UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 10 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy w Bydgoszczy udzielił zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego dochodzonego przez małoletniego powoda , poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia na zaspokajanie potrzeb małoletniego M. B. kwoty 750 zł miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk matki dziecka, z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności każdej z rat, poczynając od dnia 01 grudnia 2013 i oddalił wniosek o zabezpieczenie w pozostałej części (k. 67).

Pozwany zaskarżył niniejsze postanowienie zarzucając orzeczeniu : naruszenie prawa procesowego, tj. art. 233 kpc poprzez uznanie , że koszty małoletniego zamykają się kwotą 750 zł miesięcznie, naruszenie art. 133 krio, w postaci obciążenia w całości kosztami utrzymania pozwanego , podczas gdy świadczenie alimentacyjne winne być spełniane przez oboje rodziców, naruszenie art. 229 kpc w zw. z art. 231 kpc, w postaci uznania , że załączone kopie rachunków dotyczą uzasadnionych i podstawowych potrzeb małoletniego dziecka .

W konsekwencji pozwany wniósł o zmianę pkt 1 zaskarżonego postanowienia i ustalenie alimentów na poziomie 350 zł miesięcznie. (k. 83v).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Obowiązujące przepisy pozwalają na zabezpieczenie roszczenia alimentacyjnego już wówczas, gdy uprawniony uprawdopodobni istnienie tego roszczenia (art. 753 § 1 k.p.c.). Uprawdopodobnienie roszczenia w postępowaniu zabezpieczającym, przy uwzględnieniu treści art. 243 k.p.c. oznacza, że uprawniony winien przedstawić i należycie uzasadnić twierdzenia, które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia.

Wysoce prawdopodobnym pozostaje , że małoletni powód jest synem stron i nie wykazano, aby posiadał majątek, z którego dochód mógłby przeznaczyć na własne utrzymanie. Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 krio). Jak podkreśla się w orzecznictwie "pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje... W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle będzie można określić potrzeby życiowe - materialne i intelektualne uprawnionego (vide: uchwała Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r., M.P. z 1988 r. Nr 6, poz. 60).

Ustalając wysokość dochodów stron , Sąd Rejonowy słusznie przyjął, że przedstawicielka ustawowa znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Z uwagi na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem nie pracuje , nie osiąga zatem żadnych dochodów, pozostając na utrzymaniu swojej rodziny .

Pozwany z kolei znajduje się stosunkowo w bardzo dobrej sytuacji materialnej , prowadzi działalność gospodarczą , jego przeciętne dochody kształtują się na poziomie pomiędzy 4000 -5000 zł miesięcznie . W tej sytuacji , w przekonaniu Sądu Okręgowego M. R. z powodzeniem jest w stanie regulować na rzecz małoletniego syna , sumę 750 zł miesięcznie.

Jeśli chodzi o zarzuty pozwanego co do zawyżenia kosztów utrzymania dziecka przez matkę , to wskazać należy , iż zdaniem Sądu Okręgowego zarzuty te ostać się nie mogą. W rachunkach P. B. zaznaczała wyraźnie , które pozycje dotyczą wydatków na dziecko. Faktem powszechnie znanym jest, że każdy członek rodziny , w tym nawet tak małe dziecko, musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, , środki higieny osobistej oraz na ochronę jego osoby i majątku, czy wypoczynek. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego modelu konsumpcji.

Kierując się zasadami doświadczenia życiowego oraz powszechną wiedzą na temat aktualnego poziomu cen artykułów żywnościowych, odzieży, środków czystości, zabawek i innych, potrzebnych do życia oraz rozwoju rzeczy , Sąd Okręgowy uznał, że ustalona przez Sąd Rejonowy wysokość kosztów utrzymania dziecka na poziomie 750 zł absolutnie nie jest zawyżona. Matka dziecka wskazywała na zdecydowanie wyższe potrzeby dziecka –nawet na poziomie 1800 zł miesięcznie –ale Sąd Rejonowy w sposób właściwy je zweryfikował. Na koszty utrzymania małoletniego składają się ; udział w kosztach utrzymania mieszkania około 160 zł , do tego należy doliczyć zakup środków czystości , pieluch –co najmniej 150 zł , koszty związane z zakupem odzieży 100 zł , zabawek 50 zł, wyżywienia , soków , owoców , mleka modyfikowanego 300 zł, leków, witamin, czy szczepionek 50 zł .

Oceniając w jakim zakresie pozwany winien zaspokajać potrzeby dziecka należy zaznaczyć, że do tej pory pozwany w niewystarczającym stopniu i nieregularnie łożył na utrzymanie dziecka. Dochody , które na dzień dzisiejszy pozwany osiąga pozwalają mu zdecydowanie na regulowanie alimentów w ustalonej przez Sąd Rejonowy kwocie. Możliwości zarobkowe pozwanego są duże skoro wcześniej , kiedy powódka była jeszcze w ciąży przekazywał na jej rzecz kwoty rzędu 1300-1500zł. Na dzień dzisiejszy matka dziecka nie pracuje i zajmuje się synem , czyniąc osobiste starania o jego rozwój i wychowanie , zasadnym jest więc , aby w całości koszty utrzymania syna ponosił pozwany, skoro posiada takie możliwości finansowe. Co oczywiście nie oznacza , że w przyszłości, po zabezpieczeniu dziecku właściwej opieki , przedstawicielka ustawowa winna starać się znaleźć zatrudnienie i częściowo pokrywać potrzeby dziecka.

Wskazać jednocześnie należy , iż orzeczenie w przedmiocie zabezpieczenia ma jedynie charakter tymczasowy ,a ostateczne rozstrzygnięcie będzie możliwe dopiero po przeprowadzeniu szczegółowego postępowania dowodowego w niniejszej sprawie .

Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy zażalenie oddalił.

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE