Sygn. akt II K 545/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Lidia Merska

Protokolant – sekr. Justyna Byller

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w (...)- -----------

w obecności oskarżyciela prywatnego – M. V.

po rozpoznaniu w dniach: 25 września 2020r, 20 listopada 2020r, 16 grudnia 2020r sprawy

D. S.

s. K. i T. z d. T.

ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

W dniu 20.09.2016 roku w W. przy przystanku autobusowym kopnął M. V. w tylną część ciała, a następnie uderzył ręką w twarz, co spowodowało u oskarżyciela prywatnego uraz łuku brwiowego prawego z przerwami ciągłości skóry

tj. o czyn z art. 157§2 kk oraz z art. 217§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

1.  Oskarżonego D. S. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia i za to na podstawie art. 157§2kk w zb. z art. 217§1kk w zw. z art. 11§2kk skazuje go, zaś na podstawie art. 157§2kk w zw. z art. 11§3kk i w zw. z art. 33§1 i 3 kk skazuje go na karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 20 (dwadzieścia) złotych.

2.  Na podstawie art. 46§1kk orzeka wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości na rzecz oskarżyciela prywatnego M. V. poprzez zapłatę na jego rzecz kwoty 998,00 (dziewięćset dziewięćdziesiąt osiem 00/100) złotych.

3.  Na podstawie art. 46§1kk orzeka wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci zadośćuczynienia na rzecz oskarżyciela prywatnego M. V. w kwocie 1000,00 (jeden tysiąc) złotych.

4.  Zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela prywatnego kwotę 3200,00 (trzy tysiące dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika ustanowionego w sprawie.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 545/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

1. D. S.

W dniu 20.09.2016 roku w W. przy przystanku autobusowym kopnął M. V. w tylną część ciała, a następnie uderzył ręką w twarz, co spowodowało u oskarżyciela prywatnego uraz łuku brwiowego prawego z przerwami ciągłości skóry

tj. popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 157§2 kk oraz z art. 217§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

- użycie siły fizycznej przez oskarżonego D. S. wobec oskarżyciela prywatnego

- spowodowanie u niego obrażeń ciała przez oskarżonego

- zeznania M. V.

- zeznania świadka S. C.

- zeznania świadka A. R.

- dokumentacja medyczna

k. 309v - 310

k. 310 – 310v

k. 334

k. 9,

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

- zeznania M. V.

- zeznania świadka S. C.

- zeznania świadka A. R.

- oskarżyciel prywatny konsekwentnie i szczegółowo przedstawił to, jak przebiegało jego spotkanie z oskarżonym dnia 20.09.2016r na przystanku autobusowym w W.,

- świadek podał jakich doznał obrażeń, jaką poniósł szkodę w związku z zachowaniem się oskarżonego;

- zeznania świadka są wiarygodne, szczere i przekonujące;

- zostały również potwierdzone w zeznaniach pozostałych świadków, z tym że S. C. widział fragment zachowania się oskarżonego, natomiast świadek A. R. o zdarzeniu dowiedziała się z rozmowy telefonicznej ze S. C.;

- nie sposób przyjąć by M. V. namówił S. C. aby ten zadzwonił do A. R. i poinformował ją o zdarzeniu, które nie miało miejsca;

- dodatkowo z zeznań świadka P. K. wynika z jakiego powodu oskarżony miał wówczas pretensje do oskarżyciela prywatnego – k. 334v – 335. Chodziło o budowę wiaty, a do sposobu wykonywania prac ziemnych zgłosił swoje zastrzeżenia M. V.. Dlatego tego dnia rozmawiał ze świadkiem oskarżony,

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

- są sprzeczne z wersją zdarzeń przedstawioną przez świadków,

- oskarżony jest skonfliktowany od lat z oskarżycielem prywatnym, co wynika choćby z ilości pism kierowanych do różnych instytucji przez oskarżyciela prywatnego k. 58 - 113

- przedstawia swoją linię obrony, która jest sprzeczna z pozostałym materiałem dowodowym.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

D. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 157§2kk odpowiada ten, kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż siedem dni.

Przedmiotem ochrony w wypadku tego przestępstwa jest zdrowie człowieka, rozumiane jako prawidłowość procesów fizjologicznych i związana z tym wydolność człowieka do spełniania jego funkcji społecznych. Czynność sprawcza polega na „powodowaniu” opisanych w art. 157§1 bądź 2 skutków, a pojęcie to obejmuje wszystkie zachowania pozostające w związku przyczynowym i normatywnym ze skutkiem. Skutek jest znamieniem czynu określającym jego kwalifikację w zależności od spowodowanych naruszeń czynności narządów ciała bądź rozstroju zdrowia (Kodeks karny, Część szczególna pod red. Andrzeja Zolla, komentarz do art. 117 – 277 Kodeksu karnego, Zakamycze 1999, s. 288 i n.). Spowodowanie jedynie nieznacznych skutków – śladów naruszenia nietykalności cielesnej – stanowi o popełnieniu czynu kwalifikowanego z art. 217§1kk, natomiast skutki spowodowane działaniem oskarżonego kwalifikują jego czyn jako przestępstwo z art. 157§2kk.

Artykuł 217 § 1 określa odpowiedzialność karną za przestępstwo naruszenia nietykalności cielesnej człowieka. W jego opisie ustawodawca eksponuje uderzenie, przez co należy rozumieć każde gwałtowne działanie skierowane na ciało człowieka (zadanie ciosu, kopnięcie, szarpanie za włosy itp.), a ponadto wskazuje na naruszenie nietykalności w inny sposób (np. oplucie, oblanie nieczystościami). Omawiane przestępstwo ma charakter materialny, przy czym przez skutek należy rozumieć naruszenie integralności cielesnej, które wiąże się z uczuciem przykrości, bólu, poniżenia (tak również M. Mozgawa, Komentarz, s. 425).

Na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego stwierdzić należy, że oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa kwalifikowanego z art. 157§2kk i art. 217§1kk. Oskarżony doskonale zdawał sobie sprawę z tego, co robi i w stosunku do kogo. Oskarżony działał umyślnie i w zamiarze bezpośrednim. Jego działanie było celowe, zamierzone i dokonane na trzeźwo, bez żadnych zahamowań.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. S.

1,2,3

1

2

3

- oskarżony nie był dotychczas karany;

- nie wyraził skruchy ani żalu na rozprawie

- nie przeprosił oskarżyciela prywatnego za to zdarzenie;

- działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim;

- kara grzywny w wymiarze 50 stawek przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki równa jest kwocie 20 złotych uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu i rodzaj winy

- oskarżony powinien wyciągnąć wnioski na przyszłość ze swojego zachowania.

- kara nie jest zbyt dolegliwa, ale nie można pozostać w oderwaniu od okoliczności i miejsca popełniania czynu.

- oskarżony nie może pozostawać w przekonaniu, iż wolno mu używać siły wobec innych ludzi, a na przyszłość powstrzyma się od popełnienia tego rodzaju czynów.

Zgodnie z wnioskiem oskarżyciela posiłkowego Sąd zasądził na jego rzecz odszkodowanie w kwocie 998,00zł – koszt zakupu nowych okularów k. 135,

Na podstawie art. 46§1kk Sąd orzekł środek kompensacyjny na rzecz oskarżyciela prywatnego – zadośćuczynienie w kwocie 1000,00zł;

Zadośćuczynienie stanowi formę rekompensaty pieniężnej z tytułu szkody niemajątkowej. Podstawą żądania jest doznana krzywda niemajątkowa w postaci ujemnych przeżyć związanych z cierpieniami psychicznymi i fizycznymi pokrzywdzonego. Określając wysokość zasądzonego zadośćuczynienia Sąd wziął pod uwagę to, że doznane uszkodzenia ciała nie były nadmierne.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4.

Sąd zgodnie z art. 628 kpk zasądził na rzecz oskarżyciela prywatnego zwrot kosztów zgodnie z przedstawionym spisem.

Podpis