Sygn. akt I C 1790/18 upr.
Dnia 28 stycznia 2019 r.
Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim w Wydziale I Cywilnym, w składzie:
Przewodniczący SSR Mariusz Kubiczek
Protokolant st. sekr. sądowy Karolina Bieniek
po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2019 roku w Tomaszowie Maz.
przy udziale -----------------------------------------
na rozprawie
sprawy z powództwa- K. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.
przeciwko- M. D.,
o zapłatę
orzeka; zasądza od pozwanej M. D. na rzecz powoda K. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. kwotę 17.230,85 (siedemnaście tysięcy dwieście trzydzieści i 85/100) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od kwoty 16.822,85 złotych od dnia 17 maja 2018 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 3.917,00 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, przy czym kwotę zasądzonej należności głównej rozkłada pozwanej na osiemdziesiąt sześć rat, pierwsza w wysokości 230,85 złotych, druga do osiemdziesiątej szóstej w wysokości po 200,00 złotych każda, płatne do 15 dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca lutego 2019 roku.
W e-pozwie z dnia 17 sierpnia 2018r. powód- K. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W., zastąpiony przez radcę prawnego, domagał się zasądzenia od pozwanej M. D. na rzecz powoda kwoty 17.230,85 złotych wraz z odsetkami ustawowymi, liczonymi od kwoty 16.822,85 złotych od dnia 17 maja 2018 roku do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia 20 września 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie sprawy tutejszemu sądowi, stwierdzając brak podstaw do wydania nakazu zapłaty /k-6 odwrót/.
Pozwana M. D. uznała powództwo i wniosła o rozłożenie należności na raty, po 200,00 złotych miesięcznie /k- 51/.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 26 czerwca 2017 roku pozwana M. D. zawarła z – (...) Spółką z o.o. z siedzibą we W. umowę pożyczki gotówkowej, w wysokości 10.000,00 złotych, spłata której nastąpić miała w okresie od dnia 26 czerwca 2017 roku do 26 grudnia 2019 roku, tj. w 30. miesięcznych ratach. Harmonogram spłat zawarty został w załączniku nr 5 do umowy pożyczki. Całkowity koszt pożyczki wyniósł kwotę 21.344,50 złotych.
Na podstawie zawartej w dniu 30 grudnia 2016 roku ramowej umowy sekurytyzacyjnej pomiędzy (...) spółką z o.o. a K. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz (...) , Spółka zobowiązała się do przeniesienia na rzecz Funduszu Pakietów Wierzytelności. W rezultacie w dniu 26 czerwca 2017 roku nastąpiło przeniesienie pożyczki do funduszu powoda. Powód na podstawie art. 5-9 k.c. wstąpił w prawa pierwotnego wierzyciela. Pismem z dnia 11 lipca 2017 roku powiadomiono o tym fakcie pozwaną.
Wobec nie wywiązania się przez pozwaną z warunków zawartej umowy pożyczki, strona powodowa pismem z dnia 27 lutego 2018 roku wezwała pozwaną do zapłaty pod rygorem wypowiedzenia umowy. Następnie pismem z dnia 28 marca 2018 roku warunkowo wypowiedziała umowę pożyczki. W dniu 12 czerwca 2018 roku wysłała do pozwanej przesądowe wezwanie do zapłaty.
/dowód; umowa pożyczki k-34 do k-39, powiadomienie k-40, ramowa umowa sekurytyzacyjna k-29 do k-33, załącznik do umowy k-26 do k-28, , wypowiedzenie warunkowe umowy - k-42, wezwanie do zapłaty k-41, ostateczne wezwanie do zapłaty k-43/.
Na wysokość zadłużenia składają się następujące kwoty ; 8.503,65 złotych niespłaconego kapitału pożyczki, 359,88 złotych z tytułu odsetek umownych za okres trwania umowy, 48,12 złotych z tytułu odsetek za opóźnienie oraz 8.319,20 złotych z tytułu opłaty operacyjnej.
/dowód; wyliczenie k-24, wezwanie ostateczne k-43/.
Pozwana M. D. /licząca 49 lat/ utrzymuje się z pracy jako sprzątaczka. Jej miesięczny dochód to około 1.800,00 złotych. spłaca kredyt w (...). Popadła w zadłużenie kiedy jej mąż zachorował.
/dowód; oświadczenie pozwanej k-51/.
Sąd zważył, co następuje :
Powództwo jest w pełni zasadne. Zebrany materiał dowodowy w postaci dokumentów złożonych przez stronę powodową w sposób oczywisty wskazuje, że pozwana zawarła umowę pożyczki i nie dotrzymała warunków umowy.
Wyliczona przez stronę powodową należność nie budzi wątpliwości Sądu. Ponadto pozwana przyznała wszystkie okoliczności faktyczne pozwu- uznała powództwo.
Wobec powyższych okoliczności należało żądanie pozwu uwzględnić i zasądzić kwotę zgodną z żądaniem pozwu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 17 maja 2018 roku.
Zasądzoną spłatę /należności głównej/ rozłożył Sąd na osiemdziesiąt sześć rat, pierwsza w wysokości 230,85 złotych, druga do osiemdziesiątej szóstej w wysokości po 200,00 złotych każda, płatne do 15. dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca lutego 2019 roku.
Zastosował Sąd instytucję przewidzianą w art. 320 k.p.c. przyjmując, że pozwana spełnia przesłanki przewidziane w tym przepisie.
W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie /../. Założeniem tego przepisu jest uczynienie postępowania wykonawczego /egzekucji/ realnym ze względu na określoną sytuację ekonomiczną i finansową dłużnika. Unormowanie to daje bowiem możliwość antycypowania trudności mogących wynikać w toku postępowania egzekucyjnego, a które można przewidzieć w fazie postępowania rozpoznawczego.
Szczególnie uzasadnione wypadki w rozumieniu tego przepisu nie muszą, mieć wyjątkowego charakteru. O tym, czy chodzi o szczególnie uzasadnione wypadki, decydują okoliczności konkretnego wypadku. Z reguły chodzić będzie o okoliczności leżące po stronie pozwanego dłużnika, jego sytuację majątkową, finansową, rodzinną, które czynią nierealnym spełnienie przez niego od razu i w pełnej wysokości zasądzonego świadczenia.
/porusza Kodeks postępowania cywilnego z komentarzem pod red. Jerzego Jodłowskiego, Wyd. Prawn., W-wa 1989 rok, str.511, 513/.
Dlatego też Sąd rozłożył zasądzone świadczenie na raty, uznając iż stan majątkowy oraz osobisty pozwanej nie pozwalają na spłatę jednorazową. Zadeklarowana przez pozwaną wysokość spłat po 200,00 złotych miesięcznie, przy wysokości jej dochodów miesięcznych i spłacie kredytu w walucie (...), pozwoli pozwanej na realną spłatę zadłużenia wraz ze świadczeniami pobocznymi.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. przyjmując zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy / na koszty te składają się ; opłata od pozwu = 300,00 złotych, wynagrodzenie radcy prawnego = 3.600,00 złotych oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa =17,00 złotych/.
.