UZASADNIENIE

W. G. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E. z dnia 4.12.2013r., znak (...), którą to decyzją organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury.

W uzasadnieniu odwołania skarżący wniósł o zaliczenie do okresu pracy w warunkach szczególnych okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej od 28.10.1972r do 15.10.1974r.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E. wniósł o jego oddalenie. Pozwany powołał przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.Nr 153, poz. 1227) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.Nr 8, poz. 43 ze zm.) wskazując, że skarżący wykazał 13 lat, 10 miesięcy i 17 dni okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach. ZUS nie uwzględnił natomiast przy ustalaniu okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych okresu odbywania służby wojskowej od 28.10.1972r do 15.10.1974rpodnosząc, że w tym okresie skarżący nie wykonywał w tym czasie pracy w warunkach szczególnych

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W dniu 27.11.2013r. skarżący W. G. ur. (...) wystąpił do pozwanego organu rentowego z wnioskiem o ustalenie uprawnień do emerytury.

Z oświadczenia wnioskodawcy wynikało, iż nie jest on członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Do wniosku skarżący dołączył między innymi świadectwo pracy wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawione w dniu 15.11.2013r przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w E. , którym pracodawca potwierdził, że W. G. w okresie zatrudnienia w wym przedsiębiorstwie w latach od 1.07.1971r do 27.05.1987r na stanowisku montera urządzeń i instalacji ciepłowniczych w kotłowniach i na sieciach cieplnych , stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę przy wytwarzaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz montażu ,remoncie i eksploatacji urządzeń elektromagnetycznych i ciepłowniczych wymienionych w wykazie A dział II poz.1 pkt 44 rozporządzenia RM z 7.02.1983r w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze oraz w załączniku nr 1 Zarządzenia nr9 Ministra administracji Gospodarki i Ochrony Środowiska z 1.07.1983r .

/dowód: wniosek k. 1,świadectwo k-17 akt ZUS/

Na podstawie przedłożonej dokumentacji pozwany organ rentowy ustalił, iż skarżący ukończył wiek 60 lat i na dzień 01.01.1999r. legitymuje się ponad 25 letnim okresem ubezpieczenia. Nadto pozwany przyjął za udowodniony okres zatrudnienia skarżącego w szczególnych warunkach w wymiarze 13 lat, 10 miesięcy i 17 dni.

/dowód: raport uprawnień do świadczenia k. 60-61 akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 30.10.2013r. pozwany odmówił wnioskodawcy prawa do świadczenia wobec nie legitymowania się przez niego 15 letnim okresem zatrudnienia w szczególnych warunkach. Z uzasadnienia decyzji wynikało, iż pozwany uwzględnił jako pracę w warunkach szczególnych okresy

- od 1.07.1971r. do 27.10.1972r i od 8.11.1974r do 27.05.1987r . (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w E.

Łącznie 13 lat 10 miesięcy i 17 dni

Organ rentowy przy ustaleniu okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych nie uwzględnił okresu odbywania przez wnioskodawcę służby wojskowej 28.10.1972r do 15.10.1974r oraz okresu po odbyciu służby wojskowej od 16.10.1974r do 7.11.1974r . Wnioskodawca nie zgodził się z decyzją pozwanego, wnosząc odwołanie, w którym domagał się przyznania mu prawa do świadczenia.

Skarżący w toku postępowania podnosił, że do pracy w warunkach szczególnych powinien mu być zaliczany okres odbywania Zasadniczej (...) Wojskowej, a także okres od 23.12.1987r do 3.02.1993r kiedy prowadząc działalność gospodarczą wykonywał czynności spawacza gazowego.

W ocenie Sądu odwołanie skarżącego zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a i 50e i 184 .

W myśl art. 184 ust. 1 ww. ustawy ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Ust. 2 Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Stosownie do § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.Nr 8, poz. 43) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie zaś z § 3 rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudnienia”, uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia.

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z powyższego wynika, iż skarżący nabyłby prawo do wcześniejszej emerytury w przypadku łącznego spełnienia przesłanek:

- ukończenia wieku 60 lat

- legitymowania się łącznym okresem ubezpieczenia w wymiarze co najmniej 25 lat, przypadającym na dzień 01.01.1999r.;

- legitymowania się 15 letnim okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, przypadających na dzień 01.01.1999r.;

- nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego;

Poza sporem w sprawie było, iż skarżący W. G. w dniu wydania decyzji rozpoznającej jego wniosek o świadczenie emerytalne miał ukończone 60 lat, na dzień 01.01.1999r. legitymował się ponad 25 letnim okresem ubezpieczenia, nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego pracy. Spornym pozostawało czy skarżący na dzień 01.01.1999r. legitymuje się 15 letnim okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

Sporne jest między stronami ,czy czas zasadniczej służby wojskowej zalicza się - na warunkach wynikających z tego przepisu - do okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym .

W okresie odbywania przez skarżącego służby wojskowej tj od 28.10.1972r do 15.10.1974r / 1 rok 11 miesięcy i 17dni / obowiązywała ustawa z dnia 21.11.67r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Ludowej, która w art. 108 ust. 1 w brzmieniu do 1.01.75r. przewidywała, że okres odbytej zasadniczej lub okresowej służby wojskowej zalicza się do okresu zatrudnienia, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem, pracownikom, którzy po odbyciu tej służby podjęli zatrudnienie w tym samym zakładzie pracy, w którym byli zatrudnieni przed powołaniem do służby, albo w tej samej gałęzi pracy.

Zgodnie z art. 106 cyt ustawy /w brzmieniu do 1.01.1975r / 1. Zakład pracy, który zatrudniał pracownika w dniu powołania do zasadniczej lub okresowej służby wojskowej, jest obowiązany zatrudnić go na poprzednio zajmowanym stanowisku lub stanowisku równorzędnym pod względem rodzaju pracy oraz nie niżej opłacanym, jeżeli najpóźniej w ciągu trzydziestu dni od dnia zwolnienia z tej służby pracownik zgłosił swój powrót do zakładu pracy w celu podjęcia zatrudnienia. Niezachowanie tego terminu powoduje rozwiązanie stosunku pracy z mocy prawa, chyba że nastąpiło z przyczyn niezależnych od pracownika.

Rozporządzeniem RM z 22.11.68r. w sprawie szczególnych uprawnień żołnierzy ich rodzin w §5 . przewidziano, że żołnierzowi, który podjął zatrudnienie stosownie do zasad określonych w § 2-4 /30 dni po zakończeniu służby/, wlicza się czas odbywania służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął zatrudnienie, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem w tym zakładzie oraz w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie.

Przepisy te, na podstawie których przerwę w wykonaniu zatrudnienia w ramach stosunku pracy wywołaną odbywaniu Zasadniczej (...) Wojskowej zalicza się z zachowaniem ciągłości pracy do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień uzależnionych od ilości lat pracy w danym zakładzie lub gałęzi pracy oraz w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywanie pracy na określonym stanowisku lub określonym zawodzie, należy w ocenie Sądu tłumaczyć tak, że okres Zasadniczej (...) Wojskowej jest okresem pracy na takich samych warunkach, jak przed powołaniem do służby a poborowy odbywający służbę uważany jest za pracownika.

(vide wyrok SN z 17.05.2012r. I UK 399/11, wyrok SA w Gdańsku 15.10.2013r. III AUa 213/13, uchwała SN 7 Sędziów z 16.10.2013r. II UZP 6/13)

Sąd Okręgowy orzekający w niniejszej sprawie podziela stanowisko zgodnie, z którym okres zasadniczej służby wojskowej odbytej w czasie pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze zalicza się do stażu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, jeżeli pracownik w ustalonym terminie zgłosił swój powrót do zatrudnienia.

W niniejszej sprawie bezsporne jest, iż ubezpieczony przed odbyciem służby wojskowej wykonywał pracę w warunkach szczególnych na stanowisku montera urządzeń i instalacji ciepłowniczych w kotłowniach i na sieciach cieplnych gdzie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę przy wytwarzaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz montażu ,remoncie i eksploatacji urządzeń elektromagnetycznych i ciepłowniczych wymienionych w wykazie A dział II poz.1 pkt 44 rozporządzenia RM z 7.02.1983r w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze oraz w załączniku nr 1 Zarządzenia nr 9 Ministra administracji (...) i Ochrony (...) z 1.07.1983r .Poza sporem było, że skarżący w ciągu 30 dni po odbyciu służby wojskowej podjął pracę na dotychczasowym stanowisku pracy .

Dlatego też okres z odbywania służby wojskowej od 28.10.1975r. do 6.04.1977r., tj. 1 rok, 11 miesięcy i 15 dni należy zaliczyć jako okres pracy w warunkach szczególnych.

Tym samym ubezpieczony legitymuje się 15 –letnim okresem pracy w warunkach szczególnych.

Brak, w ocenie Sądu, natomiast podstaw do zaliczenia jako okresu pracy w warunkach szczególnych okresu po zakończeniu służby wojskowej do ponownego podjęcia pracy tj od 16.10.1974r do 7.11.1974r .r, W utrwalonym orzecznictwie przyjęto, że 30-dniowy okres ,w którym pracownik może zgłosić powrót do pracy u pracodawcy, zatrudniającego go przed służbą wojskową ,nie jest okresem służby wojskowej ,ani okresem pracy i nie podlega zaliczeniu do okresu zatrudnienia /vide wyrok SN z 10.02.2012r II UK 125/11/..

Na marginesie wskazać należy, iż brak podstaw do zaliczenia do okresu pracy w warunkach szczególnych, okresu prowadzenia przez wnioskodawcę działalności gospodarczej od 23.12.1987r..

Przywilej przejścia na emeryturę w niższym wieku emerytalnym zgodnie z art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przysługuje wyłącznie pracownikom, którzy byli zatrudnieni stale i w pełnym wymiarze czasu pracy i dlatego brak jest podstawy prawnej do zaliczenia do okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych okresu prowadzenia działalności gospodarczej, nawet jeśli ubezpieczony, czego wykonywał osobiście prace spawacza gazowego tj pracę w warunkach szczególnych.

Mając powyższe na uwadze wobec wykazania 15-letniego okresu racy w warunkach szczególnych Sąd zgodnie z art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał W. G. prawo do emerytury od 27.11.2013r tj od dnia złożenia wniosku.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE