Sygnatura akt: V GC 1092/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2018 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Joanna Adamiak

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2018 r. w Kaliszu

na rozprawie sprawy

z powództwa Funduszu Kapitałowego (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w S.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego (...) Spółce Akcyjnej w S. na rzecz powoda Funduszu Kapitałowego (...) Spółki Akcyjnej we W. kwotę 371,60 złotych (trzysta siedemdziesiąt jeden złotych 60/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 14 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty,

2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30 złotych (trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 107 złotych (sto siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

SSR Magdalena Berczyńska – Bruś

Sygn. akt V GC 1092/18

UZASADNIENIE

Pełnomocnik powoda Funduszu Kapitałowego (...) S.A. z siedzibą we W. złożył w dniu 22 stycznia 2018 r. do Sądu Rejonowego w Kaliszu pozew przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S. o zapłatę kwoty 371,60 zł wraz z odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 14 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu podano, że pozwana nie wypłaciła właścicielowi pojazdu całości odszkodowania z tytułu odpowiedzialności cywilnej. Poszkodowany przeniósł pośrednio na rzecz powódki wierzytelność z tego tytułu.

Dnia 19.03.2017r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie V GNc 426/18, którym orzekła zgodnie z żądaniem pozwu.

Od powyższego nakazu pełnomocnik pozwanej wniósł w ustawowym terminie sprzeciw. Wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu podano, że pozwana wypłaciła poszkodowanemu należne odszkodowanie z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego w wysokości 760,00 zł na podstawie sporządzonej przez pozwaną kalkulacji. Ponadto zarzucono, że stawka najmu pojazdu zastępczego została przez poszkodowanego zawyżona. Pozwana wskazuje, że spornym w niniejszej sprawie jest wysokość stawki dobowego najmu pojazdu zastępczego. Poszkodowany zgłosił szkodę w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń. Podczas rozmowy zgłoszeniowej oraz dodatkowo mailowo pozwana złożyła poszkodowanemu propozycję bezgotówkowego udostępnienia pojazdu zastępczego oraz pouczyła, iż jeśli zdecyduje się na najem pojazdu zastępczego we własnym zakresie, stawka czynszu najmu będzie podlegać weryfikacji do stawek stosowanych przez firmy współpracujące z pozwaną. Oferta została powtórzona podczas oględzin na ocenie technicznej, pod którą poszkodowany złożył swój podpis.

W pozostałych pismach strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje:

Pojazd marki C. o nr rej. (...), będący własnością Ł. M., uległ uszkodzeniu na skutek kolizji drogowej, która miała miejsce w dniu 13.06.2017r. Samochód sprawcy zderzenia był ubezpieczony u pozwanej. Poszkodowany powiadomił ubezpieczyciela o fakcie szkody. Przeprowadzono postępowanie likwidacyjne. Uszkodzony pojazd nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej i szkoda była likwidowana według wartości brutto.

Dowód: akta szkody k. 55 płyta CD

W związku z brakiem możliwości korzystania z pojazdu poszkodowany zawarł z B..CAR K. D. z siedzibą w B. umowę najmu samochodu zastępczego marki S. (...) o nr rej. (...) na okres od dnia 14 czerwca 2017 r. do dnia 22 czerwca 2017 r. tj. na czas konieczny niezbędny do likwidacji szkody całkowitej pojazdu. W dniu 24 czerwca 2017 r. wynajmujący wystawił poszkodowanemu fakturę VAT nr (...) na kwotę 1 131,60 zł brutto z terminem płatności na dzień 08.07.2017 r., obejmującą należność z tytułu najmu pojazdu zastępczego na okres 8 dni, za cenę 115,00 zł netto/ doba.

Dowód: umowa najmu pojazdu zastępczego z dnia 14.06.2017 r. k. 24; protokół zdawczo-odbiorczy k. 25; faktura VAT nr (...) k. 26.

Jednocześnie w dniu 24.06.2017 r. Ł. M. przelał wierzytelność przysługującą mu od strony pozwanej z tytułu obowiązku zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w związku ze szkodą komunikacyjną nr (...) na rzecz K. D. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...). CAR, która następnie na podstawie umowy cesji z dnia 05.12.2017 r. przelała w/w wierzytelność na rzecz Funduszu Kapitałowego (...) S.A..

Dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 24.06.2017 r. k.27-28; umowa przelewu wierzytelności z dnia 05.12.2017 r. k.29-30;

Pozwana uznała swoją odpowiedzialność co do zasady i wypłaciła poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 760,00 zł brutto. tytułem kosztu najmu pojazdu zastępczego, nie uwzględniając spornego roszczenia, kwestionując jednocześnie stawkę za jeden dzień najmu przyjmując za zasadne stawkę dobową za najem tegoż pojazdu w wysokości 95,00zł brutto.

Dowód: decyzja pozwanej z dnia 02.10.2017 k.55 płyta CD; akta szkody k. k.55 płyta CD.

Pismem z dnia 06.12.2017 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty dochodzonej niniejszym pozwem.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 06.12.2017 r. k. 35

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wskazanych wyżej dowodów z dokumentów.

Sąd uznał za wiarygodne zebrane w sprawie dokumenty w postaci umów cesji, faktury VAT, umowy najmu pojazdu zastępczego, protokołu zdawczo-odbiorczego złożonych w niniejszej sprawie przypisując im znaczenie jakie wynika z 245 k.p.c. Zgodnie z art. 245 k.p.c. dokumenty prywatne stanowią dowód tego, że osoba która je podpisała złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Z art. 245 k.p.c. wynika zatem, iż dokument prywatny nie korzysta z domniemania zgodności z prawdą oświadczeń w nich zawartych, a jedynie z domniemania, iż osoba podpisana złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Dlatego też Sąd uznał za autentyczne dokumenty prywatne przedłożone przez strony i przyjął, iż osoby podpisane na tych dokumentach złożyły oświadczenia w nich zawarte.

Sąd zważył, co następuje:

Odpowiedzialność pozwanej jest bezsporna i opiera się na zasadach określonych w artykule 822 § 1 – 4 k.c. Istnienie związku przyczynowego między powstaniem szkody a działaniem, z którego szkoda wynikła jest oczywiste i bezsporne. Spełniony jest warunek określony w art. 361 § 1 k.c. Poszkodowany poniosła szkodę na skutek winy kierującego, który był ubezpieczony u pozwanego.

Wysokość szkody wyrządzonej poszkodowanemu przez sprawcę pojazdu, ubezpieczonego u pozwanej z tytułu odpowiedzialności cywilnej wynosi 1.131,60zł brutto. Materiał dowodowy zebrany w sprawie daje podstawę do uznania, że wartość rzeczywiście powstałej szkody na samochodzie marki C. o nr rej. (...) wynosi 1.131,60 zł brutto. W takiej sytuacji od kwoty 1.131,60 zł należy odjąć wypłacone odszkodowanie w kwocie 760,00 zł brutto. Do zapłaty pozostaje więc kwota 371,60 zł.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał jednoznacznie, że pozwany ponosi odpowiedzialność względem poszkodowanego na mocy art. 822 § 1 k.c.

Stosownie do art. 361 § 2 k.c. naprawienie szkody obejmuje w granicach normalnego związku przyczynowego – straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono. Ukształtowana linia orzecznictwa w tym zakresie wskazuje, że poniesienie przez poszkodowanego kosztów najmu pojazdu zastępczego pozostaje w normalnym związku przyczynowym i jest szkodą w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. (vide: wyrok SN z 26.11.2002r. w sprawie V CKN 1397/00).

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że zasadnym będzie wypłata odszkodowania za najem pojazdu zastępczego w kwocie 1.131,60 zł brutto. Ponadto stwierdzić należy że średnia dobowa cena wynajmu pojazdu zastępczego zastosowana przez poszkodowanego nie była zawyżona.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

O odsetkach ustawowych rozstrzygnięto w myśl art. 481 § 1 i 2 k.c.

Zgodnie z art. 817 § 1 k.c. odszkodowanie powinno być wypłacone w terminie 30 dni od daty zgłoszenia roszczenia.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.

Powód przegrał proces w całości dlatego Sąd obciążył go kosztami postępowania. Na koszty te składa się to opłata sądowa w kwocie 30,00zł, wynagrodzenie pełnomocnika powódki w wysokości 90,00zł zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015.1804) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17,00zł.

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś