WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Kasicka

Protokolant: Karina Drzewiecka

przy udziale oskarżyciela Zachodniopomorskiego Urzędu Celno – Skarbowego – Anety Połomskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 16.05.2018 r., 5.09.2018 r., 24.10.2018 r., 17.12.2018r.

sprawy:

K. M.

syna G. i B. z domu N.

urodzonego (...) w B.

oskarżonego o to, że:

prowadząc działalność gospodarcza M. K. M. w okresie od dnia 14.11.2016 r. do 29.11.2016 r. w lokalu A. przy ul. (...)/U2 w S., urządzał gry wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, na automacie do gier H. S. bez numeru oraz na dwóch automatach do gier bez nazwy i bez numeru

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 107§1 kks

I. K. M. uznaje za winnego tego, że w okresie od 14 listopada 2016 r. do 29 listopada 2016 r. w S., wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, w lokalu (...) przy ul. (...) urządzał gry na automacie (...) bez numeru oraz na dwóch automatach do gier bez nazwy i bez numeru, to jest czynu z art.107§1 kk, i przy przyjęciu, że z popełniania przestępstw skarbowych oskarżony uczynił sobie stałe źródło dochodów w rozumieniu art.37§1 pkt 2 kks w zw. z art.2§2 kks, i za przestępstwo to, będące stałym źródłem dochodu, na podstawie art.107§1 kks przy zastosowaniu art.38§1 pkt 3 kks w zw. z art.2§2 kks, wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda.

II. na podstawie art.30§5 kks orzeka wobec K. M. środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa:

- automatu do gier (...) bez numeru

- dwóch automatów do gier bez nazwy i bez numerów

- pieniędzy pochodzących z tych automatów w kwotach: 345 (trzystu czterdziestu pięciu) złotych z automatu (...) i w kwotach 320 (trzystu dwudziestu) złotych z automatu bez nazwy i 375 (trzystu siedemdziesięciu pięciu) złotych z automatu bez nazwy

III. na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 i art.3 ust.1w zw. z art.21 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 3180 (trzy tysiące sto osiemdziesiąt) złotych opłaty.

Sygn. akt V K 861/17

(...)

W dniu 29 listopada 2016 r. funkcjonariusze Urzędu Celnego w S. udali się do lokalu (...) znajdującego się przy ul. (...) w S. celem stwierdzenia czy w wymienionym lokalu urządzane są gry hazardowe. Wymieniony lokal nie miał statusu kasyna gry. Kontrolowany lokal należał wówczas do K. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P. H. U. (...) K. S.. W trakcie kontroli obecne były pracownice Y. L. oraz D. B.. Funkcjonariusze ujawnili w lokalu trzy automaty do gier tj. (...) bez numeru i oznaczeń alfanumerycznych oraz dwa inne automaty do gier bez nazwy, numeru i oznaczeń alfanumerycznych. Automaty były włączone i gotowe do gry.

dowód: - zeznania D. N. – k. 35-36, 267-268;

- zeznania D. B. – k. 84-87;

- zeznania Y. L. – k. 117-119;

- nakaz przeszukania i zatrzymania rzeczy – k. 4;

- terenowe zlecenie kontroli – k. 5;

- protokół zatrzymania rzeczy – k. 9-12;

- notatka służbowa – k. 29.

Jak się okazało w dniu 14 listopada 2016 r. K. S. podpisał z prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) K. M., z siedziba przy ul. (...) w B. K. M. umowę najmu lokalu przy ul. (...)/lu2, na podstawie, której K. M. wynajął od P. S. powierzchnię 2 m², na której to powierzchni najemca miał ustawić urządzenia rozrywkowe. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. Z tytułu czynszu za najem powierzchni lokalu K. M. miał uiszczać kwotę 200 złotych brutto miesięcznie.

dowód: - zeznania K. S. – k. 90-93, 268;

- umowa najmu z dnia 14.11.2016r.;

- wyciąg z (...) k. 39-41.

Funkcjonariusze Celni przeprowadzili na ujawnionych w lokalu automatach gry kontrolne. Na każdym automacie dokonano sprawdzenia stawki minimalnej, maksymalnej stawki za udział w grze, a także maksymalne wygrane w wybranych grach. W wyniku przeprowadzonego eksperymentu Funkcjonariusze Celni ustalili, iż zasady działania automatów były takie same jak automatów działających w legalnych kasynach gry z tą różnicą, że automaty znajdujące się w kontrolowanym miejscu nie poświadczały potwierdzenia rejestracji. Gry te miały charakter losowy, uzależniony od programu danej gry. Istniała możliwość przedłużenia rozgrywania gier za wygrane pieniężne lub rzeczowe uzyskane w poprzednich grach bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze. Ponadto wysokość uzyskiwanej wygranej w jednej grze uzależniona była od wyboru stawki za udział w jednej grze. Automaty samoistnie realizowały ewentualne wygrane w monetach po 5 złotych.

dowód: - płyta CD z eksperymentu – k. 6-8;

- protokół oględzin rzeczy – k. 13-16, 18-19, 20-21;

- protokół z przeprowadzenia czynności odtworzenia możliwości przeprowadzenia gry – k. 23 – 25;

- decyzja Naczelnika (...)Skarbowego – k. 174-181.

K. M. urodził się (...). Ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest ślusarzem-spawaczem. Prowadzi własną działalność gospodarczą. Nie uzyskuje zarobków, utrzymuje się z oszczędności. Wymieniony ma na utrzymaniu żonę i trójkę dzieci w wieku 4, 12, 13 i 22 lat. Nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo. W przeszłości oskarżony był wielokrotnie karany za takie same przestępstwa podobne.

Dowód: - karta karna – k. 282-287;

- dane podane przez K. M., co do swojej osoby – k. 169.

K. M. przesłuchiwany w charakterze podejrzanego nie przyznał się do popełniania zarzucanego mu czynu i skorzystał z prawa odmowy składnia wyjaśnień. Oskarżony nie brał udziału w postępowaniu przed Sądem.

Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego – k. 169-170.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił przede wszystkim w oparciu o dokumentarny materiał dowodowy w postaci nakazu przeszukania i zatrzymania rzeczy, terenowego zlecenia przeprowadzenia kontroli, protokołów: zatrzymania rzeczy, oględzin rzeczy, przeprowadzenia czynności odtworzenia możliwości przeprowadzenia gry, a także w oparciu o ujawnioną umowę najmu, wyciągi z (...) oraz danych o karalności. Nie bez znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie były zeznania D. N., D. B., Y. L. oraz K. S. .

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania D. N., albowiem zeznania te były logiczne, nie zawierały sprzeczności, a nadto świadek ten, jako funkcjonariusz Urzędu Celnego nie był zainteresowany rozstrzygnięciem spawy, a zatem nie miał powodów, aby przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy niezgody z prawdziwym przebiegiem zdarzeń.

Na przymiot wiarygodności zasługują także zeznania D. B., Y. L. oraz K. S., gdyż były spójne, logiczne i wzajemnie się uzupełniały. To na ich podstawie Sąd doszedł do przekonania, że to K. M. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) K. M. zajmował się organizowaniem gier na automatach wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

Sąd w pełni dał wiarę dowodom z dokumentów ujawnionym na rozprawie. Dokumenty te zostały sporządzone przez uprawnione do tego podmioty, a ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Zgromadzone dowody pozwoliły na przyjęcie, że oskarżony swoim zachowaniem naruszył przepisy ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

Zgodnie z art. 3 tej ustawy urządzanie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier w karty i gier na automatach oraz prowadzenie działalności w tym zakresie jest dozwolone na podstawie właściwej koncesji, zezwolenia lub dokonanego zgłoszenia. Przepis art. 14 ust. 1 ustawy przewiduje natomiast, że urządzanie gier na automatach jest dozwolone wyłącznie w kasynach gier na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie i udzielonej koncesji lub udzielonym zezwoleniu. Zasadą jest, więc prowadzenie działalności polegającej na urządzaniu gier na automatach na podstawie koncesji i wyłącznie w kasynach gry.

Oskarżony nie dysponował koncesja na prowadzenie kasyna gry, zaś skontrolowany lokal nie by kasynem gry. Prowadzenie działalności w zakresie gier liczbowych, loterii pieniężnych, gry telebingo oraz gier na automatach poza kasynem gry jest objęte monopolem państwa ( art. 5 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, podobnie wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 lutego 2018 r., Legalis nr 1723480). Automaty do gier zabezpieczone w kontrolowanym lokalu były urządzeniami, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Zakres definicji legalnej gry na automatach został poszerzony i mocą art. 2 ust. 5 ustawy i grami na automatach są także gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, organizowane w celach komercyjnych, w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy. Wykładnia językowa zwrotu „charakter losowy”, zawartego w art. 2 ust. 5 ugh, pozwala na przyjęcie, że uprawnione jest utożsamianie powyższego zwrotu języka prawnego nie tylko z sytuacją, w której wynik gry jest nieprzewidywalny dla grającego. (…) Zestawienie zamieszczonych w art. 2 ust. 3 i ust. 5 zwrotów „gra zawiera element losowości” oraz „gra ma charakter losowy” prowadzi do wniosku, że o ile na gruncie art. 2 ust. 5 ugh te elementy (umiejętności, zręczności, wiedzy) mogą mieć jedynie charakter marginalny, aby zachowała ona charakter losowy w rozumieniu art. 2 ust. 5, dominującym elementem gry musi być „losowość” rozumiana, jako sytuacja, w której wynik gry zależy od przypadku, a także, jako sytuacja, w której rezultat gry jest nieprzewidywalny dla grającego. W świetle powyższego należy uznać, że pojęcie charakter losowy jest pojęciem znacznie szerszym niż pojęcie „element losowości” ( por. wyrok Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2017 r., VIII SA/Wa 1091/16 ).

Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 19 stycznia 2017 r., I KZP 17/16 uzupełnił to rozstrzygnięcie wskazując, że art. 6 ust. 1 ustaw z dnia 19 listopada 2009 r. mógł i może nadal stanowić uzupełnienie normy blankietowej zawartej w art. 107 § 1 kks, o ile okoliczności faktyczne konkretnej sprawy pozwalają na ustalenie, że przepis ten ma zastosowanie i został naruszony. Zatem art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych dotyczy tzw. podmiotowej reglamentacji działalności gospodarczej w zakresie urządzania gier hazardowych i w związku z tym nie stanowi przepisu technicznego wymagającego notyfikacji ( wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 18 stycznia 2017 r., II SA/Go 887/16).

W świetle powyższego Sąd uznał K. M. za winnego, tego, że w okresie od 14 listopada 2016 r. do 29 listopada 2016 r. w S., wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, w lokalu (...) przy ul. (...) urządzał gry na automacie (...) bez numeru oraz na dwóch automatach do gier bez nazwy i bez numeru, to jest popełnienia czynu z art.107 §1 kk, przy czym w świetle poczynionych wyżej ustaleń faktycznych i prawnych przyjąć należało, że oskarżony z procederu tego uczynił sobie stałe źródło dochodu. Oskarżony zawarł bezterminową umowę najmu powierzchni użytkowej lokalu, za którą miał uiszczać 200 zł miesięcznie. Oznacza to, że w istocie urządzanie gier przez oskarżonego podyktowane było celem osiągania przez niego comiesięcznego dochodu, który byłby wystarczający do pokrycia kosztów najmu oraz dodatkowo przynosiłoby oskarżonemu zyski. Nadto dowody z dokumentów w postaci danych o karalności oskarżonego, odpisów wyroków wskazują, że z popełniania przestępstwa skarbowego oskarżony uczynił sobie stałe źródło dochodów w rozumieniu art. 37 § 1 pkt 2 kks. Uczynienie sobie z popełniania przestępstw stałego źródła dochodu (art. 37 § 1 pkt 2) nie oznacza, iżby sprawca miał być przestępcą "zawodowym", a jedynie sytuację gdy z popełniania przestępstw skarbowych stworzył sobie stałe źródło dochodu; nie musi to być przy tym ani źródło główne, ani wyłączne czy jedyne (zob. wyrok SN z dnia 12 lutego 1974 r., I KR 329/73, OSNPG 1974, nr 11, poz. 137, oraz z dnia 7 maja 1976 r., II KR 69/76, OSNPG 1976, nr 11, poz. 111). Sprawca może zatem dysponować i innymi poważniejszymi nawet źródłami dochodu, nie musi też uzyskiwać dochodu z popełniania przestępstw w ściśle określonych, takich samych okresach. Unikanie opodatkowania oznacza osiąganie większego nienależnego dochodu, wobec czego stałe niepłacenie podatków lub ich części oznacza uczynienie sobie z tego stałego źródła dochodu (zob. cytowany wyrok SN z dnia 7 maja 1976 r., II KR 69/76) (por. Tomasz Grzegorczyk Komentarz do kodeksu karnego skarbowego).

Urządzenia wstawione przez K. M. do lokalu (...) znajdującego się przy ul. (...) w S. są urządzeniami elektronicznymi i są automatami do gier losowych według definicji zawartej w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych – grający po uruchomieniu pojedynczej gry nie jest w stanie przewidzieć jej wyniku końcowego, ponadto gry są realizowane w oparciu o program gier napisany z wykorzystaniem procedur losowych. Gracz nie ma możliwości wpływu na kolejność, ilość i moment zatrzymania się poszczególnych elementów w grach imitujących gry bębnowe. W ocenie Sądu, dla ustalenia, jaki charakter miały zatrzymane automaty i jak przebiegała na nich gra wystarczające były czynności funkcjonariuszy Urzędu Celnego, którzy przeprowadzili szereg gier testowych na zatrzymanych automatach wyciągając, co do losowego charakteru automatów jednoznaczne, niebudzące wątpliwości wnioski.

Sąd nie dostrzegł okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu, a karę kształtował na zasadzkach określonych w art. 12 kks.

Ustalając wymiar kary za zarzucany czyn Sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu zabronionego, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków finansowych, motywację i sposób zachowania, warunki i właściwości osobiste, sposób życia przed jego popełnieniem i zachowanie się po jego popełnieniu. Na niekorzyść oskarżonego Sąd poczytał jego uprzednią, wielokrotną karalność oskarżonego za takie same przestępstwa, co świadczy o tym, że oskarżony jest osobą zdemoralizowaną, niewykazującą należytego respektu zarówno dla porządku prawnego jak i dotyczących go orzeczeń sądowych. Sąd nie znalazł przy tym okoliczności łagodzących. Za podstawę wymiaru kary Sąd przyjął art. 107 § 1 kks, przy zastosowaniu art. 38 § 1 pkt 3 kks w brzmieniu obowiązującym w dacie popełnienia czynu zabronionego zgodnie, z którym stosując nadzwyczajne obostrzenie kary, sąd wymierza karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane przestępstwo skarbowe w wysokości nie niższej niż 1 miesiąc do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, co nie wyłącza wymierzenia z takim samym obostrzeniem także kary grzywny grożącej za to przestępstwo obok kary pozbawienia wolności. Jest on o tyle korzystniejszy dla sprawcy, że nie przewiduje, jak obecnie obowiązujący art. 38 § 1 pkt 3 kks dodatkowego ograniczenia, na podstawie, którego Sąd stosując nadzwyczajne obostrzeni kary zobligowany jest dodatkowo wymierzyć karę pozbawienia wolności powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Kształtując wymiar kary Sąd nie podzielił stanowiska oskarżyciela publicznego, co do rodzaju i wymiaru kary, ponieważ nie uwzględnia ono przyjętej przez Sąd kwalifikacji prawnej czynu. Na podstawie powyższych rozważań Sąd uznał, że karą adekwatną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości będzie kara 1 roku pozbawienia wolności oraz kara grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 100 złotych każda. Tak ukształtowana reakcja prawna na zachowanie oskarżonego spełni swoje cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej. Kształtując wysokość stawki dziennej grzywny Sąd wziął pod uwagę dyrektywy art. 23 § 1 i 3 kks. Oskarżony prowadzi własną działalność gospodarczą, ma wyuczony zawód, zatem uznać należy, że taki wymiar stawki dziennej nie przekracza jego możliwości majątkowych i zarobkowych.

Na podstawie art. 30 § 5 kks Sąd orzekł wobec K. M. środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa:

- automatu do gier (...) bez numeru,

- dwóch automatów do gier bez nazwy i bez numerów,

W punkcie trzecim wyroku Sąd na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 i art.3 ust. 1w zw. z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 3180 złotych opłaty.