Sygn. akt I C 962/18
Dnia 11 marca 2019 r.
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2019 r. w G. sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. w W. przeciwko K. T. (1)
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego K. T. (1) na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. w W. kwotę 40.092.64 zł (czterdzieści tysięcy dziewięćdziesiąt dwa złote sześćdziesiąt cztery grosze) oraz odsetki maksymalne za opóźnienie od kwoty 37.905,43 zł za okres od dnia 19 kwietnia 2018 r. do dnia zapłaty;
II. zasądza od pozwanego K. T. (1) na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. w W. kwotę 502 zł (pięćset dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt I C 962/18
Stan faktyczny
W dniu 10 kwietnia 2017 r. pomiędzy (...) Bank (...) S.A. w W. a K. T. (1) doszło do zawarcia umowy o kredyt gotówkowy nr (...). Kredyt miał charakter konsumpcyjny i częściowo przeznaczony na spłatę wcześniejszych długów K. T. (tzw. konsolidacja zadłużenia). Kwota kredytu wynosiła – bez kosztów – 36.784,46 zł (w tym spłata wcześniejszego długu obejmowała sumę 29.829,93 zł – z umowy kredytu nr (...)). Całkowity koszt kredytu wynosił 13.121,96 zł. Całkowita suma do zapłaty: 49.907,41 zł. Kredyt został rozłożony na 84 raty miesięczne (od 15 maja 2017 r. do 15 kwietnia 2024 r., po 594,13 zł).
Dowód: umowa kredytu z dnia 10 kwietnia 2017 r., k. 44-45
harmonogram spłat, k. 55
Pismem z dnia 28 listopada 2017 r. bank wystosował do kredytobiorcy ostateczne wezwanie do zapłaty podnosząc istnienie zaległości przeterminowanej w wysokości 1.786,35 zł, pod rygorem wypowiedzenia umowy i kontynowania windykacji. Pozwany odebrał pismo 18 grudnia 2017 r. Wezwanie zostało powtórzone pismem z dnia 1 marca 2018 r.
Dowód: wezwanie, k. 54
doręczenie w (...), k. 52
wezwanie, k. 53
K. T. (1) zaprzestał spłaty kredytu po ostatniej spłacie 600 zł w dniu 8 września 2017 r.
Dowód: zestawienie operacji rachunku, k. 61v
Wobec braku terminowej spłaty kredytu bank pismem z dnia 16 stycznia 2018 r. wypowiedział K. T. umowę z dnia 10 kwietnia 2017 r. W dacie wypowiedzenie wymagalna zaległość wynosiła 3.000,95 zł. Pismo wysłane kredytobiorcy na adres wskazany w umowie kredytowej wróciło jako przesyłka niepodjęta po awizowaniu.
Dowód: wypowiedzenie, k. 46
zpo, k. 47-48
Aktualnie zadłużenie pozwanego obejmuje:
37.905,43 zł (niespłacony kapitał);
1.355,11 zł (odsetki umowne, zwykłe);
832,10 zł (odsetki umowne, karne).
Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych, k. 54
Ocena dowodów
Stan faktyczny ustalono na podstawie odpisów dokumentów prywatnych: umowy z harmonogramem spłat, wezwań do zapłaty z dowodami doręczeń, uwierzytelnionych przez reprezentującego powoda adwokata. Nie budzą wątpliwości co do ich treści, nie były kwestionowane przez pozwanego. Aktualny stan zadłużenia ustalono w oparciu o dokument prywatny w postaci wyciągu z ksiąg bankowych. W świetle treści umowy, wezwań do zapłaty, wysokość zadłużenia wskazana w tym dokumencie jest zdaniem Sądu ujęta w sposób rzetelny. Pozwany nie przedstawił żadnych dowodów spłat, które mogłyby podważać wskazaną przez powoda wysokość zadłużenia.
Kwalifikacja prawna
Pozwany nie kwestionował okoliczności zawarcia umowy. W sprzeciwie podniósł natomiast dwa zarzuty: wadliwie wskazaną w pozwie wysokość kredytu oraz nieskuteczność wypowiedzenia. Jeżeli chodzi o pierwszy zarzut, to z § 8 umowy stron i harmonogramu spłat (k. 55) wynika jasno, że kredyt był udzielony na sumę 36.784,46 zł (bez kosztów, z kosztami: 39.329,99 zł). Z wszystkimi kosztami i oprocentowaniem do spłaty pozostawało 49.907,41 zł (podzielone 84 na raty, jak w harmonogramie spłat). Powoływana przez pozwanego suma 29.829,93 zł była kwotą przeznaczoną zgodnie z umową kredytową z dnia 10 kwietnia 2017 r. na spłatę wcześniejszego długu kredytowego (z umowy (...)). Reasumując, zarzut ten jest nietrafny.
Jeżeli zaś chodzi o drugi zarzut – to powód przedstawił poświadczone za zgodność przez występującego w sprawie adwokata odpisy dokumentów: wypowiedzenia i przesyłki tegoż (zwrócone po awizowaniu). Adres pozwanego został wskazany poprawnie, więc zdaniem Sądu nie ma wątpliwości, że wypowiedzenie było skuteczne, albowiem pozwany miał możliwość zapoznania się z jego treścią w dacie awizowania (26 stycznia 2018 r., por. art. 61 § 1 k.c.). Pozwany osobiście odebrał wcześniejsze wezwanie do zapłaty – kierowane na ten sam adres. Zaległość płatnicza w dacie wypowiedzenia przekraczała wysokość trzech pełnych rat, stąd także z merytorycznego punktu widzenia wypowiedzenie było uprawnione (por. art. 74 Prawa bankowego). Reasumując, zarzut nieskuteczności wypowiedzenia jest chybiony, a od 26 lutego 2018 r. (upływ 30-dniowego terminu wypowiedzenia) całość zadłużenia stała się natychmiast wymagalna (§ 6 ust. 3 umowy stron).
Mając powyższe na uwadze na mocy art. 69 ust. 1 Prawa bankowego w zw. z art. 481 § 2 1 k.c. orzeczono jak w punkcie I. sentencji.
Koszty
O kosztach procesu orzeczono w punkcie II. sentencji na mocy art. 98 § 1 k.p.c. Na zasądzone od przegrywającego proces pozwanego na rzecz wygrywającego powoda koszty procesu składa się opłata sądowa od pozwu (502 zł).