UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2017r. K. M. (1) wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 5 września 2017r. (...) w przedmiocie odmowy prawa do przeliczenia podstawy wymiaru emerytury.

W uzasadnieniu treści odwołania ubezpieczona wskazała, że w okresie od 2002r. do 2011r.zatrudniona była w firmie (...) jako osoba sprzątająca. Ponadto podniosła, iż co 3 miesiące podpisywała umowę zlecenie, natomiast przez okres 2 lat pracowała na podstawie umowy o pracę. W związku z powyższym wniosła o ponowne przeliczenie wysokości emerytury ( odwołanie, k.2 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 9 marca 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy podniósł, że odmówił odwołującej przeliczenia podstawy wymiaru emerytury, ponieważ dotychczasowy wwpw przyjęty z lat 1962-1991 wynoszący 66,18% jest najkorzystniejszy dla ubezpieczonej, natomiast wwpw z lat 2002-2011 wynosi 10,67%. Ponadto organ rentowy wyjaśnił, że w aktach rentowych znajduje się zaświadczenie wystawione przez firmę (...) Spółka Akcyjna w którym zawarta jest informacja o okresach zatrudnienia wnioskodawczyni od 23 lipca 2004r. do 15 września 2004r. oraz od 28 stycznia 2005r. do 31 lipca 2005r. Za te okresy zostały odprowadzane składki na ubezpieczenia emerytalno-rentowe, które uwzględniono przy przeliczeniu podstawy wymiaru emerytury. Nadto zaznaczył, że przy przeliczeniu świadczenia, organ rentowy nie uwzględnił wynagrodzenia za okres od 20 stycznia 2006r. do 15 czerwca 2008r., ponieważ wwpw wyliczony przy uwzględnieniu tego wynagrodzenia wyniósłby jedynie 11,91% ( odpowiedź na odwołanie, k.35 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. M. (1), ur. w 28 stycznia 1944r. w okresie od dnia 22 lutego 1962r. do dnia 4 sierpnia 1980r. zatrudniona była w Zakładach (...) w W. ( świadectwo pracy, k.5 a.s.). Następnie w okresie od dnia 22 czerwca 1981r. do dnia 12 września 1982r. pracowała w (...) Szpitalu (...) w W. na stanowisku sprzątaczki ( świadectwo pracy, k.7 a.s.). Na tożsamym stanowisku pracowała również w okresie od dnia 2 września 1986r. do dnia 30 września 1991r. na rzecz Przedsiębiorstwa (...) w W. ( świadectwo pracy, k.9 a.r.). Następnie od dnia 1 marca 1996r. do dnia 31 maja 1998r. odwołująca zatrudniona była w (...) Sp. z o.o. ( potwierdzenie okresu ubezpieczenia, k.6 a.s.). Od dnia 18 kwietnia 2002r. do dnia 17 listopada 2002r. ubezpieczona pracowała na podstawie umowy zlecenia w Ośrodku Pomocy Społecznej ( potwierdzenie ubezpieczenia, k.248 a.r.). W okresach od dnia 19 kwietnia 2004r. do dnia 30 czerwca 2004r., od dnia 23 lipca 2004r. do dnia 15 września 2004r. oraz od dnia 28 stycznia 2005r. do dnia 31 lipca 2005r. odwołująca zatrudniona była w firmie (...) Spółka Akcyjna na podstawie umowy zlecenia. Od ww. umów-zleceń zostały potrącone składki na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Pracy ( zaświadczenie, k.27 a.r.). Od dnia 20 stycznia 2006r. do dnia 15 grudnia 2008r. K. M. (1) świadczyła pracę w ramach umowy zlecenie zawartej z firmą (...) Sp z o.o., gdzie osiągnęła przychód w wysokości 2.020,00zł ( zaświadczenie, k.29 a.s.). W okresie od dnia 20 kwietnia 2006r. do dnia 30 września 2006r. świadczyła pracę w (...) Sp. z o.o. na podstawie umowy zlecenia. Przychód w 2006r. wyniósł 4.890,00zł ( zaświadczenie, k. 31 a.s.). Następnie w okresach od dnia 22 listopada 2007r. do dnia 29 listopada 2007r. oraz od dnia 12 stycznia2011r. do dnia 30 marca 2011r. odwołująca pracowała w (...) Sp. z o.o. również na podstawie umowy zlecenia, gdzie osiągnęła przychód w wysokości 343,00zł ( zaświadczenie, k.53 a.s.). Od dnia 20 stycznia 2006r. do dnia 15 czerwca 2008r. zatrudniona była w (...) na podstawie umowy o pracę ( zaświadczenie, k. 175 a.r.). Od dnia 15 września 2008r. do dnia 31 grudnia 2010r. została zatrudniona w (...) Sp. z o.o. na umowę o pracę, gdzie osiągnęła przychód w wysokości 11.325,19zł ( świadectwo pracy, k.195 a.s.). Na podstawie umowy zlecenia ubezpieczona pracowała także w firmie (...) w okresach od dnia 16 czerwca 2008r. do dnia 21 grudnia 2008r. oraz od dnia 1 czerwca 2011r. do 11 czerwca 2011r. ( zaświadczenie, k.131 a.s., informacja o przychodach, k.149 a.s.). W okresie od dnia 2 października 2012r. do dnia 28 lutego 2013r. pracowała w (...) Sp.z o.o. ( zaświadczenie, k.217 a.r.). Następnie w okresie od dnia 2 kwietnia 2012r. do dnia 31 grudnia 2013r. oraz od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia 31 marca 2016r. zatrudniona była w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. na podstawie umowy zlecenia ( zaświadczenie, k.212 a.r., zaświadczenie, k.221 a.r.). W powyższych okresach zatrudnienia na podstawie umowy zlecenia, pracodawcy odwołującej odprowadzali składki na ubezpieczenia społeczne.

Za okres od kwietnia do maja 2002 r. ubezpieczona, będąc zatrudnioną w Centrum Pomocy Społecznej w Gminie W. uzyskała wynagrodzenie w łącznej wysokości 836,00 zł. Przychód ubezpieczonej za 2004 r. wyniósł - 1.032,00 zł, w 2005 r. wyniósł – 3.388,00 zł, w 2006 r. – 2.020,00 zł, w 2008 r. – 4.107,00 zł, w 2009 r. – 11.372,00 zł, w 2010 r. – 11.325,19 zł, za okres 11-12/2012 r. – 2.620,89 zł, a za okres 01-03/2013 r. – 1.589,02 zł (k. 119, k. 167, k. 177 tom I a.r, k. 157, k. 185, k. 197 tom III a.r., k. 217, k. 219 tom V a.r.).

W dniu 11 kwietnia 2017r. ubezpieczona złożyła w organie rentowym wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego z uwzględnieniem do stażu pracy okresu zatrudnienia w firmie (...) Sp. z o.o. od dnia 15 września 2008r. do dnia 31 grudnia 2010 r. ( k.236-240 a.r.).

W rozpoznaniu tego wniosku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, decyzją z dnia 5 września 2017r., znak: (...) odmówił wnioskodawczyni prawa do przeliczenia podstawy wymiaru emerytury, z uwagi na fakt, iż wskaźnik podstawy wymiaru obliczony od wynagrodzenia uzyskanego przez K. M. (1) w okresie 10 lat kalendarzowych:

- wybranych z 20 lat poprzedzających rok zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury tj. 2002r.-2011r. wynoszący 10,67% jest niższy od dotychczasowego ustalonego z okresu od 1 stycznia 1962r. do 31 grudnia 1991r., który wynosi 66,18%. Ponadto organ rentowy wskazał, że w przypadku ubezpieczonej nie zachodzą okoliczności określone w art. 110 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, umożliwiające dokonanie przeliczenia podstawy wymiaru świadczenia w sytuacji, gdy nowo ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest niższy od dotychczasowego ( decyzja z dnia 5 września 2017 r., znak: (...), k. 284 a.s.).

Od niekorzystnej dla siebie decyzji organu rentowego, ubezpieczona K. M. (1) złożyła odwołanie do tut. Sądu, inicjując tym samym niniejsze postępowanie ( odwołanie, k.2 a.s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zawartych w aktach niniejszej sprawy, jak również w aktach rentowych odwołującej. Zdaniem Sądu dokumenty, w zakresie w jakim Sąd Okręgowy oparł na nich swoje ustalenia, są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Dokumenty te nie były przez strony sporu kwestionowane w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem wynikające z nich okoliczności należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie K. M. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 5 września 2017r., znak: (...) jest niezasadne i jako takie podlega oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 114 ust 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U z 2015 r, poz 748 zezm) prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Z treści tego przepisu wynika jednoznacznie, że ponowne ustalenie prawa do świadczeń - zarówno na wniosek osoby zainteresowanej jak i z urzędu - wymaga kumulatywnego spełnienia przesłanek ustawowych wymienionych w tym przepisie, a mianowicie: 1) przedłożenie nowych dowodów lub ujawnienie nowych okoliczności, 2) nowe dowody lub okoliczności istniały przed wydaniem decyzji, 3) nowe dowody zostały przedłożone lub nowe okoliczności zostały ujawnione po dniu uprawomocnienia się decyzji, 4) nowe dowody lub nowe okoliczności nie były znane organowi w dniu wydania decyzji, 5) nowe dowody lub nowe okoliczności faktyczne mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Zgodnie z treścią art. 110 ust 1 ustawy z dnia 12.12.1998 r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U 2015r, poz 748) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Po myśli art. 110 ust 2 warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia, z uwzględnieniem art. 176.

Art. 111 ustawy emerytalnej stanowi z kolei, iż wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego:

1) z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,

2) z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176,

3) z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty,

- a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

2. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, obliczony na zasadach określonych w art. 15, mnoży się przez kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia.

3. Podstawa wymiaru emerytury lub renty, ustalona na zasadach określonych w ust. 1 i 2, podlega wszystkim waloryzacjom przysługującym do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie tej podstawy.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była kwestia możliwości przeliczenia wysokości świadczenia emerytalnego ubezpieczonej na podstawie art. 110 i art. 111 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wnioskodawczyni utrzymywała, że możliwe jest korzystniejsze przeliczenie jej emerytury za okres sporny, przy uwzględnieniu kwot wynikających z umowy zlecenia w okresie od 2002r. do 2016r.

Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie ma treść art. 110 i 111 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Z treści ww. przepisów wynika bowiem bezpośrednio, iż wysokość świadczenia emerytalnego oblicza się ponownie tylko jeżeli wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

W decyzjach z dnia 22 września 2009r., 14 września 2011r. oraz z dnia 25 stycznia 2011r. organ rentowy w sposób wyczerpujący przedstawił dokonane obliczenia, opierając się zarówno na art. 110 jak i art. 111 ustawy emerytalnej oraz uwzględniając przedłożone przez ubezpieczoną dowody w postaci zaświadczeń o zatrudnieniu oraz wysokości osiąganego przychodu. Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe odwołująca nie spełnia powyższych warunków umożliwiających przeliczenie emerytury, ponieważ obliczony najkorzystniejszy wwpw z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego po nabyciu prawa do emerytury jest niższy niż 130% oraz niższy od wskaźnika poprzednio ustalonego i wynosi jedynie 10,67%.

W związku z tym słusznie wskazał organ rentowy, iż brak jest przesłanek do ponownego obliczenia wysokości świadczenia emerytalnego.

Sąd Okręgowy przychylił się zatem do stanowiska organu rentowego, nie znajdując jednocześnie podstaw dla uznania argumentacji skarżącej podniesionej w odwołaniu od decyzji.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy uznał odwołanie za bezzasadne i na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł, jak w sentencji wyroku.

27/03/2018 r.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE