UZASADNIENIE

wyroku z dnia 22 lutego 2019 r.

J. Z. (1) i jego żona byli współwłaścicielami zabudowań położonych w Z. oznaczonych numerem(...), na które składał się pensjonat oraz budynek mieszkalny przylegające do siebie ścianami bocznymi. Oba budynki były usytuowane na odrębnych działkach. Po rozwodzie budynek będący pensjonatem stał się własnością byłej żony J. Z. (1) i uzyskał numer (...). Oba budynki były zasilane energią elektryczną z przyłącza zakończonego trzema skrzynkami z licznikami energii elektrycznej usytuowanymi na ścianie budynku nr (...) należącego do J. Z. (1).

(dowód: wyjaśniania oskarżonego J. Z. (1) k. 61-63, 76-77, zeznania świadka P. S. k. 77-78, 22-23, wydruk fotografii k. 21)

Była żona J. Z. (1) sprzedała budynek pensjonatu oznaczony nr (...) spółce (...) Sp. z o.o., w której prokurentem był P. C.. W dniu 30 stycznia 2017 r. firma (...), wydzierżawiła od spółki (...) Sp. z o.o. na okres pięciu lat obiekt hotelowy – pensjonat w Z. nr (...), w którym znajduje się trzydzieści jeden pokoi oraz część restauracyjna. W budynku tym nie ma wyodrębnionego żadnego lokalu mieszkalnego.

(dowód: wyjaśniania oskarżonego J. Z. (1) k. 61-63, 76-77, zeznania świadków J. C. k. 6-7, 97-98, Z. K. (1) k. 30-31, 99-100, częściowo zeznania świadka P. C. k. 1-2, 97-98, umowa najmu k. 26-27,).

J. Z. (1) domagał się od nowych właścicieli budynku aby przenieśli skrzynki z licznikami energii elektrycznej ze ściany jego budynku, lecz nie doszedł z nimi do porozumienia. J. Z. (1) nie wyraził zgody na montaż licznika energii elektrycznej na ścianie jego budynku, na której była już zamontowana skrzynka elektryczna. Ostatecznie w skrzynce na ścianie budynku nr (...) w Z. należącego do J. Z. (1) pozostał jeden licznik energii elektrycznej zamontowany tam 28 czerwca 2016 r. W dniu 17 października 2017 r. J. C. (syn P. C.) w imieniu firmy (...) zawarł z firmą (...) sp. z o.o” umowę o dostawę energii elektrycznej do budynku położonego w Z. nr (...). Po kilku dniach J. Z. (1) zamontował metalowe obejmy na skrzynkach z licznikami energii elektrycznej dostarczanej do budynku o nr (...).

(dowód: zeznania świadka J. C. k. 6-7, 97-98, P. S. k. 77-78, 22-23, częściowo zeznania świadka P. C. k. 1-2, 97-98, pismo T. wraz z załącznikami k. 17- 20, wydruk fotografii k. 21).

Począwszy od grudnia 2017 r. w budynku pensjonatu jeden z pokoi - służbowy zajął Z. K. (1), w związku z przygotowaniem budynku do sezonu turystycznego. W grudniu pensjonat nie funkcjonował i nie byli w nim przyjmowani goście.

W dniu 24 grudnia 2017 r. do pensjonatu przyjechała rodzina i goście Z. K. (1). Tego dnia J. Z. (1) odłączał prąd elektryczny w skrzynce bezpiecznikowej obsługującej dostawę energii do budynku numer (...) w Z.. Gdy Z. K. (1) nawiązał z nim kontakt, zażądał kwoty 2.500 złotych, za włączenie prądu. Z. K. (1) po konsultacji z P. C. zapłacił żądaną kwotę J. Z. (2). Wówczas J. Z. (1) otworzył skrzynkę z zabezpieczeniami licznikowymi i włączył bezpieczniki przywracając energię elektryczną.

(dowód: wyjaśniania oskarżonego J. Z. (1) k. 61-63, 76-77 zeznania świadków J. C. k. 6-7, 97-98, Z. K. (1) k. 30-31, 99-100, częściowo zeznania świadka P. C. k. 1-2, 97-98)

J. Z. (1) w trakcie rozmowy rozmowy ze Z. K. (2) zażądał dodatkowej kwoty 4.000 złotych, informując, że jeśli jej nie uzyska to wyłączy prąd w dniu 31 grudnia 2017 r. Poinformował również P. C., że skoro zarabiają na pensjonacie i przyłącz energetyczny przebiega po jego nieruchomości to należy mu się część pieniędzy z dochodu przynoszonego przez pensjonat. P. C. i Z. K. (1) zorientowali się w firmie (...), że przeniesienie liczników energii elektrycznej i wykonanie przyłącza wymaga dłuższego czasu. W związku z tym na żądanie J. Z. (2) przekazali mu kwoty po dwa tysiące złotych w dniu 31 grudnia 2017 r i początkiem stycznia 2018 r. aby zapewnić dostęp do energii elektrycznej w styczniu 2018 r. J. Z. (2) po uzyskaniu tych kwot przywracał dostęp do energii elektrycznej. Następnie zagroził wyłączeniem energii elektrycznej w lutym 2018 r jeśli nie uzyska kwoty trzech tysięcy złotych. Kwotę tę otrzymał w dwóch częściach – w styczniu 2018 r. 2000 złotych oraz początkiem lutego kwotę 1000 złotych. W końcu P. C. i Z. K. (1) zdecydowali się na zamontowanie agregatu prądotwórczego.

(dowód: częściowo wyjaśniania oskarżonego J. Z. (1) k. 61-63, 76-77, częściowo zeznania świadka P. C. k. 1-2, 97-98, zeznania świadków J. C. k. 6-7, 97-98, Z. K. (1) k. 30-31, 99-100, M. L. k. 100, 33-34, M. H. k. 100, 50-52).

Oskarżony J. Z. (1) nie przyznał się do winy. Wyjaśnił, że cały w budynek położony w Z. pod nr(...) w przeszłości należał do niego i jego żony. Po rozwodzie jego była żona sprzedała przypadający jej budynek, który uzyskał numer (...). Budynek w tej części jest pensjonatem przeznaczonym na wynajem dla gości i nie ma w nim stałych mieszkańców. Nie było ich tam również w okresie od 20 grudnia 2017 r do 21 lutego 2018 r. Oskarżony podał, iż skrzynki z licznikami energii elektrycznej pozostały na ścianie budynku oznaczonego nr (...) należącym do niego wraz z dwiema skrzynkami z licznikami i zabezpieczeniami przelicznikowymi obsługującymi dostawę energii do budynku numer (...).

(dowód: wyjaśniania oskarżonego J. Z. (1) k. 76-77)

Oskarżony wyjaśnił, że próbował się porozumieć z nowym właściciel obiektu, aby przeniósł skrzynki z licznikiem energii elektrycznej ale bez rezultatu. Oskarżony przyznał, że założył metalową kratę na skrzynki z licznikami energii elektrycznej. Zabezpieczanie to było czasowo usunięte na skutek interwencji policji przez jego ojca i wówczas został zamontowany jeden z liczników energii elektrycznej. J. Z. (1) wyjaśnił, że zamontował metalowe obejmy aby zapobiec montażowi liczników energii elektrycznej po ich zdjęciu. Oskarżony zaznaczył, że obecnie skrzynka nie jest już zabezpieczona karta przynajmniej od kwietnia 2018 r. i właściciel pensjonatu korzysta z licznika energii elektrycznej. Wyjaśnił również, że uprzednio nowy właściciel budynku nie zwracał się do niego o ustanowienie służebności przesyłu energii elektrycznej i nie proponował zawarcia umowy regulującej status skrzynki zamontowanej na ścianie jego budynku.

(dowód: wyjaśniania oskarżonego J. Z. (1) k. 76-77)

Wyjaśnienia oskarżonego w przeważającej części są zgodne z ustalonym przez sąd stanem faktycznym. J. Z. (1) wiarygodnie wyjaśnił, o okolicznościach podziału nieruchomości w Z., której był współwłaścicielem z żoną, w wyniku, którego obiekt oznaczony nr (...) uzyskał dwa numery (...) i i (...), z tym, że skrzynki z licznikiem energii elektrycznej zasilającej budynek o nr (...) c pozostały na ścianie leżącego do niego budynku oznaczonego nr (...). Wyjaśniania oskarżonego w tym względzie odwodniają fotografii ( k. 21). Oskarżony równie wiarygodnie, wyjaśnił że budynek położony w Z. oznaczony nr (...) jest pensjonatem przeznaczonym na wynajem dla gości. Wskazują na to zeznania świadków J. C. (k. 98), P. C. (k. 98-99) oraz Z. K. (1) (k. 30-31, 99-100) ale przede wszystkim treść umowy najmu (k. 26-27). Z umowy tej jednoznacznie wynika, że budynek położony w Zębie (...) to obiekt hotelowy składający się z części hotelowej, w której skład wchodzi 31 pokoi oraz część restauracyjna. Oskarżony zgodnie z prawdą wyjaśnił, że w okresie objętym zarzutem aktu oskarżeniami w tym obiekcie nie było żadnych stałych mieszkańców. Wyjaśniania oskarżonego w tej części są zbieżne z zeznaniami J. C., gdy podał, że w budynku tym prowadzi działalność gospodarczą polegająca na wynajmie pokoi, nie mieszka tam i nie ma wydzielonego żadnego lokalu mieszkalnego. Świadek Z. K. (2) zeznał, że zajmował w pensjonacie pokój, który określił jako służbowy, w związku z wykonywaniem prac przygotowujących pensjonat do funkcjonowania. Wprawdzie świadek P. C. twierdził, że w pensjonacie jest jeden wydzielony lokal, zajmowany przez Z. K. (1), nie mniej został mu on faktycznie przydzielony w związku z wykonywaną pracą w praktyce jest to jeden z pokoi hotelowych, w którym uprzednio znajdował się gabinet kosmetyczny. W tym miejscu trzeba zauważyć, że pokój ten nie został w żaden sposób wyodrębniony w umowie najmu jako samodzielny lokal mieszkalny. Nie można wykluczyć rzetelności wyjaśnień oskarżonego, gdy przyznając zamontowanie metalowych obejm wskazywał, że zrobił to aby zmusić nowych właścicieli budynku do przeniesienia skrzynek i liczników energii elektrycznej, z których korzystali i zapobiec ich ponownemu montażowi. Spór na tle korzystania z liczników energii elektrycznej i skrzynek, w których się znajdowały wynika również z zeznań Z. K. (1) i P. C.. Obaj w kwestii korzystania z tych urządzeń odwoływali się do „stanu zastanego” przy czym P. C. i J. C. przyznawali, że nie uregulowali w żaden sposób tej sprawy z J. Z. (1). Oskarżony nie wypowiedział się o żądaniu i przyjmowaniu pieniędzy za przywracanie dopływu energii elektrycznej poprzestając jedynie na zaprzeczeniu swojej winie. W tej części wyjaśnienia oskarżonego trzeba uznać za niewiarygodne w świetle kategorycznych zeznań Z. K. (1) i P. C.. Obaj zgodnie i konsekwentnie przedstawili okoliczności zapłaty oskarżonemu za przywrócenie energii elektrycznej. Również M. L. zeznał, że przekazał oskarżonemu żądaną kwotę w dniu 31 grudnia 2017 r. natomiast M. H. słyszał jak oskarżony groził wyłączeniem prądu jeśli nie otrzyma żądanej zapłaty.

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o częściowo wiarygodne wyjaśniania oskarżonego J. Z. (1), wiarygodne zeznania świadków J. C., Z. K. (1), M. L. i M. H. a także częściowo zeznania świadka P. C.. Sąd uwzględnił również treść umowy najmu budynku położonego w Z. nr(...) oraz pismo T. wraz z umową o dostawę energii elektrycznej, zlecaniem montażu liczników energii elektrycznej i wydrukiem fotografii obrazującej miejsce usytuowania skrzynek z licznikami energii.

Zasługują na wiarę zeznania świadka J. C.. Świadek zgodnie z prawdą zeznał, iż w październiku 2017 r. podpisał umowę na dostarczanie energii elektrycznej z firmą (...) oraz o próbie podłączenia prądu przez technika, kiedy to okazało się, że może funkcjonować tylko jeden licznik, ponieważ oskarżony uniemożliwił zamontowanie drugiego licznika, na ścianie budynku będącego jego własnością. Zeznania świadka w tej części odpowiadają wyjaśnieniom oskarżonego oraz umowie o dostawę energii elektrycznej, zleceniu montażu liczników energii elektrycznej i wydrukowi fotografii obrazującej miejsce usytuowania skrzynek z licznikami energii. J. C. wiarygodnie zeznał, że wynajmowany obiekt to pensjonat składający się z części hotelowej i jadalnej, w którym nie ma wydzielonego pojedynczego lokalu mieszkalnego. W tej części zeznanie świadka w pełni odpowiada treści umowy najmu. Świadek wiarygodnie zeznał, że w pensjonacie przebywał jedynie Z. K. (1) wykonujący tam pracę, który korzystał w zamian z jednego pokoju. Podobnie zeznał Z. K. (1). Nie budzi wątpliwości wiarygodność zeznań świadka gdy podał, że oskarżony utrudniał mu prowadzenie działalności gospodarczej wyłączając czasowo prąd oraz żądał i otrzymywał żądane kwoty w zamian za przywrócenie energii elektrycznej. Zeznania świadka w tym zakresie są zgodne ze zeznaniami P. C., Z. K. (1), M. L. i M. H., z tym iż świadek przyznawał, że nie łączyła go z oskarżonym żadna umowa dzierżawy tej części nieruchomości na której znajdowały się skrzynki z licznikiem energii elektrycznej.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków Z. K. (1), M. L. i M. H.. Z. K. (1) i M. L. zgodnie zeznali, że oskarżony zamontował obejmy na skrzynkach z licznikami energii elektrycznej. Następnie począwszy od 23 grudnia 2017 r. domagał się zapłaty konkretnych kwot grożąc odłączeniem energii elektrycznej w budynku pensjonatu. Z. K. (1) i M. L. wskazywali konkretne kwoty przekazywane J. Z. (2) za przywrócenie zasilania. Z. K. (1) i M. L. zbieżnie zeznali, że J. Z. (1) pierwszy raz odłączył energię w dniu 24 grudnia 2017 r, a następnie w dniu 31 grudnia 2017 r zażądał zapłaty grożąc odcięciem energii elektrycznej. Przy ostatnio opisanym zajściu był obecny M. H.. Świadkowie byli zgodni, że oskarżony kilkukrotnie otrzymywał pieniądze za przywrócenie zasilania, aż do lutego 2018 r, kiedy to został zamontowany agregat prądotwórczy. M. L. i M. H. jednoznacznie wskazywali, że budynek w którym oskarżony odcinał energię elektryczną to pensjonat (hotel). Żaden z nich nie był mieszkańcem tego obiektu i przebywali tam albo w związku z wykonywaną prac bądź by spędzić okres sylwestrowo- noworoczny. Obaj świadkowie nie wspominali aby w tym budynku znajdowały się lokale mieszkalne. Z. K. (1) stwierdził, iż był pracownikiem firmy (...) i wykonywał pracę w Z. w budynku pensjonatu. Wprawdzie w okresie sylwestrowo- noworocznym w pensjonacie byli świadkowie oraz ich rodziny, lecz z ich zeznań nie wynika aby zamierzali tam mieszkać oraz aby zamierzali tam stale przebywać. Z. K. (1) dopiero przed sądem zeznał, że otrzymał od P. C. propozycję zamieszkania w hotelu i zajął w pensjonacie jeden pokój, który określił jako służbowy, przerobiony z gabinetu kosmetycznego. Jednocześnie zeznał, że jego pobyt w tym budynku był uzależniony od tego czy i jak długo będzie funkcjonował hotel. Istotne jest to, że według Z. K. (1) oskarżony chciał spowodować aby skrzynki z licznikami energii elektrycznej zostały przeniesione ze ściany jego budynku. Natomiast osoby związane z firmą (...) uważały, że mogą korzystać z energii elektrycznej z uwagi na „stan zastany”. Z. K. (1) zeznał, że oskarżony chciał wykorzystać kryzysową sytuację spółki, która nabyła pensjonat aby go odkupić i nie można wykluczyć, iż istotnie ograniczenie dostawy energii elektrycznej miało służyć ostatecznemu odkupieniu tego obiektu. Z jego zeznań wynika również, że oskarżony domagał się zapłaty za utrzymywanie energii elektrycznej w okresie ferii zimowych w związku z funkcjonowaniem pensjonatu. Okoliczność ta znajduje potwierdzenie w zeznaniu P. C. gdy stwierdził, że oskarżony wprost twierdził, że należy mu się „działka” z dochodów jakie przynosi pensjonat.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka P. S.. Świadek był pracownikiem (...) Pomiar i w dniu 1 marca 2018 r. otrzymał od swojego przełożonego zlecenie obsługi technicznej licznika przy budynku o numerze (...) w Z.. Wskazał, iż na budynku znajdowała się skrzynka elektryczna, w której był licznik pomiarowy i zabezpieczenia pomiarowe, a do której nie był dostępu, gdyż była założona na niej krata. Zeznania świadka odpowiadały treści dokumentów związanych z zawarciem umowy i obsługa techniczną przedstawionymi przez firmę (...) (k. 17-21).

Zeznania świadka P. C. są wiarygodne w części, w której relacjonował złośliwości, ze strony J. Z. (1) polegające na parkowaniu samochodu w sposób utrudniający wejście i wjazd do budynku. Świadek zgodnie z prawdą zeznał o usytuowaniu skrzynek z licznikami energii elektrycznej, założeniu metalowej obejmy na skrzynki przez oskarżonego w sposób uniemożlwiający do nich dostęp oraz o wyłączaniu energii elektrycznej, żądaniu przez niego pieniędzy oraz uiszczanych kwotach. W tej części zeznania świadka odpowiadają zeznaniom Z. K. (1), M. L., M. H. i J. C., treści pisma firmy (...) i wydrukowi fotografii. P. C. niezmiennie twierdził, że J. Z. (1) poprzez wyłączanie energii elektrycznej utrudniał prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu pensjonatu i chciał uzyskać korzyść z tej działalności wykorzystując fakt usytuowania skrzynek z licznikami energii elektrycznej na jego ścianie jego budynku. Przed sądem świadek stwierdził, że w jego przekonaniu w pensjonacie znajduje się jeden wydzielony lokal mieszkalny- pokój nr (...) zajmowany przez Z. K. (1). Zeznanie P. C. w tym względzie jest sprzeczne z rzeczywistym stanem rzeczy i jest to wersja przygotowana na potrzeby rozpoznawanej sprawy. Pomijając fakt, że P. C. przedstawił tę wersję dopiero przed sądem, trzeba zauważyć, że jest sprzeczna z treścią umowy najmu obiektu (k. 26-27). W umowie tej jednoznacznie stwierdzono, że przedmiotem najmu jest obiekt hotelowy składający się z trzydziestu jeden pokoi i części restauracyjnej. Nic nie wskazuje na to, że po zawarciu tej umowy został wydzielony lokal mieszkalny, bo trudno uznać, że przeznaczenie jednego z pomieszczeń dla Z. K. (1) i to na czas wykonywania przez niego pracy, co świadek sam zeznał, stanowiło wyodrębnienie lokalu mieszkalnego w rozumieniu obowiązujących regulacji prawnych.

W przebiegu postępowania strony nie kwestionowały treści umowy najmu budynku, pisemnej informacji firmy (...) (k. 17-20) oraz fotografii obrazującej sposób zamknięcia skrzynek licznikowych przy użyczycie metalowych obejm. Dokumenty te posłużyły do weryfikacji zeznań świadków w zakresie podejmowanych przez nich rzeczywistych czynności faktycznych zmierzających do utrzymania dostępu do energii elektrycznej. Umowa najmu budynku w ocenie sądu jednoznacznie dowodzi jego użytkowego charakteru i przesądza, iż jego przeznaczeniem był czasowy czy też okazjonalny najem pokoi związany z usługową działalnością turystyczną i wypoczynkową.

Sąd zważył co następuje:

Postępowanie dowodowe przeprowadzone przed sądem nie dało podstaw do przypisania J. Z. (1) odpowiedzialności za czyn zabroniony z art. 191 § 1a kk zarzucony mu w akcie oskarżenia

Stosownie do treści art. 191 § 1a kk odpowiedzialności karnej podlega ten, kto w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania albo znoszenia stosuje przemoc innego rodzaju uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający innej osobie korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego. Chodzi więc o stosowanie przemocy innego rodzaju niż przemoc wobec osoby uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający innej osobie korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego. Nie budzi żadnych wątpliwości, że J. Z. (1) wyłączał energię elektryczną w budynku pensjonatu i przywracał ja po uiszczeniu żądanych kwot pieniężnych, względnie uzależniał zaniechanie wyłączenia energii elektrycznej od zapłaty konkretnych kwot przez najemcę pensjonatu. Odcięcie energii elektrycznej bądź faktyczne ograniczanie dostępu do źródła energii, poprzez żądanie zapłaty za przywrócenie energii lub zaniechanie jej odłączenia, zwłaszcza w okresie zimowym stwarzało realne przeszkody i trudności w funkcjonowaniu obiektu i stanowiło istotne utrudnienie. Oskarżony podejmował takie zachowania wielokrotnie wciągu okresu trzech miesięcy co przekonuje, że postępował w sposób uporczywy. Nie jest to jednak wystarczające do przepisania odpowiedzialności karnej za zarzucony oskarżonemu czyn. Warunkiem koniecznym jest ustalenie, że oskarżony utrudniał w ten sposób innej osobie korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego. Z tego punktu widzenia istotne są charakter i właściwości samego lokalu oraz to na czym polega korzystanie z niego przez inną osobę (tak: „ Kodeks karny. Komentarz aktualizowany”, pod red. Marka Mozgawy, dostępny w zbiorze Lex). Z zeznań J. C. wynika, że zawodowo prowadzi on działalność gospodarczą, której przedmiotem jest prowadzenie pensjonatu, w którym oskarżony, najkrócej rzecz ujmując, wyłączał energię elektryczną. J. C. zeznał, że nie mieszka w tym pensjonacie. Również pozostałe osoby w okresie gdy oskarżony dopuszczał się wyłączania energii elektrycznej przebywały w tym obiekcie czasowo, zwykle w związku z wykonywaną pracą bądź aby spędzić tam czas w okresie sylwestrowo – noworocznym. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t.j. - Dz.U.2018.1234), lokalem jest lokal służący do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, a także lokal będący pracownią służącą twórcy do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki. Nie jest natomiast lokalem pomieszczenie przeznaczone do krótkotrwałego pobytu osób, w szczególności znajdujące się w budynkach internatów, burs, pensjonatów, hoteli, domów wypoczynkowych lub w innych budynkach służących do celów turystycznych lub wypoczynkowych. Dodatkowo zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. - Dz.U.2018.716) samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Trzeba koniecznie zaznaczyć, że ustawa chroni tylko osoby najmujące lokal albo posiadające go na podstawie innego tytułu prawnego. Osoby zajmujące inne pomieszczenie niż zdefiniowany w ustawie lokal, nie są chronione. W świetle przytoczonych regulacji trzeba kategorycznie stwierdzić, że w budynku pensjonatu nie było ani jednego lokalu przeznaczonego na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, co wprost wynika z umowy najmu budynku (k. 26-27), ponieważ budynek, te został określony jako hotelowy i był przeznaczony do celów turystycznych czy tez wypoczynkowych. Nadto w budynku nie został wydzielony żaden samodzielny lokal mieszkalny, który miałby zaspokoić potrzeby mieszkaniowe konkretnej osoby, skoro jedyną osobą przebywająca w budynku w tym czasie był Z. K. (1) i pobyt ten nieodłącznie wiązał się z wykonywaną pracą, na co wskazują zeznania J. C.. Wszystko to przekonuje, że zachowanie J. Z. (1), jakkolwiek mogło stanowić bezprawie cywilne, któremu najemca obiektu mógł się przeciwstawić domagając się ochrony swojego posiadania, nie wyczerpywało przedmiotowych znamion czynu zabronionego z art. 191 §1a kk i dlatego sąd uniewinnił go od zarzuconego czynu.

Wobec uniewinnienia oskarżonego na podstawie art. 632 pkt 2 kpk kosztami procesu należało obciążyć Skarb Państwa. Nadto zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz J. Z. (1) kwotę 600 złotych tytułem wydatków związanych z ustanowieniem obrońcy z wyboru.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE