Sygn. akt III RC 152/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Sylwia Piasecka

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Rudnik

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2019 roku w Człuchowie

na rozprawie

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Człuchowie

sprawy

z powództwa M. J.

przeciwko R. J. i małol. I. J. (1)

o zaprzeczenie ojcostwa

1.  oddala powództwo,

2.  przyznaje kuratorowi A. R. od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Człuchowie kwotę 96,00 zł (słownie: dziewięćdziesiąt sześć złotych) tytułem wynagrodzenia,

3.  odstępuje od obciążenia powódki M. J. nieopłaconymi kosztami sądowymi.

Sygn. akt III RC 152/18

UZASADNIENIE

Powódka – M. J. złożyła pozew przeciwko R. J. i małoletniemu I. J. (1) o zaprzeczenie ojcostwa.

W uzasadnieniu wskazała, że jest w trakcie sprawy rozwodowej z pozwanym R. J., z którym zawarła związek małżeński w dniu 10 sierpnia 2017 roku. Zaznaczyła, że przystępując do ślubu była w ciąży z innym mężczyzną niż pozwany R. J.. Przyczyną tego był kryzys pomiędzy stronami na trzy miesiące przed ślubem i w tym czasie powódka spotykała się z innym mężczyzną, z którym zaszła w ciążę. Podkreśliła jednocześnie, że w tym czasie nie miała żadnych zbliżeń intymnych z R. J..

Powódka podniosła nadto, że małoletni syn powódki – I. J. (1) urodził się w dniu (...), miesiąc wcześniej przed planowaną datą porodu.

Postanowieniem z dnia 22 listopada 2018 roku, w sprawie I. N. 269/18, Sąd Rejonowy w Człuchowie ustanowił dla małoletniego I. J. (1), urodzonego (...), kuratora w osobie A. R. w sprawie z powództwa M. J. przeciwko R. J. i małoletniemu I. J. (1) o zaprzeczenie ojcostwa, w sprawie o sygn. akt III RC 152/18.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka – M. J. i pozwany – R. J. zawarli związek małżeński w dniu 10 sierpnia 2017 roku. Przed zawarciem związku małżeńskiego strony procesu przez okres 5 lat pozostawały w nieformalnym związku. W trakcie trwania konkubinatu - od kwietnia lub maja 2017 roku – strony procesu pozostawały w separacji z uwagi na agresywne zachowanie pozwanego po spożyciu alkoholu. Separacja faktyczna pomiędzy stornami trwała 1,5 miesiąca. W tym czasie powódka poznała F. Ż., z którym spotykała się w czasie separacji.

W maju 2017 roku powódka M. J. odbyła jedno zbliżenie intymne z F. Ż., w wyniku którego zaszła w ciążę. O ciąży dowiedziała się na początku czerwca 2017 roku.

W trakcie separacji nie współżyła ona z innymi mężczyznami, natomiast przed separacją pozwany R. J. był jedynym partnerem powódki.

W czasie kiedy powódka była z pozwanym R. J. i w czasie separacji z F. Ż., nie utrzymywała ona żadnych kontaktów seksualnych z innymi mężczyznami.

bezsporne

Strony procesu wróciły do siebie w czerwcu 2017 roku. Wówczas powódka powiadomiła pozwanego R. J. o całej sytuacji i ciąży.

Powódka i pozwany stwierdzili, że pomimo tego będą razem i w dniu 10 sierpnia 2017 roku zawarli związek małżeński.

W dniu (...) urodził się małoletni pozwany I. J. (1).

bezsporne, nadto dowód: odpis zupełny akt urodzenia k. 3.

Powódka – M. J. wniosła pozew do tutejszego Sądu w dniu 25 października 2018 roku.

bezsporne

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie bowiem z treścią art. 69 § 1 i 2 kpc matka może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa swego męża w ciągu sześciu miesięcy od urodzenia dziecka. Przy czym powództwo o zaprzeczenie ojcostwa powinno być wytoczone przeciwko mężowi i dziecku, a jeżeli mąż nie żyje - przeciwko dziecku.

Termin ten a tempore facti biegnie bez względu na stan świadomości matki co do braku ojcostwa biologicznego jej męża. Termin biegnie od urodzenia się dziecka, a więc od całkowitego wydobycia dziecka z ciała matki (por. Sąd Najwyższy z dnia 16 listopada 1951 roku, C 1214/51, OSNC 1952, Nr 3, poz. 82; J. Ignatowicz, w: Dobrzański, Ignatowicz, Komentarz KRO, 1975, s. 513; K. Piasecki, w: Piasecki, Komentarz KRO, 2011, s. 671; Haak, Komentarz KRO, s. 82).

Termin sześciu miesięcy należy uznać za zachowany, jeżeli pozew zostanie złożony najpóźniej w dniu odpowiadającemu, po 6 miesiącach, dacie początkowej biegu terminu – urodzeniu dziecka – w sądzie albo oddany w polskiej placówce pocztowej lub w placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej (art. 165 § 2 kpc) ewentualnie jeżeli zostanie wprowadzony do systemu teleinformatycznego, co jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu (art. 165 § 4 KPC, zob. jednak art. 20 ustawy z 10.7.2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2016 r. poz. 1311).

Powyższy termin, przewidziany w § 1 cytowanego przepisu, podobnie jak inne terminy ograniczające czasowo możliwość wytaczania powództw zmierzających do ustalenia stanu cywilnego, ma charakter prekluzyjny. Oznacza to, że upływ terminu powoduje wygaśnięcie uprawnienia do wytoczenia powództwa. W konsekwencji powództwo wniesione po upływie terminu podlega oddaleniu.

W przedmiotowej sprawie niewątpliwym jest, że małoletni pozwany I. J. (2) urodził się w dniu (...), natomiast pozew został wniesiony do tutejszego Sądu w dniu 25 października 2018 roku, a zatem po upływie terminu prekluzyjnego przewidzianego w cytowanym przepisie.

Dlatego też zasadnym było oddalić roszczenie w całości.

W przedmiotowej sprawie małoletni pozwany I. J. (1) reprezentowany był przez ustanowionego w sprawie kuratora w osobie A. R., albowiem zgodnie z treścią art. 98 § 1 krio rodzice są przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka. Jednakże żadne z rodziców nie może reprezentować dziecka, między innymi, przy czynnościach prawnych między dzieckiem a jednym z rodziców lub jego małżonkiem, chyba że czynność prawna polega na bezpłatnym przysporzeniu na rzecz dziecka albo że dotyczy należnych dziecku od drugiego z rodziców środków utrzymania i wychowania (art. 98 § 2 pkt 2 krio). W takim przypadku dziecko reprezentuje kurator ustanowiony przez sąd opiekuńczy dysponujący wiedzą oraz doświadczeniem w tej mierze.

Zgodnie z treścią § 1 ust 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, zwanego dalej „kuratorem”, ustala się w kwocie nieprzekraczającej 40% stawek minimalnych za czynności adwokackie określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2017 r. poz. 2368 i 2400), przy czym nie mniej niż 60,00 złotych.

W myśl § 4 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800) stawki minimalne wynoszą w sprawach z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego o zaprzeczenie ojcostwa, 240,00 zł.

Wobec powyższego zasadnym było orzec jak w punkcie 2 sentencji wyroku.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na mocy art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku (Dz.U. Nr 167, poz. 1398), który w przypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może odstąpić od przewidzianego w ust. 2-3a obciążenia kosztami.

Wobec powyższego zasadnym było orzec jak w sentencji.