UZASADNIENIE

M. K. (2), zastępująca małoletnią córkę M. K. (1), w pozwie przeciwko M. M. (1), wniosła o podwyższenie alimentów należnych małoletniej od pozwanego na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Giżycku wydanego dnia 29 maja 2015r. w sprawie o sygn. akt III RC 158/15, z kwoty po 350 zł miesięcznie do kwoty po 700 zł miesięcznie, płatnej począwszy od dnia wniesienia pozwu, do 10 - go dnia każdego miesiąca z góry, do rąk matki dziecka M. K. (2), z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu pozwu wywiodła, że małoletnia M. K. (1) ur. (...) w G. jest córką pozwanego pochodzącą z jego związku małżeńskiego z M. K. (2). Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 29 maja 2015r. wydanym w sprawie sygn. akt III RC 158/15 zasądzono od pozwanego M. M. (1) na rzecz małoletniej alimenty w kwocie po 350 zł miesięcznie, płatne do rąk matki dziecka M. K. (2).

W czasie wydawania tego wyroku małoletnia M. miała niespełna cztery lata, zaś obecnie jest siedmioletnią dziewczynką. Od września bieżącego roku uczęszczać będzie do klasy pierwszej szkoły podstawowej, do klasy o profilu gimnastyka sportowa. W związku z tym wzrosną koszty jej utrzymania i wychowania wynikłe z wybranego profilu nauczania. Obecnie dziewczynka potrzebuje większej ilości pożywienia, kosmetyków, odzieży, podręczników i przyborów szkolnych. Regularnie uczęszcza na zajęcia dodatkowe takie jak taniec towarzyski i basen. Powódka koszty utrzymania dziecka oszacowała na kwotę ok. 1.400 zł miesięcznie. Składają się na nią m.in. opłata za przedszkole wraz z wyżywieniem w wysokości 100 zł, koszty wyżywienia w wysokości 450 zł, opłaty za naukę tańca w wysokości 30 zł wraz opłatą za wypożyczenie stroju w kwocie 20 zł, zakup odzieży w kwocie 100 zł, opłata za telefon z połączeniem internetowym w kwocie 100 zł, udział w kosztach utrzymania mieszkania wynoszący 500 zł.

M. K. (2) wykonuje prace dorywcze jako pomoc domowa. Ponadto otrzymuje środki z programu 500+ oraz zasiłek rodzinny w kwocie 124 zł. Korzysta także z pomocy swojej matki, która daje jej kwotę 350 zł na mieszkanie i opłaty z nim związane. Ojciec małoletniej pozbawiony jest władzy rodzicielskiej nad córką i nie utrzymuje z nią kontaktów oraz nie przeznacza na jej utrzymanie żadnych dodatkowych środków oprócz alimentów, które egzekwowane są przez komornika.

Pozwany M. M. (1) w odpowiedzi na pozew wyraził zgodę na podwyższenie alimentów do kwoty po 400 zł miesięcznie i wniósł o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podał, że w związku z egzekucją komorniczą alimentów, ich koszt ponoszony przez pozwanego nie wynosi 350 zł tylko 400 zł miesięcznie. W czasie ostatniej sprawy alimentacyjnej powódka deklarowała, że zrezygnuje z egzekwowania świadczeń alimentacyjnych za pośrednictwem Komornika Sądowego. Wynagrodzenie powoda netto wynosi 1.545,71 zł miesięcznie. Oprócz długu alimentacyjnego pozwany posiada także inne zadłużenie. Pracuje w trybie zmianowym i nie ma możliwości dodatkowego zarobkowania. Jego partnerka jest w ciąży, nadto oprócz M. ma na utrzymaniu inne dziecko L. M., która również idzie do przedszkola. Pozwany w dalszej części odpowiedzi na pozew zakwestionował wskazane przez powódkę koszty w postaci wydatków na chemię i kosmetyki w wysokości 100 zł oraz opłaty za telefon również w tej kwocie, które są według niego zbyt duże. Wyjaśnił, że nie jest prawdą, iż nie interesuje się dzieckiem. Podał, że to matka dziewczynki uniemożliwiała mu kontakty z córką. Dodał, że na żadnej z umów najmu przedstawionych przez powódkę nie widnieje jej nazwisko, zaś umowy podpisywała inna kobieta, która mieszka razem z nią. W związku z tym koszty mieszkaniowe powinny być rozliczane na trzy osoby.

W wyniku przeprowadzonej rozprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia M. K. (1) jest dzieckiem M. K. (2) i pozwanego M. M. (1). Małoletnia początkowo nosiła nazwisko (...) ale decyzją z dnia 15 grudnia 2015r. zmieniła nazwisko na (...).

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 29 maja 2015r. sygn. akt III RC 158/15 podwyższono alimenty ustalone od pozwanego M. M. (1) na rzecz małoletniej córki M. M. (3) wyrokiem tut. Sądu z dnia 24.07.2013r. sygn. III RC 250/13, z kwoty 300 zł miesięcznie do kwoty po 350 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, płatne do rąk matki małoletniego dziecka M. K. (2). Postanowieniem tut. Sądu z dnia 29 lipca 2015r. sygn. III Nsm 239/15 pozwany pozbawiony został władzy rodzicielskiej nad córką (d: decyzja k. 9, wyrok k. 8, postanowienie k. 10, wyrok k. 55 akt sprawy SR w Giżycku III RC 250/13).

W czasie ostatniego orzekania o alimentach należnych małoletniej od pozwanego M. M. (1) pracował zarobkowo i otrzymywał 1.600 zł miesięcznie. Jego partnerka spodziewała się dziecka. Powódka wówczas nie pracowała, pozostawała osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Mieszkała wraz z rodzicami. Utrzymywała się z zasiłku rodzinnego w kwocie 77 zł, alimentów oraz pomocy ze strony rodziców. Małoletnia M. miała wkrótce rozpocząć uczęszczanie do przedszkola (uzasadnienie k. 36 – 38 akt SR w Giżycku sygn. III RC 250/13; d: zaświadczenie k. 3, dane zawarte w wywiadzie k. 8 – 9, decyzja k. 11, zaświadczenie szpitalne k. 22 – akt sprawy SR w Giżycku sygn. III RC 250/13).

Aktualnie powódka pracuje jedynie dorywczo i osiąga z tego tytułu miesięczny dochód wynoszący ok. 1.000 zł. Otrzymuje na dziecko zasiłek rodzinny oraz świadczenie z programu 500+, nadto dostawała z systemu opieki społecznej świadczenie na zakup żywności. Pobiera dofinansowanie do kosztów mieszkaniowych w kwocie 233,44 zł. Powódka wynajmuje mieszkanie, którego łączny koszt miesięczny razem z opłatami to kwota 1.250 zł. (wyjaśnienia M. K. (2) k. 154 – 54v, d: oświadczenie k. 21, decyzja k. 30, 31, umowa najmu k. 145 – 147, pokwitowania k. 148 – 148v).

Małoletnia M. K. (1) uczęszcza obecnie do I klasy szkoły podstawowej o profilu gimnastyka sportowa. Jest dzieckiem zdrowym. Nie uczęszcza na płatne dodatkowe zajęcia (wyjaśnienia M. K. (2) k. 154 – 54v, d: zaświadczenie k. 16).

Pozwany mieszka razem z partnerką w P.. M. oni dwoje wspólnych dzieci – L. M. liczącą 3,5 roku oraz urodzonego w czasie trwania niniejszego postępowania M. M. (4). M. M. (1) jest zatrudniony obecnie na ½ etatu, w systemie zmianowym, za wynagrodzeniem wynoszącym ok. 2.000 zł brutto miesięcznie tj. ok. 1500 zł miesięcznie netto. W 2018r. partnerka pozwanego została potrącona przez samochód. Obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim. Pozwany nie ma wiedzy w jakiej wysokości pobiera zasiłek macierzyński. Pozwany razem z konkubiną i dziećmi mieszka w wynajętym mieszkaniu, którego łączny miesięczny koszt wynosi 1.500 zł. L. M. uczęszcza do przedszkola i korzysta z płatnego wyżywienia, które kosztuje 8 zł za 3 posiłki. W 2016r. dziewczynka przeszła operację usunięcia torbieli (wyjaśnienia M. M. (1) k. 119 – 119v, d: odpis aktu urodzenia k. 133, oferta i porozumienie k. 134, 135, przelewy wynagrodzenia k. 42 – 44, wydruk wiadomości email k. 46, wydruk informacji ze strony internetowej k. 47, harmonogram pracy zmianowej k. 48, dokumentacja medyczna k. 54 - 56).

Alimenty na rzecz uprawnionej małoletniej M. egzekwowane są przez komornika. W stosunku do pozwanego oprócz wymienionej egzekucji toczy się także inne postępowanie egzekucyjne (okoliczność bezsporna, d: wezwanie k. 11, zawiadomienie, zajęcie i odpis wyroku k. 49 – 51).

Pozwany nie utrzymuje kontaktów z córką M. K.. Nie łoży na jej utrzymanie innych środków poza alimentami (okoliczność bezsporna).

Sąd zważył, co następuje :

Sąd za całkowicie wiarygodne uznał dowody z przedstawionych w sprawie dokumentów, których wiarygodność nie była kwestionowana przez strony postępowania, a ich autentyczność nie budzi wątpliwości.

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a zakres tych świadczeń wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby dziecka, z drugiej możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica – art. 133 § 1 oraz art.135 § 1 kr i o.

Przepis art. 138 kr i o umożliwia korektę zakresu obowiązku alimentacyjnego, w razie zmiany stosunków, przez którą rozumieć należy zmiany w zakresie potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Od czasu ostatniego ustalenia wysokości alimentów upłynął okres czasu wynoszący niespełna 4 lata i w przedmiotowej sprawie zachodzą w ocenie Sądu przesłanki umożliwiające korektę ich wysokości. W świetle przeprowadzonych dowodów zasadne zdaniem Sądu jest podwyższenie kwoty alimentów należnych małoletniej M. do kwoty po 500 zł miesięcznie.

Sytuacja finansowa zarówno powódki jak i pozwanego uległa od ostatniej sprawy o ustalenie wysokości obowiązku alimentacyjnego zmianie. M. K. (2) podejmuje się aktualnie prac dorywczych i zarabia około 1.000 zł miesięcznie. Nie mieszka razem z rodzicami, u których zajmowała wcześniej jeden pokój. Powódka wynajęła mieszkanie i ponosi związane z nim koszty wynoszące ok. 1.250 zł miesięcznie.

M. M. (1) nadal pracuje zarobkowo i jak przedstawiał zarabia obecnie około 1.500 złotych miesięcznie. Pracuje jednakże od niedawna tylko na ½ etatu. Od czasu ostatniej sprawy urodziło mu się drugie dziecko – M. M. (4).

Wzrosły niewątpliwie od czasu ostatniego postępowania o podwyższenie alimentów koszty utrzymania małoletniej M., która rozpoczęła właśnie edukację szkolną. Mowa tu głównie o wzroście, jaki wynika z rozwoju dzieci. Niewątpliwie koszty zakupu ubrań małoletniej, jej wyżywienia, zakupu zabawek, przyborów potrzebnych do szkoły, lekarstw są wyższe.

Zauważyć przy tym należy, że pozwany z jednej strony neguje wzrost wydatków na małoletnią M. związanych z jej pójściem do szkoły, a z drugiej strony w odpowiedzi na pozew sam przedstawia, iż ponosi obecnie większe wydatki niż wcześniej na swoją drugą córkę L., związane z jej uczęszczaniem do przedszkola.

Koszty utrzymania dzieci są niewątpliwie wysokie. Prócz potrzeb wynikających z egzystencji, rodzice powinni zapewnić dzieciom również możliwości rozwoju duchowego, rozrywek. Wymienione potrzeby mogą być jednak zaspokojone w sposób ograniczony możliwościami zarobkowymi i majątkowymi rodziców.

Pozwany zadeklarował w odpowiedzi na pozew, że byłby w stanie płacić alimenty w wysokości 400 zł na rzecz dziecka i w tym zakresie uznał powództwo. Zasądzone alimenty w wysokości po 500 zł miesięcznie pokryją koszty ubrań, wyżywienia, odzieży i edukacji małoletniej, w tym koszty związane z jej pójściem do szkoły. Nie bez znaczenia pozostaje również okoliczność, iż to M. K. (2) na co dzień opiekuje się małoletnią, która nie jest jeszcze samodzielna, a zatem w większym stopniu spełnia obowiązek alimentacyjny. Pozwany, który na co dzień nie jest obarczony tym obowiązkiem, może bardziej skupić się na pracy zawodowej i spełniać go względem dziecka, utrzymując je. Zaznaczyć przy tym należy, że w ocenie Sądu pozwany nie w pełni wykorzystuje własne zdolności zarobkowe. Niezrozumiałym jest dlaczego – jak wynika z przedstawionej przez niego umowy – pracuje obecnie tylko na ½ etatu. Nie są znane Sądowi żadne okoliczności uzasadniające wykonywanie przez pozwanego pracy tylko w ograniczonym wymiarze, bowiem jak przedstawił na rozprawie, jego partnerka pozostaje na urlopie wychowawczym, zatem dzieci mają zapewnioną opiekę. Pozwany ma zatem możliwość znalezienia i wykonywania pracy także w pełnym wymiarze czasu.

Świadczenie alimentacyjne w wysokości 500 zł, płatne poczynając od 01 kwietnia 2019r., jest adekwatne do możliwości pozwanego i niewiele wyższe niż te, które pozwany deklarował, że jest w stanie płacić.

Brak jest przy tym przesłanek, aby uwzględnić powództwo w zakresie żądania powódki podwyższenia alimentów do kwoty 700 złotych miesięcznie. Powódka w ocenie Sądu nie wskazała na okoliczności uzasadniające przekonanie, iż usprawiedliwione potrzeby małoletniej M. wzrosły na tyle, żeby zasądzić świadczenie w takiej wysokości.

W pozostałej części więc Sąd powództwo oddalił.

Sąd odstąpił od obciążania pozwanego kosztem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była ustawowo zwolniona uznając, iż tego rodzaju rozstrzygnięcie znajduje uzasadnienie w aktualnej sytuacji finansowej zobowiązanego.

W oparciu o art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE