Sygn. akt III K 955/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2020r.

Sąd Rejonowy w Rybniku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący

Sędzia Agnieszka Bierza

Protokolant

Stażysta Magdalena Masłowska

przy udziale Prokuratora: ---

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2019 r., 29 stycznia 2020 r., 4 marca 2020 r. sprawy

I. W. (W.),

s. P. i A.

ur. (...) w R.

oskarżonego o to, że

w okresie od 21 kwietnia 2018 r. do 6 lutego 2019 r. w C. uchylał się od wykonania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna M. W. (1) określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 18 października 2017 r. w sprawie o sygn. IV RC 424/17, na mocy którego zobowiązany był do płacenia alimentów na rzecz syna w kwocie po 500 zł miesięcznie, a powstała w ten sposób zaległość przekracza równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych, przez co naraził pokrzywdzonego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

tj. o czyn z art. 209 § 1a kk

1)  uniewinnia oskarżonego I. W. od popełnienia opisanego wyżej czynu z art. 209 § 1a kk;

2)  na mocy art. 632 pkt 2 kpk kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sędzia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 955/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

I. W.

W okresie od 21 kwietnia 2018 r. do 6 lutego 2019 r. w C. uchylał się od wykonania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna M. W. (1), określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 18 października 2017 r. w sprawie o sygn. IV RC 424/17, na mocy którego zobowiązany był do płacenia alimentów na rzecz syna w kwocie po 500 zł, a powstała w ten sposób zaległość przekracza równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych, przez co naraził pokrzywdzonego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, tj. czyn z art. 209 § 1a kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Wyrokiem Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 18 października 2017 r. w sprawie o sygn. IV RC 424/17 orzeczono wobec oskarżonego I. W. obowiązek płacenia alimentów na rzecz syna M. W. (1) w kwocie po 500 zł miesięcznie.

odpis wyroku Sądu Rejonowego w. (...) o sygn. akt IV RC 424/17

zeznania M. W. (1)

3

38-39

2. Oskarżony od dnia 02.01.2013 do 25.05.2019 r. pracował w firmie (...) sp. z o.o. na stanowisku pracownika gospodarczego w ramach umowy o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy tj. ½ etatu. Z tego tytułu otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 1000 zł brutto miesięcznie.

Oskarżony cierpi na duże zmiany zwyrodnieniowe dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego powodujące ograniczoną funkcję ruchową, zmiany zwyrodnieniowe dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego ze zgłaszanymi dolegliwościami bólowymi i umiarkowanym ograniczeniem funkcji ruchowej, dolegliwości bólowe kolana prawego wymagające dalszej diagnostyki, a także nadciśnienie tętnicze, chorobę wrzodową, przepuklinę rozworu przełykowego. Oskarżony w okresie od 21 kwietnia 2018 r. do 6 lutego 2019 r. mógł wykonywać prace nie w pełnym wymiarze czasu pracy pod warunkiem, że byłaby to praca lekka, bez przyjmowania pozycji niekorzystnej dla kręgosłupa.

wyjaśnienia oskarżonego I. W.

pismo pracodawcy z załącznikami

informacja ZUS

opinia sądowo – lekarska z dnia 30 stycznia 2020 r.

54-55, 158

82-89

44

159- 162

3. Z wynagrodzenia za pracę komornik dokonywał potrąceń na rzecz alimentów. Egzekucja była częściowo skuteczna. I tak komornik dokonał potrąceń: w maju 2018 roku kwot 48,15 zł i 36,70 zł, w czerwcu 2018 roku kwoty 48,15 zł, w lipcu 2018 roku kwoty 48,16 zł w sierpniu 2018 roku kwoty 48,15 zł, w październiku 2018 roku kwot 95 zł i 96,30 zł, w listopadzie 2018 roku kwoty 94,56 zł, zaś w grudniu 2018 roku i w styczniu 2019 roku kwot po 96,30 zł.

Na poczet alimentów na rzecz M. W. (1) dokonywano potrącenia 20% wynagrodzenia oskarżonego, nadto z tego wynagrodzenia dokonywano potraceń na rzecz innych wierzycieli.

informacje komornika sądowego wraz z kartą rozliczeniową

zeznania M. W. (1)

31-36, 61-66

38-39,138

4. Oskarżony nie przekazywał synowi żadnych pieniędzy ani prezentów, nie interesował się jego losem. Nie ma ze swoim synem kontaktu. M. W. (1) otrzymywał świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Nadto pomagało mu rodzeństwo. W tym czasie pokrzywdzony uczęszczał do technikum. Zamieszkiwał z matką, która nie pracuje, ma orzeczony stopień niepełnosprawności. Otrzymywała ona na syna zasiłek rodzinny jak również dodatki do tego zasiłku.

zeznania M. W. (1)

zawiadomienie o przestępstwie wraz z załącznikami

38-39,138

1-24

5. W okresie objętym zarzutem oskarżony nie był zarejestrowany w urzędzie pracy, nie był też pozbawiony wolności.

informacja PUP

informacja (...)

k.43

k.37

6. W okresie objętym zarzutem oskarżony miał w pełni zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia swojego czynu i do pokierowania swoim postępowaniem.

opinia sądowo-psychiatryczna

k.68-73

7. Oskarżony był wcześniej karany.

karta karna

59-60

2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2, 3

wyjaśnienia oskarżonego I. W.

Wyjaśnienia oskarżonego były spójne wewnętrznie, konsekwentne i szczere. Nadto korelowały z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie tworząc z nim logiczną całość. Sąd nie dostrzegł żadnych podstaw do ich kwestionowania.

1, 3,4

zeznania pokrzywdzonego M. W. (1)

Zeznania pokrzywdzonego były rzetelne i logiczne. Nadto znalazły potwierdzenie w zebranej w sprawie dokumentacji tworząc z nią spójną całość.

1

odpis wyroku SR w. (...) o sygn. akt IV RC 424/17

Dokument urzędowy

4

zawiadomienie o przestępstwie wraz z załącznikami

Dokumenty urzędowe, brak podstaw do ich kwestionowania.

3

dokumentacja komornicza

Brak podstaw do jej kwestionowania; w oparciu o nią sąd ustalił wysokość potrąceń na rzecz alimentów oraz istnienie innych zobowiązań oskarżonego.

5,2

informacja PUP, informacja (...), informacja ZUS

Dokumenty urzędowe, brak podstaw do ich kwestionowania.

2

pismo pracodawcy z załącznikami

Brak podstaw do kwestionowania zawartych w nim informacji

2,4

opinia sądowo -psychiatryczna

Brak podstaw do jej kwestionowania, w oparciu o nią sąd ustalił stan zdrowia psychicznego oskarżonego.

6

opinia sądowo – lekarska z dnia 30 stycznia 2020 r.

Opinia była jedna, logiczna i pełna. Biegły po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną dotyczącą oskarżonego oraz po zbadaniu oskarżonego wydał opinię na podstawie której sąd ustalił, że w okresie objętym zarzutem mógł wykonywać prace w niepełnym wymiarze czasu pracy pod warunkiem, że byłaby to praca lekka, bez przyjmowania pozycji niekorzystnej dla kręgosłupa. Nadto biegły wskazał, że nie jest w stanie jednoznacznie określić jakie prace fizyczne mógłby wykonywać oskarżony w pełnym wymiarze czasu pracy, gdyż stwierdzone zmiany mogły być powodem nasilenia dolegliwości bólowych i nasilenia dysfunkcji ruchowej powodując okresową całkowitą niezdolność do pracy.

Sąd nie znalazł żadnych powodów, by opinie biegłego specjalisty chirurgii urazowej i ortopedii kwestionować.

7

karta karna

Dokument urzędowy

2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

opinia sądowo-lekarska dr n. med. M. W. (2)

Opinia ta nie miała znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, gdyż dotyczyła okresu wcześniejszego niż objęty niniejszym aktem oskarżenia, a to okresu od 1 marca 2017 roku do 20 kwietnia 2018 roku.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

7.  Uniewinnienie

1.

I. W.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Odpowiedzialności z art. 209§1a kk podlega ten, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowy, ugodą zawartą przed sadem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległość stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, a sprawca naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

W realiach niniejszej sprawy sąd nie miał wątpliwości, że I. W. nie można przypisać sprawstwa występku z art. 209§1akk.

Niewątpliwie oskarżony w okresie od 21 kwietnia 2018 r. do 6 lutego 2019 r. w C. nie wykonywał jak należy ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna M. W. (1), określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w. (...) z dnia 18 października 2017 r. w sprawie o sygn. IV RC 424/17, na mocy którego zobowiązany był do płacenia alimentów na rzecz syna w kwocie po 500 zł. Niewątpliwie też powstała w ten sposób zaległość przekraczała równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych. Pokrzywdzony został też narażony na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Jednak zdaniem sądu nie można przypisać oskarżonemu złej woli i tego, że celowo nie łożył na utrzymanie swojego syna takiej kwoty jaka została zasądzona. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 7 listopada 2017 r. ( II KK 211/17) uchylanie się od obowiązku łożenia na utrzymanie osoby uprawnionej do alimentacji - w ujęciu art. 209 § 1 k.k. - zachodzi wtedy, gdy zobowiązany, mając obiektywną możliwość wykonania tego obowiązku, nie dopełnia go ze złej woli. W pojęciu "uchyla się" zawarty jest zawsze negatywny stosunek psychiczny osoby zobowiązanej do świadczenia - sprawca obowiązku tego nie wypełnia, gdyż go wypełnić nie chce lub lekceważy ten obowiązek.

Oskarżony był zatrudniony w ramach umowy o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy, za którą to pracę otrzymywał wynagrodzenie w wysokości najniższej krajowej. Zatrudnienie oskarżonego w niepełnym wymiarze czasu pracy wynikało z jego stanu zdrowia. Co prawda z pisma pracodawcy oskarżonego wynika, że I. W. był zatrudniony w wymiarze ½ etatu jako pracownik gospodarczy, a czynności z tym związane zajmują w zakładzie nie więcej niż 4 godziny dziennie. Nadto z zaświadczenia lekarskiego dopuszczającego oskarżonego do pracy wynika, że może on wykonywać prace lekkie. Przede wszystkim jednak z opinii biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii wynika, że oskarżony w okresie objętym zarzutem mógł wykonywać pracę nie w pełnym wymiarze czasu pracy pod warunkiem, że byłaby to praca lekka, bez przyjmowania pozycji niekorzystnej dla kręgosłupa. Jednocześnie biegły zaznaczył, że nie jest w stanie jednoznacznie określić jakie prace fizyczne mógłby wykonywać oskarżony w pełnym wymiarze czasu pracy, gdyż stwierdzone zmiany mogły być powodem nasilenia dolegliwości bólowych i nasilenia dysfunkcji ruchowej powodując okresową całkowitą niezdolność do pracy.

Zatem, zdaniem sądu, z uwagi na stan zdrowia, oskarżony nie był zdolny do pracy w pełnym wymiarze czasu pracy. Konsekwencją tego było proporcjonalnie niższe wynagrodzenie. Nadto z wynagrodzenia oskarżonego dokonywano potrąceń na inne jego zobowiązania. Zdaniem sądu w omawianej sprawie brak było powołanego negatywnego stosunku psychicznego oskarżonego do świadczenia na rzecz M. W. (1), a w konsekwencji brak było złej woli po jego stronie. Oskarżony nie miał bowiem obiektywnych możliwości łożenia na rzecz uprawionego pełnej kwoty.

W świetle zebranego materiału dowodowego sąd doszedł do przekonania, że zachowanie I. W. nie wyczerpało znamion przestępstwa z art. 209 § 1a kk. Wobec powyższego sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia tego czynu.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Wobec uniewinnienia oskarżonego sąd na mocy art. 632 pkt 2 kpk kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

1Podpis