UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 maja 2017 r. Nr (...)Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (powoływany dalej jako Prezes URE) działając na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. umorzył postępowanie administracyjne w sprawie zmiany koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą z dnia 23 stycznia 2015 r. udzielonej powodowi – (...) S.A. w W..

Prezes URE uznał, że postępowanie o zmianę koncesji stało się bezprzedmiotowe z uwagi wygaśnięcia ww. koncesji z upływem terminu jej ważności.

W odwołaniu od tej decyzji powód zarzucił Prezesowi URE naruszenie art. 9 k.p.a. w wyniku niepoinformowania powoda, że przedstawione w sprawie o zmianę koncesji postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego W. U. o przyjęciu złożonego mu przez powoda zabezpieczenia majątkowego koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą nie jest wiążące w sprawie. Ponadto zarzucił naruszenie art. 105 § 1 k.p.a. przez bezpodstawne uznanie przez Prezesa Urzędu, że postępowanie administracyjne z wniosku o zmianę koncesji podlegało umorzeniu jako bezprzedmiotowe.

Prezes URE wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił następujące okoliczności faktyczne podnoszone w sprawie w kolejności chronologicznej.

Powód legitymował się koncesją na obrót paliwami z zagranicą ( (...)), która został mu przyznana decyzją Prezesa URE z dnia 23 stycznia 2015 r. na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 9 marca 2017 r. (okoliczność bezsporna).

W dniu 15 września 2015 r. powód złożył do Prezesa URE wniosek o przedłużenie ważności koncesji (...) (k. 11). Trzeba od razu podkreślić, że nie jest to wniosek w sprawie obecnie rozpatrywanej. Wszczęte postępowanie zostało w dniu 30 października 2015 r. zawieszone na wniosek powoda, a następnie podjęte postanowieniem Prezesa URE z dnia 29 grudnia 2016 r. uwzględniającym wniosek powoda złożony w tym przedmiocie w dniu 19 grudnia 2016 r. (okoliczności bezsporne vide wyjaśnienia z odwołania k. 6) oraz z odpowiedzi na odwołanie (k. 38V). We wniosku o podjęcie postępowania powód wyjaśnił, że w ramach postępowania o wydłużenie terminu ważności koncesji powinien przedstawić między innymi aneks do gwarancji bankowej wystawionej przez bank na rzecz Dyrektora URE złożonej uprzednio jako zabezpieczenie majątkowe zgodnie z art. 38a prawa energetycznego lub przedstawić inne zabezpieczenie w rozumieniu tego przepisu. Powód oświadczył, że w najbliższym czasie zamierza przedstawić Prezesowi URE aneks do ww. gwarancji. W dniu 17 marca 2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. U. wydał postanowienie o przyjęciu zabezpieczenia (k. 22 – 23V) i w tym samym dniu powód przekazał je do URE wraz ze złożonym z ostrożności procesowej wnioskiem o udzielenie nowej koncesji na obrót paliwami ciekłymi z dnia 23 stycznia 2015 r. (k. 24). Wniosek ten podyktowany był brakiem rozstrzygnięcia Prezesa URE w sprawie o przedłużenie ważności koncesji (...) z wniosku powoda o zmianę jej treści złożonego w dniu 12 stycznia 2017 r., a opartego o unormowanie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 22 lipca 216 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r., poz. 1165 ze zm.). Stosownie do brzmienia tego przepisu powód był zobligowany do złożenia wniosku o zmianę posiadanej koncesji w celu dostosowania jej treści do definicji paliw ciekłych, o której mowa w art. 3 pkt 3b prawa energetycznego (wniosek k. 15 – 21).

Umorzenie postępowania z tego wniosku jest przedmiotem odwołania powoda w sprawie obecnie rozpatrywanej przez Sąd.

Bezsporne jest w rozpoznawanej sprawie, że do dnia 19 marca 2017 r. Prezes URE nie wydał decyzji w przedmiocie wniosku powoda o jej zmianę złożonego w dniu 12 stycznia 2017 r.

Bezsporne jest również, że na skutek powyższego koncesja (...) wygasła z końcem dnia 19 marca 2017 r. na skutek upływu terminu, na który była wydana (vide uzasadnienie odwołania k. 6V oraz odpowiedź na odwołanie k. 39) bez konieczności potwierdzenia tego faktu aktem administracyjnym.

Wziąwszy pod uwagę fakt wygaśnięcia koncesji (...) Prezes URE w oparciu o przepis art. 105 § 1 k.p.c. umorzył oba toczące się postępowania tj. postępowanie wszczęte na skutek wniosku powoda z dnia 12 stycznia 2017 r. wydając w dniu 19 maja 2017 r. decyzję zaskarżoną odwołaniem w sprawie obecnie rozpatrywanej oraz postępowanie wszczęte wnioskiem z dnia 15 września 2015 r. zaskarżone innym odwołaniem powoda, na skutek którego przed tutejszym Sądem toczy się sprawa założona pod sygn. akt XVII AmE 225/17 (vide decyzja Prezesa URE z dnia 19 maja 2017 r. nr (...) dopuszczona przez Sąd z urzędu jako dowód w sprawie na rozprawie (k. 55).

Bezsporne jest również, że w dniu 11 kwietnia 2017 r. Prezes URE wydał decyzję udzielającą powodowi nowej koncesji (...) ważnej do 6 września 2026 r. (vide odwołanie k. 6V i odpowiedź na odwołanie k. 40).

W tak ustalonym stanie faktycznym sprawy Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie nie mogło być uwzględnione, ponieważ wydana w sprawie decyzja jest prawidłowa.

Zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia ma fakt wygaśnięcia koncesji z końcem dnia 19 marca 2017 r., a więc w momencie, kiedy nie został jeszcze rozpoznany przez Prezesa URE wniosek z dnia 12 stycznia 2017 r. o jej zmianę związaną z koniecznością dostosowania jej postanowień do wymogów znowelizowanego prawa energetycznego.

W zaistniałej sytuacji Prezes URE nie mógł dalej procedować nad zmianą koncesji, gdyż obowiązany był umorzyć trwające postępowanie w oparciu o przepis art. 105 § 1 k.p.a., w myśl którego, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości albo w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części. Bez wątpienia termin, na jaki udzielono powodowi koncesji (...), miał charakter terminu materialnego, ponieważ w czasie jej trwania koncesjonariusz posiadał prawa obowiązki przyznane mu na podstawie prawa materialnego decydującego o prawach i obowiązkach podmiotu prawa. Upływ terminu ważności koncesji w sytuacji jej nieprzedłużenia powoduje jej wygaśnięcie z powodu utraty z mocy samego prawa uprawnień i obowiązków koncesjonariusza przyznanych w decyzji o jej udzieleniu. Utrata bytu prawnego koncesji w wyniku jej wygaśnięcia powoduje odpadnięcie przedmiotu wszczętego postepowania administracyjnego w sprawie z wniosku o jej zmianę. Przedmiotem postępowania w takiej sprawie jest de facto cała treść koncesji, która musi być spójna z zamierzoną zmianą. Wygaśnięcie koncesji nie może być w żaden sposób sanowane w tym rozumieniu, że jej byt nie może już zostać przywrócony. Dla prowadzenia działalności koncesjonowanej niezbędne jest więc wydanie nowej koncesji, do czego doszło w przedmiotowej sprawie. Z uwago na to, że wygaśnięcie koncesji jest jedną z przyczyn, które skutkują bezprzedmiotowością trwającego postępowania administracyjnego, musiało ono zostać umorzone.

Wbrew stanowisku powoda, przyczyny, które doprowadziły do wygaśnięcia koncesji nie mogą być brane pod uwagę przy ocenie czy zachodziła podstawa faktyczna do umorzenia postępowania. W szczególności w przedmiotowej sprawie nie może być dokonana ocena należytej staranności działania powoda i Prezesa URE w czasie trwania postępowania administracyjnego.

Z tego powodu, a także wobec bezspornego faktu wygaśnięcia decyzji nie ma potrzeby badania funkcjonalnego związku sprawy obecnie rozpatrywanej ze sprawą toczącą się w tutejszym Sądzie pod sygn. akt XVII AmE 225/17.

W tym stanie rzeczy Sąd, działając na podstawie art. 479⁵³ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sporu na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., art. 99 k.p.c. i § 14 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 265).

SSO Andrzej Turliński

Przewodniczący	SSO Andrzej Turliński
Protokolant –	sekretarz sądowy Iwona Hutnik

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE