WZÓR FORMULARZA UZASADNIENIA WYROKU SĄDU ODWOŁAWCZEGO (UK 2)
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IV Ka 914/19 |
||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||
wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z 24 września 2019 r. w sprawie II K 452/18 |
||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||
oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||
oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||
oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||
obrońca |
||||||||||||||||||
oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||
inny |
||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||
na korzyść na niekorzyść |
w całości |
|||||||||||||||||
w części |
co do winy |
|||||||||||||||||
co do kary |
||||||||||||||||||
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||||||||||||||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||||||||||||||||
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu |
||||||||||||||||||
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||||||||||||||||
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia |
||||||||||||||||||
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||||||||||||||||
brak zarzutów |
||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||
uchylenie |
zmiana |
|||||||||||||||||
2. USTALENIE FAKTÓW W ZWIĄZKU Z DOWODAMI |
||||||||||||||||||
2.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||
|
|
|
|
|
||||||||||||||
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||
|
|
|
|
|
||||||||||||||
2.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||
|
|
|
||||||||||||||||
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów (dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów) |
||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||
|
|
|
||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW I WNIOSKÓW |
||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||
|
|
zasadny częściowo zasadny niezasadny |
||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||
|
zasadny częściowo zasadny niezasadny |
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||
Uchylenie wyroku z uwagi na dostrzeżoną z urzędu bezwzględną przyczynę odwoławczą usuwało konieczność rozpoznawania zarzutów apelacji obrońcy oskarżonego W. R.. Ich rozpoznanie byłoby przedwczesne (art. 436 kpk). |
||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||
1. |
Bezwzględny powod odwoławczy. |
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||
Sąd rejonowy orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu okręgowego. |
||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||
1.1. |
Sąd rejonowy orzekł w sprawie o czyn należący do właściwości sądu okręgowego, naruszając przepis art. 25 § 1 pkt 2 kpk Zaistniała przesłanka zastosowania z urzędu art.. 439 § 1 pkt 4 kpk. |
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||
Organ prokuratorski zarzucił oskarżonym A. L. i W. R. czyn z art. 163 § pkt 1 i § 2 kk i art. 165 § 1 pkt 5 i § 2 kk w zw z art. 11 § 2 kk polegający na (…) nieumyślnym spowodowaniu zdarzenia, które zagrażało mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, działając na szkodę (...) sp.j. (…), jak też działąjąc w okolicznościach szczególnie niebezpiecznych. Taki opis czynu i kwalifikacja prawna uzasadniała właściowość sądu rejonowego w pierwszej instancji. Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. wyrokiem z 24 września 2019 r. w sprawie II K 452/18 uznał obu oskarżonych za winnych tego, że działajac w zamiarze ewentualnym, wspólnie i w porozumieniu sprowadzili niebezpieczeństwo dla mienia w wielkich rozmiarach w ten sposób, że będąc wspólnikami spółki cywilnej (...) wynajmującymi lokal oznaczony numerem (...) z przeznaczeniem na biuro tejże spółki cywilnej, wbrew treści § 2 ust. 2 i § 12 ust. 8 umowy najmu z dnia 10 listopada 2015 roku, prowadzili w nim działalność niezgodną z przeznaczeniem w/w lokalu i z jego warunkami technicznymi dokonując w nim różnego typu czynności inżynierskich, w tym serwisu produkowanych przez siebie urządzeń o nazwie „generator ozonu” z wykorzystaniem przechowywanych w lokalu cieczy łatwopalnych m.in. nafty, benzyny ekstrakcyjnej i alkoholu etylowego, a także składując i wykorzystując różnego rodzaju urządzenia elektryczne o niepotwierdzonej sprawności technicznej, niezwiązane z pracami i czynnościami biurowymi, a także paląc w w/w pomieszczeniu papierosy z naruszeniem obowiązującego na terenie całego obiektu zakazu, co stanowiło okoliczności szczególnie niebezpieczne z uwagi na właściwości wykorzystywanych substancji i urządzeń oraz z uwagi warunki techniczne najmowanego lokalu, przy czym w dniu 1 maja 2016 r. pozostawiając bez dozoru jedno z urządzeń elektrycznych wykorzystywanych do opisanej działalności pozaumownej nieumyślnie sprowadzili zdarzenie zagrażające mieniu w wielkich rozmiarach pod postacią pożaru, w następstwie którego doszło do znacznego wypalenia wnętrza najmowanego pomieszczenia oraz zniszczenia części wyposażenia obiektu o łącznej wartości strat 90.953,82 zł na szkodę (...) Spółki Jawnej M. P. i synowie (...) z siedzibą w P., to jest czynu wyczerpującego dyspozycję art. 165 § 1 pkt 5 kk i art. 163 § 2 kk w zw. z art. 163 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podstawie art. 165 § 1 pkt 5 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył im kary pozbawienia wolności, których wykonanie warunkowo zawiesił. Oskarżony A. L. nie odwoływał się od wyroku, który wobec niego uprawomocnił się. Sąd ropoznający sprawę ma obowiązek z urzędu badania swojej właściwości do rozpoznania sprawy. W razie stwierdzenia niewłaściwości rzeczowej zobowiązany jest do przekazania, sparwy sądowi właściwemu (art. 35 § 1 i 2 kpk). Sprawy o występki z art. 165 § 1,3,4 kk należą do właściwości rzeczowej sądu okręgowego (art. 25 § 1 pkt 2 kpk). Sąd rejonowy po przeprowadzeniu postępowania dowdowego i poczynieniu dodatkowych, w stosunku do aktu oskarżenia, ustaleń faktycznych w zakresie strony przedmiotowej i podmiotowej uznał, iż czyny oskarżonych należy zakwalifikować m.in. z art. 165 § 1 kk. Główną modyfikacją opisu przypisanych czynów zabroninych było ustalenie, iż oskarżeni działając umyślnie z zamiarem ewentualnym sprowadzili niebezpieczeństwo dla mienia w wielkich rozmiarach w następstwie - szeroko opisanego- działania w warunkach szczególnie niebezpiecznych. Jak napisano umyślna opcja występku z art. 165 § 1 kk leży w kognicji sądu okręgowego. W takiej sytaucji, jako że sąd rejonowy orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu okręgowego zaistniała bezwzględna przyczyna odwoławcza z art. 439 § 1 pkt 4 kpk i jedynym możliwy rozstrzygnieciem było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do rozpoznania sądowi właściwemu miejscowo i rzeczowo, czyli Sądowi Okręgowemu w Piotrkowie Tryb., niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów. O właściwości rzeczowej sądu decyduje kryterium obiektywne. Przesądza o niej stan faktyczny, a nie jego ocena przejawiająca się w kwalifikacji prawnej czynu (zob. wyroki SN: z 17.11.1972 r., III KR 210/72, OSNKW 1973/4, poz. 47, z glosą S. Włodyki, PiP 1972/3, s. 179 i n.; z 20.10.1994 r., II KRN 211/94, OSNKW 1994/11–12, poz. 75). Decyduje to, jakiego rzeczywiście czynu przestępnego dopuścił się oskarżony, jak czyn ten powinien zostać zakwalifikowany w świetle okoliczności sprawy. Nie jest zaś decydujące w tej mierze przyjęcie przez oskarżyciela błędnej kwalifikacji prawnej czynu. W konsekwencji charakter tego uchybienia wymaga od sądu odwoławczego merytorycznej oceny kwalifikacji prawnej czynu pod kątem właściwości rzeczowej sądu do rozpoznania sprawy. W przypadku bowiem, gdy sąd niższego rzędu rozpoznał sprawę należącą do właściwości sądu wyższego rzędu (np. w wyniku zmiany kwalifikacji prawnej czynu), to podczas badania uchybienia z art. 439 § 1 pkt 4 konieczna jest najpierw ocena, czy przyjęta przez sąd kwalifikacja prawna czynu świadcząca o braku właściwości rzeczowej jest prawidłowa. Jeżeli taka kwalifikacja jest błędna, a przy przyjęciu prawidłowej sprawa pozostaje we właściwości rzeczowej sądu niższego rzędu, to sąd odwoławczy powinien zmienić zaskarżony wyrok odnośnie do tej kwalifikacji, co w konsekwencji prowadzić będzie do stwierdzenia, że orzekał jednak sąd rzeczowo właściwy (por. Komentarz do Kodeksu postępowania karnego pod red. D.Świeckiego, opubl. LEX/el 2019). W postanowieniu z 17.4.2018, V KK 404/17, Lex 2490935) Sąd Najwyższy - odnosząc się do zarzutu wystąpienia sytaucji z art. 439 § 1 pkt 4 kpk - wskazał: " w sposób jeszcze bardziej wyrazisty sygnalizowane w kasacji uchybienie miałoby miejsce, gdyby orzekający w sprawie sąd rejonowy skazał (…) stosując art. 148 § 1 kk, przy uznaniu, że działał on z zamiarem pozbawienia życia pokrzywdzonego. Teza ta zawiera elementy styczne ze sposobem wyrokowania w niniejszym postępowaniu. Zestawiając te słuszne poglądy z realiami przedmiotowej sprawy, nie ma podstaw, aby powiedzieć, że problem sprowadzał się jedynie do błędnej kwalifikacji prawnej czynu przypisanego obu oskarżonym, co dawałoby możliwość zmiany zaskarżonego wyroku w drodze poprawy błędnej kwalifikacji. Taka sytuacja miałaby miejsce, kiedy kwalifikacja (zaproponowna przez prokuratora i powielona przez sąd, czy też autorstwa sądu) w sposób oczywisty nie współgrałaby z opisem czynu przypisanego w wyroku. Z ustaleń faktycznych poczynionych przez sąd rejonowy, które znalazły odzwierciedlenie w modyfikacjach opisu czynu wynikało jasno i wyraźnie, że sąd rejonowy uznał wyczerpanie przez obu oskarżonych znamion występku z art. 165 § 1 kk. Posługiwał się bowiem pojęciem działania "w zamiarze ewentualnym", "wspólnie i w porozumieniu" co łączył funkcjonalnie z działaniem w szczególnie niebezpiecznych okolicznościach. Taka a nie inna zmiana opisu przypisanego A. L. i W. R. czynu nie była dziełem przypadku, omyłki, a wynikiem procesu myślowego sądu pierwszej instancji, który był przekonany, iż oskarżeni dopuścili się jednak występku z art. 165 § 1 kk, a więc w wariancie umyślnym. Nie była to widoczna gołym okiem omyłka kwalifikacyjna, a przemyślane skazanie za określony występek, należący - niestety do właściwości sądu wyższego rzędu. Uchylenie z urzędu dotknęło skazanie oskarżonego A. L. na podstawie art. 435 kpk, ponieważ nastąpiło z tych samych powodów, co uchylenie wyroku wobec W. R., którego obrońca wniósł apelację. Marginesowo sąd odwoławczy zauważa, iż nieuchylenie wyroku w cześci dotyczącej A. L. doprowadziłoby do syutacji, kiedy w obrocie prawnym, w Krajowym Rejestrze Karnym widniałoby skazanie za czyn z art. 165 § 1 kk autorstwa sądu rejonowego, podczas gdy, wyrok w tym przypadku powinien wydać w pierwszej instancji sąd okręgowy. |
||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
4.1. |
|
|||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||
6. KOSZTY PROCESU |
||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||