Sygn. akt II K 296/19
Dnia 20 września 2019 roku
Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący – SSR Tomasz Zieliński
Protokolant – st.sek.sąd. Aneta Dybikowska
w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w (...)-----------
po rozpoznaniu w dniu 20 września 2019 roku sprawy
P. K.
urodz. (...) w m. L.
syna K. i T. z d. D.
oskarżonego o to, że:
W dniu 20 maja 2019 roku około godziny 00;00 na trasie L. – C. gmina M., droga (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości ( o zawartości 0,51 mg/l, 0,75 mg/l, 0,69 mg/l i 0,68 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził w ruchu lądowym samochód marki B. o nr rej. (...) i jednocześnie nie stosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Giżycku wyrokiem za sygn. akt II K 187/16 z dnia 05 października 2016r. dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym oraz orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Giżycku wyrokiem za sygn. akt II K 466/18 z dnia 16 listopada 2018r. zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat, będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości
tj. o czyn z art. 178a§4 kk
1. Oskarżonego R. K. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, przy czym z opisu czynu eliminuje zapis o treści : „ …o zawartości 0,51 mg/l, 0,75 mg/l, 0,69 mg/l i 0,68 mg/l ...” i zastępuje zapisem o treści „…wynoszącym 0,88 mg/l..” i za to na podstawie art. 178a§4 kk skazuje go na karę 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności.
2. Na podstawie art. 42§3 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.
3. Na podstawie art. 43a§2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000,00 (dziesięć tysięcy) złotych.
4. Zwalnia oskarżonego od uiszczenia opłaty i ponoszenia kosztów sądowych w pozostałym zakresie.
Sygn. akt IIK 296/19
W związku z tym, że wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku złożony przez Prokuratora Rejonowego w G.dotyczy rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu sąd na podstawie art. 423§1a kpk w zw. z art. 424§3 kpk, ograniczył zakres uzasadnienia do tych części wyroku, których wniosek dotyczy.
Wyrokiem z dnia 20 września 2019 roku sąd uznał oskarżonego P. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu eliminując z jego opisu zapis o treści „ …o zawartości 0,51 mg/l, 0,75 mg/l, 0,69 mg/l i 0,68 mg/l ...” i zastąpił zapisem o treści „…wynoszącym 0,88 mg/l..” i na podstawie art. 178a§4 kk skazał go na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, a nadto na podstawie art. 42§3 kk orzekł środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio oraz na podstawnej art. 43a§2 kk świadczenie pienienie na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 10 tys. zł. Nadmienić jedynie należy, że orzeczenie środka karnego na podstawie art. 42§3 kk oraz świadczenia pieniężnego na podstawie art. 43a§2 kk, jak wynika z powyższych przepisów, jest obligatoryjne.
Istota występku opisanego w art. 178a§1 kk polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. W rozumieniu art. 115 § 16 kk stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Już sam zatem tylko fakt prowadzenia pojazdu w takim stanie pociąga za sobą wypełnienie znamion przestępstwa, chociażby pojazd był prowadzony całkowicie prawidłowo, zaś sprawca nie naruszył żadnej innej zasady bezpieczeństwa w ruchu i nie sprowadził konkretnego niebezpieczeństwa. Jest ono dokonane w momencie uruchomienia pojazdu i podjęcia jazdy (zob. pod. M. Budyn–Kulik, Komentarz do art. 178a kodeksu karnego (Dz.U.97.88.553), [w:] M. Mozgawa (red.), M. Budyn-Kulik, P. Kozłowska-Kalisz, M. Kulik, Kodeks karny. Komentarz praktyczny, Oficyna 2007, II wabB). Przestępstwo określone w art. 178a§1 kk może być popełnione w każdym miejscu, gdzie odbywa się ruch pojazdów, gdyż jego znamieniem jest m.in. prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości „w ruchu lądowym”. Pojęcie ruchu lądowego obejmuje natomiast swoim zakresem nie tylko drogi publiczne i strefy zamieszkania, ale wszystkie miejsca ogólnie dostępne, na których odbywa się rzeczywisty ruch pojazdów (patrz m.in. postanowienie SN z dnia 28.05.2008r. IV KK 29/08). Jest ono tożsame z miejscem popełnienia przestępstwa wypadku w komunikacji (art. 177 KK). Tak więc dla karalności tego czynu nie jest wymagane, by pojazd mechaniczny był prowadzony na drodze publicznej. Ważne jest, by było to miejsce, w którym odbywa się ruch pojazdów.
Przepis art. 178a§4 kk przewiduje typ kwalifikowany ze względu na trzy rodzaje znamion świadczących o nieskuteczności zastosowanych dotychczas środków penalnych:
1. uprzednie prawomocne skazanie za przestępstwo z art. 178a§1 kk;
2. uprzednie prawomocne skazanie za jedno z wymienionych przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji z art. 173, 174, 177 lub 355§2 kk popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego;
3. popełnienie przestępstwa z art. 178a kk w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo.
Niewątpliwie zachowaniem opisanym w stawianym aktem oskarżenia zarzucie po zmodyfikowaniu opisu czynu oskarżony w pełni wyczerpał znamiona występku z art. 178a§4 kk w podanym wyżej rozumieniu zaś jego wina i okoliczności popełnienia tego czynu nie budzą wątpliwości.
Wymarzając karę 10 miesięcy pozbawienia wolności jak również środek karny i świadczenie pieniężne sąd miał na uwadze jako okoliczności obciążające wysoki stopień zawinienia oskarżonego wynikający z popełnienia zarzucanego mu czynu z winy umyślnej z zamiarem bezpośrednim oraz jego społecznej szkodliwości wyrażającej się w charakterze naruszonego dobra chronionego prawem w postaci poczucia bezpieczeństwa w komunikacji każdego uczestnika ruchu drogowego, a nadto wadze i rodzaju naruszonych podstawowych reguł ostrożności wynikających z prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości. Na niekorzyść oskarżonego sąd uwzględnił również jego wysoki stan nietrzeźwości wynoszący 0,88 mg/l oraz dotychczasową wielokrotną karalność w tym za przestępstwo tego samego typu (dowód: dane o karalności k. 49-50, odpis wyroku w sprawie IIK 187/16 k. 46 i IIK 466/18 k. 51).
Na korzyść oskarżonego sąd uwzględnił jedynie jego przyznanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu.
Zdaniem sądu tak orzeczona kara pozbawieni wolności, środek karny i świadczenie pieniężne są współmierne do stopnia zawinienia oskarżonego, społecznej szkodliwości czynu, którego dopuścił się, a także winny przyczynić się do osiągnięcia wobec jego osoby celów wychowawczych i zapobiegawczych oraz w zakresie szeroko rozumianej prewencji ogólnej.
Mając natomiast na uwadze ustalenia dotyczące sytuacji materialnej oskarżonego (nie posiada on żadnego majątku i źródeł dochodów) sąd na podstawie art. 624§1 kpk zwolnił go od obowiązku zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa w całości.