...) będąc w stanie nietrzeźwości, wynik badania 0,58 mg alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza, a tym samym swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu zabronionego z art. 178a § 1 k.k.
Jednocześnie w ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynu oceniania całościowo
przez pryzmat art. 115 § 2 k.k., choć duża, nie była jednak znaczna, gdyż stwierdzone stężenie alkoholu nie było bardzo wysokie, oskarżony poruszał się po godzinie 8 rano, tj. po szczycie komunikacyjnym, w porze, gdy natężenie ruchu jest niskie. Nie można tracić z pola widzenia i tego, że oskarżony błędnie zakładał, że spożywając wieczorem alkohol, jadąc rano jest już trzeźwy. Oczywiście nie była to okoliczność ekskulpująca, rzutowała jednak na ocenę postaci zamiaru sprawcy i jego motywację, a w konsekwencji na stopień społecznej szkodliwości czynu. Również stopień zawinienia sprawcy, oceniany w kontekście powyższych okoliczności, nie był znaczny. Nadto zarówno właściwości i warunki osobiste oskarżonego, który pracuje i w miejscu pracy ma dobrą opinię, jak również jego dotychczasowy sposób życia, w szczególności to, iż nie miał konfliktów z prawem i nie był karany sądownie ani za wykroczenia drogowe, uzasadniają przypuszczenie, że zarzucany mu czyn miał charakter epizodyczny i pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie on przestrzegał porządku prawnego.
Z powyższych względów mając na uwadze ustalony w sprawie stan faktyczny,
który w ocenie Sąd nie budził wątpliwości uznano, że wymierzenie oskarżonemu kary byłoby niecelowe i dlatego postępowanie karne przeciwko niemu warunkowo umorzono na okres próby wynoszący 3 lata.
Jednocześnie, mając na uwadze probacyjny charakter warunkowego umorzenia postępowania oraz możliwość orzekania innych środków dla wzmocnienia realizacji celów tejże instytucji, Sąd uznał iż zasadne będzie orzeczenie świadczenia pieniężnego w wysokości 10000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej oraz zakazu prowadzenia pojazdów do kierowania, którymi uprawnia prawo jazdy kat. B na okres 1 roku z zaliczeniem okresu zatrzymania prawa jazdy.
Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 270 zł, w tym opłatę w wysokości 100 zł.