Sygn. akt IIK 301/19
Dnia 13 listopada 2019 r.
Sąd Rejonowy w Mrągowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Patrycja Abel-Mordasewicz
Protokolant: st. sekr. sądowy Marzena Białocerkowiec
w obecności prokuratora Prok. Rej. Andrzeja Zagraby
po rozpoznaniu dnia 13/11/2019 r. sprawy
K. D. syna M. i H. z domu P.,
ur. (...) w M.,
oskarżonego o to, że:
I. W dniu 18 czerwca 2019 roku w miejscowości P. na os. (...) w rejonie garaży groził R. Ś. pozbawieniem życia oraz zniszczeniem mienia, groźba ta wzbudziła w zgłaszającym uzasadnioną obawę spełnienia, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności,
tj. o przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
II. W dniu 18 czerwca 2019 roku w miejscowości P. na os. (...) w rejonie garaży kopnął w lewy błotnik pojazdu V. (...) o nr rej. (...), w wyniku czego uległ on uszkodzeniu powodując straty w wysokości 700 złotych na szkodę R. Ś.,
tj. o przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
O R Z E K A :
I. Oskarżonego K. D. uznaje za winnego tego, że w dniu 18 czerwca 2019 roku w miejscowości P. na os. (...) w rejonie garaży groził R. Ś. pozbawieniem życia oraz zniszczeniem mienia, przy czym groźba ta wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę spełnienia, a czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. o przestępstwo z art. 190§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k., i za to na podstawie powołanych przepisów skazuje go, zaś na podstawie art. 190§1 k.k wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;
II. Oskarżonego K. D. uznaje za winnego tego, że w dniu 18 czerwca 2019 roku w miejscowości P. na os. (...) w rejonie garaży kopnął w lewy błotnik pojazdu V. (...) o nr rej. (...), w wyniku czego uległ on uszkodzeniu powodując straty w wysokości 700 złotych na szkodę R. Ś., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. popełnienia przestępstwa z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. i za na podstawie powołanych przepisów skazuje go, zaś na podstawie art. 288§1 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;
III. Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu jedną łączną karę pozbawienia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku;
IV. Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez wpłacenie kwoty 700 (siedemset) na rzecz pokrzywdzonego R. Ś. – za czyn opisany w pkt. II;
V. Na podstawie art. 624§1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości.
Sygn. akt II K 301/19
Sąd ustalił, co następuje:
Oskarżony K. D. jest mieszkańcem P.. Mieszka na osiedlu (...). Pokrzywdzony R. Ś. również jest mieszkańcem osiedla (...) w P.. Zarówno oskarżony jak i pokrzywdzony mają zlokalizowane obok siebie garaże samochodowe.
W dniu 18 czerwca 2019 roku pokrzywdzony R. Ś. przebywał w swoim garażu. W pewnym momencie zauważył, że w jego kierunku idzie ktoś z latarką. Wyszedł z garażu i zauważył K. D.. Oskarżony podszedł do drzwi garażowych pomieszczenia i zaczął grozić R. Ś. słowami wulgarnymi. (d. zeznania świadka R. Ś. k. 48-49 oraz M. R. k. 48).
Mężczyzna wszedł do wnętrza garażu, kopnął w stojące tam wiadro z wodą, a następnie w błotnik zaparkowanego pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) ( d. zeznania świadka R. Ś. k. 48-49 oraz M. R. k. 48).
Na skutek powyższego zdarzenia w pojeździe pokrzywdzonego uszkodzeniu uległ lewy przedni błotnik pojazdu, w postaci wgniecenia karoserii, którego naprawa została wyceniona na kwotę 700 złotych (d. k. 6 oraz zeznania R. Ś. k. 48-49; protokoł oględzin k. 12, dokumentacja fotograficzna k. 7-8).
Oskarżony K. D., słuchany w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, iż w dniu 18 czerwca 2019 roku przebywał w swoim garażu. Obok niego za ścianą znajduje się garaż R. Ś.. Dodał, że wcześniej wielokrotnie widział jak pokrzywdzony załatwia swoje potrzeby fizjologiczne na drzwi jego garażu. Tego dnia podszedł do niego, aby zwrócić mu uwagę, a wtedy R. Ś. wpadł w straszną furię, krzyczał do niego, aby „spadał”, zaś w ręku trzymał scyzoryk. Między nimi doszło do wymiany zdań, następnie złapali się za ubrania i zaczęli się szarpać. Podczas szarpaniny R. Ś. popchnął go, w wyniku czego poleciał na jego samochód, który stał zaparkowany przed garażem. Nie wie czy w samochodzie wgniotła się karoseria, jeżeli zniszczył ten samochód to na pewno nie zrobił tego umyślnie (d. wyjaśnienia oskarżonego K. D. k. 17).
Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, uznając je tylko i wyłącznie za przyjętą przez niego linię obrony.
Z wyjaśnieniami oskarżonego sprzeczne są przede wszystkim relacje pokrzywdzonego R. Ś.. Zeznał on, iż w dniu 18 czerwca, kiery to przebywał w swoim garażu, zauważył z boku snop światła i wyszedł zobaczyć co to jest. Zobaczył wtedy, że ktoś z latarką idzie w jego stronę. Wyszedł z garażu. Wtedy też zaczęły padać w jego kierunku wyzwiska i groźby. Oskarżony podszedł do jego drzwi garażowych i zaczął wygrażać, że „go zajebie”. Wszedł do jego garażu, kopnął stojące tam wiadro z wodą, a następnie wyszedł z garażu i kopnął w błotnik zaparkowanego nieopodal jego samochodu. Dodał, że nie doszło pomiędzy nimi do kontaktu fizycznego, nie dał mu się sprowokować. Wskazał, że wartość uszkodzeń jego samochodu to kwota 700 złotych (k. 49).
Słuchana w sprawie M. R. zeznała, iż tego dnia była z psem na spacerze. Usłyszała wtedy krzyki, zaprowadziła psa do domu i poszła zobaczyć co się dzieje na garażach. Widziała mężczyznę, który trzymał latarkę w ręce i krzyczy wulgarne wyzwiska. Następnie widziała jak mężczyzna ten kopnął w samochód tj. w błotnik od strony kierowcy. Najpierw były groźby i wyzwiska, a następnie mężczyzna ten kopnął w samochód. W sprawcy zajścia rozpoznała swojego sąsiada D.. Wskazała, że boi się go, gdyż jest on agresywnym człowiekiem. Mężczyzna ten następnie odjechał rowerem z miejsca zdarzenia (d. zeznania świadka M. R. k. 48).
Sąd dał wiarę zeznaniom powołanych wyżej świadków uznając je za spójne i konsekwentne.
Oskarżony K. D. w dniu 18 czerwca 2019 roku w miejscowości P. na os. (...) w rejonie garaży groził R. Ś. pozbawieniem życia oraz zniszczeniem mienia, groźba ta wzbudziła w zgłaszającym uzasadnioną obawę spełnienia, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, a nadto w dniu 18 czerwca 2019 roku w miejscowości P. na os. (...) w rejonie garaży kopnął w lewy błotnik pojazdu V. (...) o nr rej. (...), w wyniku czego uległ on uszkodzeniu powodując straty w wysokości 700 złotych na szkodę R. Ś..
Oskarżony był w przeszłości karany sądownie (d. dane o karalności k. 21-22) Zarzucanych mu czynów dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa art. 64§1 kk. Był już bowiem karany sądownie. Między innymi wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie, z dnia 29 października 2013 roku, w sprawie II K 352/13 , za przestępstwa z art.13§1 kk w zw. z art. 280§1 kk i 278§1 kk i inne, na karę łączną 4 lat pozbawienia wolności, , którą to karę odbywał w okresie od 06 grudnia 2012 roku do 05 grudnia 2016r. ( d. odpis wyroku 31-33).
W tym stanie rzeczy wina oskarżonego nie budzi wątpliwości i została mu w pełni wykazana zebranymi w sprawie dowodami. Działaniem swym wyczerpał on dyspozycję art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dobro prawne, w które godzi przestępstwo (mienie), a nadto dotychczasową karalność oskarżonego. Nadto też należy stwierdzić, że zarzucanego mu czynu K. D. dopuścił się działając umyślnie, z błahego powodu - wyładowując swoją złość na samochodzie pokrzywdzonego.
W tym stanie rzeczy należy uznać, że wymierzone oskarżonemu jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz jej łączny wymiar są adekwatne do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynów mu zarzucanych.
Sąd nie skorzystał względem oskarżonego z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia orzeczonej wobec niego kary. Przeczy temu dotychczasowa karalność oskarżonego.
Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd zobowiązał oskarżonego na naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem opisanym w punkcie II - poprzez wpłacenie na rzecz pokrzywdzonego kwoty 700 (siedemset) złotych. Jest to kwota wyceny naprawy uszkodzeń w samochodzie.
Oskarżony nie ma istotnych składników majątku, stąd też Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych w całości, na podstawie art. 624§1 k.p.k.