UZASADNIENIE

Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. S. kwoty 1534,44 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska powód wskazał, że na podstawie umowy cesji z dnia 4.04.2018 r. zawartej z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nabył wierzytelność przysługującą przeciwko dłużnikowi. Pozwany był związany z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., umową kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 20 listopada 2017 r., z której pozwany nie wywiązał się i nie spłacił w terminie umówionych rat kredytu. Umowa kredytu została wypowiedziana. Pozwany pismem z dnia 12 czerwca 2018 r. został poinformowany o przeniesieniu wierzytelności na rzecz powoda. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się kwoty 1200 złotych tytułem należności głównej, 66,74 złotych tytułem odsetek umownych naliczonych od dnia następnego po dacie cesji, tj. 04 kwiecień 2018 r., kwota 47,84 złotych tytułem odsetek umownych i karnych naliczonych przez zbywcę do dnia 05 marca 2018 r., oraz kwota 219,86 zł tytułem kosztów windykacji naliczonych przez zbywcę zgodnie z zawartą umową.

Pozwany nie stawiła się na termin rozprawy, nie złożyła odpowiedzi na pozew, nie ustosunkowała się do żądań pozwu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20.11.2017 r. sporządzona została Ramowa umowa Pożyczki nr (...), między (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. a M. S.. Przedmiotem tej umowy było określenie zasad na jakich pożyczkodawca i pożyczkobiorca będą zawierać umowy pożyczki, co zgodnie z definicją umowy pożyczki oznaczało jakiekolwiek (tzn. pierwszą i każdą następną) umowę pożyczki zawartą pomiędzy pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą na odległość. W umowie ustalono, że pożyczkę uważa się za udzieloną w momencie zaksięgowania przelewu na rachunku pożyczkobiorcy. Umowa stwierdzała, że aby zarejestrować się na stronie internetowej, otworzyć konto użytkownika i zawrzeć umowę pożyczki, pożyczkobiorca musi spełnić określone w pkt 3.1 kryteria, m.in. pożyczkobiorca musiał dokonać wpłaty opłaty za rozpatrzenie wniosku o rejestrację w kwocie odpowiednio 0,01 zł lub 1 zł, z wyłączeniem przypadków potwierdzających tożsamość pożyczkobiorcy w placówce Banku (...) S.A. lub Poczty Polskiej S.A. (...) stanowiła również, że umowa pożyczki wchodzi w życie w momencie, w którym pożyczkodawca podejmuje decyzję o udzieleniu pożyczki i poinformuje o tym pożyczkobiorcę w sposób i w trybie określonym w Ramowej Umowie P.. Pożyczkodawca wypłaca pożyczkę pożyczkobiorcy, przelewając ją na rachunek pożyczkobiorcy, od razu po wejściu w życie umowy pożyczki. Wraz z dokonaniem przelewu uznaje się, że pożyczkobiorca otrzymała pożyczkę. Sporządzony został formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego. W dniu 20.11.2017 r. sporządzony został również harmonogram, w którym ujęto, że kwota pożyczki wypłaconej pożyczkobiorcy wynosi 1200 zł, całkowita kwota do spłaty 1.200 zł, termin spłaty 20.12.2017 r. (dowód: dokumenty k.17-27)

W dniu 13 lutego 2018 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarła z (...)Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w K. ramową umowę przelewu wierzytelności. W zapisie § 1 ust. 3 tej umowy ustalono, że przelew wierzytelności ze skutkiem w rozumieniu art. 509 k.c. następuje z chwilą zapłaty przez nabywcę ceny określonej w porozumieniu. (dowód: umowa ramowa przelewu wierzytelności z dnia 13.02.2018 r. k. 6v-7)

W dniu 04 kwietnia 2018 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarła z (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym w K. porozumienie nr. 3 do umowy ramowej przelewu wierzytelności. W treści porozumienia w § 2 ust. 2 stwierdzono, że jego przedmiotem jest przeniesienie własności wierzytelności określonych w załącznikach nr 1A i 1B, w tym wierzytelności w stosunku do pozwanego w kwocie 1.200 zł. (dowód: porozumienie nr. 3 z dnia 04 kwietnia 2018 r. k. 8- 15 odwr.)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z normą art. 339 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba, że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Przewidziane w art. 339 § 2 k.p.c. domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie strony faktycznej wyroku i nie obowiązuje w zakresie prawa materialnego. Domniemanie to zastępuje jedynie postępowanie dowodowe i to tylko wówczas gdy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwość. Wobec tego, że działanie z art. 339 § 2 k.p.c. nie rozciąga się na dziedzinę prawa materialnego, obowiązkiem sądu rozpoznającego sprawę w warunkach zaoczności jest rozważenie, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenia strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania. (por. Wyrok SN z dnia 31.03.1999 r. (...) 176/97)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty przedłożone przez stronę powodową. W świetle przedstawionych przez powoda dowodów jego twierdzenia o okolicznościach przytoczonych w pozwie budzą wątpliwości.

Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Po myśli art. 509 § 2 k.c. wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Jak stanowi art. 510 § 1 k.c. umowa sprzedaży, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Zgodnie z treścią art. 511 k.c. jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelność powinien być również pismem stwierdzony.

Powództwo podlega oddaleniu, ponieważ powód nie udowodnił by przysługiwała mu względem pozwanej wierzytelność dochodzona pozwem.

Z przedłożonych przez powoda dokumentów wynika bowiem, że nabył on od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wierzytelność w stosunku do pozwanego na podstawie umowy cesji z dnia 13 lutego 2018 r. i porozumienie nr. 3 do umowy ramowej przelewu wierzytelności z dniu 04 kwietnia 2018 r.

Z dokumentów tych ponadto wynika, że w dniu 20.11.2017 r. sporządzona została Ramowa umowa Pożyczki nr (...) między wierzycielem pierwotny (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. a M. S.. Jak wynika z treści tej umowy jej przedmiotem było określenie zasad na jakich pożyczkodawca i pożyczkobiorca będą zawierać umowy pożyczki, co zgodnie z definicją umowy pożyczki oznaczało jakiekolwiek (tzn. pierwszą i każdą następną) umowę pożyczki zawartą pomiędzy pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą na odległość. W umowie ponadto ustalono, że pożyczkę uważa się za udzieloną w momencie zaksięgowania przelewu na rachunku pożyczkobiorcy a, że aby zarejestrować się na stronie internetowej, otworzyć konto użytkownika i zawrzeć umowę pożyczki, pożyczkobiorca musi spełnić kryteria określone w pkt 3.1, m.in. pożyczkobiorca miał dokonać wpłaty opłaty za rozpatrzenie wniosku o rejestrację w kwocie odpowiednio 0,01 zł lub 1 zł, z wyłączeniem przypadków potwierdzających tożsamość pożyczkobiorcy w placówce Banku (...) S.A. lub Poczty Polskiej S.A. (...) stanowi również, że umowa pożyczki wchodzi w życie w momencie, w którym pożyczkodawca podejmuje decyzję o udzieleniu pożyczki i poinformuje o tym pożyczkobiorcę w sposób i w trybie określonym w Ramowej Umowie P.. Pożyczkodawca wypłaca pożyczkę pożyczkobiorcy, przelewając ją na rachunek pożyczkobiorcy, od razu po wejściu w życie umowy pożyczki. Wraz z dokonaniem przelewu uznaje się, że pożyczkobiorca otrzymała pożyczkę.

W ocenie sądu, należy zatem przyjąć, zawarcie ramowej umowy pożyczki, określało jedynie zasady udzielenia pożyczek, samo jej zawarcie nie skutkowało udzieleniem pożyczki, skoro zgodnie z postanowieniami umowy, każdorazowe udzielenie pożyczki zależało od decyzji pożyczkodawcy. Powód, zdaniem sądu, nie przedstawił dowodu by między wierzycielem pierwotnym a pozwanym doszło do zawarcia umowy pożyczki z której wynika wierzytelność dochodzona pozwem. Pozwany nie przedstawił dowodu by pozwany dokonał wpłaty opłaty za rozpatrzenie wniosku o rejestrację, a przede wszystkim nie przedstawił dowodu by pożyczka w kwocie 1200 zł została przelana na rachunek pozwanego. Jak wcześniej zaznaczono, umowa stanowiła, że pożyczkę uważa się za udzieloną w momencie zaksięgowania przelewu na rachunku pożyczkobiorcy.

Sporządzony w dniu 20.11.2017 r. harmonogram, w którym ujęto, że kwota pożyczki wypłaconej pożyczkobiorcy wynosi 1200 zł, całkowita kwota do spłaty 1.200 zł, termin spłaty 20.12.2017 r., nie spełnia tego wymogu i w ocenie sądu nie może świadczyć o zawarciu przez pozwanego umowy pożyczki w kwocie 1200 zł.

Stosownie do treści art. 6 k.c., znajdującego swoje proceduralne odzwierciedlenie w art. 232 k.p.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która wywodzi z niego skutki prawne. W realiach niniejszej sprawy to powód był obowiązany do przedłożenia dowodów, które wykazywać będą fakt przysługiwania mu od pozwanego żądanej należności, we wskazanej w pozwie wysokości.

W ocenie Sądu powód nie sprostał określonym w powyższych przepisach wymaganiom.

Z uwagi na powyższe na podstawie art. 720 k.p.c. powództwo zostało oddalone w całości.

Przewodniczący:	SSR Sylwia Staniszewska
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Dorota Cichorz-Dąbrowska

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE