Sygn. akt I C 224/20
posiedzenia niejawnego
Dnia 22 kwietnia 2020 r.
Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia Grażyna Poręba
na posiedzeniu niejawnym rozpoznał sprawę z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.
przeciwko L. K.
o zapłatę
Posiedzenie rozpoczęto o godz. 9.40 zakończono o godz. 9.50
Strony na posiedzenie nie stawiły się – niezawiadomione.
Odczytano pozew.
Uznano sprawę za wyjaśnioną do rozstrzygnięcia.
Przewodniczący zamknął posiedzenie i ogłosił wyrok.
Przewodniczący :
Sygn. akt I C 224/20
Dnia 22 kwietnia 2020r.
Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia Grażyna Poręba
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 kwietnia 2020r.
w Nowym Sączu
sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.
przeciwko L. K.
o zapłatę
I. oddala powództwo,
II. kosztami procesu obciąża powoda.
Sędzia
Sygn. akt I C 224/20
1. (...)
2. (...)
3. kal. 7 dni.
(...)
Sygn. akt I C 224/20 upr.
wyroku z dnia 22 kwietnia 2020 r.
Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, w pozwie złożonym w dniu 27 grudnia 2020 r., domagał się zasądzenia od pozwanej L. K. kwoty 1.740,52 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych (k.1-2).
Uzasadniając podniósł, iż pozwaną orazF. Bank (...) łączyła umowa pożyczki nr (...) z dnia 1 czerwca 2015r. Pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania. Nie uiściła wymagalnych rat w wysokości i terminie określonym w umowie. W konsekwencji, pożyczkodawca wypowiedział umowę. Roszczenie stało się wymagalne w dniu 26 maja 2016r. 29 marca 2017r. pierwotny wierzyciel sprzedał wierzytelność na rzecz D. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W., z kolei w dniu 29 września 2017r. wierzytelności te zostały sprzedane powodowi. Na kwotę objętą żądaniem składa się należność główna (1007,94 zł), koszty udzielenia pożyczki (422,06 zł), odsetki za opóźnienie od w/wym. kwot (274,52 zł).
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 29 września 2017r. D. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. zawarł z(...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności.
Pismem z dnia 11 grudnia 2017r. zawiadomiono pozwaną o cesji.
(dowód: umowa cesji z 9.09.2017r. –k. 12, zawiadomienie – k. 4)
W dniu 17 grudnia 2019r. powód wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego, w których ujawniono zobowiązane pozwanej L. K. na kwotę 1.704,52 zł.
(dowód: wyciąg z ksiąg funduszu – k.3)
Ustalając powyższy, stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentach zaaferowanych przez stronę powodową.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.
Powód jako podstawę swojego roszczenia upatrywał w zawartej w dniu 1 czerwca 2015r. pomiędzy pozwaną L. K. a pierwotnym wierzycielem F. Bank (...) umową pożyczki, prawo do której nabył w drodze umowy cesji z 29 września 2017r.
Strona powodowa jednakże nie zdołała wykazać zarówno zasadności jak i wysokości dochodzonego roszczenia. Nie przedłożyła żadnego dokumentu świadczącego i zarazem potwierdzającego powyższy stosunek prawny.
Zgodnie z art. 6 k.c. powód winien był wykazać zasadność swojego roszczenia, więc jego źródło oraz jego wysokość. Mimo reprezentowania przez profesjonalnego pełnomocnika a także pomimo zobowiązań Sądu, nie sprostał regułom dowodowym. Podkreślenia wymaga, iż decyzja o wszczęciu postępowania, określenie jego zakresu przedmiotowego w postaci przytoczenia okoliczności faktycznych uzasadniających zgłoszone żądanie należy do powoda. W myśl obowiązującej zasady, wywodzącej się z art. 6 k.c. a także art. 3 k.p.c. w zw. z art. 232 k.p. c. za prawdziwe mogą być przyjęte w procesie cywilnym jedynie te fakty, które zostały udowodnione przez stronę obciążoną ciężarem ich dowodzenia, zaś pominięte powinny zostać te fakty, które przez stronę obciążoną obowiązkiem dowodzenia nie zostały w sposób należyty wykazane. Przy czym, każda ze stron ponosi odpowiedzialność za wynik procesu.
W świetle przytoczonych okoliczności, nie sposób było uznać, że strona powodowa, prawidłowo i skutecznie udowodniła swoje roszczenia. Oprócz odpisu KRS i rejestru przedsiębiorców, potwierdzających wyłącznie zdolność sądową powoda, nie przedłożyła żadnego innego dokumentu potwierdzającego istnienie roszczenia w kształcie i wysokości wskazanym przez powoda w pozwie, mimo dodatkowego wezwania Sądu. Istotne jest to, że strona powodowa nie załączyła do pozwu dokumentu źródłowego z którego wywodzi swoje roszczenia, a mianowicie umowy pożyczki, na którą wielokrotnie powołuje się w pozwie. Dowodem mającym świadczyć o związaniu stron taką umową nie może być wyłącznie wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego, w sytuacji gdy brak jest innych dowodów potwierdzających ten stosunek. Taki dowód jest niewystarczający. Nie sposób także doszukać się informacji, z jakimi okolicznościami związana jest data wymagalności roszczenia. Powód także nie przedłożył wypowiedzenia umowy wraz z potwierdzeniem odbioru przez pozwaną. I w tym również zakresie nie uczynił zadość wezwaniu Sądu.
Dołączona do akt umowa cesji z dnia 29 września 2017r. nie jest także wystarczającym dowodem potwierdzającym legitymację czynną powoda. Mimo, iż w pozwie powód wskazuje na dwie umowy, jedną z dnia 29 września 2017, która znajduje się w aktach oraz na drugą z dnia 29 marca 2017r., której jednak w dokumentach przedłożonych wraz z pozwem nie ma. Powód jest już z kolei trzecim wierzycielem. Brak jest zatem umowy zawartej pomiędzy pierwotnym wierzycielem a D. Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W., od którego dopiero przedmiotową wierzytelność miała nabyć strona powodowa.
Wobec tych okoliczności, Sąd nie znalazł jakichkolwiek podstaw by powództwo uwzględnić, zatem jako nieuwodnione należało je oddalić na podstawie powołanych przepisów, o czym orzeczono na posiedzeniu niejawnym w myśl przepisu art. 148 1 § 1 k.p.c.
Z uwagi na wynik procesu, kosztami postępowania Sąd obciążył powoda, w myśl zasady wyrażonej w art. 98 k.p.c.
Sędzia Grażyna Poręba
1/(...)
2/ (...)
3/ (...)
(...)