Warszawa, dnia 15 października 2018 r.
Sygn. akt VI Ka 678/18
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :
Przewodniczący: SSO Adam Bednarczyk
protokolant: sekr. sądowy Monika Suwalska
przy udziale prokuratora Mariusza Ejflera
po rozpoznaniu dnia 15 października 2018 r.
sprawy Z. K., syna S. i J., ur. (...)
w miejscowości S.
oskarżonego o przestępstwo z art. 244 kk
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim
z dnia 1 marca 2018 r. sygn. akt II K 755/17
zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatki przejmując na rachunek Skarbu Państwa.
VI Ka 678/18
Wyrokiem z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie II K755/18 Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim oskarżonego Z. K. uznał winnym popełnienia czynu z art.244 kk. i za to na podstawie tegoż przepisu wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.
Z wyrokiem tym nie zgodził się oskarżony i wniósł apelację osobistą skierowaną jak wynika z jej treści przeciwko rozstrzygnięciu o karze.
Na rozprawie odwoławczej oskarżony poparł swoją apelację, jednakże zmienił jej kierunek stwierdzając, iż w chwili obecnej skierowana jest ona przeciwko całości wyroku.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja oskarżonego nie jest zasadna i przez to nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd odwoławczy, choć termin do uzupełnienia apelacji i zmiany jej kierunku minął dla skarżącego odniesie się szerzej do zarzutów oskarżonego także w zakresie winy, zważyć, bowiem trzeba, iż jest to apelacja osobista pochodząca od podmiotu nie fachowego, a nadto postawa oskarżonego na rozprawie odwoławczej ma znaczenie dla oceny rozstrzygnięcia o karze w zaskarżonym wyroku.
Sąd I instancji w sposób prawidłowy przeprowadził wszelkie dostępne mu w tej sprawie dowody. Oceny ich dokonał nie wychodząc poza ramy art.7 jak też 5§2 kpk. Na podstawie zaś tak ocenionych dowodów trafnie zrekonstruował stan faktyczny.
Wskazać trzeba, iż oskarżony od samego początku przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Nie poddawał też w wątpliwość żadnych okoliczności faktycznych. Wyrażał skruchę. Skupiał się jedynie na przyczynach swojego postępowania, mających źródło w jego sytuacji majątkowej i zdrowotnej. Zmiana postawy na rozprawie odwoławczej jest niezrozumiałą w tej sytuacji. Wskazać trzeba, zatem, iż nie tylko samo przyznanie się do winy oskarżonego stanowiło podstawę rozstrzygnięcia w zakresie winy. Sąd rejonowy słusznie odwołał się do zeznań świadka T. K., na którego rzecz oskarżony miał wykonywać prace. Dodać do tego trzeba, iż w aktach sprawy k-3 znajduje się potwierdzona za zgodność faktura z własnoręcznym podpisem oskarżonego, a nadto jak sąd rejonowy trafnie wskazał wersja konsekwentnie przedstawiana przez oskarżonego na wszystkich etapach postępowania była logicznie powiązana, była logicznie spójna z zeznaniami w/w świadka a nadto z dowodami z dokumentów.
Przechodząc do oceny rozstrzygnięcia w zakresie kary, trzeba na wstępie zaznaczyć, iż to orzeczenie sądu zdeterminowane było faktem, iż oskarżony konsekwentnie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu a nadto wyraził skruchę. Ja wskazano wyżej oskarżony zmienił swoją postawę i już choćby z tego powodu trzeba stwierdzić, że kara ta nie może być postrzegana, jako rażąco niewspółmiernie surowa. Niemniej zgodzić się trzeba z sądem I instancji, iż kluczową przesłanka do orzeczenia kary bezwzględnej wobec oskarżonego był fakt uprzedniej wielokrotnej karalności w tym za identyczne przestępstwa. W tej sytuacji logicznym jest wniosek, iż oskarżony jest niepoprawnym sprawcą i poprzednie kary o charakterze wolnościowym nie odniosły wobec niego żadnego efektu w zakresie prewencji indywidualnej. Wskazana wyżej postawa oskarżonego na rozprawie odwoławczej tylko tą tezę potwierdza.
Mając, zatem powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art.624§1 kpk.