Sygn. akt II K 369/18
PR Ds. 658.2018
Dnia 18 marca 2019 r.
Sąd Rejonowy w Piszu II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSR Mariusz Popławski |
Protokolant: |
st. sekr. sądowy Rafał Gryglik |
przy udziale Prokuratora Daniela Guzek z Prokuratury Rejonowej w Piszu
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 21 listopada 2018 r., 14 stycznia i 04 marca 2019 r. sprawy:
R. M. s. E. i T. z domu G. ur. (...) w P.
oskarżonego o to, że:
w dniu 29 kwietnia 2018 r. w m. S., gm. P., okręgu (...), prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki S. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości – 1,36 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym zarzuconego czynu dopuścił się po wcześniejszym skazaniu prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie VII Zamiejscowy Wydział Karny z dnia 22 maja 2013 roku w sprawie o sygn. akt VII K 66/13, za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości oraz w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności będąc skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie VII Zamiejscowy Wydział Karny z dnia 22 maja 2013 roku w sprawie o sygn. akt VII K 66/13 za umyślne przestępstwo podobne, objętego wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Piszu II Wydział Karny z dnia 15 września 2015 roku sygn. akt II K 477/15, czym nie zastosował się do Decyzji Starosty P. nr KIT.5430.2.145.2012.2013 z dnia 25 czerwca 2013 roku o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kategorii B
tj. o czyn z art. 178a § 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11 § 2 kk
I. Oskarżonego R. M. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego czynu , który kwalifikuje jako występek z art. 178a § 4 kk w zb. z art.180a kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art.178a § 4 kk w zw. z art.11 § 3 kk wymierza mu karę roku pozbawienia wolności.
II. Na podstawie art. 42 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego R. M. środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.
III. Na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego R. M. środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 10 000 (dziesięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.
IV. Na podstawie § 17 ust. 2 pkt 3 oraz § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 roku poz. 1714) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. K. kwotę 588 zł (pięćset osiemdziesiąt osiem) złotych powiększoną o należny podatek VAT, tytułem opłaty za wykonywaną z urzędu obronę oskarżonego R. M..
V. Na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. Nr 49 poz. 223 z 1983 z późn. zm.) zwalnia oskarżonego R. M. od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, przejmując je w całości na rachunek Skarbu Państwa.