Sygn. akt XIV K 23/17
Dnia 21 stycznia 2019 roku
Sąd Rejonowy dla Warszawy - Mokotowa w W. w XIV Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSR Edyta Snastin
Protokolant: Pauliny Krzykowskiej
przy udziale prokuratora: -
po rozpoznaniu na rozprawie głównej w dniu 06.03.2017r., 07.04.2017r., 23.05.2017r., 06.02.2018r., 11.04.2018r., 18.09.2018r., 15.01.2019r.
sprawy :
K. M.
s. S. i K.
ur. (...) w W.
oskarżonego o to, że :
w dniu 10.08.2016r. w W. na przejściu dla pieszych na wysokości skrzyżowania ul. (...) z ulicą (...) naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 3.1, art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki P. (...) o nr rej. (...) jadąc z kierunku ul. (...) w kierunku ul. (...), na wysokości skrzyżowania ul. (...) z ul. (...) nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa pieszej znajdującej się na przejściu na pieszych, skutkiem czego nieumyślnie spowodował obrażenia ciała u W. K. w postaci złamania szyjki chirurgicznej kości ramiennej lewej, złamania typu M.’a przedramienia lewego, złamania trzonu łopatki lewej, złamanie dolnej gałęzi kości łonowej lewej, złamania żeber lewych od I do VII, złamania żeber I i II po stronie prawej, stłuczenie płuc, odmy śródpiersia, zespół stresu pourazowego, które to obrażenia spowodowały u w.w naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający dłużej niż 7 dni wyczerpując dyspozycję z art. 157 § 1kk
tj. o czyn z art. 177 § 1 kk
orzeka
I. w ramach zarzucanego oskarżonemu K. M. czynu uznaje go za winnego tego, że w dniu 10.08.2016r. w W. na przejściu dla pieszych na wysokości skrzyżowania ul. (...) z ulicą (...) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 3.1, art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki P. (...) o nr rej. (...) jadąc z kierunku ul. (...) w kierunku ul. (...), na wysokości skrzyżowania ul. (...) z ul. (...) nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa pieszej znajdującej się na przejściu na pieszych, skutkiem czego nieumyślnie spowodował obrażenia ciała u W. K. w postaci urazu głowy z krwiakiem podskórnym na sklepistości mózgowia w okolicy ciemieniowej, urazu klatki piersiowej w postaci: złamania żeber lewych od I do VII (VI i VII dwumiejscowo), złamania żeber I i II po stronie prawej, niewielkiego krwiaka lewej jamy opłucnej; niewielkiej odmy śródpiersia po stronie lewej; stłuczenia płuc powikłanego rozwojem zmian zapalnych, urazu miednicy ze złamaniem kości kulszowej lewej, zespołu stresu pourazowego, a także urazu obręczy barkowej i kończyny górnej lewej w postaci : złamania wieloodłamowego trzonu łopatki lewej, które to obrażenia spowodowały u w.w naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający dłużej niż 7 dni, oraz urazu obręczy barkowej i kończyny górnej lewej w postaci : złamania szyjki chirurgicznej kości ramiennej lewej, złamania typu M.’a przedramienia lewego, (złamanie spiralne trzonu kości łokciowej ze zwichnięciem głowy kości promieniowej w stawie promieniowo – ramiennym), które to dwa ostatnie z w.w obrażeń spowodowały ciężki uszczerbek na zdrowiu pokrzywdzonej w postaci znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie muzyka i nauczyciela muzyki w rozumieniu art. 156 § 1pkt 2 kk, kwalifikując ten czyn z art. 177 § 2 kk i za ten czyn na podstawie art. 177 § 2 kk skazuje go i wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby;
III. na podstawie art. 42 § 1 kk, art. 43 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego ) roku;
IV. na podstawie art. 43 § 3 kk zobowiązuje oskarżonego do zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów mechanicznych;
V. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. B. kwotę 672 (sześćset siedemdziesiąt dwa) złote plus VAT tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;
VI. zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej W. K. kwotę 3690 (trzy tysiące sześćset dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów ustanowienia pełnomocnika w sprawie;
VII. zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.