Sygn. akt IV K 236/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2018r.

Sąd Okręgowy w Lublinie IV Wydział Karny w składzie:

  Przewodniczący: SSO Adam Daniel

przy udziale protokolanta: Justyny Syczewskiej – Dudy, Macieja Bielaka

w obecności Prokuratora: Marka Zycha

po rozpoznaniu w dniach: 13.10.2016r., 2.11.2016r., 2.12.2016r., 4.01.2017r., 7.02.2017r., 10.04.2017r., 15.05.2017r., 14.06.2017r., 17.08.2017r., 26.01.2018r.

sprawy :

1)  E. F. (1) z domu K. córki Z. i W. z domu L., urodzonej dnia (...) w Ś.,

2)  J. F. syna A. i S. z domu W., urodzonego dnia (...) w P.,

oskarżonych o to, że:

w okresie od dnia 2 listopada 2006 r. do dnia 8 kwietnia 2010 r. w L., działając wspólnie i w porozumieniu jako wspólnicy firmy (...) s.c. J. i E. F. (2) ul. (...) (...)-(...) Ś., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci dotacji celowej z budżetu państwa stanowiącej dopłaty do biletów z ulgami ustawowymi dla przewoźników wykonujących przewozy regularne w krajowym transporcie drogowym, doprowadzili oraz usiłowali doprowadzić Skarb Państwa reprezentowany przez Urząd Marszałkowski Województwa L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie pracowników Urzędu Marszałkowskiego Województwa L. w błąd, co do zasadności wypłaty dotacji do biletów imiennych miesięcznych z ustawową ulgą 49% dla dzieci dowożonych do szkół w gminach F., S. i P. w ramach regularnych przewozów specjalnych, wykonywanych na podstawie umów zawartych z gminami F. i S. oraz Zespołem Szkół w B., nie stanowiących przewozów regularnych w krajowym transporcie drogowym poprzez zatajenie treści tych umów, z których wynika, że ich przedmiotem nie było nabycie biletów przez gminę od przewoźnika, a następnie przedłożenie takiej nierzetelnej dokumentacji dotyczącej okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego w postaci wniosków o dopłatę, które były nierzetelne, niezasadne i niezgodne z umowami zawartymi z Województwem L. w dniach 2 listopada 2006 r., 10 grudnia 2008 r. oraz 28 grudnia 2009 r. o przekazywanie dopłat do autobusowych przewozów pasażerskich z tytułu stosowania obowiązkowych ustawowych ulg, w celu uzyskania dla siebie z Urzędu Marszałkowskiego Województwa L. dysponującego środkami publicznymi dotacji celowej z budżetu państwa stanowiącej wskazane dopłaty i uzyskanie wypłat w kwocie co najmniej 215 444,60 zł oraz usiłowanie uzyskania takich wypłat na podstawie złożonych wniosków na kwotę co najmniej 66 372,39 zł bez ich uzyskania z uwagi na stanowisko pokrzywdzonego, który po analizie wniosków odmówił ich wypłaty, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk;

- E. F. (2) i J. F. uznaje za winnych tego, że: w okresie od dnia 28 sierpnia 2008 r. do dnia 8 kwietnia 2010 r. w L., działając wspólnie i w porozumieniu jako wspólnicy firmy (...) s.c. J. i E. F. (2) ul. (...) (...)-(...) Ś., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci dotacji celowej z budżetu państwa, stanowiącej dopłaty do biletów z ulgami ustawowymi dla przewoźników wykonujących przewozy regularne w krajowym transporcie drogowym, doprowadzili oraz usiłowali doprowadzić Skarb Państwa reprezentowany przez Urząd Marszałkowski Województwa L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że zawarli z Gminą F. w dniach 28 sierpnia 2008r. i 10 sierpnia 2009r. oraz z Gminą S. w dniu 20 sierpnia 2009r. umowy, których przedmiotem były usługi polegające na wykonywaniu dowożenia i odwożenia uczniów do znajdujących się na terenie tych gmin szkół, przy czym w umowach zawartych z Gminą F. wynagrodzenie oskarżonych określono jako iloczyn przejechanych kilometrów oraz odpowiednio kwoty 2,03 zł i 1,81 zł brutto, zaś w umowie zawartej z Gminą S. jako ryczałt w wysokości 5.995,00 zł brutto, po czym od 2 października 2008r., wprowadzając w błąd pracowników Urzędu Marszałkowskiego Województwa L., początkowo co do faktu sprzedaży na rzecz dowożonych na terenie Gminy F. uczniów biletów imiennych miesięcznych z ustawową ulgą 49%, a od 7 października 2009r. także co do faktu sprzedaży na rzecz dowożonych na terenie Gminy S. uczniów biletów imiennych miesięcznych z ustawową ulgą 49%, która to sprzedaż byłą w istocie czynnością pozorną, celem uzyskania datacji stanowiącej różnicę ceny biletu i obowiązującej ulgi, zgodnie z zawieranymi z Województwem L. umowami w przedmiocie zakresu oraz zasad refundacji kosztów finansowania uprawnień do ulgowych przejazdów autobusowych osób uprawnionych, przedkładali wnioski o jej przyznanie, które każdorazowo zawierały nierzetelne oświadczenie o utracie w oparciu z dane kas fiskalnych wpływów z tytułu wskazanej ulgi, do których każdorazowo dołączony był nierzetelny dokument w postaci zestawienia dopłat do biletów ulgowych, wskutek czego uzyskali nienależną dotację celową z budżetu państwa w kwocie 100.967,02 zł, a nadto usiłowali uzyskać nienależną dotację na podstawie złożonych wniosków na kwotę 71.468,33 zł, co jednak nie nastąpiło z uwagi na stanowisko pokrzywdzonego, który po analizie wniosków odmówił ich wypłaty; czyn ten kwalifikuje z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, i za to, na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk, skazuje: E. F. (2) i J. F. na kary po roku pozbawienia wolności;

- na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonym E. F. (2) i J. F. na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby;

- na podstawie art. 46 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2015r. w zw. z art. 4§ 1 kk zasądza solidarnie od E. F. (2) i J. F. na rzecz Województwa L. kwotę 86.714,62 (osiemdziesięciu sześciu tysięcy siedmiuset czternastu 62/100) zł tytułem obowiązku naprawienia szkody w części dotychczas nieuiszczonej;

- zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa po 6.382,30 (sześć tysięcy trzysta osiemdziesiąt dwa 30/100) zł tytułem zwrotu poniesionych wydatków oraz po 1 80,00 (sto osiemdziesiąt 00/100) zł tytułem opłaty.