UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 22 grudnia 2011 roku, a skierowanym przeciwko S. L. (1) strona powodowa - (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 8.572 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 16 sierpnia 2009 roku do dnia zapłaty oraz obciążenie pozwanego poniesionymi przez powoda kosztami procesu. W uzasadnieniu żądania pozwu, strona powodowa wskazała, że w dniu 22 listopada 2008 roku pozwany będąc w stanie nietrzeźwości kierował pojazdem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Z powodu niezachowania należytej ostrożności spowodował kolizję, wskutek której doszło do uszkodzenia pojazdu marki R. o numerze rejestracyjnym (...) oraz towaru , który był tym pojazdem przewożony. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego powodowa spółka w ramach ubezpieczenia OC wypłaciła poszkodowanemu odszkodowanie w łącznej wysokości 12.571,25 złotych. Odszkodowanie obejmowało koszty naprawy samochodu według zweryfikowanego rachunku przedłożonego przez poszkodowanego, t.j. 6.550,79 złotych oraz koszt zniszczonego towaru , t.j. 6.020,46 złotych. Biorąc pod uwagę, iż do zdarzenia szkodowego doszło w następstwie kierowania pojazdem przez pozwanego w stanie pod wpływem alkoholu, aktualizuje się norma prawna wywodzona z art. 43 ustawy pkt1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, która stanowi uprawnienie regresowe ubezpieczyciela sprawcy wobec sprawcy zdarzenia.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 03 lutego 2012 roku w sprawie o sygn. akt (...)tut. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany S. L. (1), w złożonym od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, sprzeciwie wniósł o oddalenie powództwa w całości. Argumentując przyjęte stanowisko S. L. (1) nie kwestionując zasad swojej odpowiedzialności wobec ubezpieczyciela- powoda, wskazał, że wypłacone poszkodowanemu odszkodowanie jest wygórowane. Wątpliwe jest by doszło do uszkodzenia przede wszystkim towaru przewożonego samochodem. Nadto w ocenie pozwanego w sposób nierzetelny powód ustalił szkodę w pojeździe poszkodowanego bazując wyłącznie na rachunku przedstawionym przez poszkodowanego. Pozwany wskazał, że uiścił na rzecz strony powodowej wyłącznie kwotę 4.000 złotych albowiem tylko w tym zakresie uznał roszczenie powoda. Dochodzona pozwem kwota uwzględnia wpłatę dokonaną przez pozwanego.

W toku postępowania pozwany zgłosił m.in. wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia czy charakter uszkodzeń samochodu w świetle zebranych dowodów potwierdza lub zaprzecza zaistnieniu szkody towarowej lub jej wysokości, t.j. czy jest możliwe , że przy tak niewielkich uszkodzeniach pojazdu powstała tak znaczna szkoda w towarze.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 listopada 2008 roku S. L. (1) będąc w stanie nietrzeźwości kierował pojazdem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) . Z powodu niezachowania należytej ostrożności spowodował kolizję, w wyniku której doszło do uszkodzenia pojazdu marki R. o numerze rejestracyjnym (...).

Sprawca zdarzenia był ubezpieczony z tytułu odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej- (...) S.A. z siedzibą w W..

Bezsporne

W następstwie zdarzenia doszło do uszkodzenia znaku modelu, lampy zespolonej tylnej lewej, wspornika resora, dolnej listwy zabudowy, narożnika tylnego lewego, odboju, zderzaka tylnego, wspornika zderzaka tylnego, obrysówki, listwy wewnętrznej. Zaszła zatem konieczność demontażu lampy tylnej lewej, demontażu napisu, wymiany strzemion resoru, wymiany listwy dolnej lewej, wymiany narożnika tylnego lewego, wymiany zderzaka tylnego, wymiany wzmocnienia zderzaka, naprawy instalacji elektrycznej, naprawy podłużnicy lewej, naprawy ściany bocznej lewej, naprawy ramy pomocniczej. Łączny koszt naprawy w/w elementów oraz lakierowania samochodu uszkodzonego to kwota 6.550,79 złotych.

Dowód:

- fotografie- k. 30-31,

- zlecenie usługi z dnia 25 listopada 2008 roku-k.65,

- druk zgłoszenia szkody –k. 66-70,

- informacja o zasadach kalkulacji-k.71,

- informacja z dnia 26 listopada 2008 roku- k. 72,

- akta szkody (...),

- opinia techniczna biegłego L. S.-k. 146-152,

- zeznania świadka A. S.-k. 120-120v,

- przesłuchanie pozwanego S. L. (1)-k. 125-126

W następstwie zdarzenia szkodowego uszkodzeniu uległ przewożony przez samochód marki R. towar o nieustalonej wartości.

Na podstawie materiałów znajdujących się w aktach szkody nie można kategorycznie ustalić czy w dniu kolizji 22.11.2008 r. w samochodzie R. (...) przewożone były wyroby cukiernicze i pieczywo, jaka była ich ilość oraz w jaki sposób były one zabezpieczone na czas transportu.

Na podstawie dokumentacji zdjęciowej z akt szkody można stwierdzić, że w trakcie kolizji mogło dojść do uszkodzenia tortów, ciast miękkich i ciastek tortowych luźno leżących na półkach w kontenerach do przewozu ciast. Miarodajnie ilości tych produktów na podstawie materiałów znajdujących się w aktach nie można określić. Ciasta twarde i wyroby znajdujące się w skrzynkach , w tym bułki, w ocenie biegłego nie powinny ulec żadnym uszkodzeniom.

Zgłoszona szkoda towarowa, której powodowa firma ubezpieczeniowa w żaden sposób nie zweryfikowała, w rzeczywistości najprawdopodobniej była dużo niższa.

Towar uwidoczniony na trzech znajdujących się w aktach szkody zdjęciach wnętrza skrzyni ładunkowej pojazdu, nie obejmuje wyrobów cukierniczych i pieczywa w ilościach podanych przez poszkodowaną firmę piekarniczą w dokumentach RW nr: (...), (...), (...), (...), (...), tj: 208,58 kg ciast, 60 sztuk bułek i 202 ciastek na sztuki, tj: towar o łącznej wartości 6365,15 zł brutto.

Na przedmiotowych zdjęciach widać znacznie mniej wyrobów, przy czym część skrzynek jest pustych, a część zasłoniętych.

Dowód:

- akta szkody (...),

- opinia techniczna biegłego L. S.-k. 146-152,

- zeznania świadka A. S.-k. 120-120v,

- przesłuchanie pozwanego S. L. (1)-k. 125-126

W toku postępowania likwidacyjnego strona powodowa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wypłacił właścicielowi uszkodzonego samochodu - (...) S.A. z siedzibą we W.( decyzjami z dnia 12 grudnia 2008 roku oraz z dnia 03 marca 2009 roku) łącznie kwotę 12.571,25 złotych. Na wypłacone odszkodowanie składa się kwota 6.550,79 złotych tytułem odszkodowania za uszkodzoną konstrukcję pojazdu oraz kwota 6.020,46 złotych tytułem odszkodowania za uszkodzony towar w postaci ciast. Podstawą do wypłaty odszkodowania w wysokości jak wyżej było m.in. zlecenie naprawy samochodu na kwotę 6.550,79 złotych oraz faktury potwierdzające zakup w dacie zdarzenia ciast na kwotę 6.020,46 złotych.

Dowód:

- pismo ubezpieczyciela z dnia 22 grudnia 2008 roku- k. 23-24,

- zawiadomienie o wypłacie odszkodowania z dnia 22 grudnia 2008 roku- k. 25,

- kopia rachunku bankowego z dnia 01 grudnia 2011 roku- k. 29,

- fotografie- k. 30-31,

- akta szkody (...).

W dniu 06.02.2009 r. Piekarnia (...) zgłosiła nowe roszczenie dotyczące uszkodzonego towaru w pojeździe.

Dowód: - wydruk e-mail- k. 70 akt.

Na podstawie wewnętrznych dokumentów z likwidacji szkody –likwidator szkody A. M. uzyskał akceptację zastępcy kierownika zespołu merytorycznej likwidacji szkód w pojeździe A. K. na wypłatę odszkodowania za przewożony towar na podstawie fotografii oraz własnych spostrzeżeń, cyt: „ wnoszący roszczenie współwłaściciele firmy p. D. M. w bezpośrednim kontakcie sprawia wrażenie osoby wiarygodnej i prawdomównej”.

Dowód: - Notatka służbowa – k. 71 akt.

W okresie od kwietnia 2009 roku strona powodowa wzywała pozwanego S. L. (2) do zapłaty wypłaconej kwoty odszkodowania .

W dniu 24 sierpnia 2009 roku pozwany uiścił na rzecz powoda kwotę 4.000 złotych.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 22 listopada 2011 roku –k. 13,

- pismo pozwanego do powoda z dnia 10 października 2011 roku- k. 16,

- pisma stron z dnia 06 maja 2009 roku oraz z dnia 15 września 2009 roku- k. 17,

- potwierdzenie wpłaty z dnia 24 sierpnia 2009 roku- k. 19

- pismo ubezpieczyciela z dnia 22 grudnia 2008 roku- k. 23-24,

- pismo pozwanego do powoda z dnia 06 maja 2009 roku- k. 73,

- pismo pełnomocnika pozwanego z dnia 21 sierpnia 2008 roku z dnia 10 października 2011 roku -k.74-76,

- pismo powoda do pozwanego z dnia 15 września 2009 roku-k.77,

- akta szkody (...).

Wyrokiem nakazowym z dnia 03 marca 2009 r. Sąd Rejonowy dla W.we W. uznał obwinionego S. L. (1)za winnego popełnienia wykroczenia z art. 86 & 2 kw w związku z art. 19 ust. 1 Ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Dowód: Wyrok nakazowy – k. 58 akt (...).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części.

Istota sporu sprowadzała się do ustalenia wysokości szkody, której sprawcą był pozwany albowiem S. L. (1) nie kwestionował tak samego faktu zdarzenia szkodowego jak i podstaw swojej odpowiedzialności. Nie kwestionował, iż do zdarzenia szkodowego doszło kiedy kierował pojazdem pod wpływem alkoholu, nie kwestionował także, że powód dokonał wypłaty odszkodowania w łącznej kwocie 12.571,25 złotych. W ocenie pozwanego jego odpowiedzialność za skutki zdarzenia kończyć się winna na uiszczonej przez niego powodowi kwocie 4.000 złotych albowiem powód nie wykazał wysokości szkody w pojeździe, a także nie wykazał, by szkoda towarowa była faktycznie w takich rozmiarach, jak ustalona w toku postępowania likwidacyjnego.

Z uwagi na powyższe, wymaga jedynie pokrótce przytoczenia art. 43 pkt 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych( Dz.U. z 2003r, Nr 124, poz. 1152 z późn.zm.). W jego świetle zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowanie, jeżeli kierujący wyrządził szkodę umyślnie lub w stanie po użyciu alkoholu albo pod wpływem środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii. Jak podkreśla się w literaturze przedmiotu przesłanką konieczną do powstania regresu w stosunku do kierującego jest wypłacenie przez zakład ubezpieczeń świadczeń na rzecz poszkodowanych. Z tym momentem – z mocy samego prawa- powstaje prawo zwrotnego dochodzenia roszczenia, które z tą samą chwilą staje się wymagalne. Wierzytelność pierwotna, która przysługiwała poszkodowanemu, została zaspokojona i dzięki temu powstało roszczenie zwrotne zakładu ubezpieczeń.

W przedmiotowej sprawie taka sytuacja ma miejsce. Powód wypłacił łącznie 12.571,25 złotych tytułem odszkodowania na rzecz poszkodowanego przedmiotowym zdarzeniem.

Jak wskazano wyżej istota sporu sprowadza się zatem do ustalenia czy faktycznie w pojeździe poszkodowanego doszło do szkód o wartości ustalonej przez powoda, a nadto czy w następstwie przedmiotowej kolizji doszło do uszkodzenia towarów i to na skalę wykazaną i ustaloną przez powoda.

Odnosząc się do pierwszej z w/w kwestii w ocenie Sądu pozwany skutecznie nie zakwestionował braku podstaw do wypłaty odszkodowania za szkodę w pojeździe. W sporządzonej co prawda opinii biegły podał, iż w następstwie kolizji nie doszło do zgniecenia skrzyni ładunkowej pojazdu, ale nie wykluczył( bo brak tego w tezie dowodowej) innych uszkodzeń ustalonych przez powoda. Z uwagi na to nie sposób na podstawie treści w/w opinii wyłączyć( bo na ten temat nie wypowiada się biegły), iż w następstwie zdarzenia szkodowego nie doszło do uszkodzenia elementów wskazanych w zleceniu do naprawy, którego treść- karta 65 akt- była podstawą ustaleń szkody w pojeździe. Nawet zatem przyjmując za biegłym, że w następstwie zdarzenia nie doszło do uszkodzenia skrzyni ładunkowej nie można a priori( bez przeprowadzenia kolejnego dowodu z opinii biegłego na okoliczność wysokości szkody w całym pojeździe) wykluczyć, iż uszkodzeniu uległy elementy takie jak w zleceniu usługi. W ocenie Sądu ustalenia biegłego w tym zakresie należy rozumieć, iż w następstwie zdarzenia nie doszło do uszkodzenia skrzyni ładunkowej wywołującej takie szkody w towarze, jak ustalono w toku postępowania likwidacyjnego. W ocenie Sądu po przeanalizowaniu opinii biegłego można wywieść, że w następstwie zdarzenia nie doszło do uszkodzenia wewnętrznej strony skrzyni ładunkowej, co ma bezpośrednie przełożenie na brak szkody w ładunku na skalę wskazaną przez powoda. Z opinii tej nie można jednak wywieść, by absolutnie nie doszło do uszkodzenia jakiegokolwiek elementu skrzyni ładunkowej. Wyłączenie biegłego dotyczy jedynie skali szkody w tym zakresie, a nie tego, że ona wystąpiła ( biegły nie wykluczył, że w następstwie szkody doszło do uszkodzenia np. znaku modelu, lampy zespolonej tylnej lewej, wspornika resora, dolnej listwy zabudowy, narożnika tylnego lewego, odboju, zderzaka tylnego, wspornika zderzaka tylnego, obrysówki, listwy wewnętrznej; nie wykluczył także by w następstwie zdarzenia szkodowego nie było konieczności demontażu lampy tylnej lewej, demontażu napisu, wymiany strzemion resoru, wymiany listwy dolnej lewej, wymiany narożnika tylnego lewego, wymiany zderzaka tylnego, wymiany wzmocnienia zderzaka, naprawy instalacji elektrycznej, naprawy podłużnicy lewej, naprawy ściany bocznej lewej, naprawy ramy pomocniczej oraz nie wyłączył konieczności lakierowania samochodu i że wartość naprawy samochodu nie wyniosła 6.550,79 złotych). Brak wykluczenia elementów taksatywnie wskazanych w zleceniu usługi z k. 65 wynika z tego, że nie to było przedmiotem w/w opinii. Z uwagi na to Sąd przyjął, iż w następstwie zdarzenia szkodowego doszło do uszkodzenia elementów wskazanych j.w., o których mowa na karcie k. 65 akt, zaś brak podstaw do przyjęcia, iż doszło do tzw. szkody towarowej w rozmiarze ustalonym przez powoda. Okoliczność tego rodzaju, iż świadek słuchany w sprawie na k. 120- A. S. będący kierowcą pojazdu uszkodzonego nie wyszczególnił szkód w konstrukcji pojazdu ponad te zauważone przez niego, nie wyłącza by skala zniszczeń była wyższa niż ustalona w oparciu o zeznania tego świadka

Z uwagi na to roszczenie regresowe powoda znajduje uzasadnienie jedynie do kwoty 6.550,79 złotych, nie zaś do łącznej kwoty wypłaconego odszkodowania w kwocie 12.571,25 złotych. Z uwagi na to, że pozwany jeszcze przed wszczęciem postępowania zapłacił powodowi kwotę 4.000 złotych do zapłaty pozostaje kwota stanowiąca różnicę należnego i wypłaconego odszkodowania 6.550,79 złotych i kwoty uiszczonej przez pozwanego- t.j. 2.550,79 złotych.

Z tych względów zasądzono na rzecz powoda kwotę 2.550,79 złotych wraz z odsetkami jak w treści sentencji wyroku, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c. w związku z art. 455 k.c. Skoro na przestrzeni miesiąca kwietnia i maja 2009 roku pozwany był wzywany do zapłaty wypłaconej przez powoda odszkodowania roszczenie o zapłatę kwoty 6.550,79 złotych stało się wymagalne najpóźniej w dniu 16 sierpnia 2009 roku. Wobec wpłaty pozwanego w dniu 24 sierpnia 2009 roku, od dnia 25 sierpnia 2009 roku należą się odsetki ustawowe od różnicy tych kwot.

Rozstrzygnięcie z pkt III sentencji wyroku znajduje oparcie w art. 100 k.p.c. w związku z art. 98 k.p.c. Strona powodowa uległa swojemu żądaniu w 70%( wygrała w 30%) , zaś pozwany w 30 %( wygrał w 70%). Poniesione przez powoda koszty procesu to: opłata od pozwu w wysokości 429 złotych, opłata skarbowa za udzielone pełnomocnictwo 17 złotych, kwota 1.200 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, łącznie 1.646 złotych. Pozwany poniósł koszty procesu w łącznej kwocie 1.790,48 złotych- kwota 1.200 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z §6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz.U. z 2002r. Nr 163 poz. 1348 z późn.zm.), 17 złotych tytułem opłaty skarbowej oraz kwota 573,48 złotych tytułem wydatkowanej( zgodnie z postanowieniem z dnia 15 stycznia 2013 roku) zaliczki na opinię biegłego. Po stosunkowym rozdzieleniu kosztów zgodnie ze stopniem przegrania w sprawie dla pozwanego pozostaje zwrot tych kosztów w kwocie 759,68 złotych. Jednocześnie Sąd wskazuje, że po uprawomocnieniu wyroku pozwanego zostanie zwrócona różnica pomiędzy uiszczoną zaliczka w wysokości 600 złotych a rozliczoną w treści wyroku kwotą 573,48 złotych, t.j. kwota 26,52 złote.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji orzeczenia.

Sygn. akt VIIC 442/12

Zarządzenie:

1.  Odnotować w kontrolce terminowego sporządzania uzasadnień,

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego oraz wezwać pełnomocnika powoda do wskazania rachunku bankowego, na który na być zwrócona kwota 26,52 zł. tytułem różnicy pomiędzy uiszczoną a wydatkowana kwotą zaliczki,

3.  K.. 14 dni,

4.  Przedłożyć z wpływem lub po upływie terminu,

5.  Po prawomocności zwrócić pozwanemu kwotę 26,52 złotych tytułem z zaliczki zaksięgowanej pod pozycją (...)