Sygn. akt VI Ga 673/19
Dnia 5 listopada 2019 r.
Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia Beata Hass-Kloc
Sędzia Barbara Frankowska (spr.)
Sędzia (del.) Grzegorz Pliś
Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Zawiło
po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2019 r. w Rzeszowie
na posiedzeniu niejawnym
w sprawie ze skargi wniesionej przez (...) S.A. w Z.
przy udziale przeciwnika skargi: Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. w R. oraz
przystępującego po stronie zamawiającego: (...) S.A. w C.
postanawia:
I. umorzyć postępowanie,
II. zasądzić od skarżącego (...) S.A. w Z. na rzecz przeciwnika skargi Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. w R. kwoty 1.800 (jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu skargowym,
III. zwrócić skarżącemu kwotę 37.500 zł (trzydzieści siedem tysięcy pięćset) tytułem połowy opłaty sądowej od skargi.
Pełnomocnik skarżącego pismem z dnia 8 października 2019 r. oświadczył, że cofa skargę wniesioną od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 9 sierpnia 2019 r., sygn. akt KIO 1438/19, ze zrzeczeniem się roszczenia i wnosi o zwrot uiszczonej opłaty sądowej od skargi.
Wobec skutecznego cofnięcia skargi postępowanie w jej przedmiocie umorzono na mocy art. 391 § 2 kpc w zw. z art. 198a ust. 2 ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. prawo zamówień publicznych (Dz.U. t.j. 2019. (...)), o czym orzeczono w pkt I postanowienia.
Odnośnie kosztów postępowania skargowego pełnomocnik przeciwnika skargi w dniu 25 października 2019 r. (data prezentaty) złożył wniosek o zasądzenie kosztów postępowania, w tym zastępstwa procesowego, na podstawie art. 391 § 2 w zw. z art. 203 § 3 kpc przy zastosowaniu stawki wynagrodzenia określonej w § 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 2 pkt 9 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 poz. 1800). Przeciwnik skargi MPWiK sp. z o.o. w R. wskazał na zasadność zastosowania stawki taryfowej wynagrodzenia pełnomocnika odnoszącej się do wartości przedmiotu skargi, a nie do postępowania skargowego o uchylenie wyroku sądu polubownego, powołując się na przykładowe stanowiska judykatury sądów powszechnych, które w swej argumentacji nie wskazują na zbliżony charakteru tych postępowań.
Wniosek pełnomocnika przystępującego po stronie zamawiającego (...) S.A. w C. został zwrócony, o czym orzeczono odrębnym zarządzeniem.
Rozstrzygając w przedmiocie kosztów niniejszego postępowania Sąd Okręgowy stanął na stanowisku, że przeciwnikowi skargi co do zasady należą się koszty postępowania skargowego, skoro przeciwnik skargi, będąc reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika złożył, przed cofnięciem skargi, pisemną odpowiedź (k. 125 i nast.).
Ustalając wysokość wynagrodzenia pełnomocnika przeciwnika skargi należy mieć na uwadze, że wyżej wskazane rozporządzenie Ministra nie określa minimalnej stawki wynagrodzenia pełnomocnika w sprawach ze skargi od orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej. W takiej sytuacji należy, kierując się regulacją zawartą w § 20 taryfy, ustalać wysokość stawki minimalnej wynagrodzenia przyjmując za podstawę stawkę w sprawach o najbardziej zbliżonym rodzaju.
W dotychczasowej praktyce orzeczniczej zarysowały się różne stanowiska sądów powszechnych w zakresie ustalania wysokości kosztów zastępstwa prawnego w tych sprawach. Według jednego, prezentowanego od dawna, zastosowanie znajduje stawka określona w § 8 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w sprawie opłat za czynności adwokackie (poprzednio § 11 ust. 1 pkt 4 tej taryfy) dotycząca spraw o uchylenie wyroku sądu polubownego, które to postępowanie jest postrzegane jako najbardziej zbliżone swym charakterem do spraw z zakresu skargi na orzeczenia (...) (vide np. postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 9.09.2010r. sygn. akt XII Ga 374/10; wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 5.04.2019r. sygn. akt III Ca 285/19).
Drugie stanowisko jest takie jak prezentowane przez przeciwnika skargi, negujące zasadność stosowania stawki przyjętej dla sprawy o uchylenie wyroku sądu polubownego, jako odnoszącej się do postępowania o najbardziej zbliżonym charakterze, dowołujące się natomiast do stawki ustalanej od wskazanej w skardze wartości jej przedmiotu (vide np. postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10.05.2019r. sygn. akt XXIII 152/19). To stanowisko jest trafne, ale z modyfikacją, która znalazła odzwierciedlenie w kolejnej linii orzeczniczej, podzielanej przez Sąd Okręgowy w Rzeszowie w składzie rozpoznającym przedmiotową sprawę
Zdaniem Sądu Okręgowego nie można nie uwzględnić, że rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 15.03.2010r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. t.j. 2018.972) w § 3 pkt 2 b ogranicza wynagrodzenie pełnomocników w postępowaniu odwoławczym do górnej wysokości wynoszącej 3.600 zł. Jak słusznie argumentował Sąd Okręgowy w Łodzi w uzasadnieniu wyroku z dnia 13.07.2018r., sygn. akt III Ca 731/18, nie ma żadnych racjonalnych powodów, dla których wynagrodzenie pełnomocnika za postępowanie skargowe przed sądem miałoby przewyższać (dodać należy, że w tej sprawie znacznie) wynagrodzenie należne pełnomocnikowi za postępowanie przez Krajową Izbą Odwoławczą. Z pewnością nie przemawia za tym charakter postępowania skargowego przed sądem, które w istocie jest postępowaniem drugoinstancyjnym w odniesieniu do postępowania przed (...). Zatem wysokość wynagrodzenia pełnomocnika przeciwnika skargi została ustalona w wysokości 1.800 zł na podstawie § 2 pkt 9 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie przy uwzględnieniu górnej wysokości wynikającej z § 3 pkt 2b w/w rozporządzenia Rady Ministrów, o czym orzeczono w pkt II postanowienia przy zastosowaniu art. 198f pkt 5 i art. 198a ustawy z dnia 29.01.2004r. prawo zamówień publicznych (Dz.U. t.j. 2018.1986) w zw. z art. 391 § 1 kpc i art. 203 § 3 kpc.
Na mocy art. 79 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. t.j. 2019.785 z późn. zm.) orzeczono o zwrocie skarżącemu połowy opłaty sądowej od skargi (pkt III postanowienia).