WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sąd. Małgorzata Wierzbicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2016r. w S.

odwołania J. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 16 marca 2015 r. Nr (...)

w sprawie J. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu J. T. przysługuje prawo do emerytury od dnia (...)roku.

Sygn. akt: IV U 473/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 16 marca 2015 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił J. T. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych zaliczył ubezpieczonemu staż w wymiarze 13 lat, 1 miesiąca i 11 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. T. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do pracy w warunkach szczególnym powinien zostać zaliczony również okres zatrudnienia od 14.11.1977 r. do 20.02.1980 r. w Hucie (...) w K., gdzie pracował w warunkach szczególnych i otrzymywał dodatek za tego typu pracę (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. T. w dniu (...)2015 r. ukończył (...)rok życia. W dniu 10 lutego 2015 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (k.70 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat uzupełniony pracą w gospodarstwie rolnym, w tym okresy składkowe w wymiarze 23 lata, 9 miesięcy i 8 dni, okresy nieskładkowe w wymiarze 2 miesiące i 15 dni, okres uzupełniający 8 miesięcy i 5 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 13 lat, 1 miesiąca i 11 dni. Organ rentowy do stażu pracy w warunkach szczególnych zaliczył ubezpieczonemu okresy zatrudnienia: od 10.05.1982 r. do 09.02.1983 r., od 09.03.1983 r. do 08.12.1983 r., od 10.01.1984 r. do 09.10.1984 r., od 10.11.1984 r. do 31.05.1985 r., od 13.11.1985 r. do 11.08.1986r., od 16.09.1986 r. do 15.06.1987 r., od 10.08.1987r. do 09.05.1988 r., od 07.12.1988 r. do 06.09.1989 r., od 16.10.1989 r. do 30.04.1997 r. z wyłączeniem okresów urlopów bezpłatnych od 12.12.1995 r. do 30.12.1995 r. i od 30.12.1996 r. do 31.12.1996 r. w Nadleśnictwie Ś.. Z uwagi na brak wymaganego ustawą 15 –letniego stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 16 marca 2015 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 16.03.2015 r. – k.82 akt emerytalnych).

Ubezpieczony dnia 9 listopada 1977 r. złożył podanie o przyjęcie go do pracy w Hucie (...) na stanowisko przeglądacza materiału na wydziale W-41 (podanie k. 18 akt osobowych) i tego samego dnia zawarł umowę o pracę na podstawie której został zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy od 14 listopada 1977 r. na stanowisku przeglądacza materiałów (umowa o pracę k.14 akt osobowych). Ubezpieczony oprócz wynagrodzenia zasadniczego otrzymywał również dodatek w wysokości 1 zł za każdą godzinę pracy w warunkach szkodliwych (pismo pracodawcy z 30.06.1979 r. k. 9 akt osobowych). W Hucie (...) ubezpieczony pracował do 20 lutego 1980 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku przeglądacza materiałów na wydziale W-41 (karta obiegowa, porzucenie pracy z dn. 21.02.1980 r. k. 6-7 akt osobowych). Praca przeglądacza materiałów wykonywała była na stalowni (wydział W-41) i polegała na sprawdzaniu materiałów, które wychodziły z huty. Do zadań ubezpieczonego należało sprawdzanie czy elementy wychodzące z huty nie miały wad, a w sytuacji, gdy na materiale były zarysowania to zadaniem ubezpieczonego było szlifowanie odlewu szlifierką do takiego stanu, aby wygładzić zarysowania, prostowanie odlewów (prętów, rur) na przeznaczonej do tego maszynie. W sytuacji natomiast, gdy wady odlewów były zbyt duże i nie dało się ich usunąć wówczas do obowiązków ubezpieczonego należało pocięcie palnikiem tlenowym albo acetylenowym takiego odlewu, który ponownie szedł do pieca hutniczego do przeróbki. Powyższą prace ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania ubezpieczonego k. 11v).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k. 2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. T. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 4 stycznia 2015 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Kwestią sporną pozostało tylko ustalenie czy ubezpieczony posiada wymagany 15 letni staż pracy w warunkach szczególnych na datę 1 stycznia 1999 r.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w okresie od 14.11.1977r. do 20.02.1980 r. (2 lata, 3 miesiące i 7 dni) będąc zatrudnionym w Hucie (...) wykonywał pracę przeglądacza materiałów wychodzących z huty podlegającą na szlifowaniu odlewów stalowych do stanu bez zarysowań, cięciu palnikiem tlenowym lub acetylenowym materiałów na tyle wadliwych, że nie było możliwości usunięcia z nich usterek, prostowaniu odlewów (prętów, rur). Pracę powyższą ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Charakter wykonywanej przez ubezpieczonego pracy wynika z dokumentów znajdujących się w jego aktach osobowych za powyższy okres oraz z jego zeznań, które obdarzone zostały przez Sąd wiarygodnością. Powyższa praca została zakwalifikowana przez Sąd jako praca w warunkach szczególnych wymieniona w wykazie A, dziale III poz. 78 i poz. 23 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jako szlifowanie wyrobów oraz polerowanie mechaniczne, wykańczanie odlewów oraz jako praca wymieniona w wykazie A, dziale XIV poz. 12 wskazanego załącznika do rozporządzenia jako praca przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym.

Praca przeglądacza materiałów wychodzących z huty polegała na łączeniu prac na wskazanych stanowiskach zakwalifikowanych jako prace w warunkach szczególnych. Każda z prac z osobna i wszystkie razem wykonywane w pełnym wymiarze czasu pracy stanowią pracę w warunkach szczególnych i tak tez praca ubezpieczonego została zakwalifikowana przez Sąd.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że ubezpieczony na datę 1 stycznia 1999 r. udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 15 lat, 4 miesięcy i 18 dni, po zaliczeniu do stażu uznanego przez organ rentowy, okresu pracy od 14.11.1977 r. do 20.02.1980 r. w Hucie (...).

Wobec powyższego odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że J. T. przysługuje prawo do emerytury od 1(...)r. tj. od pierwszego dnia miesiąca w którym ubezpieczony złożył wniosek.