Sygn. akt II K 192/19
Dnia 28 marca 2019 r.
Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym
w składzie:
Przewodniczący: S.S.R. Grzegorz Woźniak
Protokolant: Marta Czapska
Przy udziale oskarżycielki posiłkowej K. M.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 28.03.2019 r.
sprawy przeciwko
T. S. urodz. (...)
w W.
synowi W. i M. z d. D.
oskarżonego, o to, że:
1. w okresie od dnia 26 czerwca 2018 roku do dnia 20 stycznia 2019 roku w miejscowości S., województwo (...), dokonał przywłaszczenia powierzonej mu na podstawie umowy ustnej pieniędzy w kwocie 14.000 złotych i nie zwrócił ich mimo otrzymania wezwania do ich zwrotu pochodzącego od osoby uprawnionej, czym spowodował straty w wysokości 14.000 złotych na szkodę pokrzywdzonej K. M.,
tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 k.k.,
2. w dniu 3 lipca 2018 roku w miejscowości L. w sklepie (...), województwo (...), posługując się powierzoną mu kartą płatniczą o numerze (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy w kwocie 2.286,97 zł poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej, zapłaty za zakupiony towar, powodując straty w wysokości 2.286,97 zł na szkodę pokrzywdzonej K. M.,
tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.,
3. w dniu 8 lipca 2018 roku w miejscowości S. przy ulicy (...), województwo (...), posługując powierzoną mu kartą płatniczą o numerze (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 zł poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie, powodując straty w wysokości 1.000 zł na szkodę pokrzywdzonej K. M.,
tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.,
4. w dniu 9 lipca 2018 roku w miejscowości W. przy ulicy (...), województwo (...), posługując powierzoną mu kartą płatniczą o numerze (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 zł poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie, powodując straty w wysokości 2.000 zł na szkodę pokrzywdzonej K. M.,
tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.,
5. w dniu 13 lipca 2018 roku w miejscowości L. przy ulicy (...), województwo (...), posługując powierzoną mu kartą płatniczą o numerze (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy w kwocie 4.000 zł poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie, powodując straty w wysokości 4.000 zł na szkodę pokrzywdzonej K. M.,
tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.,
6. w dniu 12 sierpnia 2018 roku w miejscowości M. przy ulicy (...), województwo (...), posługując powierzoną mu kartą płatniczą o numerze (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 zł poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie, powodując straty w wysokości 3.000 zł na szkodę pokrzywdzonej K. M.,
tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.,
7. w dniu 14 sierpnia 2018 roku w miejscowości W. przy ulicy (...), województwo (...), posługując powierzoną mu kartą płatniczą o numerze (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 zł poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie, powodując straty w wysokości 2.000 zł na szkodę pokrzywdzonej K. M.,
tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.,
8. w dniu 16 sierpnia 2018 roku w miejscowości W. przy ulicy (...), województwo (...), posługując powierzoną mu kartą płatniczą o numerze (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 zł poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie, powodując straty w wysokości 1.000 zł na szkodę pokrzywdzonej K. M.,
tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.,
9. w dniu 2 września 2018 roku w miejscowości Z. przy ulicy (...), województwo (...), posługując powierzoną mu kartą płatniczą o numerze (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy w kwocie 1.500 zł poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie, powodując straty w wysokości 1.500 zł na szkodę pokrzywdzonej K. M.,
tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.,
10. w okresie od dnia 26 czerwca 2018 roku do 18 sierpnia 2018 roku w miejscowości W., Z., S., P., L., J., Z., K., B., O., M., M., T., M., J., województwo (...) i (...), działając czynem ciągłym, realizując z góry powzięty zamiar, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy w kwocie 8.530,15 zł w ten sposób, że przy użyciu karty płatniczej o numerze (...) dokonywał nieuprawnionych transakcji finansowych polegających na dokonywaniu opłat za wykonane zakupy i pobrań kwot pieniędzy w bankomatach, powodując straty w wysokości łącznej 8.530,15 zł na szkodę pokrzywdzonej K. M.,
tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
orzeka
I. Uznaje oskarżonego T. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 1 aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu, przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza mu karę grzywny 30 (trzydziestu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.
II. Uznaje oskarżonego T. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 2 aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu, przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza mu karę grzywny 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.
III. Uznaje oskarżonego T. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 3 aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu, przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza mu karę grzywny 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.
IV. Uznaje oskarżonego T. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 4 aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu, przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza mu karę grzywny 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.
V. Uznaje oskarżonego T. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 5 aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu, przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza mu karę grzywny 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.
VI. Uznaje oskarżonego T. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 6 aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu, przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza mu karę grzywny 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.
VII. Uznaje oskarżonego T. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 7 aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu, przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza mu karę grzywny 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.
VIII. Uznaje oskarżonego T. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 8 aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu, przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza mu karę grzywny 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.
IX. Uznaje oskarżonego T. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 9 aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i za to na mocy powołanego przepisu, przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza mu karę grzywny 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.
X. Uznaje oskarżonego T. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 10 aktu oskarżenia czynu ciągłego, stanowiącego przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na mocy powołanego jako pierwszy przepisu, przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza mu karę grzywny 30 (trzydziestu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.
XI. Na mocy art. 85 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. art. 86 § 1 i 2 k.k. kary wymierzone oskarżonemu w punktach I – X wyroku łączy i orzeka karę łączną 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.
XII. Na mocy art. 46 § 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonej K. M., poprzez uiszczenie kwoty 39.317 (trzydzieści siedem tysięcy trzysta siedemnaście) złotych i 12 (dwanaście) groszy.
XIII. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 Ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego z obowiązku zwrotu kosztów sądowych i przejmuje je na rzecz Skarbu Państwa.
Sygn. akt II K 192/19
z dnia 28 marca 2019 r. ,
w cz ęś ci dotycz ą cej kary, zgodnie z tre ś ci ą art. 424 § 3 k.p.k.
Sąd, na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego podczas posiedzenia, ustalił następujący stan faktyczny:
Od 2012 r. oskarżony T. S. pozostawał w związku partnerskim z oskarżycielką posiłkową K. M., w 2017 r. oskarżycielka posiłkowa nabyła nieruchomość w D., wraz z domem w stanie deweloperskim. Oskarżycielka posiłkowa wykańczała dom, prace wykończeniowe wykonywał oskarżony, strony nie uzgodniły zasad rozliczenia tych nakładów, gdyż prowadziły wspólne gospodarstwo domowe. W dniu 28 czerwca 2018 r. oskarżycielka posiłkowa została zatrzymana, a następnie tymczasowo aresztowana, w czasie zatrzymania oskarżycielka posiłkowa posiadała w domu kwotę 14.350 złotych, przy czym kwota 14.000 złotych należała do oskarżonego, pieniądze te zostały zabezpieczone. Oskarżona przekazała kartę płatniczą mBanku o nr (...), upoważniając oskarżonego do pobrania kwoty 14.000 złotych i rozliczenia tej wypłaty po odzyskaniu przez nią wolności. Ponadto upoważniła go do ustanowienia dla niej obrońcy i opłacenia jego usług oraz dokonywanie bieżących opłat za rachunki związane z użytkowaniem domu. Oskarżony nie uiścił żadnego rachunku za korzystanie z domu, wypłacił kwotę 10.000 złotych, którą wydatkował na wynajęcie pełnomocnika dla oskarżycielki posiłkowej. W dniu 6 września 2018 r. poinformował siostrę oskarżycielki posiłkowej, że rozstaje się z nią, zabrał większość swych rzeczy i pozostawił klucze do domu sąsiadowi. W dniu 7 września 2018 r. pokrzywdzona opuściła Areszt Śledczy, oskarżony unikał z nią kontaktu do 13 grudnia 2018 r. Wówczas spotkał się z pokrzywdzoną, lecz nie zgodził się uregulować jej należności ani uznać ich pisemnie. Prokuratura Okręgowa w Warszawie uchyliła zabezpieczenie majątkowe i oskarżony odebrał kwotę 14.000 złotych. Oskarżony dokonał zatem przywłaszczenia powierzonych mu na podstawie umowy ustnej z pokrzywdzoną pieniędzy w kwocie 14.000 złotych i nie zwrócił ich mimo otrzymania wezwania do ich zwrotu pochodzącego od osoby uprawnionej. Ponadto oskarżony posługując się kartą płatniczą oskarżycielki posiłkowej wypłacał pieniądze z bankomatów i dokonywał zakupów dla siebie oraz płacił za nie pieniędzmi z konta bankowego oskarżycielki posiłkowej, korzystając w sposób nieuprawniony z wyżej wskazanej karty płatniczej oskarżycielki posiłkowej. W ten sposób oskarżony dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy:
- w kwocie 2.286,97 zł w dniu 3 lipca 2018 r. w L. w sklepie (...), poprzez dokonanie nieuprawnionej zapłaty za zakupiony towar,
- w kwocie 1.000 zł w dniu 8 lipca 2018 r. w S. przy ul. (...), poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie,
- w kwocie 2.000 zł w dniu 9 lipca 2018 roku w W., przy ul. (...), poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie
- w kwocie 4.000 zł w dniu 13 lipca 2018 r. w L., przy ul. (...), poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie,
- w kwocie 3.000 zł w dniu 12 sierpnia 2018 r. w M., przy ul. (...), poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie,
- w kwocie 2.000 zł w dniu 14 sierpnia 2018 r. w W., przy ul. (...), poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie,
- w kwocie 1.000 zł w dniu 16 sierpnia 2018 r. w W., przy ul. (...), poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie,
- w kwocie 1.500 zł w dniu 2 września 2018 r. w Z. przy ul. (...) poprzez dokonanie nieuprawnionej transakcji finansowej wypłaty powyżej wskazanej kwoty z konta w bankomacie,
- w kwocie łącznej 8.530,15 zł w okresie od 26 czerwca do 18 sierpnia 2018 r. w W., Z., S., P., L., J., Z., K., B., O., M., M., T., M. i J., poprzez dokonanie nieuprawnionych transakcji finansowych wypłat z konta w bankomatach i zapłaty za zakupione towary.
S ą d zwa ż y ł , co nast ę puje:
Oskarżony pozostawał w związku partnerskim z pokrzywdzoną, ta w trudnym dla niej okresie związanym z pozbawieniem wolności powierzyła mu swoje mienie w postaci pieniędzy w kwocie 14.000 złotych oraz kartę płatniczą. Oskarżony wiedział, że kwotę tą miał zwrócić oskarżycielce posiłkowej po uchyleniu zabezpieczenia majątkowego, a z karty płatniczej powinien dokonać wypłaty na wynajęcie dla partnerki obrońcy i opłaty rachunków związane z użytkowaniem domu. Zabezpieczenie majątkowe zostało zwrócone oskarżonemu, zatem powinien zwrócić oskarżycielce posiłkowej kwotę 14.000 złotych. W tym czasie jednak oskarżony rozstał się już z pokrzywdzoną, a żądania zwrotu pieniędzy ignorował. Kwota 14.000 złotych należała do pokrzywdzonej i oskarżony wiedział, że powinien ją zwrócić. Nie uczynił tego jednak, kwotę tą włączył do swego majątku i traktował jak własną. Przemawia to za uznaniem, że oskarżony dokonał przywłaszczenia przedmiotowej kwoty pieniędzy, którą powierzyła mu pokrzywdzona na podstawie ustnej umowy, traktując go jako osobę godną zaufania. Oskarżony niewątpliwie potraktował cudzą rzecz, która została mu powierzona przez właściciela jak swoją. Czyn ten niewątpliwie wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w art. 284 § 2 k.k.
Ponadto oskarżony traktował rachunek bankowy pokrzywdzonej jako źródło wsparcia finansowego, wypłacał z tego rachunku pieniądze i płacił za swoje zakupy. Pieniądze te nie były jego, nie powinien ich wypłacać ani korzystać z karty płatniczej, by płacić za towary przeznaczone wyłącznie dla niego. Poszczególne czyny zostały słusznie zakwalifikowane jako przestępstwa zaboru cudzego mienia, gdyż obejmowały nieuprawnione wejście w posiadanie cudzego mienia o wartości przekraczającej ¼ minimalnego wynagrodzenia. Słusznie zatem te czyny zostały zakwalifikowane jako występki z art. 278 § 1 k.k. Uwzględniając drobne kwoty wypłat i zakupów zgodnie z punktem 10 zarzutu aktu oskarżenia, należy uznać, że zachowania te stanowiły czyn ciągły z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
Stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu czynów był niemały, ze względu na dość znaczną wartość przywłaszczonych oraz skradzionych rzeczy, naruszenie udzielonego mu zaufania i uchylanie się od naprawienia szkody choćby częściowego w trakcie trwania postępowania. Stopień winy oskarżonego był znaczny, ze względu na umyślne działanie, działanie z motywacji osiągnięcia korzyści majątkowej kosztem osoby, która obdarzyła go zaufaniem i powierzyła swój majątek w postaci pieniędzy zgromadzonych na rachunku bankowym.
Oskarżony ma 26 lat, zdobył wykształcenie wyższe, jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu, prowadzi działalność gospodarczą i zarabia około 3.500 złotych miesięcznie (oświadczenie z k.100v), nie był karany (k.96).
Uwzględniając wyżej omówiony stopień winy i społecznej szkodliwości czynów, a także warunki i właściwości osobiste oskarżonego uznać należy, że karami adekwatnymi, dostosowanymi do stopnia społecznej szkodliwości poszczególnych czynów i winy oskarżonego oraz zdolnymi przekonać go do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości powinny być wobec niego kary uzgodnione przez oskarżonego i Prokuraturę, którą zaakceptowała oskarżycielka posiłkowa.
Suma kar wymierzonych oskarżonemu wynosi 220 stawek dziennych grzywny, przy wymiarze kary łącznej Sąd zaaprobował stanowisko stron, by orzec karę łączną 180 stawek dziennych. Wszystkie przestępstwa przypisane oskarżonemu zostały dokonane przy wykorzystaniu tej samej sposobności i w krótkim okresie czasu. Kara łączną 180 stawek dziennych grzywny jest zatem adekwatna do popełnienia przez oskarżonego 10 przestępstw. Wysokość jednej stawki została ustalona zgodnie z postulatem stron na 20 złotych, ze względu na sytuację życiową i majątkową oskarżonego.
Niewątpliwie oskarżony powinien jak najszybciej naprawić szkodę wobec pokrzywdzonej, gdyż pozwoli to przywrócić naruszony przez niego porządek prawny i wskaże mu, że popełnienie przestępstw nie prowadzi do wzbogacenia. Łączna kwota przywłaszczonych i skradzionych pieniędzy wynosi 39.317,12 złotych i kwotę tą oskarżony powinien zwrócić oskarżycielce posiłkowej. Jeśli tego nie uczyni dobrowolnie po uprawomocnieniu się wyroku, oskarżycielka posiłkowa będzie mogła dochodzić należności przez Komornika.
Uwzględniając, że oskarżony ma spłacić grzywnę i naprawić niemałą szkodę, a jego zarobki nie są wysokie, Sąd zwolnił go z obowiązku zwrotu kosztów sądowych i przejął je na rzecz Skarbu Państwa, by ułatwić mu spłatę grzywny i odszkodowania.