Sygn. akt I ACa 1176/13
Dnia 7 marca 2014 r.
Sąd Apelacyjny w Łodzi I Wydział Cywilny
w składzie:
|
Przewodniczący: |
Sędzia SA Małgorzata Stanek (spraw.) |
|
Sędziowie: |
SA Lilla Mateuszczyk SO del. Krzysztof Kacprzak |
|
Protokolant: |
st.sekr.sądowy Katarzyna Olejniczak |
po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2014 r. w Łodzi
na rozprawie
sprawy z powództwa D. K.
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej
z siedzibą w S.
o zadośćuczynienie, odszkodowanie i rentę
na skutek apelacji strony pozwanej
od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi
z dnia 21 czerwca 2013 r. sygn. akt I C 149/11
oddala apelację.
I ACa 1176/13
Zaskarżonym wyrokiem z 21 czerwca 2013 toku Sąd Okręgowy w Łodzi zasądził od (...) Spółki Akcyjnej w S. na rzecz powódki D. K. tytułem renty na zwiększone potrzeby za okres od 1 lutego 2011 roku do 31 października 2011 roku kwotę po 497 złotych miesięcznie, płatną do dnia 10-każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami od renty lutowej od 16 lutego 2011 roku, a od pozostałych rat renty od dnia 11 każdego miesiąca (pkt. 1 c sentencji).
W apelacji od tego wyroku strona pozwana zaskarżyła rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 1c wnosząc o jego zmianę i oddalenie powództwa w zakresie renty ponad kwotę 56 złotych miesięcznie.
Skarżąca zarzuciła:
1. naruszenie art. 233 k.p.c. poprzez dowolną, sprzeczną z zasadami logiki ocenę zgromadzonego materiału dowodowego, a polegającą na przyjęciu, że:
- powódce należna jest renta w kwocie 497 złotych (już po uwzględnieniu przyczynienia) za okres 1 lutego do 31 października 2011 roku z uwagi na miesięczny koszt leków, podczas, gdy z opinii biegłych ortopedy i neurologa wnika, iż miesięczny koszt leków wynosi 80 złotych – co przy uwzględnieniu 30% przyczynienia daje 56 złotych miesięcznie;
2. naruszenie prawa materialnego – art. 444 § 2 k.c. poprzez błędną wykładnię tego przepisu w zestawieniu z ustaleniami Sądu w niniejszej sprawie, polegającą na przyjęciu, że potrzeby powódki zwiększyły się w większym zakresie, aniżeli wynika to z opinii biegłych.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Sąd Apelacyjny rozważył na nowo cały zebrany w sprawie materiał dowodowy i dokonał własnej oceny. Ustalenia poczynione przez Sąd Okręgowy są prawidłowe, stąd Sąd Apelacyjny przyjął je za własne.
Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.
Choć skarżący trafnie zarzuca Sądowi I instancji, że z rozważań na stronie 19 uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia wynika, że na zwiększone koszty powódki składają się jedynie koszty zakupu leków w łącznej kwocie 80 złotych (50 zł – leki ortopedyczne i 30 zł – leki neurologiczne), ale na podstawie niewadliwych ustaleń Sądu Okręgowego należy przyjąć, że w okresie od 1 lutego 2011 roku do 31 października 2011 roku powódka wymagała: do sierpnia 2011 roku opieki w wymiarze 6 godzin dziennie, a później – 3 godziny dziennie (strona 8 uzasadnienia). Powódka nadal nie jest osobą samodzielną i za kolejny okres czasu, to znaczy od 1 listopada 2011 roku i na przyszłość w kwocie renty na zwiększone potrzeby uwzględniony został koszt opieki – 630 złotych miesięcznie (3h x 7 zł x 30 dni). Tym bardziej więc w okresie wcześniejszym pomoc osoby trzeciej przynajmniej w wymiarze 3 godzin dziennie była powódce niezbędna. Tak więc prawidłowe wyliczenie renty na zwiększone potrzeby za okres 1 lutego do 31 października 2011 roku przedstawia się następująco:koszt opieki – 630 złotych miesięcznie (3h x 7 zł x 30 dni) oraz koszt leków – 80 złotych, łącznie 710 złotych miesięcznie, a po uwzględnieniu stopnia przyczynienia się powódki do powstania szkody – 497 złotych miesięcznie.
W tej sytuacji orzeczenie w zaskarżonym zakresie, pomimo częściowo nietrafnego uzasadnienia, odpowiada prawu.
Z tych względów Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.