WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lipca 2019r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2019r. w S.

odwołania J. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 26 marca 2019 r. Nr (...)

w sprawie J. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o datę początkową przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy

I.  oddala odwołanie;

II.  odstępuje od obciążania J. D. kosztami postępowania.

Sygn. akt: IV U 275/19 UZASADNIENIE

Decyzją z 26 marca 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie §34 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 11 października 2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe odmówił J. D. wyrównania renty z tytułu niezdolności do pracy od daty złożenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że decyzją z 28 listopada 2018r. odmówiono ubezpieczonej prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z uwagi brak przesłanek uzasadniających przyznanie takiego świadczenia. Jednocześnie w decyzji o odmowie świadczenia rehabilitacyjnego pouczono ubezpieczoną, że wniosek o rentę należy złożyć niezwłocznie w najbliższej terenowej jednostce ZUS. Decyzja ta została wysłana do ubezpieczonej w dniu 29 listopada 2018r. Wniosek o rentę ubezpieczona złożyła w dniu 22 stycznia 2019r. i prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy zostało jej przyznane od 1 stycznia 2019r. ,tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku o rentę. Następnie w dniu 1 marca 2019r. ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o przyjęcie daty złożenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne jako daty zgłoszenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy. W ocenie organu rentowego nie jest możliwe uwzględnienie wniosku ubezpieczonej, gdyż z wnioskiem o rentę wystąpiła po uprawomocnieniu się decyzji o odmowie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. Przepis §34 w/w rozporządzenia pozwala na przyjęcie daty wniosku o świadczenie, do którego odmówiono prawa, jako daty wniosku o inne świadczenie, do którego dana osoba spełnia przesłanki, jeżeli zgłoszenie wniosku o to inne świadczenie nastąpi przed dniem, w którym decyzja odmowa stała się prawomocna, jeżeli zainteresowany tego zażąda (decyzja z 26 marca 2019r. k.103 akt rentowych).

Odwołanie od w/w decyzji złożyła ubezpieczona J. D. wnosząc o jej zmianę i ustalenie, że przysługuje jej prawo do wypłaty renty z tytułu niezdolności do pracy poczynając od miesiąca zgłoszenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne, gdyż z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy wystąpiła przed uprawomocnieniem się decyzji o odmowie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, którą to decyzję odebrała w dniu 22 grudnia 2018r., gdyż wcześniej z uwagi na zły stan zdrowia przebywała u syna. W tych okolicznościach jej wniosek z 1 marca 2019r. o przyjęcie daty zgłoszenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne jako wniosku o rentę jest zasadny (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując na argumentację przytoczoną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Decyzją z (...)2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał ubezpieczonej J. D. prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na okres od 11 czerwca 2018r. do 7 listopada 2018r. (decyzja z 19 lipca 2018r. k.11 akt o świadczenie rehabilitacyjne). W dniu 10 października 2018r. ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego na dalszy okres (wniosek o świadczenie rehabilitacyjne z 10 października 2018r. k.13 akt o świadczenie rehabilitacyjne). W ramach rozpoznania powyższego wniosku organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 29 października 2018r. stwierdził, że brak jest okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego oraz że ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy do 31 października 2019r. (orzeczenie lekarza orzecznika z 29 października 2018r. k.14 akt o świadczenie rehabilitacyjne). W oparciu o powyższe orzeczenie lekarza orzecznika, decyzją z 28 listopada 2018r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. Jednocześnie organ rentowy poinformował ubezpieczoną, że jest niezdolna do pracy i wniosek o rentę należy złożyć niezwłocznie w najbliższej terenowej jednostce ZUS zgodnie z miejscem zamieszkania. Decyzja została wysłana do ubezpieczonej w dniu 29 listopada 2018r. (decyzja z 28 listopada 2018r. o odmowie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego k.15 akt o świadczenie rehabilitacyjne).

W dniu 17 stycznia 2019r. wpłynął do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. wniosek ubezpieczonej o rentę z tytułu niezdolności do pracy. We wniosku ubezpieczona nie wnosiła o przyjęcie za datę wniosku o rentę daty zgłoszenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne (wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy z 17 stycznia 2019r. k.1-3 akt rentowych). Po rozpoznaniu powyższego wniosku, decyzją z 22 lutego 2019r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 stycznia 2019r. ,tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku o rentę (decyzja z 21 lutego 2019r. o przyznaniu renty z tytułu niezdolności do pracy k.100 akt rentowych).

W dniu 1 marca 2019r. wpłynął do organu rentowego wniosek ubezpieczonej o przyjęcie daty złożenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne jako daty złożenia wniosku o rentę i o wyrównanie renty od tej daty (wniosek ubezpieczonej z 1 marca 2019r. k.102 akt rentowych). Po rozpoznaniu powyższego wniosku, zaskarżoną decyzją z 26 marca 2019r. na podstawie §34 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 11 października 2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe organ rentowy odmówił J. D. wyrównania renty z tytułu niezdolności do pracy od daty złożenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne z przyczyn przedstawionych na wstępie uzasadnienia (zaskarżona decyzja z 26 marca 2019r. k.103 akt rentowych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej J. D. okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art.129 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Zasadą wynikająca z powyższego uregulowania jest, że świadczenia wypłaca się od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca zgłoszenia wniosku o świadczenie. Wyjątek od tej zasady przewidziano w §34 ust.1 i 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 11 października 2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe. I tak, w §34 ust.1 powyższej regulacji przewidziano, że w razie odmowy prawa do świadczenia, o którego przyznanie zainteresowany zgłosił wniosek, organ rentowy informuje zainteresowanego o możliwości ubiegania się o inne świadczenie lub świadczenie ustalane przez organ rentowy na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli z akt sprawy wynika, że miałby do niego prawo. W ustępie 2 powyższego przepisu wskazano natomiast, że jeżeli zgłoszenie wniosku o inne świadczenie na warunkach określonych w ust.1 nastąpi przed dniem, w którym decyzja odmowna stała się prawomocna, za datę zgłoszenia tego wniosku przyjmuje się datę zgłoszenia poprzedniego wniosku, jeżeli zainteresowany tego zażąda. Odnosząc powyższe uregulowanie do okoliczności sprawy wskazać należy, że w decyzji z 28 listopada 2018r. odmawiającej prawa do świadczenia rehabilitacyjnego organ rentowy pouczył ubezpieczoną o prawie do zgłoszenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczona – jak wynika z przedstawionych wyżej ustaleń faktycznych - wystąpiła z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy w dniu 17 stycznia 2019r., przy czym we wniosku tym nie wniosła o przyjęcie jako daty zgłoszenia wniosku, daty wniosku o świadczenie rehabilitacyjne. W tych okolicznościach organ rentowy przyznał ubezpieczonej prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy od miesiąca stycznia 2019r. ,tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku o rentę.

W ocenie Sądu w przedstawionym stanie faktycznym brak jest podstaw do uwzględnienia żądania ubezpieczonej o przyjęcie jako daty wniosku o rentę, daty wniosku o świadczenie rehabilitacyjne i o wypłatę renty od dnia następnego po ustaniu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. Przyjmując w tym miejscu – wobec braku urzędowego potwierdzenia doręczenia decyzji - twierdzenie ubezpieczonej, że decyzję o odmowie świadczenia rehabilitacyjnego otrzymała w dniu 22 grudnia 2018r., a tym samym wniosek o rentę zgłosiła przed jej uprawomocnieniem się, wskazać należy, że we wniosku o rentę ubezpieczona nie zgłosiła w/w żądania w zakresie daty wniosku, a w myśl §34 ust.2 powyższego rozporządzenia to na żądanie zainteresowanego organ rentowy przyjmuję za datę zgłoszenia wniosku (tu - o rentę) datę zgłoszenia poprzedniego wniosku o świadczenie, co do którego wydano decyzję odmowną. Wniosek w przedmiocie przyjęcia jako daty wniosku o rentę, daty zgłoszenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne, ubezpieczona złożyła w dniu 1 marca 2019r. (k.102 akt rentowych), już po wydaniu decyzji z 21 lutego 2019r. o przyznaniu renty (decyzja k.100 akt rentowych). Od decyzji tej ubezpieczona nie złożyła odwołania.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc odwołanie ubezpieczonej oddalił.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art.102 kpc.