Sygn. akt V Ca 3778/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Agnieszka Łukaszuk (spr.)

Sędziowie:

SSO Bożena Miśkowiec

SSR del. Agnieszka Wiśniewska

Protokolant:

st. sekr. sąd. Aneta Obcowska

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2015 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Gminy G.

przeciwko (...) Towarzystwu (...) w W.

z udziałem interwenienta ubocznego (...) Spółki Jawnej w Ś.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie

z dnia 1 lipca 2014 r., sygn. akt II C 2368/13

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od (...) Towarzystwa (...) w W. na rzecz Gminy G. kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.

Sygn. akt V Ca 3778/14

UZASADNIENIE

****** początek tekstu

[Przewodniczący 00:00:00.000]

Wyrokiem z dnia 1 lipca 2014 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie uwzględnił powództwo Gminy G. nie w całości, zasądzając od pozwanego Towarzystwa (...), Towarzystwa (...) w W. kwotę 21.779,44 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 13 lipca 2013 roku z tytułu gwarancji ubezpieczeniowej wystawionej przez pozwanego na zabezpieczenie roszczeń przysługujących powodowi od wykonawcy, który w niniejszym postępowaniu był interwenient uboczny dotyczących prawidłowego wykonania robót budowlanych. Z przedmiotowym rozstrzygnięciem nie zgodziła się strona pozwana zaskarżając go w całości i wnosząc o jego zmianę i oddalenie powództwa, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie przepisu artykułu 233 paragraf 1 k.p.c. poprzez błędne dokonanie oceny dokumentu gwarancji ubezpieczeniowej i uznanie, że gwarancja zabezpieczała roszczenia z tytułu nie usunięcia wad lub usterek przez wykonawcę, podczas gdy zgodnie z paragrafem 2 dotyczyła ona roszczeń powstałych z tytułu niewłaściwego usunięcia wad i usterek.

Naruszenie artykułu 353 ze znaczkiem 1 Kodeksu Cywilnego poprzez jego niezastosowanie i nieuwzględnienie przez Sąd I instancji, iż gwarancja ubezpieczeniowa jest specyficzną umową zgodnie, z którą wolą stron było zabezpieczenie roszczeń powstałych z tytułu niewłaściwego usunięcia wad, a nie tylko nie usunięcia wad oraz naruszenie przepisu prawa materialnego artykuł 65 Kodeksu Cywilnego poprzez błędną wykładnię także postanowień gwarancji ubezpieczeniowej, polegającą podobnie jak wcześniej na uznaniu, że ta gwarancja zabezpieczała jedynie nie właściwe usuniecie wad a nie, niewłaściwe ich usunięcie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja okazała się całkowicie bezzasadna, a zarzuty w niej podniesione nie mogły skutkować zmianą zaskarżonego orzeczenia. Przede wszystkim trzeba podkreślić, że Sąd Okręgowy przyjmuje za własne ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy jak również ich ocenę prawną. Ustalenia faktyczne nie były kwestionowane także w apelacji. Istota sporu sprowadzała się do interpretacji paragrafu 2 gwarancji ubezpieczeniowej i de facto dotyczyły tego sporu wszystkie zarzuty podniesione w apelacji.

Zdaniem Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej interpretacji paragrafu 2 gwarancji ubezpieczeniowej. Nie wątpliwym jest, iż gwarancja ubezpieczeniowa została udzielona na skutek celu zabezpieczenia właściwego usunięcia wad i usterek. Sąd Rejonowy prawidłowo wskazał, iż najszerszą, największym uchybieniem niewłaściwego usunięcia wad i usterek jest nie przystąpienie w ogóle do ich usuwania. Tym samym interpretacja, którą przedstawia strona pozwana jest nie do przyjęcia, jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy nie można oddzielać treści udzielonej gwarancji ubezpieczeniowej od treści umowy, z której jednoznacznie wynikało, że gwarancja miała służyć i miała na celu zabezpieczenie należytego wykonania wykonawcy wobec zamawiającego właśnie z tytułu rękojmi i gwarancji. Tym samym zdaniem Sądu Okręgowego nie zasadne są w żaden sposób twierdzenia strony pozwanej, iż jedynie gwarancja zabezpieczała nie prawidłowe wykonanie napraw gwarancyjnych. Nie wykonanie w ogóle naprawy gwarancyjnej także jest nie należytym wykonaniem umowy i także jest nie właściwym wykonaniem zobowiązań przez wykonawcę. Przedstawianie argumentów przez stronę pozwaną jakoby gwarancja zabezpieczała jedynie nienależyte wykonanie, a nie samo nie wykonanie jest sprzeczna także z treścią tej gwarancji, ponieważ ta gwarancja, sam jej tytuł wskazuje, że ona zabezpiecza właściwe, a nie ma tam mowy o nienależytym usunięciu wad. Ona zabezpiecza właściwe usunięcie wad i usterek. Ażeby można było mówić w ogóle o usuwaniu wad i usterek, o właściwym czy też nie właściwym, należy najpierw przystąpić do ich usuwania. Tego w przedmiotowej sprawie nie było, zresztą kwestie formalne spełnienia warunków pozostałych w tej gwarancji nie były w ogóle kwestionowane w tym postępowaniu i z tych względów Sąd Okręgowy także się rozpoznając apelację nimi już nie zajmował. Mając na uwadze powyższe uznając, iż argumenty podniesione przez stronę pozwaną w apelacji nie mogą odnieść skutku Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 385 apelację oddalił. Rozstrzygniecie o kosztach opierając w konsekwencji na artykule 98 k.p.c.

[koniec części 00:06:40.999]