WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2019r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Żelewska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 czerwca 2019r. w G.

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) w G.

przeciwko M. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. S. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) w G. kwotę 552,81 zł (pięćset pięćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt jeden groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 488,53 zł za okres od dnia 11 stycznia 2019r. do dnia zapłaty;

II.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego M. S. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) w G. kwotę 1.097 zł (jeden tysiąc dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: I C 333/19

Uzasadnienie postanowienia zawartego w pkt 3 wyroku z dnia 26 czerwca 2019r.

W dniu 7 lutego 2019r. powódka Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ul. (...) w G. wniosła pozew przeciwko M. S. domagając się od pozwanego zapłaty kwoty 3.591,82 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 2.019,23 zł od dnia 11 grudnia 2018r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 811,93 zł od dnia 11 stycznia 2019r. do dnia zapłaty z tytułu zaliczek na poczet zarządu nieruchomością wspólną za okres od stycznia 2018r. do stycznia 2019r.

Pismem z dnia 29 kwietnia 2019r. powód cofnął pozew o kwotę 3.103,29 zł z uwagi na wpłatę przez pozwanego w dniu 28 marca 2019r. Do pisma zostały załączone potwierdzenia przelewów bankowych z dnia 28 marca 2019r.

Podstawę prawną orzeczenia o kosztach procesu stanowił przepis art. 98 § 1 kpc, zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Stosownie do art. 98 § 3 kpc do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Jak stanowi natomiast art. 99 kpc stronom reprezentowanym przez radcę prawnego, rzecznika patentowego lub Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się koszty w wysokości należnej według przepisów o wynagrodzeniu adwokata.

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie za stronę przegrywającą w całości należało uznać pozwanego. Zważyć bowiem należy, iż pozwany spłacił częściowo zadłużenie po wniesieniu pozwu i po doręczeniu mu odpisu nakazu zapłaty. Jak wskazuje się w judykaturze w wypadku cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego, na jego żądanie, obciąża powoda bez względu na przyczynę cofnięcia. Jednakże dopuszczalne jest odstępstwo od tej zasady w sytuacji, gdy powód wykaże, że wystąpienie z powództwem było niezbędne dla celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, z uwzględnieniem okoliczności istniejących w dacie wytoczenia pozwu. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy cofnięcie pozwu jest konsekwencją zaspokojenia przez pozwanego wymagalnego w chwili wytoczenia powództwa roszczenia powoda. W rozumieniu przepisów o kosztach procesu (art. 98 kpc) pozwanego należy uznać wówczas za stronę przegrywającą sprawę (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 marca 2013r., IV CZ 8/13, LEX nr 1318484). W niniejszej sprawie cofnięcie pozwu co do kwoty 3.103,29 zł nastąpiło z uwagi na zaspokojenie roszczenia przez pozwanego po wniesieniu pozwu. Okoliczność ta została wykazana za pomocą dowodów w postaci potwierdzeń przelewów bankowych. Bez wątpienia w tym zakresie pozwany dał powód do wytoczenia niniejszego powództwa, albowiem przed wniesieniem pozwu były do niego kierowane wezwania do zapłaty m.in. pismem z dnia 5 grudnia 2018r., nadto należy zaznaczyć, że roszczenie o zapłatę zaliczek z tytułu kosztów zarządu nieruchomością wspólną staje się wymagalne w terminie ustawowym (art. 15 ustawy o własności lokali). Pozostała część żądanej kwoty w wysokości 552,81 zł nie została przez pozwanego uiszczona. W tym stanie rzeczy należało uznać, że wytoczenie powództwa było konieczne i celowe dla dochodzenia roszczeń.

Jednocześnie, pozwany nie powołał żadnych okoliczności, które uzasadniałyby odstąpienie od obciążania go kosztami procesu. Z treści sprzeciwu nie wynika, aby pozwany znajdował się w złej sytuacji finansowej, majątkowej czy osobistej. Przede wszystkim należało mieć na uwadze, że w okresie, którego dotyczy pozew, pozwany pozostawał właścicielem lokalu mieszkalnego, którym mógł swobodnie dysponować. Z dołączonego do sprzeciwu odpisu skróconego aktu zgonu wynika, że babcia pozwanego zmarła w dniu 24 czerwca 2017r. i od tego czasu pozwany miał możliwość swobodnego dysponowania lokalem, jego sprzedaży bądź czerpania pożytków z jego najmu. Niewątpliwie nieruchomość mogła stanowić także zabezpieczenie pożyczki czy kredytu. W świetle powyższego nie sposób jego sytuacji majątkowej uznać za szczególną w rozumieniu art. 102 kpc.

Na zasądzone koszty składają się: opłata sądowa od pozwu (180 zł), opłata za czynności zawodowego pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym w stawce minimalnej określonej w § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawych (900 zł) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).