Sygn. akt II Ca 144/14
Dnia 26 lutego 2014 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :
Przewodniczący : SSO Anatol Gul
po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2014 r. w Świdnicy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...)w W.
przeciwko M. J.
o zapłatę 3037,11 zł
na skutek apelacji strony powodowej
od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu
z dnia 3 grudnia 2013 r. sygn. akt I C 2416/13
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądza od pozwanej M. J.na rzecz strony powodowej (...)w W.kwotę 3037,11 / trzy tysiące trzydzieści siedem i 11/100 / zł , z odsetkami ustawowymi od dnia 21 grudnia 2012 r. oraz 655 zł kosztów procesu; II. zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej 452 zł kosztów postępowania apelacyjnego.
Sygn. akt II Ca 144/14
Apelacja jest uzasadniona i podlega uwzględnieniu, a podniesione w niej zarzuty znajdują potwierdzenie w okolicznościach sprawy, dlatego też Sąd Okręgowy nie podziela stanowiska sądu pierwszej instancji z następujących przyczyn:
-wbrew stanowisku sądu pierwszej instancji, nie ma podstaw do uznania, że dochodzone roszczenie uległo przedawnieniu z dniem 15 grudnia 2012 r.; - bezspornym było, że postanowienie komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego zostało wydane w dniu 15 grudnia 2009 r., natomiast doręczenie poprzednikowi prawnemu strony powodowej miało miejsce w dniu 12 stycznia 2010 r. , przy czym na postanowienie to przysługiwała jeszcze skarga na czynność komornika – w terminie tygodniowym od doręczenia postanowienia, wobec czego wniesienie pozwu w dniu 21 grudnia 2012 r. nie nastąpiło po upływie terminu przedawnienia dochodzonego roszczenia; - przepis art. 124 § 2 kc, wskazujący na zakończenie postępowania, od którego termin przedawnienia – po wcześniejszym przerwaniu - biegnie na nowo , odnosi się oczywiście do prawomocnego zakończenia postępowania, a zatem termin ten nie rozpoczyna biegu, dopóki orzeczenie kończące postepowanie, o którym mowa w tym przepisie, nie stanie się prawomocne.
Z tych przyczyn apelacja podlegała uwzględnieniu, co prowadziło do zmiany zaskarżonego wyroku / art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 98 i 99 kpc oraz art. 505 (10) § 2 kpc i art. 505 (13) § 2 kpc /, o czym orzeczono w pkt. I i II .