Sygn. akt II Ca 62/14
K., dnia 26 lutego 2014 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący: SSO Henryk Haak
Protokolant: sekr. sądowy Jolanta Bąk
po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2014 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa W. B.
przeciwko L. B. i T. B.
o zapłatę
na skutek apelacji powoda
od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrowie Wlkp. – VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Krotoszynie
z dnia 2 grudnia 2013r., sygn. akt VI C 695/13,
oddala apelację.
Sygn. akt II Ca 62/14
Powód W. B. wniósł o zasądzenie od pozwanych L. B. i T. B. kwoty 4.347,09 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i obciążenie ich kosztami procesu.
Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na ich rzecz kosztów procesu.
Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Ostrowie Wlkp. VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Krotoszynie oddalił powództwo i rozstrzygnął o kosztach procesu.
Sąd Rejonowy dokonał następujących ustaleń.
Na mocy aktu notarialnego z dnia 28 kwietnia 1995 r., rep. (...), powód W. B.przeniósł na pozwanych T. B.i L. B.własność zabudowanych nieruchomości położonych w K., oznaczonej numerem geodezyjnym (...), (...) w zamian za dożywotnią i bezpłatną służebność mieszkania polegającą na prawie współkorzystania z całego budynku mieszkalnego, współkorzystanie z szopy oraz prawo swobodnego poruszania się po całej nieruchomości, zapewnienie wyżywienia, zapewnienie opieki lekarskiej w razie choroby lub potrzeby oraz wyprawienie pogrzebu według zwyczajów miejscowych. Ugodą sądową z dnia 14 lipca 2010 r. strony zamieniły świadczenia polegające na zapewnieniu wyżywienia, zapewnieniu opieki lekarskiej w razie choroby lub potrzeby oraz wyprawieniu pogrzebu według zwyczajów miejscowych na dożywotnią rentę w kwocie po 700 zł miesięcznie. Żadna ze stron nie kwestionowała treści ugody.
W okresie od dnia 1 października 2009 r. do dnia 1 października 2012 r. powód poniósł koszty energii elektrycznej, opału, telefonu i wody w łącznej kwocie 4.347,09 zł.
Pozwani nie korzystają z działki siedliskowej wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego objętego dożywociem. Z działki tej, jak i wszystkich znajdujących się na niej zabudowań, korzysta wyłącznie powód. Sytuacja taka trwa od momentu zawarcia umowy o dożywocie, tj. od dnia 28 kwietnia 1995 r. Pozwani płacą podatek od nieruchomości i ubezpieczenie. Nie płacą opłat eksploatacyjnych za mieszkanie zajmowane przez powoda, nigdy nie płacili. Do 2010 r. pozwani płacili powodowi rentę w kwocie po 500 zł miesięcznie, od dnia zawarcia ugody po 700 zł miesięcznie. Nie zalegają z płatnościami.
Pozwani są na rencie w łącznej kwocie 1.700 zł. Posiadaną ziemię wydzierżawiają. Otrzymują czynsz dzierżawny w kwocie 10.000 zł rocznie. Mają na utrzymaniu córkę w wieku 22 lat, która studiuje. Powód, oprócz świadczeń od pozwanych, otrzymuje również rentę. Nadużywa alkoholu. Zdarza się, że kieruje pod adresem pozwanych groźby, twierdząc, że skoro jest ubezwłasnowolniony, to nikt mu nic nie zrobi. Pozwani czują się zastraszeni.
Wyrok ten – apelacją z dnia 4 stycznia 2014 r. – powód zaskarżył w całości. Wniosł on o „uchylenie i zmianę wyroku oraz orzeczenie wyrokiem, że pozwani mają obowiązek zwrotu kwoty 4.347,09 zł wydanej przez powoda na koszty utrzymania mieszkania w okresie od 1 października 2009 r. do 1 października 2012 r. wraz z odsetkami za zwłokę w zapłacie od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty” oraz o „orzeczenie o kosztach postępowania według norm przepisanych”.
Pozwani wnieśli o oddalenie apelacji.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Apelacja nie jest zasadna.
Sąd Okręgowy podziela ustalenia i wywody Sądu Rejonowego.
W szczególności Sąd Okręgowy podziela pogląd Sądu Rejonowego co do tego, że gdyby rzeczywiście uiszczanie przez pozwanych opłat eksploatacyjnych za zajmowane przez powoda mieszkanie stanowiło istotę zawartej umowy o dożywocie, to z pewnością zapis dotyczący zobowiązania pozwanych do uiszczania opłat za media znalazłby się w akcie notarialnym z dnia 28 kwietnia 1995 r., i to tym bardziej, że zawierał on ustalenia dotyczące zakresu służebności mieszkania.
Podkreślić tu za Sądem Rejonowym trzeba, iż powód nie udowodnił, iż pozwani na mocy zawartej umowy o dożywocie są zobowiązani do uiszczania opłat eksploatacyjnych za zajmowane przez powoda mieszkanie, oraz że została zawarta jakaś ustna umowa dotycząca tych kwestii.
Istotnie, jest zasadą, że pokrywanie wydatków związanych z korzystaniem z nieruchomości obciąża tego, kto takie koszty generuje.
Wbrew twierdzeniu skarżącego, nie jest uzasadniony zarzut naruszenia prawa materialnego.
W tej sytuacji apelacja podlega oddaleniu (art. 385 k.p.c.).
K., dnia 25 marca 2014 r.