Sygnatura akt I C 47/19
Dnia 12 lutego 2020 r.
Sąd Okręgowy w Sieradzu – Wydział I Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: sędzia Dagmara Kos
Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Bartel
po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2020 roku w Sieradzu na rozprawie
sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.
przeciwko I. G. i W. G.
o zapłatę
1. oddala powództwo,
2. zasądza od powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz pozwanej I. G. kwotę 5.400,00 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,
3. ustala, że wyrok ma charakter zaocznego w stosunku do pozwanego W. G..
Sygn. akt I C 47/19
W pozwie z dnia 27 sierpnia 2018 r. wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wnosił o zasądzenie solidarnie na jego rzecz od pozwanych W. G. i I. G. kwoty 106.895,70 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od kwoty 85.604,34 zł od dnia 24 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty oraz kosztów sądowych w kwocie 1.337,00 zł.
(pozew- k.3-7)
Nakazem zapłaty z dnia 9 listopada 2018 r. wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie sygn. akt
VI Nc – e (...) Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie nakazał pozwanym aby zapłacili powodowi solidarnie kwotę dochodzoną pozwem wraz z kosztami procesu.
(nakaz zapłaty wydany przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie sygn. akt VI Nc – e 1599327/18- k.9)
W dniu 3 grudnia 2018 r. pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wnosiła o oddalenie powództwa w całości. W sprzeciwie tym zaprzeczała, by powodowi przysługiwało wymagalne i skuteczne względem pozwanej roszczenie o zapłatę.
(sprzeciw- k.12-13)
Wobec wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty postanowieniem z dnia 25 stycznia 2019 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Sieradzu.
(postanowienie z dnia 25 stycznia 2019 r. wydane przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie sygn. akt VI Nc – e 1599327/18- k.24)
Na rozprawie w dniu 28 czerwca 2019 r. pełnomocnik powoda popierał powództwo, pełnomocnik pozwanej wnosił o oddalenie powództwa a pozwany nie stawił się.
(protokół rozprawy z dnia 28 czerwca 2019 r. na płycie CD 00:00:23 – 00:11:10- koperta k.109)
Na rozprawie w dniu 6 lutego 2020 pełnomocnik powoda popierał powództwo, pełnomocnik pozwanej wnosił o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych a pozwany nie stawił się.
(protokół rozprawy z dnia 6 lutego 2020 r. na płycie CD 00:00:27 – 00:11:10- koperta k.109)
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 12 czerwca 2014 r. pozwani W. G. i I. G. zawarli z powodem (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. umowę nr (...) o kredyt P.. Na podstawie tej umowy bank udzielił im kredytu w kwocie 100.000,00 zł. Wskazany kredyt miał być spłacony w 84 ratach miesięcznych spłacanych zgodnie z planem spłaty.
(bezsporne, umowa kredytu- k.30-32, harmonogram spłat kredytu- k.34-34)
Zgodnie z § 18 ust. 1 i 2 umowy bank miał prawo wypowiedzieć umowę kredytu z zachowaniem 30 – dniowego okresu wypowiedzenia w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorców warunków określonych w umowie.
(bezsporne, umowa kredytu- k.30-32)
Kwota udzielonego kredytobiorcom na podstawie zawartej umowy kredytu została wypłacona przez bank.
(bezsporne)
Pismami z dnia 15 stycznia 2016 r. skierowanymi do pozwanych, powód wypowiedział im umowę kredytu z powodu braku spłaty wymaganych rat. Ze wskazanych pism wynikało, iż termin wypowiedzenia wynosi 30 dni i liczy się od dnia następującego po dniu doręczenia wypowiedzenia. Wynikało też z nich, że wymagalne zadłużenie wynikające z umowy kredytu na czas wypowiedzenia wynosiło łącznie 5.786,35 zł a spłata tego zadłużenia oraz spłata bieżącej raty, naliczonych odsetek od zadłużenia wymagalnego w okresie od daty pism do dnia spłaty zadłużenia wymagalnego i zaległej składki ubezpieczeniowej w terminie wypowiedzenia spowoduje, że wypowiedzenia stracą moc. Oświadczenia o wypowiedzeniu umowy doręczone zostały pozwanym w dniu 27 stycznia 2016 r.
(bezsporne, wypowiedzenia umowy- k.42, k.44, zwrotne potwierdzenia odbioru- k.41, k.43, wydruk historii operacji na kontrakcie kredytowym- k.45-47)
Pismami z dnia 6 sierpnia 2018 r. skierowanymi do pozwanych, powód poinformował ich o wysokości zadłużenia z tytułu umowy kredytu i wezwał ich do jego spłaty w terminie 7 dni od doręczenia wezwań i poinformował ich, że w przypadku braku spłaty i nie zawarcia z powodem porozumienia lub ugody ustalających warunki spłaty podejmie działania zmierzające do uzyskania tytułu wykonawczego.
(bezsporne, wezwania- k.37, k.39, zwrotne potwierdzenia odbioru wezwań- k.36, k.38)
W dniu 24 sierpnia 2018 r. powód sporządził wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), w którym wskazał, że wysokość wymagalnego zadłużenia pozwanych na dzień jego wystawienia wynosi 106.895,70 zł i składa się na nią:
- należność główna w kwocie 85.604,34 zł,
- odsetki za okres od dnia 15 stycznia 2016 r. do dnia 23 sierpnia 2018 r. w kwocie 21.291,36 zł.
(wyciąg z ksiąg bankowych nr (...)- k.40)
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych w aktach sprawy dokumentów, których treści strony nie kwestionowały.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r., poz. 2357) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych
w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
W przedmiotowej sprawie pozwani będący kredytobiorcami zawarli z powodem w dniu 12 czerwca 2014 r. umowę o kredyt, która to umowa określała obowiązki kredytobiorców.
W myśl § 18 ust. 1 i 2 umowy bank miał prawo wypowiedzieć umowę kredytu z zachowaniem 30 – dniowego okresu wypowiedzenia w przypadku niedotrzymania warunków określonych w umowie.
Pozwani nie spłacali rat kredytu zgodnie z harmonogramem spłaty.
Jak wynika z art. 75 c ust. 1 i 2 ustawy prawo bankowe, który wszedł w życie w dniu 27 listopada 2015 r., jeżeli kredytobiorca opóźnia się ze spłatą zobowiązania z tytułu udzielonego kredytu, bank wzywa go do dokonania spłaty, wyznaczając termin nie krótszy niż 14 dni roboczych a w wezwaniu tym informuje kredytobiorcę o możliwości złożenia, w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania, wniosku o restrukturyzację zadłużenia.
Po wejściu w życie art. 75 c ust. 1 i 2 ustawy prawo bankowe powód po stwierdzeniu, że pozwani nie dotrzymują warunków spłaty kredytu, nie mógł zatem skutecznie wypowiedzieć im umowy kredytowej bez wcześniejszego doręczenia im wezwania określonego w art. 75 c ust. 1 i 2 prawo bankowe oraz odczekania do upływu dodatkowego terminu na spłatę zadłużenia wyznaczonego w wezwaniu (nie krótszego niż 14 dni roboczych).
Powód nie wykazał w przedmiotowej sprawie, by przed wypowiedzeniem pozwanym umowy kredytu, którego dokonał pismami z dnia 15 stycznia 2016 r., wywiązał się z obowiązku wynikającego z art. 75 c ust. 1 i 2 ustawy prawo bankowe. Nie wykazał on bowiem, by przed wypowiedzeniem umowy kredytu wzywał pozwanych do dokonania spłaty kredytu, wyznaczając im na to termin nie krótszy niż 14 dni roboczych i by informował ich o możliwości złożenia przez nich wniosku o restrukturyzację zadłużenia. W tej sytuacji zatem dokonane przez powoda wypowiedzenia z dnia 15 stycznia 2016 r. były bezskuteczne.
Ponieważ zatem powód nie złożył pozwanym skutecznych oświadczeń o wypowiedzeniu umowy kredytu, nie nastąpił skutek w postaci wymagalności kredytu.
Mając na uwadze powyższe Sąd oddalił powództwo jako niezasadne.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 5.400,00 zł, która stanowi wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej ustalone stosownie do treści § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.).
Ponieważ pozwany nie wdał się w spór co do istoty sprawy i nie zajął w niej żadnego stanowiska zgodnie z art. 339 § 1 kpc w brzmieniu przed zmianą dokonaną ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1469 ze zm.) Sąd ustalił, że wyrok w stosunku do niego ma charakter zaocznego.