UZASADNIENIE

Powód K. M. pozwem z 19 lipca 2019 r. (data stempla pocztowego k. 23), sprecyzowanym pismem z 13 sierpnia 2019 r., skierowanym przeciwko (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł odwołanie od rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem domagając się zasądzenia od strony pozwanej kwoty 24,000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądania, powód podniósł, że wskazane w wypowiedzeniu przyczyny są niekonkretne i nieprawdziwe i mają charakter ogólny, przez co nie sposób odnieść się do żadnego z rezultatów wykonywanych obowiązków, a przede wszystkim sprawiają wrażenie generowanych na potrzeby wypowiedzenia, tak aby mogły odnosić się do każdego pracownika, któremu wypowiada się umowę o pracę w dużym podmiocie gospodarczym. Z zawartych w wypowiedzeniu sformułowań nie wynika, które z konkretnie zarzucanych zaniedbań obowiązków wpłynęło na decyzję pracodawcy i jako takie nie pozwalają powodowi na odniesienie się do nich i obronę swojego stanowiska. Powód wskazał, że pod koniec stycznia 2019 r. pracodawca przyznał mu nagrodę za ponad przeciętne wykonywanie obowiązków. Zakładając racjonalność pracodawcy, nie przyznałby przecież nagrody pieniężnej pracownikowi, co do którego pracy ma poważne zastrzeżenia (k. 4-7, 29).

Odpowiadając na pozew, strona pozwana wniosła o jego oddalenie w całości oraz o zasądzenie od powoda zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego

Uzasadniając swoje stanowisko, strona pozwana zarzuciła, że pracodawca nie ma obowiązku podawania przyczyn wypowiedzenia w sposób precyzyjny, szczegółowy i drobiazgowy z powołaniem opisów wszystkich faktów i zdarzeń Wskazała, że w trakcie spotkania w dniu 28 czerwca 2019 r., na którym wręczono powodowi wypowiedzenie umowy o pracę zostały mu szczegółowo przedstawione przyczyny rozwiązania stosunku pracy. Przyznała, że pod koniec stycznia 2019 r. powód otrzymał nagrodę pieniężną za zaangażowanie w jeden z wspomaganych przez niego projektów. Jednakże za wkład w projekt zostali docenieni również inni członkowie zespołu projektowego, a nagroda przyznana powodowi nie była ani najwyższa, ani wyjątkowa. Strona pozwana wskazała, iż już w 2018 r. przełożeni powoda sygnalizowali mu obszary, kompetencje, nad którymi powinien popracować (35-40).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Powód K. M. został zatrudniony przez stronę pozwaną (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. od 14 maja 2018 r. początkowo na podstawie umowy o pracę na okres próbny, a następnie na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszego projektanta architekta.

Dowód:

Okoliczności bezsporne.

Pismem z 28 czerwca 2019 r., wręczonym powodowi tego samego dnia, strona pozwana rozwiązała z powodem umowę o pracę z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął 31 lipca 2019 r. Przyczyną rozwiązania stosunku pracy było rażące i wielokrotne zaniedbania w wypełnieniu przez powoda obowiązków wynikających z umowy o pracę polegające na:

- malej aktywności i samodzielności w rozwiązywaniu problemów, pomimo informowania o istnieniu problemu przez przełożonego,

- niezgodnym z założonym planem realizowaniem zadań skutkującym ryzykiem spowodowania strat u pracodawcy,

- realizacji delegowanych przez przełożonego zadań z dużym nieusprawiedliwionym opóźnieniem,

- przekazywaniem współpracownikom niepełnych informacji i materiałów potrzebnych do realizacji przez nich zadań,

- braku inicjatywy i podejmowania efektywnych działań mających na celu minimalizowanie kosztów pracodawcy,

- niskich umiejętności organizacji swojej pracy, co przekładało się bezpośrednio na efektywności pracy całego zespołu.

Dowód:

Okoliczności bezsporne.

Strona pozwana ma kilka biur projektowych na terenie całej Polski. Jedno z takich biur znajduje się we W.. Powód był jedynym projektantem architektury w biurze we W.. Jego bezpośrednim przełożonym była A. F.. W pracy codziennej pracownikom biura często zdarzały się problemy z komunikacją z powodem. Na zadawane pytania projektowe innych architektów często dopowiadał wymijająco. M. B. zwracał mu uwagę, że zespół ma problem z komunikacją z nim. Oczekiwał rzeczowej i fachowej komunikacji pomiędzy członkami zespołu, która nie powodowałaby nieporozumień odnośnie realizowanych projektów.

W ocenie rocznej za 2018 r. bezpośrednia przełożona powoda A. F. zwróciła mu uwagę na trudności w komunikacji.

Dowód:

- Zeznania świadka A. F. – e-protokół,

- Zeznania świadka M. B. – e-protokół,

- Kserokopia rozmowy rocznej – karta 41-43.

Jednym z klientów strony pozwanej jest (...) S.A. Latem 2019 r. P. R. (1) wraz z powodem pojechali do Z. na spotkanie z klientem celem przeprowadzenia wizji lokalnej i omówienia zakresu prac na konkretne zadanie. Powód miał wesprzeć merytorycznie P. R. (1). Przed spotkaniem był omawiany jego przebieg, plan. Pomimo, iż miał wystarczająco dużo czasu aby się do niego przygotować, w trakcie spotkania okazało się, że nie jest do niego odpowiednio przygotowany. Zadawał inwestorom niewłaściwe pytania, dlatego rozmowę z przejął P. R. (1).

Dowód:

- Zeznania świadka M. B. – e-protokół,

- Zeznania świadka P. R. (2) – e-protokół.

Jednym z projektów realizowanych przez stronę pozwaną był projekt zlecony przez C. Soda D.. Kierownik działu konstrukcyjnego C. M. miał problemy komunikacyjne z powodem. Nie mógł uzyskać od niego konkretnych danych potrzebnych do realizacji projektu. Pisząc maile do powoda nie otrzymywał wyczerpujących odpowiedzi. Dostawał od niego informacje zwrotne, które sam musiał interpretować. Wymiana korespondencji była stratą czasu. Powód często angażował do realizacji projektu inne branże, co powodowało chaos. Podobne problemy przy projekcie z komunikacją z powodem mieli również inni pracownicy. Inwestor miał zastrzeżenia do specyfikacji technicznej i kosztorysu sporządzonych przez powoda. Klient zwrócił uwagę, iż w projekcie przewijały się polskie normy, podczas gdy miał być on realizowany na terenie Niemiec. Klient miał też zastrzeżenia do kosztorysu, w którym znalazły się zapisy dotyczące rozbudowy placu budowy. Dane sporządzone przez powoda były niezrozumiałe, wykluczały się, miejscami były chaotyczne bądź bardzo zwięzłe. Niektóre dane ściśle określały dane parametry i nie dawały klientowi żadnej innej możliwości. Spotkanie zakończył się nerwowym wyjściem klienta z sali. Klient zwracał się kilkukrotnie z prośbą o usunięcie z projektu polskich norm.

Dowód:

- Zeznania świadka M. B. – e-protokół,

- Zeznania świadka J. M. – e-protokół,

- Zeznania świadka C. M. – e-protokół,

- Zeznania świadka P. R. (1) – e-protokół,

- Wydruk korespondencji e-mail – karta 15-20,

- Wydruk korespondencji e-mail – akta osobowe.

Pracownicy mieli problemy z komunikacją z powodem również przy innym projekcie, do którego powód przygotowywał specyfikację. Została ona sporządzona w innym standardzie niż obowiązujący u strony pozwanej i nie była zrozumiała dla oferenta. Powód stwierdził wówczas, że doświadczony oferent powinien wiedzieć, co ma robić.

Dowód:

- Zeznania świadka A. F. – e-protokół.

W dniu 28 maja 2019 r. odbyło się spotkanie powoda z M. B. oraz P. R. (1), które trwało około dwóch godzin. W jego trakcie M. B. wręczył powodowi wypowiedzenie podając mu powody decyzji pracodawcy. Do wypowiedzenia umowy o pracę, zgodni z treścią tego wypowiedzenia były załączone wydruki z wiadomości mail na potwierdzenie wskazanych przyczyn wypowiedzenia dotyczące konkretnych projektów i zarzutów wobec powoda w realizacji tych projektów. Powód przeczytał treść wypowiedzenia i nie zgodził się z zarzutami. Wskazał P. R. (1) i M. B., że nie zgadza się z zarzutami. Trwała dyskusja odnośnie wskazanych zarzutów. Powód miał możliwość zapoznania się z treścią załączników do wypowiedzenia umowy o prace tj. wydruków z mail. W trakcie wynikłej dyskusji była poruszona sprawa projektu C. Soda Deutschland oraz spotkanie z klientem (...). W trakcie spotkania poprzez wideokonferencję dołączyły jeszcze dwie osoby. Powód w trakcie spotkania wychodził z tego spotkania w celu skontaktowania się z prawnikiem. Powód ostatecznie wskazał, że nie zgadza się z postawionymi mu zarzutami i podpisał wypowiedzenie umowy o pracę.

Dowód:

- Zeznania świadka M. B. – e-protokół,

- Zeznania świadka P. R. (1) – e-protokół,

- wyjaśnienia powoda (częściowo) – e-protokół,

Na początku zatrudnienia, za udział w swoim pierwszym projekcie (...) na początku stycznia 2019 r. powód otrzymał nagrodę pieniężną. Przy jego realizacji strona pozwana nie miała zastrzeżeń do pracy powoda. Nagrodę otrzymał cały zespół za zaangażowanie w jego realizacji. Klient bardzo pozytywnie ocenił pracę całego zespołu.

Dowód:

- Zeznania świadka M. B. – e-protokół.

Średnie miesięczne wynagrodzenie powoda liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 8.133,33 zł brutto.

Dowód:

- Zaświadczenie – karta 97.

Sąd Rejonowy zważył co następuje.

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawę prawną roszczenia odszkodowawczego powoda stanowił art. 45 § 1 k.p. Rozstrzygając zasadność dochodzonego żądania, należało więc ustalić, czy strona pozwana rozwiązując z powodem umowę o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia uczyniła to w sposób prawidłowy, a więc spełniało ono wymogi formalne (np. konsultacji związkowych, formy pisemnej, podania przyczyny wypowiedzenia), a przypadku udzielenia odpowiedzi pozytywnej, merytorycznego przeanalizowania przyczyn rozwiązania stosunku pracy, tj. czy zbyły one rzeczywiste i prawdziwe.

Zgodnie z treścią art. 30 § 4 k.p., w oświadczeniu pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca rozwiązanie umowy o pracę. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 maja 2000 r. (I PKN 641/99, OSNP 2001/20/618, Pr.Pracy 2001/1/33) naruszenie art. 30 § 4 k.p. ma miejsce wówczas, gdy pracodawca nie wskazuje w ogóle przyczyny wypowiedzenia, bądź gdy wskazana przez niego przyczyna jest niedostatecznie konkretna, a przez to niezrozumiała dla pracownika. Warunku podania pracownikowi przyczyn uzasadniających wypowiedzenie umowy o pracę nie może zastąpić ocena pracodawcy, iż przyczyna ta była znana pracownikowi. Podanie pracownikowi przyczyny wypowiedzenia ma umożliwić mu, dokonanie racjonalnej oceny, czy ta przyczyna w rzeczywistości istnieje i czy w związku z tym zaskarżenie czynności prawnej pracodawcy może doprowadzić do uzyskania przez pracownika odpowiednich korzyści – odszkodowania lub przywrócenia do pracy (zob. wyrok SN z dnia 1 października 1997r., I PKN 315/97, OSNP 1998/14/427).

Powód zakwestionował formalną poprawności złożonego mu oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę podnosząc zarzut ogólnikowość wskazanych przyczyn. W ocenie Sądu zarzut ten jest jednak chybiony. Wskazanie przyczyny rozwiązania stosunku pracy, choć jest warunkiem formalny, nie oznacza jednak, iż pracodawca ma obowiązek drobiazgowego i szczegółowego opisywania konkretnych okoliczności czy zdarzeń, które stały się podstawą podjętej decyzji. Wymóg ten może zostać spełniony chociażby poprzez nawiązanie do określonych sytuacji bez szczegółowego ich opisywania. W orzecznictwie wskazuje się, iż to pracownikowi mają być znane przyczyny decyzji pracodawcy, a nie sądowi rozpatrującemu odwołanie. Dlatego podkreśla się, iż ogólnikowości przyczyny należy badać pod kątem tego, czy w chwili składania pracownikowi oświadczenia przez pracodawcę miał on wiedzę, do jakich faktów i zdarzeń nawiązują podane mu przyczyny. Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego, w trakcie wręczania powodowi w dniu 28 czerwca 2019 r. wypowiedzenia umowy o pracę M. B. przedstawił mu konkretne okoliczności związane z decyzją pracodawcy, które odnosiły się do realizacji projektów zleconych przez klientów: C. Soda D. oraz Wyborowa. Do wypowiedzenia umowy o pracę zostały dołączone wiadomości mail które wskazywały w stosunku do jakich projektów i jakie zarzuty są powodowi postawione. Samo spotkanie – zgonie z zeznaniami powoda – trwało około 2 godzin, w trakcie których uczestnicy spotkania dyskutowali, a powód nie zgadzał się z zarzutami. Nie sposób zatem uznać, aby w świetle przeprowadzonej z powodem rozmowy, która trwała dłuższy czas, nie były mu znane żadne konkretne przyczyny rozwiązania stosunku pracy. Nawet jeśli dać wiarę powodowi, że nie zapoznał on się w trakcie spotkania z wiadomościami mail, to miał taką możliwość zapoznania się.

Jak wynika z treści oświadczenia woli strony pozwanej z 28 czerwca 2019 r. przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę było rażące i wielokrotne zaniedbania w wypełnianiu przez powoda obowiązków wynikających z umowy o pracę polegające na określonych zachowaniach wymienionych w dalszej części wypowiedzenia.

Z ustaleń faktycznych wynika, iż stawiane powodowi zarzuty odnoszą się do realizacji projektów zleconych przez dwóch klientów: C. Soda D. oraz (...) S.A. Przeprowadzone postępowania dowodowe potwierdziło wskazywane przez stronę pozwaną okoliczności odnoszące się do niewłaściwego wykonywania przez powoda obowiązków pracowniczych. Z zeznań świadków jednoznacznie wynika, iż przy realizacji projektów dla w/w klientów, współpraca z powodem układała się źle. Współpracownicy mieli liczne zastrzeżenia do powoda odnośnie właściwej komunikacji przy realizacji zleconych zadań.

W przypadku zlecenia od firmy (...), latem 2019 r. P. R. (1) wraz z powodem udali się do Z. na spotkanie z klientem celem przeprowadzenia wizji lokalnej i omówienia zakresu prac na konkretne zadanie. Powód miał wesprzeć merytorycznie P. R. (1). Przed spotkaniem został omówiony jego przebieg oraz plan. Jednakże pomimo, iż miał wystarczająco dużo czasu aby się do niego przygotować, w trakcie spotkania okazało się, że nie jest do niego odpowiednio przygotowany. Zadawał inwestorom niewłaściwe pytania, dlatego rozmowę z inwestorem przejął P. R. (1). Powód w swoich zeznaniach jednoznacznie wskazał, że faktycznie było takie spotkanie, do którego miał się przygotować, lecz nie przygotował się w sposób wystarczający. Jako usprawiedliwienie tego wskazał, że zlecono mu cztery tematy, nie wskazując dokładnie którego tematu ma dotyczyć spotkanie. Fakt, że powód nie dopytał tego, w jaki sposób ma się przygotować do spotkania świadczy właśnie o nieprawidłowej komunikacji powoda z innymi pracownikami.

Również w przypadku projektu zleconego przez klienta C. Soda D., pracownicy strony pozwanej mieli liczne zastrzeżenia do współpracy z powodem. Kierownik działu konstrukcyjnego C. M. miał problemy komunikacyjne. Nie mógł uzyskać od powoda konkretnych danych potrzebnych do realizacji projektu. Pisząc maile do niego nie otrzymywał wyczerpujących odpowiedzi. Dostawał informacje zwrotne, które sam musiał interpretować. Wymiana korespondencji była stratą czasu. Powód często angażował do realizacji projektu inne branże, co powodowało chaos. Podobne problemy przy projekcie z komunikacją z powodem mieli również inni pracownicy. Inwestor miał zastrzeżenia do specyfikacji technicznej i kosztorysu sporządzonych przez powoda. Klient zwrócił uwagę, iż w projekcie przewijały się polskie normy, podczas gdy miał być on realizowany na terenie Niemiec. Zastrzeżenia do kosztorysu odnosiły się do zapisów dotyczących rozbudowy placu budowy. Dane sporządzone przez powoda były niezrozumiałe, wykluczały się, miejscami były chaotyczne bądź bardzo zwięzłe. Niektóre dane ściśle określały dane parametry i nie dawały klientowi żadnej innej możliwości. Spotkanie zakończyło się nerwowym wyjściem klienta z sali. Klient zwracał się kilkukrotnie z prośbą o usunięcie z projektu polskich norm.

Powód w swoich zeznaniach potwierdził, że faktycznie były kłopoty z realizacją zleceń, klienci byli niezadowoleni, lecz przyczyny tego stanu rzeczy widział w innych pracownikach lub organizacji pracy strony pozwanej. Powód potwierdził również częściowo, że rozmawiał z M. B., który zwrócił mu uwagę, że może otrzymywać „dziwne maile” a także że pracownicy skarżą się na brak komunikacji z powodem. Jednak powód przyczyny złej komunikacji upatrywał w innych osobach, natomiast nie w swoich zachowaniach.

Należy podkreślić również, iż w ocenie za 2018 r. bezpośrednia przełożona powoda A. F. wskazywała mu na trudności w komunikacji.

Jeżeli chodzi o przyznaną powodowi nagrodę na początku stycznia 2019 r. to należy wskazać, iż wynikała ona z realizacji wcześniejszego projektu realizowanego w 2018 r. Natomiast zarzuty stawiane w oświadczeniu pracodawcy dotyczyły projektów realizowanych z 2019 r. Kwestia ta nie miała więc żadnego znaczenia dla oceny zasadności wypowiedzenia umowy o pracę.

Powyższe okoliczności faktyczne sprawy potwierdzają zasygnalizowane okolicznościowości w zakresie niewłaściwego wykonywania przez powoda obowiązków pracowniczych odnośnie przekazywania współpracownikom niepełnych informacji i materiałów do potrzebnych do realizacji przez nich zadań, niskiej umiejętności organizacji pracy, braku inicjatywy w podejmowaniu efektywnych działań.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w pkt. I sentencji wyroku oddalił powództwo jako bezzasadne.

Należy wskazać, iż brak oczekiwanej przez pracodawcę dbałości, staranności i uwagi w wykonywaniu obowiązków, jak również zawinione uchybienia obowiązkom pracowniczym, zarówno wtedy, gdy wina pracownika jest umyślna, jak i wtedy, gdy uchybienie jest następstwem niedbalstwa lub lekkomyślności, stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę (por. uchwała SN z dnia 27 czerwca 1985 r., II PZP 10/85, OSNC 1985/11/164; wyrok SN z dnia 4 grudnia 1997 r., I PKN 419/97, OSNAPiUS 1998/20/598). Natomiast same przyczyny wypowiedzenia nie muszą charakteryzować się znaczną wagą ani powodować szkód po stronie pracodawcy. Nie jest też wymagane, udowodnienie zawinionego działania pracownika (por. wyrok SN z 3 sierpnia 2007 r., I PK 79/07, MPPr. 2007/12/651).

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu osobowe źródła dowodowe jak również zaoferowane przez strony dowody z dokumentów, które zostały sporządzone w przewidzianej formie, a ich wiarygodność nie została skutecznie zakwestionowana przez strony w toku postępowania.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków, gdyż spójne i logiczne harmonizowały z pozostałym wiarygodnym materiałem dowodnym w sprawie. Świadkowie zgodnie potwierdzają fakt trudności w komunikacji z powodem przy realizacji projektów dla firm (...) oraz Wyborowa. Przy ocenie zeznań świadków, Sąd wziął oczywiście pod uwagę fakt, że są oni pracownikami strony pozwanej. Jest to jednak typowa sytuacja w sprawach pracowniczych, gdzie świadkami są obecni, bądź byli pracownicy, jednej ze stron, co samo w sobie nie może jeszcze automatycznie podważać ich wiarygodności.

Wyjaśnienia powoda częściowo potwierdziły zeznania świadków. Jednak jego subiektywne przekonanie, że wszelkie nieprawidłowości w realizacji projektów nie były wynikiem jego zaniedbań czy braku komunikacji, lecz winą innych osób nie zasługiwały na uwzględnienie przez Sąd.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w pkt I wyroku.

Orzeczenie o kosztach w punkcie II sentencji wyroku, znajduje podstawę w treści art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym, strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Reguła ta dotyczy także spraw rozpatrywanych przez sądy pracy. Jeżeli zatem pracownik przegra sprawę pracowniczą, winien liczyć się z obowiązkiem zwrotu przeciwnikowi kosztów procesu obejmujących koszty sądowe (o ile były poniesione) oraz koszty zastępstwa procesowego strony reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika.

W myśl art. 98 § 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., kosztami poniesionymi w niniejszej sprawie przez stronę pozwaną, która wygrała proces były koszty wynagrodzenia pełnomocnika ją reprezentującego, które zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców pranych (Dz. U. poz. 1804 ze zm.), wynosiły 180 zł.

W punkcie III sentencji wyroku nieuiszczonymi kosztami sądowymi w postaci opłaty od pozwu, Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 100 ust. 1, art. 96 ust. 1 pkt 4, art. 35 pkt 1 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) obciążył Skarb Państwa, mając na uwadze, że zgodnie z dyspozycją art. 98 k.p.c. nie było podstaw do obciążenia tymi kosztami strony wygrywającej sprawę – w niniejszej sprawie strony pozwanej – natomiast powód, który przegrał proces, był zwolniony od kosztów sądowych z mocy ustawy.

WYROK

UZASADNIENIE