UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w (...) postanowieniem z dnia 14 lipca 2017r. zabezpieczył żądanie wnioskodawców W. S., A. S.. W. K., M. K. o stwierdzenie zasiedzenia służebności gruntowej poprzez zapewnienie swobodnego przejazdu na rzecz wszystkich uczestników postępowania, osób trzecich i innych współwłaścicieli nieruchomości , wzdłuż całej długości istniejącego pasa drogowego, wyłożonego płytami betonowymi, o szerokości ok. 4 metrów począwszy od ulicy (...) w R. poprzez parcele (...), (...). (...), (...), (...), (...), (...), (...). w szczególności poprzez nieczynienie przez uczestników postępowania przeszkód o charakterze stałym, czy tymczasowym, stawianiu ogrodzeń, posadowieniu bramy, zmniejszaniu wjazdu od ulic (...) poprzez likwidację łagodnych kątów wjazdowych i przywrócenie wjazdu pod kątem 90 stopni, likwidację oznaczeń adresowych czy znaków drogowych, do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy.

Uzasadniając orzeczenie Sąd uznał, że żądanie wnioskodawców o udzielenia zabezpieczenia zasługuje na uwzględnienie albowiem z twierdzeń zawartych w uzasadnieniu wniosku wynika, że żądanie stwierdzenia nabycia własności nieruchomości w drodze zasiedzenia jest prawdopodobne, uznając przy tym, że wnioskowany przez wnioskodawców sposób zabezpieczenia jest najbardziej odpowiedni dla ochrony ich praw, a jednocześnie nie obciąża uczestników ponad miarę.

Zażalenie na to wnieśli uczestnicy postępowania H. S. (2) i H. S. (1), zaskarżając postanowienie w części dotyczącej przywrócenia wjazdu pod kątem 90 stopni oraz likwidacji oznaczeń adresowych czy znaków drogowych przy czym w uzasadnieniu zażalenia rozszerzyli zakres zaskarżenia do całości postanowienia.

Wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia w taki sposób, aby oddalić wniosek wnioskodawców w części dot. przywrócenie wjazdu pod kątem 90 stopni oraz likwidacji oznaczeń adresowych czy znaków drogowych oraz o przyznanie uczestnikom H. S. (2) i H. S. (1) zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, przy czym w uzasadnieniu zmodyfikowali wniosek do oddalenia w całości wniosku o zabezpieczenie.

S ąd Okręgowy zważył, co następuje:

Stosownie do regulacji prawnej z art. 730 § 1 k.p.c. w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia, które po myśli art. 732 k.p.c. udzielanej jest na wniosek, a w wypadkach, w których postępowanie może być wszczęte z urzędu - także z urzędu.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę, że głównym celem postępowania zabezpieczającego jest zapewnienie wykonania mającego zapaść przyszłego orzeczenia sądowego poprzez udzielenie uprawnionym tymczasowej ochrony prawnej (porównaj: wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 5 listopada 2015r., I ACa 7/15).

Przesłanki takiego zabezpieczenia ustawodawca uregulował w regulacji prawnej z art. 730¹ § 1 k.p.c., zgodnie z którym, udzielenie zabezpieczenia uzależnione jest od wykazania uprawdopodobnienia roszczenia oraz interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, który stosownie do § 2 tego artykułu, istnieje w przypadku, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie.

Sąd udzielając zabezpieczenia opiera się jedynie na uprawdopodobnieniu podnoszonych i wykazanych przez uprawnione. Przyjęty w niniejszej regulacji prawnej wymóg jedynie uprawdopodobnienia stanowi odejście od ścisłego formalizmu dowodowego. Tym samym uwzględnienie zgłaszanego wniosku następuje w przypadku gdy strona wykaże, choć w sposób nie dający pewności, że powołane okoliczności są wiarygodne i prowadzą do uznania opisanego na ich podstawie stanu faktycznego. Stanowi to więc rygor zdecydowanie słabszy niż w przypadku konieczności udowodnienia tych przesłanek. Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Katowicach w postanowieniu z dnia 20 września 2012r. (I ACz 850/12), roszczenie jest uprawdopodobnione, jeżeli istnieje szansa na jego istnienie. Wniosek ten może się w ostatecznym rezultacie okazać fałszywy w świetle głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego, co jednak nie ma wpływu na ocenę zasadności udzielenia zabezpieczenia, gdyż istotą postępowania zabezpieczającego jest to, że sąd dokonuje jedynie pobieżnej analizy dostarczonego przez wnioskodawcę materiału dowodowego.

Wskazane powyżej uprawdopodobnienie roszczenia, sprowadza się do wykazania prawdopodobieństwa prawdziwości danego faktu i traktowane jest jako środek zastępczy dowodu w ścisłym znaczeniu. Zgodnie z art. 243 k.p.c. uprawdopodobnienie zwolnione jest z zachowania szczegółowych przepisów o postępowaniu dowodowym, co jednak przy ocenie wniosku nie wyłącza stosowanie przez sąd dyrektyw wynikających z art. 233 § 1 i 2 k.p.c. Nadto należy zwrócić uwagę, iż uprawdopodobnienie nie może opierać się jedynie na twierdzeniu strony. Uprawdopodobnienie okoliczności faktycznej może nastąpić nie tylko przy pomocy dowodów pisemnych przedłożonych sądowi przez wnioskodawcę, lecz także za pomocą innych dowodów (ze świadków itp.), które wymagają podjęcia przez sąd odpowiednich czynności w postępowaniu dowodowym (porównaj: orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 1951 r., C 398/51). Tym samym uwzględnienie zgłaszanego wniosku następuje w przypadku gdy strona wykaże, choć w sposób nie dający pewności, że powołane okoliczności są wiarygodne i prowadzą do uznania opisanego na ich podstawie stanu faktycznego. Stanowi to więc rygor zdecydowanie słabszy niż w przypadku konieczności udowodnienia tych przesłanek. Powyższe okoliczności dają również podstawę do odejścia od rygorystycznego przestrzegania zasady swobodnej oceny dowodowej, choć nie może prowadzić do dowolnej oceny dowodowej.

Przenosząc powyższe wywody natury ogólnej na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że Sąd Rejonowy w całokształcie okoliczności faktycznych sprawy prawidłowo stwierdził istnienie przesłanek do udzielenia zabezpieczenia. Przedmiotowe postępowanie dotyczy stwierdzenia zasiedzenia służebności gruntowej. Wnioskodawcy uprawdopodobnili, istnienie przesłanek z 292 k.c., tj. korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia, co jednoznacznie wynika z dokumentacji zdjęciowej dołączonej do wniosku. Nadto, z wniosku wynika, że upłynął wymagany również okres czasu do nabycia tej służebności przez zasiedzenie. Wskazać przy tym należy, że przedłożone przez skarżących odpisy dokumentów, tj. decyzja nr (...) z dnia 2 czerwca 1999r. nie prowadzi do stwierdzenia, że wskazywana przez wnioskodawców utwardzenie drogi, nastąpiło dopiero po 1999r.

Z przyczyn wskazany powyżej, zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. i art. 397 § 2 k.p.c.

SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Andrzej Dyrda SSO Tomasz Pawlik

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE