Sygn. akt IX U 515/19
Dnia 6 sierpnia 2019 r.
Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX
Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku
w składzie:
Przewodniczący: |
Sędzia Sądu Rejonowego del. Renata Stańczak |
Protokolant: |
Gabriela Jokiel |
przy udziale ./.
po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2019 r. w Rybniku
sprawy z odwołania B. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
o emeryturę pomostową
na skutek odwołania B. K.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
z dnia 28 marca 2019r. nr (...)
oddala odwołanie.
Sędzia
1.Sygn. akt IX U 515/19
Zaskarżoną decyzją z 28 marca 2019r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., na podstawie przepisów ustawy z 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych oraz ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił ubezpieczonemu B. K. prawa do emerytury pomostowej, gdyż ubezpieczony:
- nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach wynoszącego co najmniej 15 lat,
- nie udowodnił, że po dniu 31.12.2008r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze,
- nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.
Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji wskazał, że łącznie przepracował ponad 20 lat w szczególnych warunkach.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.
Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje:
Ubezpieczony urodzony (...), (...) złożył wniosek o emeryturę pomostową.
W rozpoznaniu wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję odmowną z 28 marca 2019r.
Organ rentowy uznał, iż ubezpieczony legitymuje się łącznym ogólnym stażem pracy – okresami składkowymi i nieskładkowymi w wymiarze 37 lat, 5 miesięcy i 22 dni, w tym 13 lat, 6 miesięcy i 23 dni pracy w warunkach szczególnych oraz 7 lat, 7 miesięcy i 9 dni stażu pracy górniczej.
Ubezpieczony od 23 października 1995r. do nadal zatrudniony jest w (...) S.A. KWK (...)-J. (...) w J..
Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt emerytalno - rentowych ubezpieczonego i dane w nich zawarte uznał za wystarczające do rozstrzygnięcia sprawy.
Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 4 i art. 4 w zw. z art. 49 ustawy z 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (j.t. Dz.U. z 2018r., poz. 1924) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art.5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:
urodził się po dniu 31.12.1948r.;
ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;
osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 mężczyzn;
udowodnił okres składkowy i nieskładkowy w łącznym wymiarze co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn;
przed dniem 01 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 ustawy lub art.32 i art.33 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS;
po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3;
nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.
Zgodnie z treścią art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:
po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;
spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;
w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.
Dla uzyskania prawa do emerytury pomostowej koniecznym jest łączne spełnienie wymienionych powyżej warunków, gdyż brak spełnienia któregokolwiek z nich uniemożliwia przyznanie prawa do świadczenia.
Okolicznością bezsporną w sprawie jest, iż ubezpieczony urodził się po 31.12.1948r., 60 lat ukończył (...), legitymuje się co najmniej 25 - letnim okresem składkowym i nieskładkowym.
Ubezpieczony jednakże nie spełnił warunku prawa do emerytury pomostowej wymienionego w art.4 pkt 7, a także w art.49 pkt 2 w postaci rozwiązania stosunku pracy,
w sytuacji gdy, jak wynika z dokumentacji akt organu rentowego i co przyznał ubezpieczony na rozprawie przed tut. Sądem, i co wynika z zaświadczenia pracodawcy znajdującego się w aktach organu rentowego (k. 5 a.r.) od 23.10.1995r. do nadal pozostaje w zatrudnieniu w (...) S.A. w J. na podstawie umowy o pracę.
W takiej sytuacji Sąd nie prowadził postępowania dowodowego na okoliczność czy ubezpieczony w podanym okresie spornym wykonywał pracę w warunkach szczególnych, gdyż i tak ich ewentualne uwzględnienie do takiej pracy pozostawałoby bez znaczenia dla rozpoznania sprawy, bo ubezpieczonemu i tak nie przysługiwałoby prawo do dochodzonego świadczenia wobec braku rozwiązania stosunku pracy. Stąd Sąd pominął dowód z przesłuchania stron.
Zauważyć należy, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych zakres rozpoznania i rozstrzygnięcia sądu wyznacza treść decyzji organu rentowego. Natomiast istota decyzji organu rentowego polega na rozstrzygnięciu o prawie do konkretnego świadczenia (lub o jego wysokości) jako całości, a nie o poszczególnych elementach składających się na to prawo. Sąd stwierdzający spełnienie przez ubezpieczonego jednego lub więcej warunków powstania prawa do świadczenia, nie może ustalić tego w sentencji wyroku, przy jednoczesnym oddaleniu odwołania ubezpieczonego od niekorzystnej dla niego decyzji organu rentowego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15.12.2000 r., II UKN 147/00, OSNP 2002/16/389, wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 10.09.2015r. III AUa 399/15 LEX nr 1934423).
Nadto Sąd Apelacyjny w Szczecinie, w wyroku z 10 września 2015r. sygn. akt III AUa 911/14 stwierdził, że skoro ubezpieczony bezspornie nie rozwiązał umowy o pracę przed wystąpieniem o emeryturę pomostową, to sąd pierwszej instancji nie był zobowiązany do badania, czy ubezpieczony spełnia kolejne przesłanki do nabycia wnioskowanego prawa. Takie postępowanie sądu jest zgodne z postulatem szybkiego i sprawnego orzekania. Niespełnienie choćby jednego z warunków, tak jak w niniejszej sprawie, było wystarczające, aby rozstrzygnąć spór i stwierdzić, że decyzja organu rentowego, odmawiająca przyznania świadczenia, była w pełni zasadna i prawidłowa (także Sąd Apelacyjny w Szczecinie wyrok z 11 marca 2010 r., III A Ua 19/10, OSA Szczecin 2011/7/99-106).
Mając powyższe na uwadze Sąd z mocy art.477 14 § 1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonego nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.
sędzia del. Renata Stańczak