UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 03 sierpnia 2017 r. (data stempla pocztowego) powód A. K. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika domagał się zasądzenia solidarnie od pozwanych P. R. i G. J. kwoty 5.671,11 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 28 grudnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty liczonymi od kwoty 4.363,11 zł oraz odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty liczonymi od kwoty 1.308,00 zł. Nadto wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) w zakresie świadczenia usług transportu drogowego towarów. W ramach prowadzonej działalności wykonał usługę transportową na rzecz S. (...) Sp.
z o.o., co potwierdza faktura VAT nr (...) z dnia 28 października 2014 r. Powód wskazał, że w związku z brakiem zapłaty skierował sprawę na drogę postępowania sądowego. Dnia 15 października 2015 r. Sąd Rejonowy w Białymstoku VIII Wydział Gospodarczy w sprawie sygn. akt VIII GNc 4056/12 wydał nakazał zapłaty w postępowaniu upominawczym, którym zasądził od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. na rzecz powoda kwotę 4.363,11 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 28 grudnia 2014 r. oraz kwotę 642,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Nakaz został opatrzony klauzulą wykonalności w dniu 12 lutego 2016 r., zaś koszty postępowania klauzulowego wyniosły 66,00 zł. Na podstawie tego tytułu wykonawczego komornik wszczął postępowanie egzekucyjne wobec dłużnika. Postanowieniem z dnia 06 lutego 2017 r. postępowanie zostało umorzone z uwagi na bezskuteczność egzekucji. Powód wskazał, że poniósł koszty zastępstwa adwokackiego
w postępowaniu egzekucyjnym w kwocie 600,00 zł. Podniósł, że wobec braku zaspokojenia roszczenia w drodze egzekucji pismem z dnia 25 lipca 2017 r. wezwał do zapłaty pozwanych, jako poprzedniego i obecnego prezesa zarządu (...) Sp. z o.o.

Zarządzeniem z dnia 16 sierpnia 2017 r. Przewodnicząca nakazała doręczyć pozwanym odpis pozwu wraz z załącznikami i zobowiązała ich do złożenia w terminie 14 dni od daty doręczenia wezwania odpowiedzi na pozew, w której winni odnieść się do żądania powoda oraz wypowiedzieć co do jego twierdzeń, powołanych przez niego okoliczności faktycznych
i dowodów oraz przedstawić własne twierdzenia, zarzuty i wnioski, a także wskazać dowody, które mają być przeprowadzone na rozprawie lub załączyć dowody w postaci dokumentów, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy. Nadto nakazała pouczyć pozwanych o treści art. 162, 207, 217, 229 i 230 kpc.

W zakreślonym terminie pozwany A. J. nie złożył odpowiedzi na pozew (zobowiązanie odebrał osobiście - k. 53).

Pozwany K. R. w odpowiedzi na pozew z dnia 06 września 2017 r. (data wpływu) wniósł o oddalenie powództwa. Zakwestionował roszczenie co do zasady i co do wysokości. Wskazał, iż w dacie wydania nakazu zapłaty objętego pozwem i w dacie wytoczenia powództwa nie pełnił już funkcji członka zarządu (...) Sp. z o.o. Podniósł, że wpis w KRS ma charakter deklaratoryjny i wprowadził w błąd powoda, zaś roszczenie winno być skierowane wyłącznie przeciwko drugiemu pozwanemu, który jest obecnym prezesem zarządu spółki. Wskazał, że nie wiedział o sytuacji finansowej (...) Sp. z o.o.

Na rozprawie w dniu 30 listopada 2017 r. nie stawił się pozwany A. J. prawidłowo wezwany na termin rozprawy (podwójne awizo – k. 54). Nie złożył też żadnych wyjaśnień, ani też nie zażądał przeprowadzenia rozprawy w jego nieobecności.

Postanowieniem z dnia 19 lutego 2018 r. Sąd na wniosek pozwanego P. R. postanowił dopuścić dowód z opinii biegłego z dziedziny rachunkowości celem ustalenia, czy w okresie, gdy pełnił on funkcję prezesa zarządu (...) Sp. z o.o.
z siedzibą w K. istniały podstawy do zgłoszenia wniosku o upadłość spółki. Jednocześnie zobowiązał pozwanego P. R. do uiszczenia zaliczki na poczet opinii biegłego w kwocie 1.000,00 zł w terminie 14 dni – pod rygorem pominięcia dowodu
z opinii.

W dniu 12 marca 2018 r. pozwany P. R. złożył wniosek o zwolnienie go od ponoszenia kosztów sądowych, tj. kosztów zaliczki na poczet opinii biegłego w kwocie 1.000,00 zł.

Postanowieniem z dnia 09 maja 2018 r. Referendarz Sądowy oddalił wniosek pozwanego. Z przedmiotowym rozstrzygnięciem nie zgodził się pozwany i złożył skargę. Postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2018 r. sąd utrzymał w mocy orzeczenie Referendarza Sądowego.

Zarządzeniem z dnia 21 września 2018 r. Przewodnicząca zobowiązała pozwanego P. R. do uiszczenia zaliczki na poczet opinii biegłego w kwocie 1.000,00 zł
w terminie 14 dni – pod rygorem pominięcia dowodu z opinii. Zobowiązanie doręczono mu w dniu 03 października 2018 r. Zakreślony termin na uiszczenie zaliczki upłynął bezskutecznie.

W piśmie procesowym z dnia 12 października 2018 r. (data wpływ) pozwany P. R. wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego z dziedziny rachunkowości, które zostaną sporządzone w sprawach Sądu Rejonowego w Kaliszu sygn. akt V GC 942/17 i V GC 2894/17.

W odpowiedzi z dnia 29 października 2018 r. (data wpływu) pełnomocnik powoda wniósł o nieuwzględnienie wniosku pozwanego wskazując, iż stanowiłoby to naruszenie zasady bezpośredniości postępowania dowodowego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. K. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) w H. w oparciu o wpis do (...).

(okoliczność bezsporna).

W ramach prowadzonej działalności powód wykonał usługę transportową na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K.. Z tego tytułu w dniu 28 października 2014 r. wystawił na rzecz spółki fakturę VAT nr (...) na kwotę 4.363,11 zł z terminem płatności określonym na dzień 27 grudnia 2014 r.

(dowód: okoliczności bezsporne, a nadto: list przewozowy CMR k. 16-17, zlecenie transportowe wraz
z owu k. 19-20, faktura VAT k. 21).

Spółka (...) Sp. z o.o. nie uregulowała należności w zakreślonym terminie.

(okoliczność bezsporna).

Na dzień 31 grudnia 2012 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. odnotowała zysk netto w kwocie 94.117,05 zł, na dzień 31 grudnia 2014 r. zysk netto w wysokości 180.231,97 zł, zaś na dzień 31 grudnia 2014 r. zysk netto w wysokości 623.832,65 zł.

W 2014 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. osiągnęła zysk netto w kwocie 623.832,65 zł. W okresie obrachunkowym 2014 nie uległa zmianie wielkość i struktura kapitału spółki, który na dzień 31 grudnia 2013 r. wynosił 20.000,00 zł. Nie utworzono rezerw. Spółka posiadała grunty w użytkowaniu wieczystym o wartości 67.050,00 zł, użytkowała 15 samochodów marki F. (...), 6 samochodów marki M., 5 naczep i 1 przyczepę. Miała należności krótkoterminowe na łączna kwotę 7.702.364,87 zł oraz zobowiązania krótkoterminowe w wysokości 8.891.882,32 zł.

(dowód: sprawozdania finansowe za 2014 r. k. 77-79, rachunek zysków i strat k. 79v-80, bilans k. 83v-84, informacja 84v-85).

W dniu 01 października 2015 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. podjęło uchwałę nr 1 o odwołaniu pozwanego P. R. z funkcji prezesa zarządu spółki i uchwałę nr 2 powołaniu na to stanowisko pozwanego G. J..

(dowód: protokół k. 40v-41).

Wobec braku zapłaty za wykonaną usługę powód skierował sprawę na drogę postępowania sądowego. Dnia 15 października 2015 r. Sąd Rejonowy w Białymstoku VIII Wydział Gospodarczy wydał w sprawie sygn. akt VIII GNc 4056/12 nakazał zapłaty
w postępowaniu upominawczym, którym nakazał pozwanej (...) Sp. z o.o. z siedzibą
w K., aby zapłaciła na rzecz powoda kwotę 4.363.11 zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej od dnia 28 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 642,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 617,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W dniu 12 lutego 2016 r. nakaz został opatrzony klauzulą wykonalności. Koszty postępowania klauzulowego wyniosły 66,00 zł.

(dowód: tytuł wykonawczy k. 22).

Na podstawie tego tytułu wykonawczego Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu L. T. wszczął postępowanie egzekucyjne wobec spółki (...) Sp. z o.o. (KM 301/16). Postanowieniem z dnia 06 lutego 2017 r. postępowanie zostało umorzone z uwagi na bezskuteczność egzekucji. Koszty postępowania egzekucyjnego zostały ustalone na kwotę 846,57 zł, w tym koszty zastępstwa adwokackiego w wysokości 600,00 zł.

(dowód: postanowienie k. 23).

W dniu 27 lipca 2017 r. pozwany P. R. wystąpił do Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu IX Wydziału Gospodarczego Krajowego Rejestru Sądowego z wnioskiem o wykreślenie go z KRS z rubryki osoby umocowanej do reprezentowania (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K.. Pismo zostało nadane w urzędzie pocztowym.

(dowód: wniosek k. 40).

Pismem z dnia 25 lipca 2017 r. powód reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wezwał pozwanych do zapłaty kwoty 5.671,11 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 28 grudnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty liczonymi od kwoty 4.363,11 zł oraz odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia doręczenia do dnia zapłaty liczonymi od kwoty 1.308,00 zł. Wezwania zostały nadane w urzędzie pocztowym w dniu 25 lipca 2017 r. Oba były podwójnie awizowane. Termin do jego odbioru upłynął pozwanemu P. R. w dniu 14 sierpnia 2017 r., zaś pozwanemu G. J.
w dniu 11 sierpnia 2017 r.

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 24, pełnomocnictwo k. 25, dowód nadania przesyłek pocztowych k. 25, śledzenie przesyłek).

Żądana przez powoda należność nie został uregulowana przez żadnego z pozwanych ani w całości, ani w części.

(okoliczność bezsporna).

Pozwany P. R. był prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą
w K. w okresie od dnia 25 maja 2011 r. do dnia 01 października 2015 r. Pozwany G. J. jest prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. od dnia 01 października 2015 r.

(dowód: lista członków zarządu (...) Sp. z o.o. k. 9, protokół k. 40v-41).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony do akt i przesłuchania pozwanego P. R..

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty, z których dowód przeprowadzono w toku postępowania. Ich autentyczność oraz prawdziwość stwierdzonych w nich faktów nie budziła jego wątpliwości, nie zostały one również zakwestionowane przez żadną ze stron procesu (art. 230 kpc).

Sąd uznał za prawdziwe również zeznania pozwanego. Były one spójne, logiczne
i znajdowały potwierdzenie w zgromadzonych w sprawie dokumentach. Nadto nie zostały zakwestionowane przez stronę powodową (art. 230 kpc). Jednakże nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Na rozprawie w dniu 14 stycznia 2019 r. Sąd pominął dowód z opinii biegłego, albowiem pozwany w zakreślonym terminie nie uiścił zaliczki na poczet opinii biegłego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z treścią art. 299§1 ksh jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. Natomiast w myśl §2 powołanej regulacji członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w §1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub w tym samym czasie wydano postanowienie o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego albo o zatwierdzeniu układu w postępowaniu w przedmiocie zatwierdzenia układu, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewydania postanowienia o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego albo niezatwierdzenia układu w postępowaniu
w przedmiocie zatwierdzenia układu wierzyciel nie poniósł szkody.

Określona w art. 299 ksh odpowiedzialność ma charakter subsydiarny, ponieważ uzależniona jest od niemożności uzyskania zaspokojenia roszczenia od spółki. Przedmiotem tej odpowiedzialności są zobowiązania, których nie można zaspokoić z majątku spółki. Przy czym bez znaczenia jest charakter tego zobowiązania.

Dla odpowiedzialności z art. 299§1 ksh żadnego znaczenia nie ma fakt wpisania członka zarządu do rejestru przedsiębiorców. Odpowiedzialność tę z jednej strony ponoszą członkowie zarządu od chwili ich powołania, choćby nie zostali wpisani do rejestru,
z drugiej zaś strony nie ponoszą jej osoby, których mandat w czasie istnienia wierzytelności już wygasł choćby były w dalszym ciągu wpisane do rejestru (tak: A. S., M. T., w: S., S., S., S., Komentarz KSH, t. II, 2005, s. 965; K., Komentarz KSH, t. I, 2005, s. 1327; K. K.-P., w: K., Sp. z o.o., 2007,
s. 579; T. S., Odpowiedzialność cywilnoprawna, s. 222). Wpis ten, w tym także wykreślenie, ma bowiem jedynie charakter deklaratywny.

Odpowiedzialność ponoszą zarówno aktualni, jak i byli członkowie zarządu. Wobec deklaratywnego charakteru zarówno wpisu, jak i wykreślenia członka zarządu z rejestru, dla przyjęcia odpowiedzialności przewidzianej w art. 299§1 ksh decydujący jest okres rzeczywistego pełnienia funkcji, a nie treść wpisów w rejestrze i daty, w jakich piastun został ujawniony oraz skreślony z rejestru. Kluczowe znaczenia mają: moment powołania do pełnienia funkcji oraz chwila wygaśnięcia mandatu. Odpowiedzialność obejmuje okres już od chwili powołania do pełnienia funkcji, a nie dopiero od daty wpisu do rejestru (por. K., Komentarz KSH, t. 1, 2018, art. 299, uw. 1; K. O., Odpowiedzialność, s. 109–117). Członkom zarządu nie można przypisać odpowiedzialności z art. 299§1 ksh za zobowiązania powstałe po wygaśnięciu ich mandatu, choćby już w czasie pełnienia funkcji istniały podstawy do ogłoszenia upadłości spółki (por. A. Karolak, w: A. Mariański, A. Karolak, Odpowiedzialność, s. 98; T. Szczurowski, w: Jara, Komentarz KSH, 2018, art. 299, Nb 61). Ponoszą jednak odpowiedzialność za zobowiązania powstałe w czasie sprawowania mandatu. Odpowiedzialność z art. 299§1 ksh obejmuje więc w odniesieniu do danej wierzytelności niezaspokojonej przez spółkę – wszystkie osoby, które pełniły funkcję członka zarządu od momentu powstania zobowiązania spółki (por. wyrok SN z dnia: 28 lutego
2008 r., III CZP 143/07, 31 stycznia 2007 r., II CSK 381/06, 02 lutego 2007 r., IV CSK 370/06, 25 lutego 2010 r.).

Odpowiedzialność przewidziana w art. 299§1 ksh obejmuje nie tylko należność główną, lecz także odsetki naliczone wobec spółki z tytułu opóźnienia (ustawowe lub umowne), jak również koszty postępowania sądowego i egzekucyjnego, którymi na rzecz wierzyciela została obciążona spółka.

Wierzyciel nie musi wykazywać swojej szkody, winy członka zarządu w niezgłoszeniu wniosku o upadłość (względnie: niedoprowadzeniu do zdarzeń restrukturyzacyjnych opisanych w art. 299§2 ksh) ani związku przyczynowego pomiędzy działaniami lub zaniechaniami członka zarządu a brakiem zaspokojenia wierzytelności przez spółkę. Nie jest konieczne wykazywanie zaniedbania w złożeniu we właściwym czasie wnioskuo ogłoszenie upadłości bądź podjęciu innych działań restrukturyzacyjnych przewidzianych w art. 299§2 ksh. Wystarczające jest wykazanie, że zobowiązanie wobec spółki nie może zostać wyegzekwowane z jej majątku (tak Kodeks spółek handlowych pod red. prof. dr hab. Adama Opalskiego, Tom II B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komentarz do art. 299, wyd. 2018).

To na pozwanym członku zarządu spoczywa ciężar uwolnienia się od odpowiedzialności. Przy czym wykazanie okoliczności egzoneracyjnych wymaga odwołania się do wiadomości specjalnych biegłego z dziedziny rachunkowości.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy podkreślić należy, iż niesporne pomiędzy stronami było to, iż powód posiada względem (...) Sp. z o.o. tytuł wykonawczy – nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym opatrzony klauzulą wykonalności. Poza sporem pozostawało również, iż prowadzona przez powoda egzekucja wobec S. (...). Sp. z o.o. z siedzibą w K. okazała się bezskuteczna, a powód poniósł jej koszty. Przy czym kwotę szkody powoda stanowi należność główna wynikająca z tytułu, jak też odsetki i koszty tamtejszego postępowania. Szkodą jest również kwota jaką strona wydatkowała na dochodzenie należności od spółki w postępowaniu egzekucyjnym. Kwoty te były niesporne.

Pozwany P. R. w odpowiedzi na pozew podniósł, iż w dacie wydania nakazu zapłaty objętego pozwem i w dacie wytoczenia powództwa nie pełnił już funkcji członka zarządu (...) Sp. z o.o. Przedkładając protokół Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. wykazał, że dniu 01 października
2015 r. Zgromadzenie to podjęło Uchwałę nr 1 o odwołaniu pozwanego P. R. z funkcji prezesa zarządu spółki i Uchwałę nr 2 o powołaniu na to stanowisko pozwanego G. J.. Jednakże z ustalonego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, iż wierzytelność objęta pozwem powstała w dniu 27 grudnia 2014 r. (data wymagalności roszczenia objętego fakturą VAT nr (...) z dnia 28 października 2014 r.). Zaś pozwany pełnił funkcję członka zarządu od dnia 25 maja 2011 r. do dnia 01 października 2015 r. Zatem ponosi odpowiedzialność jako członek zarządu spółki za dochodzoną wierzytelność.

W ocenie Sądu powód wykazał, iż posiada należność wobec (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. stwierdzone tytułem egzekucyjnym oraz, że egzekucja wobec tej spółki okazała się bezskuteczna. Pozwany zaś nie wykazał żadnej z przesłanek egzoneracyjnych wskazanych
w treści art. 299 ksh.

Pozwany P. R. złożył wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z dziedziny rachunkowości na okoliczność, czy w okresie, gdy pełnił funkcję prezesa zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. istniały podstawy do zgłoszenia wniosku o upadłość spółki. Sąd dopuścił dowód zgodnie z wnioskiem i jednocześnie zobowiązał pozwanego P. R. do uiszczenia zaliczki na poczet opinii biegłego w kwocie 1.000,00 zł w terminie 14 dni – pod rygorem pominięcia dowodu z opinii. Pozwany nie uiścił żądanej zaliczki. W piśmie procesowym z dnia 12 października 2018 r. wniósł
o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego z dziedziny rachunkowości, które zostaną sporządzone w sprawach Sądu Rejonowego w Kaliszu sygn. akt V GC 942/17
i V GC 2894/17. Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanego. Miał na uwadze, iż opinia biegłego sporządzona w innej sprawie może być wykorzystana jako dowód w rozumieniu art. 278§1 kpc tylko wtedy, gdy żadna ze stron nie zgłasza co do niej zastrzeżeń i nie żąda powtórzenia tego dowodu w toczącym się postępowaniu w sprawie cywilnej (tak wyrok SN z dnia 25 maja 2017 r., III UK 131/16). Zaś w piśmie procesowym z dnia 29 października 2018 r. pełnomocnik powoda wniósł o nieuwzględnienie wniosku pozwanego wskazując, iż stanowiłoby to naruszenie zasady bezpośredniości postepowania dowodowego. Dlatego też na rozprawie
w dniu 14 stycznia 2019 r. Sąd pominął dowód z opinii biegłego, albowiem pozwany
w zakreślonym terminie nie uiścił zaliczki na poczet opinii biegłego.

Mając na uwadze, że powód wykazał powództwo zarówno co do zasady, jak i co do wysokości Sąd uwzględnił roszczenie pozwu w całości, o czym orzekł w pkt 1 sentencji wyroku. Uwzględnił roszczenie pozwu co do kwoty należności głównej w wysokości 4.363,11 zł, kosztów procesu w wysokości 642,00 zł, kosztów postępowania klauzulowego
w kwocie 66,00 zł oraz kosztów zastępstwa adwokackiego w postępowaniu egzekucyjnego
w wysokości 600,00 zł.

O odsetkach Sąd orzekł w oparciu o art. 481§1 kc w zw. z art. 476 kc i art. 359 kc.

Sąd uznał, iż w związku z tym, iż pozew został złożony po dniu 01 stycznia 2016 r. powód domaga się zasądzenia od kwoty 1.308,00 zł odsetek ustawowych według stawki wynikającej z treści art. 359 kc. Zasądzeniu odsetek w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie sprzeciwiał się art. 321 kpc, albowiem zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie,
w sytuacji w której powód żądał jedynie odsetek ustawowych (skoro wysokość tych pierwszych jest większa) stanowiłoby orzeczenie ponad żądanie (por. wyrok SA w Łodzi z dnia 10 kwietnia 2017 r., I ACa 1261/16 Legalis nr 1611702).

Sąd zweryfikował żądanie odsetek od kwoty 1.308,00 zł zawarte w pozwie w oparciu
o art. 455 kc w ten sposób, że odsetki zostały zasądzone od daty doręczenia pozwanym wezwania do zapłaty, nie zaś od daty wniesienia pozwu, i oddalił roszczenie odsetkowe
w pozostałym zakresie, o czym orzekł w pkt 1 i 2 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98§1 i 2 kpc, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.

Na koszty te w rozpoznawanej sprawie złożyła się opłata sądowa od pozwu w kwocie 284,00 zł obliczona zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz.U. tj. z 2016 r., poz. 623 ze zm.), koszty zastępstwa procesowego powoda w kwocie po 2.400,00 zł obliczone zgodnie z §6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie
w brzmieniu obowiązującym w dniu wniesienia pozwu (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.) oraz kwota po 17,00 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa wynikająca z art. 1 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 09 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960 z późn. zm.).

Pozwani przegrali proces w całości, winni więc w całości ponieść jego koszty.

Dlatego też Sąd zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwotę 2.701,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.417,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, o czym orzekł w pkt 3 sentencji wyroku.

Zgodnie z treścią art. 339§1 kpc jeżeli pozwany m.in. nie stawił się na rozprawę, Sąd wyda wyrok zaoczny. Pozwany G. J. został wezwany na termin rozprawy
w sposób przewidziany przepisami kpc, ze wskazaniem dnia, godziny i miejsca rozprawy, miał więc możliwość wzięcia w niej udziału. Mimo tego nie stawił się, nie złożył też żadnych wyjaśnień, ani też nie zażądał przeprowadzenia rozprawy w jego nieobecności. Dlatego też Sąd w pkt 4 sentencji wyroku orzekł, że wyrok wobec niego ma charakter zaoczny.

SSR Katarzyna Górna-Szuława

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE