UZASADNIENIE

Pełnomocnik powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. wniósł w dniu 25 sierpnia 2016r. do Sądu Rejonowego w Kaliszu pozew przeciwko (...) w M. (H.) o zapłatę kwoty 7.103,73 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 6.863,73 zł od dnia 12 listopada 2015r. i od kwoty 240 zł od dnia 15 czerwca 2016r. do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu podano, że pozwany nie wypłacił właścicielowi pojazdu całości odszkodowania z tytułu odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody. W wyniku umowy cesji wierzytelności powód nabył wierzytelność z tego tytułu. Powód zlecił certyfikowanemu rzeczoznawcy samochodowemu wykonanie oceny technicznej nr (...), z której wynika iż warsztatowy koszt naprawy uszkodzeń pojazdu wynosi łącznie 13.294,38 zł. Na wartość przedmiotu sporu składa się kwota należności głównej w wysokości 6.863,73 zł tytułem pokrycia szkody ora kwota 240 zł z tytułu kosztów poniesionych przez powoda celem ustalenia rzeczywistej wysokości szkody.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu odpowiedzi podano, że pozwany wypłacił poszkodowanemu należne odszkodowanie z tytułu kosztów naprawy pojazdu w wysokości 6.430,65zł na podstawie sporządzonego przez pozwanego kosztorysu. Podano także, że nie wiadomo czy poszkodowany w ogóle dokonał naprawy pojazdu, który w chwili wypadku miał 8 lat. Był zatem po okresie gwarancji, a jego właściciele nie byli zobligowani do jego naprawy w autoryzowanej stacji obsługi. Kalkulowanie natomiast odszkodowania w oparciu o części oryginalne z logo producenta uzasadnione jest wtedy, gdy powód wykaże szczególny interes prawny w naprawie pojazdu w oparciu o takie właśnie części. Zakwestionowano ponadto, przedłożony przez powoda kosztorys.

Sąd ustalił, co następuje:

Pojazd marki P. (...) o nr rej. (...) (...), będący własnością M. K., uległ uszkodzeniu na skutek kolizji drogowej, która miała miejsce w dniu 10 października 2015r. Samochód sprawcy zderzenia był ubezpieczony u pozwanego. Poszkodowany powiadomił ubezpieczyciela o fakcie szkody. Szkodę zarejestrowano pod nr (...). Przeprowadzono postępowanie likwidacyjne. Uszkodzony pojazd nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej i szkoda była likwidowana według wartości brutto. Pozwany uznał swoją odpowiedzialność co do zasady i wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 6.430,65zł brutto.

Dowód: decyzja pozwanego k. 14; kalkulacja naprawy pozwanego k. 15-17v.; akta szkody nr (...) – płyta CD k. 46, 126; zeznania świadka M. K. – min. 00:06:21-00:12:55 protokołu rozprawy z dnia 02.06.2017r. k. 108-109 – płyta DVD k. 110.

Na podstawie umowy przelewu wierzytelności powód nabył w dniu 17.05.2016r. wierzytelność z tytułu szkody w pojeździe marki P. (...) o nr rej. (...) (...) w związku ze zdarzeniem z dnia 10.10.2015r. Na mocy tej umowy cedent przeniósł na rzecz powoda wszelkie prawa do wierzytelności, jakie przysługują w stosunku do pozwanego z wyżej podanego tytułu. O przelewie wierzytelności pozwany został powiadomiony.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności k. 18-20; zawiadomienie o przelewie wierzytelności k. 21; akta szkody nr (...) – płyta CD k. 46, 126.

Powód nie zgodził się z wysokością szkody ustaloną przez ubezpieczyciela. Zlecił wykonanie prywatnej opinii co do rzeczywistego kosztu naprawy pojazdu. Kalkulację naprawy ustalono na kwotę 13.294,38zł brutto. W związku z tą opinią powód wypłacił rzeczoznawcy wynagrodzenie w kwocie 240,00zł brutto.

Dowód: opinia nr (...); kalkulacja naprawy do opinii nr (...) k. 27-32; faktura k. 38; akta szkody nr (...) – płyta CD k. 46, 126.

Pismem z dnia 10.06.2016r. pozwany został wezwany do zapłaty różnicy.

Dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 33-33v.; potwierdzenie nadania k. 34; potwierdzenie odbioru k. 35-35v.; akta szkody nr (...) – płyta CD k. 46, 126.

Pismem z dnia 08.07.2016r. pozwany podtrzymał swoją dotychczasową decyzję i odmówił zapłaty różnicy, do której został wezwany.

Dowód: decyzja pozwanego k. 36-37; akta szkody nr (...) – płyta CD k. 46, 126.

Koszty niezbędne do przywrócenia stanu sprzed szkody pojazdu P. (...) o nr rej. (...) (...) w związku ze zdarzeniem z dnia 10.10.2015r, należącego do poszkodowanego, wynoszą 8.227,58zł brutto. Są to koszty ustalone przy zastosowaniu nowych części zamiennych z grupy jakościowej Q. Uszkodzony samochód był samochodem 18-letnim, tak więc zastosowanie tych części nie obniży jego wartości. Naprawa pojazdu z wykorzystaniem części nie posiadających atestu i gwarancji producenta, z grupy jakości P, tzw. zamienników, z uwagi na niższą jakość materiałów wykorzystywanych do ich produkcji oraz niższe, nie zawsze zgodne z technologią wykonanie, bardzo często wymaga zwiększonego nakładu pracy, większych czasów naprawy oraz nie gwarantuje należytej jakości naprawy i przywrócenia stanu wartości pojazdu sprzed zdarzenia. W dacie powstania szkody na rynku lokalnym średni koszt jednej roboczogodziny wynosił 100,00zł.

Dowód: opinia biegłego sądowego inż. K. F. k. 154-160; ustna uzupełniająca opinia biegłego – min. 00:01:31-00:05:15 protokołu rozprawy z dnia 31.08.2018r. k. 216-217 – płyta DVD k. 218; uzupełniająca opinia biegłego sądowego k. 221-222, 233-239; uzupełniająca opinia biegłego sądowego k. 270-271; ustna uzupełniająca opinia biegłego – min. 00:02:10-00:05:00 protokołu rozprawy z dnia 14.08.2019r. k. 280-280v. – płyta DVD k. 282.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów w postaci dokumentów, których prawdziwość i autentyczność nie budziła żadnych zastrzeżeń i wątpliwości Sądu oraz nie była kwestionowana przez strony, zeznania świadka M. K., któremu Sąd dał w pełni wiarę, a także na podstawie opinii biegłego sądowego inż. K. F. wydanej w niniejszej sprawie oraz jego opinii uzupełniających.

Sąd zważył, co następuje:

Odpowiedzialność pozwanego jest bezsporna i opiera się na zasadach określonych w artykule 822 § 1-4 k.c. Istnienie związku przyczynowego między powstaniem szkody a działaniem, z którego szkoda wynikła jest oczywiste i bezsporne. Spełniony jest warunek określony w art. 361 § 1 k.c. Poszkodowany poniósł szkodę na skutek winy kierującego, który był ubezpieczony u pozwanego.

Przy uwzględnieniu cen nowych części zamiennych z grupy jakościowej Q i stawek robocizny stosowanych na rynku lokalnym, wysokość szkody wyrządzonej poszkodowanemu przez sprawcę pojazdu, ubezpieczonego u pozwanego z tytułu odpowiedzialności cywilnej wynosi kwotę 8.227,58zł brutto. Pozwany wypłacił do tej pory odszkodowanie w wysokości 6.430,65zł. Różnica między wartością szkody, a wypłaconym odszkodowaniem wynosi 1.796,84zł. Poszkodowany na podstawie umowy cesji, przeniósł na powoda wierzytelność z tytułu odszkodowania. Tym samym powód na mocy art. 509 § 1 i 2 k.c. przejął wszelkie prawa związane z wierzytelnością. Natomiast odsetki ustawowe za opóźnienie należą się powodowi na mocy art. 481 § 1 i 2 k.c. Termin naliczania odsetek ustawowych, zgłoszonych w pozwie, nie jest sprzeczny z art. 817 § 1 k.c. Pozwany winien wypłacić odszkodowanie w terminie 30 dni od daty zgłoszenia szkody.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w pkt 1 sentencji wyroku.

Powód poniósł koszty związane z prywatną kalkulacją naprawy pojazdu. Wysokość tych kosztów wyniosła 240,00zł brutto. Przedmiotem działalności powoda jest m.in. działalność związana z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat, co wynika z załączonego przez powoda jego odpisu pełnego KRS. Zdaniem Sądu zlecanie prywatnych opinii – kalkulacji naprawy podmiotom zewnętrznym jest zbędnym powiększaniem wysokości odszkodowania, skoro powód może to wykonać samodzielnie. W tym zakresie powództwo podlega oddaleniu na mocy art. 361 § 1 k.c.

W pozostałym zakresie powództwo jako bezzasadne podlegało oddaleniu (pkt 2 wyroku).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. stosując zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów. Powód uległ pozwanemu w 74,70%, dlatego Sąd obciążył powoda kosztami postępowania w tym zakresie. Wysokość tych kosztów to opłata sądowa w kwocie 356,00zł, wynagrodzenie pełnomocników stron po 1.800,00zł, zgodnie § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015r. (Dz.U. z 2015r., poz. 1804 ze zm.) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictw po 17,00 zł oraz wydatki na wynagrodzenie biegłego w łącznej wysokości 1.147,00zł.

W pkt 4 wyroku Sąd nakazał zwrócić powodowi kwotę 353,00zł tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego.

W pkt 5 wyroku Sąd nakazał zwrócić pozwanemu kwotę 1.500,00zł tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego.

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE