****** poczatektekstu

(...)_01

[ Przewodniczący 00:02:35.000] ...będzie wygłoszone uzasadnienie. W dniu 12 października 2016 roku wpłynął do tutejszego Sądu pozew skierowany przez D. H. przeciwko (...) Spółki Akcyjnej w S. o zasądzenie na jego rzecz tytułem zadośćuczynienia kwoty 100000 złotych z odsetkami ustawowymi liczonymi od 8 czerwca 2015 roku do dnia zapłaty. Zasądzenie tytułem odszkodowania na podstawie artykułu 444 paragraf 1 kodeksu cywilnego kwotę 4320 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu. Ustalenie na podstawie artykułu 189 kodeksu postępowania cywilnego odpowiedzialności pozwanej za mogące powstać w przyszłości skutki zdarzenia, jakiemu uległ powód i zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego żądania strona powodowa podnosiła, że w dniu 25 września 2014 roku w godzinach porannych w Ł. na ulicy (...) doszło do kolizji drogowej w wyniku, której kierujący pojazdem –D. H. –był to motor, doznał uszkodzenia ciała i winę za to ponosił kierowca samochodu, który naruszył zasady ruchu drogowego i zasady bezpieczeństwa i doznał urazu kręgosłup oraz urazu obu kończyn dolnych. Strona powodowa podnosiła, że na skutek tego zdarzenia przebywał w szpitalu. Poddawany był zabiegom operacyjnym. Stracił zdolność do wykonywania pracy. Wymagał przez długi okres opieki osób trzecich. Stracił zdolność i możliwość poruszania się w znacznym stopniu. Zmuszony był korzystać z tego powodu z pomocy, co uzasadnia żądanie zadośćuczynienia za ból i cierpienia, jak za pogorszenie sytuacji, jak również naprawienie szkody w postaci kosztów opieki, którą sprawowała nad nim żona i teściowa przez okres 3 miesięcy, licząc po co najmniej 6 godzin dziennie po 8 złotych za godzinę. Ponadto strona powodowa podnosiła, że rodzaj dolegliwości i uszkodzenia ciała jakiego doznała może skutkować w przyszłości dalszymi roszczeniami i może spowodować dalsze pogorszenie stanu zdrowia, stąd też uzasadnione jest dochodzenie i ustalenie odpowiedzialności na przyszłość. Powód w uzasadnieniu pozwu podnosił także, że tytułem zadośćuczynienia pozwany wypłacił na jego rzecz kwotę 40000 złotych, jednak nie pokrywa to naprawienia szkody w postaci tej krzywdy i zadośćuczynienia, a następnie proponowano mu ugodowo kwotę 65000 złotych, na co powód nie przystał. Jako podstawę dochodzenia roszczenia odsetek strona powodowa wskazała artykuł 481 paragraf 1 kodeksu cywilnego, to jest wskazując jako datę 8 czerwca 2015 roku, kiedy to pozwany wydał pierwszą decyzję o wypłacie świadczeń. Pozwany w odpowiedzi na pozew nie uznał powództwo i wnosił o jego oddalenie. Podnosząc, że po zbadaniu i przeprowadzeniu postępowania szkodowego powodowi została wpłacona kwota 40000 złotych jako zadośćuczynienie. Następnie proponowano podwyższenie tej kwoty do (...) [ ns 00:06:55.618] na co strona powodowa nie wyraziła zgody. Ponadto strona pozwana podnosiła, że przyznała powodowi kwotę 172040 złotych tytułem zwrotu kosztów dojazdu do placówek medycznych i kwotę 2352 złote tytułem kosztów opieki, licząc po 4 godziny opieki przez 84 dni i po 7 złotych za godzinę. Podnosiła, że bezzasadne jest dalsze roszczenie powoda, powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego. Przy czym w toku postępowania strona pozwana nie przedstawiła dowodu wypłaty na rzecz powoda kwoty 2352 złote tytułem zwrotu kosztów opieki, jak również strona powodowa kwestionowała, aby taką kwotę od pozwanego otrzymała. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego nie budzi wątpliwość, że strona powodowa uległa w dniu 25 września 2014 roku wypadkowi komunikacyjnemu. Sprawca tego wypadku został przez Sąd krany w sprawie karnej ukarany. Skazany wyrokiem, w którym zasądzono między innymi na rzecz powoda tytułem częściowego naprawienia szkody kwotę 3000 złotych, jak też w toku... na skutek tego zdarzenia rozpoznano u powoda kompresyjne złamanie trzonu L2 z przemieszczeniem bez objawów neurologicznym, złamanie i zwichnięcie prawego śródstopia drugi, trzeci i czwarty i piaty promień. Zwichnięcie w stawie poprzecznym stępu prawego oraz złamanie podstawy piątej kości śródstopia lewego. Na skutek zdarzenia zaistniałego w dniu 25 września 2014 roku D. H. przebywał na leczeniu szpitalnym najpierw w szpitalu w L. na oddziale ortopedii, gdzie został poddany zabiegowi operacyjnemu kręgosłupa i śródstopia i pobyt ten trwał od daty zdarzenia do 2 października. Natomiast od 2 października 2014 roku do 9 października przebywał na oddziale ortopedycznym w Ł., gdzie był leczony po zabiegu operacyjnym kręgosłupa. Następnie był leczony w poradni ortopedycznej w Szpitalu Wojewódzkim w Ł. ambulatoryjnie. Korzystał także prywatnie z masaży, natomiast od 9 czerwca 2015 roku do 9 lipca 2015 roku przebywał na oddział rehabilitacji w Szpitalu Wojewódzkim w Ł.. Przyjmował leki przeciwbólowe i nie pracował w tym okresie i odczuwał dolegliwości związane z kręgosłupem, dolegliwości związane z bólem stopy. Podnosił, że dolegliwości te odczuwa do chwili obecnej. W okresie pobytu w domu przez pierwsze 3 miesiące korzystał z pomocy żony oraz teściowej. Obie kobiety pomagały mu. Twierdził, że przez pół roku. Jak żona była w pracy to pomagała mu teściowa. Podnosił, że ta pomoc dotyczona... dotyczyła wstawania z łóżka, pomocy przy myciu, przebieraniu się, podawaniu kaczki przez pierwszy okres czasu. Natomiast nie, nie był w tym momen... w tym czasie zatrudniony nigdzie, nie pozostawał też zarejestrowany w urzędzie pracy i po zakończeniu przez żonę urlopu wypoczynkowego pomagała mu w tych czynnościach teściowa i pomagała mu się ubierać, umyć podawała mu to co było mu niezbędne. I do obu kobiet skarżył się na ból kręgosłup i na ból nogi. Fakt tych dolegliwości i skutków wypadku, na który skarżył się powód potwierdziły przesłuchane w sprawie świadkowie: E. H. powód... to była żona powoda oraz J. B. [ ? 00:11:51.747] teściowa. Obie kobiety zamieszkiwały z powodem bezpośrednio po wypadku jak i wcześniej i z ich zeznań wynika, że ta pomocy trwała pół roku. E. H. przesłuchana w charakterze świadka zeznała, że przez pierwsze 2 miesiące po wypadku przez 12 godzin na dobę zajmowała się mężem, potem 6 godzin i prowadzała go do łazienki, pomagała przy myciu, przebieraniu się, podawała kaczkę. Natomiast J. B. [ ? 00:12:28.487] zeznała, że do roku był powód prowadzany do łazienki, trzeba było mu pomagać się umyć, ubrać, podawać różne przedmioty. Zeznała również, że zięć skarżył się na bóle kręgosłupa i na dolegliwości związane z bólem nóg, przyjmował leki. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych z (...) w B. z zakresu ortopedii i medycyny sądowej. I biegli po przebadaniu powoda, zapoznaniu się z całego... z całą dokumentacją powoda i uwzględniając dolegliwości w zakresie uszkodzenia kręgosłupa oraz dolegliwości w zakresie urazów stóp powoda, łącznie ustalili u niego 30 procentowy trwały uszczerbek na zdrowiu. Jednocześnie biegli stwierdzili, że jeżeli chodzi o okres nasilenia się bólu to był przez 2 tygodnie. Ten ok... te nasilenie bólu było znaczne. Następnie przez kolejne 4 miesiące było to średnie nasilenie, z czym wiązało się przyjmowanie leków i prowadzenie spoczynkowego trybu życia, a przez kolejne 2 miesiące były to małe bóle i po tym okresie bóle są... Mogą być tylko okresowe, występować po przesileniu. Biegli jednocześnie stwierdzili, że okres uzasadnionej opieki nad powodem, kiedy to powód wymagał pomocy w funkcjonowaniu w dniu codziennym to wynosił 3 miesiące przez okres od 1 godziny do 4 godzin. Że dolegliwości, których doznał nie uzasadniają twierdzenia, że te dolegli... te, te ta pomo... ta pomoc była świadczona przez pół roku albo więcej w takim wymiarze jak wskazywała strona powodowa. Ponadto biegli stwierdzili, że powód ma ograniczone możliwości w podejmowaniu pracy w wyznaczony... w wyuczonym zawodzie ślusarz spawacz lub w zawodach z przewagą pracy fizycznej. Nie może dźwigać ciężarów ponad 10 kilogramów i biegli stwierdzili, że generalnie rokowania co do dalszego stanu zdrowia są dobre. Niemniej jednak w uzupełniającej opinii zarówno biegły z zakresu ortopedii R. L. (1) [ ? 00:15:12.127] jak i biegła z zakresu neurologii, którą to biegłą Sąd dopuścił w toku postępowania do opiniowania w sprawie. Stwierdziła, że te dolegliwości, zwłaszcza kręgosłupa po tych stwierdzonych urazach mogą w przyszłości skutkować dalsze pogorszenie się stanu zdrowia i mogą występować konieczność jakichś dalszych zabiegów, zwłaszcza w zakresie kręgosłupa. I nie można uznać, że całkowicie zostały no uchylone już te ujemne skutki wypadku, jakiego... i tych obrażeń jakich doznał dwudzies... w dniu 25 września 2014 roku powód. Jednocześnie biegli stwierdzili, że dolegliwości o tak nasilonych skutkach bólowych są obecnie subiektywne i niemożliwe do obiektywizacji. Nie są to jednak obecnie bardzo nasilone i nie wymagają stałego przyjmowania leków. Obiektywny charakter ma przykurcz palców od drugiego do piątego stopy prawej i to między innymi biegli wskazali jako ograniczenia w dalszym funkcjonowaniu i wpływające na łączny uszczerbek na zdrowiu. Biegła neurolog, opiniując w zakresie tych doznań neurologicznych związanych z urazem kręgosłupa potwierdziła, że według tej tabeli na podstawie punktu 90 a) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 grudnia 2002 roku ten trwały uszczerbek na zdrowiu w zakresie dolegliwości wynosi... kręgosłupa wynosi 15 procent i potwierdziła dalsze uszcze... dalszy uszczerbek na zdrowiu, który został stwierdzony przez biegłego ortopedę i biegłego z zakresu medycyny sądowej. Jak również nie zakwestionowała z punktu widzenia neurologicznego wskazanego przez biegłych uzasadnionego okresu opieki, której wymagał powód przez okres 3 miesiące w granicach od godziny do 4 godzin dziennie. Na podstawie zebranego materiału dowodowego powództwo D. H. częściowo zasługiwało na uwzględnienie. Przede wszystkim strona pozwana, kwestionując co do wysokości żądane... żądania zawarte w pozwie nie kwestionowała swojej odpowiedzialności co do... co do zasady. Stosownie do dyspozycji artykułu 445 paragraf 1 kodeksu cywilnego w przypadku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Wypracowane przez judykaturę i rozumienie pojęcia krzywdy użytego w powyższym przepisie oznacza szkodę niemajątkową, ujmowaną jako wszelkie ujemne następstwa uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia zarówno w sferze cierpień fizycznych, a więc bólowych i innych dolegliwości jak i psychicznych, a więc negatywne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała czy rozstroju zdrowia. Zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę ma na celu przede wszystkim złagodzenie cierpień zarówno już doznanych jak i tych, które mogą wystąpić w przyszłości. Tym samym ma ono charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą krzywdę doznaną przez poszkodowanego. O rozmiarze należnego zadośćuczynienia pieniężnego powinien decydować rozmiar doznanej krzywdy, a więc stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność, czas trwania, nieodwracalność następstw wypadku i inne podobne okoliczności. Ocena w tym zakresie powinna się opierać na całokształcie okoliczności sprawy, nie wyłączając takich czynników jak na przykład wiek poszkodowanego, jego aktywność życiowa, zawodowa, sposób funkcjonowania przed i po zdarzeniu, jego realne skutki. Przy czym określenie wysokości zadośćuczynienia powinno się opierać na obiektywnych i sprawdzalnych kryteriach, kierować się jego celami i charakterem. Jednakże przy uwzględnieniu indywidualnej…

[ K. części 00:19:56.046]

(...)_02

[ Przewodniczący 00:19:56.000] ...sytuacji strony powodowej dochodzącej takiego roszczenia. Zgodnie z artykułem 445 kodeksu cywilnego zadośćuczynienie ma przede wszystkim kompensacyjny i tym samym jego wysokość musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość, nie może być nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy i aktualnych stosunków majątkowych społeczeństwa i powinna być utrzymana w rozsądnych granicach. Wielokrotnie na ten temat wypowiadał się w wielu orzeczeniach Sąd Najwyższy i orzecznictwo w tym zakresie jest ugruntowane. W niniejszej sprawy powód wykazał, że uszkodzenie ciała, jakich doznał w wyniku wypadku miały swoje ujemne następstwa, zarówno w sferze cierpień fizycznych, jak i cierpień fizycznych [ ? 00:20:47.718]. Przede wszystkim opinia biegłych w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości stwierdza trwały procentowy uszczerbek na zdrowiu pozwanego w wysokości 30 procent i obejmuje one wszystkie dolegliwości fizyczne, jakie powód doznał w wypadku, obrażenia ciała, jakich doznał i które spowodowały ograniczenia w życiu codziennym, ograniczały jego zdolność do pracy prowadzonym w takim normalnym codziennym funkcjonowaniu, wywoływały cierpienia fizyczne i psychiczne oraz skutkowały trwałym uszczerbkiem na zdrowiu. Na skutek tego wypadku powód doznał uszkodzeń w postaci urazu kręgosłupa i obu kończyn dolnych. Przebywał dwukrotnie na stosunkowo niedługich pobytach w szpitalu, najpierw na leczeniu operacyjnym w Szpitalu (...) w L., a następnie na Oddziale Ortopedii w Ł., a prawie po roku na oddziale rehabilitacyjnym, gdzie odbył miesięczny turnus rehabilitacyjny. W międzyczasie leczył się w poradni ortopedycznej, rehabilitacyjnej i ambulatoryjnej, jeździł do lekarzy, korzystał także z prywatnych masaży i odczuwał dolegliwości bólowe kręgosłupa, stóp i odczuwał dyskomfort przy chodzeniu. Początkowo przez pierwsze 2 miesiące wymagał i ze względu na nasilony ból wymagał pomocy osób trzecich, przy takich codziennych czynnościach typu: ubieranie się, mycie, podawanie. Ograniczone wtedy miał możliwości ruchowe i z opinii biegłych wynika, że ten uzasadniony okres pomocy trwał trzy miesiące. Nie budzi wątpliwości, że przy tych czynnościach pomagała mu żona i teściowa, po wypadku powód nie mógł pracować, wymagał pomocy przy tych wskazanych już przez świadków czynnościach dnia codziennego. W chwili zdarzenia powód miał 30 lat, miał wykształcenie zawodowe w zakresie ślusarz. Pracował dorywczo przy różnych formach pracy, ostatnio przy kładzeniu dachów. Pomagał też w innych czynnościach, jak również był członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej i z tego tytułu uczestniczył w akcjach gaszenia pożarów, które, no czasami były to zdarzenia po kilka razy w miesiącu, a czasami raz na kilka miesięcy i to spowodowało z tego tytułu otrzymywał jakieś drobne, niewielkie świadczenia finansowe. Zgodnie z wyjaśnieniami, jakie powód złożył na kolejnych rozprawach, powód nadal odczuwa dolegliwości bólowe. Zdaniem biegłych nie są one nasilone, mogą wystąpić głównie przy jakimś takim zwiększonym wysiłku organizmu, ma również pewne ograniczenia w zatrudnieniu. W chwili zdarzenia powód nie był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy. Kilka dni wcześniej, bo od 20 września 2014 roku przeszedł na ubezpieczenie żony i korzystał z tego ubezpieczenia i no nie pozostawał nigdzie w zatrudnieniu, ani też w zarejestrowaniu, jako osoba poszukująca pracy i bez prawa do zasiłku. Obecnie powód również nie pracuje. Biegli nie kwestionowali obrażeń ciała, które zostały stwierdzone już na etapie zaistniałej jego zdarzenia i jego skutków, jak również jednoznacznie i precyzyjnie wypowiedzieli się co do okresu trwania i nasilenia się tych cierpień bólowych, fizycznych, ograniczeń ruchowych i obecnej sytuacji powoda. Strona powodowa reprezentowana przez fachowego pełnomocnika podniosła, że ustalając trwały uszczerbek na zdrowiu biegli pomyłkowo, nieprawidłowo zsumowali kolejne pozycje dotyczące kręgosłupa i urazów kończyn i zauważyła, że łącznie ten uszczerbek na zdrowiu trwały wynosił 30 procent. Tego uszczerbku nie zmieniła w żaden sposób opinia z zakresu neurologii, gdzie biegła potwierdziła zarówno trwałe skutki trwałego uszczerbku i tego urazu w zakresie chorób kręgosłupa, jak i kończyn, kończyn i łącznie ten uszczerbek wynosi 30 procent. Do chwili obecnej powód odczuwa dyskomfort, może odczuwać również dolegliwości bólowe i ujemne skutki tego wypadku przekładają się na 30 procentowy jego uszczerbek na zdrowiu. Strona zarówno powodowa, jak i pozwana nie zakwestionowała skutecznie dowodu z opinii biegłych. Opinia biegłych, która ustaliła ostatecznie 30 procentowy trwały uszczerbek na zdrowiu jest obiektywna, rzetelna. Uzupełniona jeszcze przez biegłego lekarza neurologa i dodatkowo jeszcze przez biegłego lekarza ortopedę, co do skutków i odczuwalności dolegliwości na przyszłość. Stanowi pełnowartościowy dowód w sprawie, który obiektywnie wskazuje na rozmiar cierpień i krzywd, jakich doznał powód w wyniku zdarzenia. Została ta opinia wydana przez specjalistów zgodnie z zakresem urazów i zgłaszanych dolegliwości. Żadna ze stron nie podważyła skutecznie tego dowodu. Wprawdzie strona powodowa domagała się jeszcze dopuszczenia dowodu z zakresu, biegłego z zakresu pielęgniarstwa w celu wykazania opieki, ale wobec jednoznacznej opinii biegłego ortopedy, który również ma zaświadczenia, jako lekarz tej specjalności w zakresie długości i usprawiedliwionego okresu pielęgnowania pacjenta po takim urazie. Sąd uznał, że dalsze opiniowanie innych specjalności biegłych jest bezzasadne, zmierza wyłącznie do przedłużenia postępowania i nie rozszerzy dowodów zebranych w sprawie o wartościowy materiał. Jednocześnie żadna ze stron skutecznie nie podważyła opinii biegłych. Biegli w opinii uzupełniającej odnieśli się do zarzutów strony powodowej w sposób jasny, logiczny, a opina, jako cały dowód w sprawie, która została wydana przez biegłych tych wszystkich specjalności jest spójna, jasna, rzeczowa, przekonująca i w całości zasługuje na uwzględnienie. Rodzaj doznanych obrażeń ciała, związane z tym cierpienia fizyczne, psychiczne i długotrwałość, intensywność, rodzaj trwałych następstw wypadku, wiek powoda, tryb życia, jaki prowadził, wykonywany zawód skutkowało ustaleniem, że odpowiednią kwotę tytułem zadośćuczynienia stanowić będzie kwota 120000 złotych, jaką łącznie zadośćuczynienie należne powodowi z tytułu doznanych cierpień. Należało wszystkich jednocześnie uwzględnić, że te dolegliwości bólowe mają charakter subiektywny. Ponadto powód nie korzystał z pomocy psychologa, czy psychiatry, nie przyjmował leków z tego zakresu. Głównie były to leki przeciwbólowe i jednocześnie podnosząc, że przyjmował K. przyznał, że nie był to lek przepisywany przez lekarza, chociaż jest to lek na receptę, a korzystał z tego leku, który przyjmowała teściowa, czy inni członkowie rodziny. Ustalając wysokość należnego powodowi zadośćuczynienia należało przy tym uwzględnić, że pozwany ubezpieczyciel wypłacił już w toku postępowania likwidującego szkodę dobrowolnie powodowi 40000 złotych i o tą kwotę należało obniżyć zadośćuczynienie, które ostatecznie zostało zasądzone w kwocie 80000 złotych, jako różnica między uzasadnionym zadośćuczynieniem, ustalonym przez Sąd na kwotę 120000 złotych, a zadośćuczynieniem wypłaconym w kwocie 40000 złotych. To zadośćuczynienie na podstawie artykułu 481paragraf 1 i 2 kodeksu cywilnego należało zasądzić na rzecz powoda z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 16 lipca 2015 roku, a nie tak jak to zawierało żądanie pozwu od dnia 8 czerwca 2015 roku. Strona powodowa wskazując datę 8 czerwca 2015 roku podała, że jest to data pierwszej decyzji, która została wydana przez pozwane Towarzystwo (...) i jest to data, od której należy liczyć zwłokę w spełnieniu świadczenia. Stanowisko to nie zasługuje na uwzględnienie przede wszystkim z tego względu, że jak wynika z dokumentów złożonych przez stronę powodową i niezakwestionowanych przez stronę powodową, to w okresie od 8 czerwca do 8 lipca 2015 roku powód przebywał na oddziale rehabilitacyjnym, a więc kontynuował leczenie. W tej dacie 8 czerwca 2015 roku jego leczenie nie zostało jeszcze zakw... zakończone i w związku z tym nie można uznać, że od tej daty 8 czerwca należy liczyć ustawowe odsetki. Skoro powód przebywał na leczeniu rehabilitacyjnym do 9 lipca 2015 roku, co wyraźnie wynika z zaświadczenia ze szpitala z karty 32 akt, to uwzględniając fakt, że w dniu wypisu otrzymał dokumentację lekarską, również uwzględniając 3 dni na korespondencję, to 12 lipca 2015 roku pozwany już powinien wiedzieć o zakończeniu rehabilitacji i wówczas zgodnie z ogólnymi przepisami doliczając ten 30 dniowy termin do podjęcia decyzji w sprawie przyznania tego świadczenia od 12 lipca 2015 do 12 sierpnia, do 11 sierpnia 2015 roku liczony jest trzydziestodniowy termin, który przewiduje przepis na podjęcie decyzji przez ubezpieczyciela i dlatego należało zasądzić to zadośćuczynienie z ustawowymi odsetkami od dnia 16, tak jak zostało podane w wyroku, a od, a nie jak tego domagała się strona powodowa od dnia 8 czerwca. Prawidłowa termin ten odsetek, to jest 12 sierpnia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i w związku ze zmianą przepisów dalsze odsetki liczone od dnia 1 stycznia 2016 roku za opóźnienie do dnia zapłaty. Bezzasadne było dochodzenie z tych względów roszczeń odsetkowych od 8 czerwca 2015 roku. Z uwagi na to, że leczenie rehabilitacyjne zostało zakończone 9 dopiero lipca 2015 roku i to skutkowało zasądzeniem ustawowych odsetek od kwoty dochodzonej, uwzględnionej przez wyrok od dnia następnego po upływie 30 dni, to jest od 12 sierpnia 2015 roku. Inny termin liczenia tych odsetek za zadośćuczynienie jest nieuzasadniony i nie ma zastosowania, ani w brzmieniu obowiązujących przepisów, artykułu 481 paragraf 1 i 2 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 roku i od 1 stycznia 2016 roku, jak również nie ma uzasadnienia w artykule 14 ustęp 1 ustawy z 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. W zakresie powyżej kwoty zasądzonego zadośćuczynienia te roszczenie było wygórowane, nie znalazło uzasadnienia w zebranym materiale dowodowym,było nadmierne i prowadziłoby do tego nadmiernego bogacenia się po stronie powoda, jak również nie odpowiadałoby takim zwyczajowym przyjętym kwotom odpowiedzialności, biorąc pod uwagę społeczne, takie społeczną sferę majątkową społeczeństwa i należnej nie było by odpowiednie i wykraczałoby poza przyjęte zasadne świadczenie z tytułu zadośćuczynienia. Ponadto powód w pozwie wniósł o zasądzenie na jego rzecz tytułem odszkodowania kwoty 4320 złotych, jako kosztów pomocy udzielanej jemu przy codziennym funkcjonowaniu przez członków rodziny, w osobach teściowej i żony przez 90 dni po 6 godzin dziennie, licząc 8 złotych za godzinę. Przy dochodzeniu tego roszczenia powód podnosił, że przez okres po wyjściu ze szpitala powód, wymagał takiej opieki pomocy w codziennym funkcjonowaniu. Świadkowie wskazali w jakim zakresie tej pomocy mu udzielali. Niemniej jednak Sąd nie dał wiary, nie uwzględnił w całości zeznań świadków i twierdzeń powoda, że byłaby to w pierwszym okresie...

[ K. części 00:37:16.999]

(...)_03

[ Przewodniczący 00:37:17.000] ...pomoc udzielana przez 12 godzin na dobę, a następnie przez 6 godzin dziennie. Świadkowie ci, członkowie najbliższej rodziny powoda, w tym zakresie, no, składali nieco odmienne zeznania. Żona twierdziła, że po 12 godzin dziennie opiekowała się mężem przez 2 miesiące, następnie po 6 godzin, teściowa twierdziła, że do roku był prowadzany do łazienki i wymagał pomocy, była to co najmniej kilkugodzinna pomoc. Sąd dopuścił w tym zakresie dowód z opinii biegłych lekarzy, którzy stwierdzili, że na skutek zdarzenia –dolegliwości, [ ns 00:37:56.349] uszkodzenia ciała i ograniczeń w zakresie prawidłowego codziennego funkcjonowania –powód wymagał pomocy osób trzecich przez okres 90 dni, czyli 3 miesięcy w wymiarze od 1 do 4 godzin. Uwzględniając przede wszystkim zakres artykułu 444 paragraf 1 kodeksu cywilnego, który stanowi, że: w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego tytułu koszty, a więc również wydatki pozostające w związku z uszkodzeniem ciała lub rozstroju zdrowia, które są konieczne i celowe. I są to również... do tych kosztów przyjmuje się, że to są koszty pomocy i... udzielonej nawet przez członków najbliższej rodziny poszkodowanego. I w tym zakresie nie budzi wątpliwości, że powód wymagał tu pomocy przez okres 3 miesięcy w wymiarze do 4 godziny dziennie. Ponieważ wymiar tej pomocy może być subiektywny, był różny okres nasilenia się dolegliwości bólowych, zależy to także od indywidualnego takiego postrzegania swojego stanu zdrowia przez poszkodowanego, Sąd uznał, że uzasadnione jest roszczenie w zakresie naprawienia szkody i zwrotu kosztów opieki osób trzecich przez okres 90 miesięcy [ ? 00:39:41.619] po 4 godziny dziennie, licząc po 8 złotych za godzinę opieki, co, przekładając na kwotę, stanowi 2880 złotych i takie odszkodowanie należało powodowi zasądzić na podstawie artykułu 441 paragraf 1 kodeksu cywilnego. Mieści się ono zarówno w dyspozycji tego przepisu, jak i wynika z opinii biegłych. Nie ma podstaw, żeby przyjąć inną stawkę, niż wskazała to strona powodowa. Wprawdzie pozwany domagał się zasądzenia i ustalenia opieki po osie... 7 złotych za godzinę, a więc o złotówkę mniej, ale w żaden sposób –reprezentowany przez fachowego pełnomocnika –nie wykazał, że takie stawki w tym okresie obowiązywały na tutejszym rynku, natomiast 8 złotych za godzinę jest to stawka, która no z doświadczenia tu w innych sprawach wskazuje, że jest obowiązująca i takie kwoty są płacone zarówno przez opiekunów z opieki społecznej, jak i wynajmowanych w ramach umów prywatnych. Również nie ma podstaw, żeby w mniejszym wymiarze przyjmować te świadczenie niż 4 godziny dziennie. Nie ma też żadnych podstaw, żeby ustalić ten okres opieki na 6 godzin dziennie, na co jednoznacznie biegli wskazują, a twierdzenie strony powodowej, że ta pomoc była świadczona przez 6 godzin dziennie, nie znalazło potwierdzenia zarówno w obiektywnej ocenie zeznań świadków, jak i przede wszystkim w opinii biegłych, która w tym zakresie nie została zakwestionowana i nie mogła być w żaden sposób zastąpiona dowodem z opinii biegłego z zakresu pielęgniarstwa, ponieważ są to indywidualne cechy każdego człowieka. I skoro –tak, jak stwierdzono –biegli przyjęli tą opiekę od 1 godziny do 4 godzin, Sąd ustalił to odszkodowanie, przyjmując 4 godziny dziennie przez 90 dni, a więc nawet uwzględniając takie subiektywne odczucia poszkodowanego, który mógł się domagać udzielania mu pomocy przy tym codziennym funkcjonowaniu po wypadku, na skutek ograniczeń w funkcjonowaniu organizmu, przez okres 90 dni. Zasądzając tę kwotę odszkodowania, należało ją zasądzić z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi na podstawie artykułu 481 paragraf 1 i 2 kodeksu cywilnego od dnia 11 stycznia 2017 roku –to jest od dnia następnego po dacie doręczenia pozwanemu odpisu pozwu. Odpis pozwu został doręczony pozwanemu 10 stycznia 2016 roku i... siedemnastego roku, przepraszam, i od tej daty należało liczyć odsetki w tym zakresie za opóźnienie. W pozostałym zakresie, powyżej kwoty 2880 złotych, te żądanie zadośćuczynienia było bezzasadne, wygórowane i nie znalazło odzwierciedlenia i udowodnienia w zebranym materiale dowodowym –i dlatego w tym zakresie Sąd powództwo oddalił. Jeżeli chodzi o zgłoszone przez stronę powodową roszczenie –ustalenie odpowiedzialności na przyszłość –to zebrane w sprawie dowody, a przede wszystkim uzupełniająca opinia biegłego z zakresu ortopedii oraz opinia biegłego neurologa wskazała, że mogą w przyszłości powstać dalsze ujemne następstwa obrażeń ciała, jakich powód doznał, których w chwili obecnej nie można w całości przewidzieć, i mogą one skutkować potrzebą stabilizacji kręgosłupa lub też podjęcia innych interwencji lekarskich, czego nie można wykluczyć. Nie można również wykluczyć, że na skutek czy przeciążenia, czy wykonywania innych czynności, a przede wszystkim bóli... tych nerwobóli, może dojść do tego pogorszenia stanu zdrowia. Nie ma możliwości, żeby powód wrócił do pełnego stanu zdrowia sprzed wypadku –na ten temat jednoznacznie wypowiedział się biegły z zakresu ortopedii profesor R. L. (2) [ ? 00:44:49.187] –nie ma szans na powrót do zdrowia sprzed wypadku, następstwa złamań kręgosłupa mają charakter trwały, powrót będzie odczuwał mniej lub bardziej nasilone dolegliwości bólowe do końca życia i istniejąca dysfunkcja kręgosłupa, w tym ograniczenia ruchomości, będą trwałe i nie rokują poprawy. Również mogą występować jakieś współistniejące powikłania i w związku z tym uzasadnione było stanowisko strony powodowej, aby uznać ewent... odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za ewentualne dalsze ujemne następstwa, powyżej tych stwierdzonych w niniejszej sprawie. I również... Co prawda biegła z zakresu neurologii, doktor H. B. [ ? 00:45:43.787], stwierdziła, że rokowania co do funkcjonowania powoda w najbliższej przyszłości są dobre, jednakże nie można wykluczyć przyspieszonego rozwoju zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa po przebytym urazie oraz zastosowanym leczeniu. Wiąże się to z chirurgicznym usztywnieniem kręgosłupa na poziomie L1, czego następstwem jest zwiększona ruchomość sąsiednich odcinków kręgosłupa, co sprzyja ich przeciążeniu. I z opinii biegłej wynika, że powód może wymagać w przyszłości okresowego leczenia farmakologicznego i rehabilitacji w przypadku możliwego nasilenia dolegliwości kręgosłupowych po nadmiernym obciążeniu. Strona pozwana, która w ogóle nie ustosunkowała się do opinii biegłych, także w tym zakresie skutecznie nie zakwestionowała tej opinii, a te jednoznaczne stwierdzenia i sformułowania, zawarte przez biegłych... biegłą neurolog oraz biegłego ortopedę w uzupełniającej opinii, uzasadniają całkowicie uwzględnienie powództwa strony powodowej w zakresie ustalenia odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za ujemne skutki tego zdarzenia mogące powstać już po dacie wyrokowania w niniejszej sprawie. Jeżeli chodzi o koszty procesu, to na podstawie artykułu 98 kodeksu postępowania cywilnego Sąd rozstrzygnął o kosztach procesu stosownie do wyniku sprawy. Uwzględniając roszczenie, z którym wystąpił powód, łączna jego wysokość wynosiła kwotę 104820 złotych, z tego zostało uwzględnione powództwo do kwoty 82880 złotych, co stanowi wygraną powoda w 78 procentach, a przegraną w 22 procentach. I właśnie przy ustaleniu tych procentowych wyników rozstrzygnięcia sporu Sąd rozstrzygnął koszty procesu. Ponieważ wydatki, które zostały poniesione w sprawie, związane przede wszystkim z żądaniem dokumentacji lekarskiej oraz z dowodami z opinii biegłych, łącznie wynosiły 6678 złotych i składało się na to: koszt dokumentacji, którą Sąd żądał –to jest (...) [ ? 00:48:18.396] 68 groszy, koszty opinii podstawowej 4581 złotych 21 groszy oraz koszt opinii uzupełniających i opinii neurologa 1994 złote 28 groszy. Łącznie wydatki pokryte z sum budżetowych, jako że żadna strona nie wyłożyła tutaj zaliczki na ten kwot... koszt, wyniosły 6678 złotych i zostały w całości pokryte tymczasowo z sum budżetowych Skarbu Państwa. I w związku z tym przy rozliczeniu tych kosztów 78 tych... procent tych kosztów powinno obciążać pozwanego, co znalazło odzwierciedlenie w zasądzeniu od pozwanego Towarzystwa (...) na rzecz Skarbu Państwa zasądzonej kwoty w punkcie piątym wyroku, natomiast ponieważ powód przegrał sprawę w 22 procentach, w przeliczeniu to na wydatki poniesione na opiniowanie i dokumentację stanowi to kwotę 1469 złotych, i dlatego w punkcie piątym nakazało... należało nakazać pobrać na rzecz Skarbu Państwa –Sądu Okręgowego w Łomży na... od powoda D. H. kwotę 1469 złotych, a od (...) Towarzystwa (...) kwotę 5209 złotych. W zaistniałej sytuacji nie ma żadnych podstaw, aby powoda zwolnić od tych wydatków w części, w której przegrał on sprawę. Powód otrzymał świadczenie w kwocie 80000 złotych i nie ma podstaw, żeby odstąpić od obciążania powoda tymi wydatkami, natomiast strona pozwana, na podstawie artykułu... reguł wskazanych w artykule 98 kodeksu postępowania cywilnego, jako strona przegrywająca sprawę w 78 procentach obowiązana jest ponieść te wydatki, które za nią pokrył tymczasowo Skarb Państwa. Również na podstawie artykułu 98 kodeksu postępowania cywilnego należało pobrać od (...) Towarzystwa (...) w S. na rzecz Skarbu Państwa –Sądu Okręgowego w Łomży kwotę 1144 złote tytułem brakującej opłaty od uwzględnionej części powództwa, jako że opłata od pozwu, od uwzględnionej części powództwa, wynosiła 4144 złote, z tego powód uiścił kwotę 3000 złotych, i od pozostałej części był zwolniony, i należało brakującą część, czyli różnicę w wysokości 1144 złote, nakazać pobrać od pozwanego, jako brakującej opłaty od pozwu w części, w której został uwzględniony. W punkcie siódmym Sąd zasądził od pozwanego na rzecz D. H. koszty procesu również na postawie artykułu 98 kodeksu postępowania cywilnego oraz przy zastosowaniu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z uwzględnieniem przepisów, które obowiązywały w dacie wniesienia pozwu, to jest do dnia 26 października 2016 roku. Taksa adwokacka przy kwocie dochodzonej pozwem, czyli kwocie wynoszącej 104820 złotych to jest... wynosiła 7200 złotych plus 17 złotych opłata skarbowa. Ponieważ powód wygrał sprawę w 78 procentach, w tym zakresie należy się mu... należy mu się zwrot kosztów adwokackich w kwocie 4042 złote, natomiast stronie powodowej po zsumowaniu ta... 78 procent to jest 5630 złotych, wygrana strony pozwanej 22 procent, to jest 1588 złotych, różnica należna dla powoda to jest kwota 4042 złote tytułem wynagrodzenia za korzystanie z pomocy fachowego pełnomocnika oraz 3000 złotych opłaty od pozwu, którą powód uiścił, ponieważ od kwoty powyżej 3000 złotych był zwolniony w toku postępowania postanowieniem Sądu –jest to prawomocne postanowienie –i w związku z tym łącznie należało zasadzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 7042 złote tytułem kosztów procesu. I tę kwotę 4042 złote tytułem kosztów zastępstwa procesowego, jak już wyjaśniono, ustalono jako 78 procent wygranej od żądania pozwu przeliczanej na obowiązujące w tej dacie stawki wynagrodzenia fachowych pełnomocników. Ten wyrok jest nieprawomocny i strona niezadowolona może w ciągu 7 dni złożyć wniosek o doręczenie transkrypcji wygłoszonego uzasadnienia, a następnie, po otrzymaniu transkrypcji, w terminie 14 dni od jej otrzymania wnieść apelację do Sądu Apelacyjnego w Białymstoku za pośrednictwem tutejszego Sądu Okręgowego. I to wszystko [ ns 00:54:36.000]

[ koniec części 00:54:36.000]