Sygn. akt II K 999/18
Dnia 19 marca 2019 roku
Sąd Rejonowy w Puławach II Wydział Karny
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Marek Stachoń
Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anita Szczepanik
Bez udziału Prokuratora -
po rozpoznaniu na rozprawie dnia 05.03.2019 r.
sprawy A. K. syna S. i B. z domu P., urodzonego dnia (...) w P.
oskarżonego o to, że: w dniu 21 maja 2018 roku, w P., woj. (...), dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że po uprzednim wybiciu szyby w drzwiach wejściowych do pokoju w mieszkaniu przy ul. (...), dostał się do jego wnętrza skąd zabrał w celu przywłaszczenia telewizor marki T., dwa rozdzielacze oraz brązowy portfel z zawartością gotówki w kwocie 80 zł, czyniąc swym działaniem straty w wysokości 1370 zł, na szkodę E. C., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa opisanego w art. 64§1 kk, to jest w ciągu 2 lat, 7 miesięcy i 21 dni od odbycia kary 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Puławach II Wydział Karny z dnia 2 sierpnia 2011 roku w sprawie II K 602/11, obejmującej karę pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne z art. 280§1 kk, którą to karę odbywał w okresach od 8 grudnia 2011 roku do 22 lipca 2013 roku i od 21 sierpnia 2015 roku do 10 października 2015 roku
tj. o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk
1. oskarżonego A. K. uznaje winnym dokonania zarzucanego mu czynu z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i za to na mocy art. 279§1 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;
2. na mocy art. 63§1 i5 kk na poczet orzeczonej kary zalicza zatrzymanie w dniu 23 maja 2018 roku od godz. 6.00 do godz. 14.53, równoważne jednemu dniu kary pozbawienia wolności;
3. zasądza na rzecz Kancelarii (...) kwotę 516,60 ( pięćset szesnaście 60/100 ) złotych tytułem nieopłaconej obrony wykonywanej z urzędu;
4 na mocy art. 624§1 kpk zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa.
II K 999/18
Prokuratura Rejonowa w Puławach oskarżyła A. K. o to, że w dniu 21 maja 2018 roku w P. woj. (...) dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że po uprzednim wybiciu szyby w drzwiach wejściowych do pokoju w mieszkaniu przy ul. (...) dostał się do jego wnętrza skąd zabrał w celu przywłaszczenia telewizor marki T., dwa rozdzielacze oraz brązowy portfel z zawartością gotówki w kwocie 80 zł czyniąc swym działaniem straty w wysokości 1370 zł na szkodę E. C., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa opisanego w art. 64 § 1 k.k., to jest w ciągu 2 lat, 7 miesięcy i 21 dni od odbycia kary 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Puławach II Wydział Karny z dnia 2 sierpnia 2011 roku w sprawie II K 602/11 obejmującej karę pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne z art. 280 § 1 k.k., którą to karę odbywał w okresach od 8 grudnia 2011 roku do 22 lipca 2013 roku i od 21 sierpnia 2015 roku do 10 października 2015 roku, to jest o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
Po przeprowadzeniu rozprawy sąd ustalił i zważył, co następuje:
E. C. mieszka w swoim trzypokojowym mieszkaniu w P. przy ul. (...), a ponieważ mieszka sama i ma niską emeryturę postanowiła wynająć jeden pokój i wynajęła go A. K. za kwotę 400 złotych miesięcznie, którą miał wpłacić z góry. W dniu 18 maja 2018 roku A. K. wprowadził się, ale nie zapłacił obiecując, że zrobi to później. W nocy z 20/21 maja 2018 roku A. K. wrócił do mieszkania nad ranem w stanie znacznej nietrzeźwości, cały brudny. E. C. przestraszyła się go i postanowiła wymówić mu mieszkanie, więc rano zabrała mu klucze, które leżały na wierzchu. Ponieważ był to poniedziałek i A. K. powinien był iść do pracy, chciał tam zadzwonić, ale nie mógł znaleźć telefonu, więc oskarżył o kradzież E. C.. Ponieważ E. C. nie mogła znieść jego pretensji, wyszła z mieszkania, a wówczas A. K. wybił szybę w zamkniętych drzwiach wejściowych do pokoju zajmowanego przez E. C. i po dostaniu się do tego pokoju zabrał w celu przywłaszczenia należące do E. C.: telewizor marki T. wraz z dwoma rozdzielaczami oraz brązowy portfel z zawartością gotówki w kwocie 80 zł. Gdy E. C. po około 20 minutach wróciła do mieszkania, zobaczyła swój telewizor w pokoju zajmowanym przez A. K., który zaczął ją oskarżać o kradzież telefonu komórkowego oraz 1000 złotych. E. C. udała się do swojego pokoju i stwierdziła, że z torby został zabrany jej brązowy portfel, w którym były pieniądze w kwocie 80 złotych. Gdy wróciła do pokoju zajmowanego przez A. K., zdążył on opuścić mieszkanie zabierając telewizor wraz z dwoma rozdzielaczami i portfel z zawartością 80 złotych. E. C. odzyskała telewizor wraz z dwoma rozdzielaczami po zatrzymaniu go przez policję, natomiast nie odzyskała portfela z pieniędzmi ani nie została naprawiona szkoda wynikłą ze stłuczenia szyby w drzwiach, ale E. C. nie chce nic od A. K.. A. K. był już kilkakrotnie karany w tym za przestępstwa przeciwko mieniu na karę pozbawienia wolności. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Puławach II Wydział Karny z dnia 2 sierpnia 2011 roku w sprawie II K 602/11 A. K. został skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k., którą to karę odbywał w okresach od 8 grudnia 2011 roku do 22 lipca 2013 roku i od 21 sierpnia 2015 roku do 10 października 2015 roku. W zakładzie karnym A. K. zachowywał się przeciętnie. Nagrody dyscyplinarne przeplatały się z karami dyscyplinarnymi. A. K. jest kawalerem ma roczne dziecko, nie ma wyuczonego zawodu i utrzymuje się z prac dorywczych. A. K. w dacie czynu był w stanie ocenić jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem.
Ustalając powyższy stan faktyczny sąd obdarzył wiarą zeznania świadka E. C. – k. 149-149v, ponieważ zeznania te są logiczne, konsekwentne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Sąd obdarzył wiarą znajdujące się w aktach sprawy i ujawnione na rozprawie dowody w postaci: protokołu oględzin – k. 7-8, zdjęć z miejsca włamania – k. 12-15, protokołu zatrzymania osoby – k. 17, protokołu przeszukania – k. 20-21, spisu i opisu rzeczy – k. 22, protokołu oględzin – k. 31-32, protokołu okazania – k. 33-34, opinii o skazanym – k. 37-38, odpisu wyroku w sprawie II K 602/11 Sądu Rejonowego w Puławach – k. 39-40, danych osobo poznawczych – k. 46, opinii sądowo – psychiatrycznej – k. 62, danych z Krajowego Rejestru Karnego – k. 63-64, 136-138, opinii o skazanym i informacji o pobytach i orzeczeniach – k. 79-85, ponieważ dowody te zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby i w przewidzianej prawem formie, a żadna z zainteresowanych stron nie zakwestionowała ich prawdziwości.
Oskarżony A. K. częściowo przyznał się do winy i wyjaśnił, że zabrał jedynie telewizor z kablami i nie zabrał portfela z pieniędzmi, a do pokoju E. C. włamał się, ponieważ chciał odzyskać telefon i pieniądze, które miała mu ukraść i nie wiedział, że tam jest telewizor, gdyż nigdy nie wchodził do tego pokoju. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego poza przyznaniem się przez niego do zaboru telewizora z kablami, ponieważ w pozostałym zakresie są sprzeczne z obdarzonymi wiarą zeznaniami pokrzywdzonej oraz zasadami doświadczenia życiowego. Pokrzywdzona nie miała powodu, by narażać się na odpowiedzialność karną fałszywie zeznając co do kradzieży portfela, skoro fakt zaboru telewizora był już bezsporny, więc dodatkowe obciążanie oskarżonego zaborem portfela nie miało większego znaczenia tym bardziej, że podała dość niską kwotę zabranych pieniędzy, których zwrotu nawet nie zażądała podobnie jak za szkodę związaną z wybiciem szyby. Nie sposób też uwierzyć, że oskarżony nie zorientował się przez kilka dni mieszkając pod jednym dachem ze starszą osobą, że w domu jest telewizor. Oskarżony zauważył, jak pokrzywdzona zabiera mu klucze, co sama przyznał, ale już nie zauważył zaboru telefonu ani pieniędzy tylko wysnuł wniosek, że zabrała mu je pokrzywdzona nie biorąc pod uwagę, że ich zaginięcie ma związek ze stanem znacznej nietrzeźwości w jakim wrócił do mieszkania. Ponadto oskarżony nie zgłosił popełnienia przestępstwa kradzieży na jego szkodę, więc podejrzenie kradzieży dokonanej przez pokrzywdzoną na jego szkodę oraz włamanie do jej pokoju w celu odzyskania skradzionych mu rzeczy należy uznać jedynie za nieudolną próbę uniknięcia odpowiedzialności karnej tym bardziej, że po włamaniu zabrał telewizor z kablami i portfel, a po 20 minutach nieobecności pokrzywdzonej w domu był już w swoim pokoju i nie szukał zaginionych przedmiotów.
Wina oskarżonego nie budzi wątpliwości, ponieważ jest on osobą świadomą swych czynów i nie zaszły żadne okoliczności wyłączające jego odpowiedzialność karną.
Zarzucany oskarżonemu czyn polegający na wejściu do zamkniętego pomieszczenia poprzez wybicie szyby w zamkniętych na klucz drzwiach i zabór w celu przywłaszczenia przedmiotów należących do pokrzywdzonej stanowi przestępstwo określone w art. 279 § 1 kk.
Przy wymiarze kary dla oskarżonego jako okoliczności obciążające sąd uwzględnił fakt, że oskarżony był już kilkakrotnie karany także za przestępstwa przeciwko mieniu w tym na karę pozbawienia wolności, a jako okoliczności łagodzące sąd uwzględnił stosunkowo niedużą szkodę jaka pozostała po odzyskaniu części przedmiotów przez pokrzywdzoną, przynajmniej częściowe zrozumienie przez oskarżonego naganności swojego postępowania oraz fakt, że oskarżony ma małe dziecko, którym powinien zająć się po opuszczeniu zakładu karnego. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, sąd wymierzył karę adekwatną do społecznej szkodliwości czynu i stopnia winy oskarżonego, która przez swą dolegliwość spowoduje, że oskarżony nie popełni więcej podobnego przestępstwa, a dla postronnych będzie stanowiła skuteczną przestrogę przed podobnymi zachowaniami. Sąd nie zawiesił warunkowo wykonania kary pozbawienia wolności, ponieważ byłoby to sprzeczne z art. 69 § 1 kk, gdyż oskarżony w dacie czynu był już skazany na karę pozbawienia wolności oraz z uwagi na fakt, że warunkowo zawiesić można wykonanie jedynie kary pozbawienia wolności nie przekraczającej roku, a wymierzone zostało 2 lata.
Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 624 § 1 k. p. k., ponieważ oskarżony nie ma żadnych dochodów podlegających zajęciu ani majątku.