Sygn. akt
III AUa 991/12
Dnia 16 stycznia 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSA Bogumiła Burda |
|
|
Sędziowie: |
SSA Janina Czyż (spr.) SSA Ewa Madera |
|
|
Protokolant |
st.sekr.sądowy Anna Budzińska |
po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2013 r.
na rozprawie
sprawyz wniosku S. Z.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.
o emeryturę
na skutek apelacji wnioskodawcy
od wyroku Sądu Okręgowego w Przemyślu
z dnia 4 lipca 2012 r. sygn. akt III U 1249/12
z m i e n i a zaskarżony wyrok i poprzedzającą go decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z dnia 5 kwietnia 2012 r., w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy S. Z. prawo do emerytury począwszy od dnia 1 lutego 2012 r.
Sygn. akt III AUa 991/12
Decyzją z dnia 5 kwietnia 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS ( t. jedn. Dz. U. 2009 nr 153 poz. 1227) oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) odmówił prawa do emerytury S. Z., ponieważ nie udowodnił 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.
W odwołaniu od powyższej decyzji wnioskodawca domagał się jej zmiany i przyznania dochodzonego świadczenia, po zaliczeniu do stażu pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia jako spawacz w Spółdzielni (...) w Ż. od 1.02.1983 r. do 9.09.1991 r. oraz w Przedsiębiorstwie (...) od 11.03.1996 r. do 31.07.1999 r.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy domagał się jego oddalenia, podnosząc że wnioskodawca wykazał jedynie 4 lata, 6 miesięcy i 7 dni pracy w warunkach szczególnych w okresie od 1.09.1991 r. do 21.03.1996 r.
Wyrokiem z dnia 4 lipca 2012 r. sygn. akt III U 1249/12 Sąd Okręgowy w Przemyślu Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie.
Sąd ustalił, że S. Z., ur. (...) ma staż ubezpieczeniowy w wymiarze ponad 25 lat i uznany przez organ rentowy staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 4 lata, 6 miesięcy i 7 dni.
W okresie od 1.02.1983 r. do 31.08.1991 r. wnioskodawca zatrudniony był w Spółdzielni (...) w Ż., na stanowisku spawacza. W trakcie tego zatrudnienia wnioskodawca przebywał na urlopie bezpłatnym od 29.09.1989 r. do 16.01.1991 r., podczas którego pracował na budowie eksportowej w Czechosłowacji, a w okresach żniw w latach 1986, 1987 i 1991 na okres miesiąca sierpnia przenoszono wnioskodawcę na stanowisko mechanika w warsztacie remontowym. Powyższy okres podlega w ocenie Sądu Okręgowego zaliczeniu do stażu pracy w wymiarze 6 lat, 3 miesięcy i 14 dni.
Dalej Sąd ustalił, że w okresie od 22.03.1996 r. do 31.12.1998 r. wnioskodawca wykonywał pracę w warunkach szczególnych jako spawacz w Przedsiębiorstwie (...) s.c. w P., wobec czego także i ten okres w wymiarze 2 lat, 9 miesięcy i 13 dni należało zaliczyć do stażu pracy w warunkach szczególnych.
Przechodząc do oceny prawnej w aspekcie spełnienia przez wnioskodawcę warunków przyznania emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, Sąd I instancji stwierdził, że S. Z. na dzień 1 stycznia 1999 r. nie ma wymaganego piętnastoletniego stażu pracy w warunkach szczególnych, co oznacza brak podstaw do przyznania prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w warunkach szczególnych.
W apelacji od powyższego wyroku wnioskodawca zarzucił naruszenie art. 184 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego, w szczególności nieprawidłowe wyliczenie stażu pracy w warunkach szczególnych. Według wyliczeń wnioskodawcy z tytułu zatrudnienia w Kółku Rolniczym w Ż., po odliczeniach, do stażu pracy w warunkach szczególnych winno zostać zaliczone 7 lat, 3 miesiące i 22 dni, a z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) powinien zostać uwzględniony okres od 11.03.1996 r. do 31.07.1999 r. Wnioskodawca podniósł również, że w okresach żniw i pracy eksportowej także wykonywał pracę w warunkach szczególnych.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Apelacja wnioskodawcy jest uzasadniona i skutkuje wydaniem orzeczenia reformatoryjnego.
Przedmiotem sporu w sprawie była ocena uprawnienia S. Z. do emerytury w obniżonym wieku, a to w związku z zatrudnieniem w szczególnych warunkach, na podstawie art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. 2009 nr 153 poz. 1227).
Prawo do emerytury, zgodnie z powołaną podstawą prawną, przysługuje ubezpieczonemu – mężczyźnie, urodzonemu po dniu 31 grudnia 1948 r., po ukończeniu 60 lat, o ile przed dniem 1 stycznia 1999 r. spełni warunki stażowe – a to wykaże łączny staż ubezpieczenia wynoszący, co najmniej 25 lat, w tym 15 lat wykonywania stale i w pełnym wymiarze pracy w warunkach szczególnych oraz który nie przystąpił do OFE i rozwiązał stosunek pracy. Jak zatem wynika z powyższego, do stażu pracy w warunkach szczególnych nie można było uwzględniać okresów zatrudnienia po dniu 31 grudnia 1998 r.
Sąd Apelacyjny podziela ustalenia Sądu I instancji również w tym zakresie, że wnioskodawca pracował w warunkach szczególnych jako spawacz w Spółdzielni (...) w Ż. od 1 lutego 1983 r. do 31 sierpnia 1991 r. z wyłączeniem jednomiesięcznych okresów w latach 1986, 1987 i 1991, kiedy to wykonywał pracę mechanika w warsztacie remontowym oraz okresu pracy na budowie eksportowej od 29.09.1989 r. do 16.01.1991 r., z tym że okres ten wynosi 7 lat i 12 dni. Dalej uwzględnić wnioskodawcy należało okres pracy w warunkach szczególnych, wynoszący 2 lata, 9 miesięcy i 9 dni, przypadający od 22.03.1996 r. do 31.12.1998 r., w trakcie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) s.c. w P..
Uzasadniony jest zarzut wnioskodawcy, podnoszony w postępowaniu apelacyjnym, że do okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych winien mu zostać zaliczony również okres 1 roku, 5 miesięcy i 26 dni – pracy w Spółdzielni (...)w S. – w okresie od 4.04.1974 r. do 30.09.1975 r., w charakterze spawacza, który wykazywał świadectwem pracy z dnia 9 lutego 1983 r., zalegającym w aktach rentowych. Na podstawie przesłuchania wnioskodawcy w charakterze strony Sąd Apelacyjny ustalił, że wnioskodawca wykonywał tę pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.
Prace przy spawaniu wymienione są w wykazie A, dziale XIV, poz. 12 – załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.)
Suma powyższych okresów zatrudnienia w warunkach szczególnych, uzupełniona okresem pracy w Przedsiębiorstwie Produkcyjno – Usługowym (...) od 1.09.1991 r. do 21.03.1996 r. w rozmiarze 4 lata, 6 miesięcy i 7 dni – zaliczonym przez organ rentowy – wynosi 15 lat, 9 miesięcy i 24 dni. Skoro zatem wnioskodawca legitymuje się piętnastoletnim okresem zatrudnienia w warunkach szczególnych, a spełnienie pozostałych warunków do przyznania dochodzonego świadczenia było niesporne, należało zmienić zaskarżony wyrok i przyznać wnioskodawcy prawo do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych, począwszy od miesiąca w którym złożono wniosek o ustalenie prawa do emerytury.
Z podanych przyczyn orzeczono, jak w punkcie I sentencji na podstawie art. 386 § 1 kpc.
(...)
(...)
(...)