UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2018 r. powód A. (...) z siedzibą w W., reprezentowane przez zawodowego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie, skierowany przeciwko E. K. wnosząc o zasądzenie od pozwanego, nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, kwoty 983,54 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 września 2018 roku oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów procesu / k. 3 – wydruk pierwszej strony akt VI Nc-e 500419/14 Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie, k. 3verte-4 – wydruk pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym /.

W dniu 10 października 2018 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, sygn. akt VI Nc-e 1676834/18, uwzględniający roszczenie pozwu /k. 6verte – wydruk nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie/.

Pozwany wniósł sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, kwestionując powództwo co do zasady / k. 8verte – wydruk sprzeciwu od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym /.

Postanowieniem z dnia 8 listopada 2018 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Łęczycy / k. 9 – wydruk postanowienia Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie /.

Na skutek przekazania sprawy według właściwości powód uzupełnił braki formalne pozwu poprzez złożenie dowodu udzielenia pełnomocnictwa oraz wniósł o zwrot kosztów procesu według norm przepisanych / k. 12-23/.

Pozwany wezwany na termin rozprawy celem przesłuchania nie stawił się i nie usprawiedliwił swojej nieobecności / protokół rozprawy z dnia 19 marca 2019 roku 00:00:07/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) S.A. oraz pozwany E. K. zawarli umowę ubezpieczenia pojazdu w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu na okres od dnia 06.11.2016 r. do dnia 05.11.2017 r. Przedmiot ubezpieczenia stanowił samochód osobowy marki F. (...), o nr VIN (...) oraz nr rej. (...) ( bezsporne polisa nr. (...), pismo z (...) k. 28/.

Wobec braku powiadomienia ubezpieczyciela przez pozwanego o jej wypowiedzeniu, powód przedłużył na okres kolejnych 12 miesięcy ochronę ubezpieczeniową ww. pojazdu, tj. od dnia 6 listopada 2017 r. do dnia 5 listopada 2018 r., wystawiając polisę o nr (...), ustalając wysokość składki na kwotę 872 zł. (polisa k. 14, informacja o ubezpieczeniu OC nr nr (...) dla pojazdu F. (...), o nr VIN (...) oraz nr rej. (...) k. 29 ).

Powód skierował do pozwanego przypomnienie o konieczności zapłaty składki za ubezpieczenie OC, a następnie wezwał pozwanego do jej zapłaty (przypomnienie o płatności k. 18, wezwanie do zapłaty k.17)

Do dnia wyrokowania pozwany nie zapłacił kwoty dochodzonej przedmiotowym powództwem. (okoliczność bezsporna)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez strony.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z treścią art. 805 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Natomiast zgodnie z treścią art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 473) jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy (…).

Powód wykazał swoje roszczenie w stosunku do pozwanego załączonymi do pozwu dokumentami, a pozwany, choć w treści sprzeciwu kwestionował zasadność roszczenia powoda podnosząc, że wypowiedział umowę pierwotną, to nie przedstawił żadnych dowodów przemawiających za uwzględnieniem jego stanowiska, w szczególności nie przedstawił dowodu na okoliczność, że na piśmie powiadomił zakład ubezpieczeń o wypowiedzeniu umowy pierwotnej. Umowa ta następnie, zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 473) została automatycznie przedłużona przez powoda świadczącego ochronę ubezpieczeniową. Jednocześnie zauważyć należy, że pozwany miał prawo wypowiedzieć umowę z powodem zgodnie z art. 28a ust. 1 przywołanej wyżej ustawy, czego jednak nie uczynił. Powód zaprzeczył aby otrzymał od pozwanego pisemne wypowiedzenie umowy pierwotnej, dla umowy z której roszczenia powód dochodzi, zaś pozwany pomimo obowiązku wynikającego z treści art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. nie udowodnił podnoszonej przez siebie okoliczności.

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę dochodzoną pozwem wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 września 2018 roku, z uwagi na treść art. 359 k.c., art. 481 § 1 i 2 k.c.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c. Na koszty procesu poniesione przez powoda w przedmiotowej sprawie w łącznej wysokości 317 zł złożyły się: opłata sądowa od pozwu 30 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w stawce minimalnej - 270 zł oraz 17 zł - tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE