Sygn. akt III K 162/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sylwia Rehlis

Protokolant sekr.sądowy Gabriela Mainusz

po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2020 r.

sprawy Ł. Z. (Z.) s. S. i U., ur. (...)
w miejscowości P.

oskarżonego o to, że

w dniu 11 sierpnia 2019 roku w Ś., w rejonie węzła autostradowego A1, na drodze publicznej, prowadzi pojazd mechaniczny tj. samochód osobowy marki B. o nr rej, CE 694 JJ, pomimo obowiązującej decyzji z dnia 25 lutego 2013 roku, o nr WK-D.5430.94.2013, wydanej przez Starostę (...) o cofnięciu mu uprawnień do kierowania pojazdami kat. B

tj. o czyn z art. 180a kk

1)  uznaje oskarżonego Ł. Z. (Z.) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 180a kk i za to na mocy art. 180a kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2)  na mocy art. 42 § 1a pkt 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat;

3)  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach
w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe obejmujące opłatę w wysokości 120,00 (stu dwudziestu) złotych oraz wydatki postępowania w wysokości 70,00 (siedemdziesięciu) złotych.

Sędzia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 162/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

Ł. Z.

W dniu 11 sierpnia 2019 roku w Ś., w rejonie węzła autostradowego A1, na drodze publicznej prowadził pojazd mechaniczny tj. samochód osobowy marki B. o nr rej. (...), pomimo obowiązującej decyzji z dnia 25 lutego 2013 roku o nr WK-D.5430.94.2013, wydanej przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kat. B

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Prowadzenie na drodze publicznej tj. w rejonie węzła autostradowego A1 w Ś., pojazdu mechanicznego tj. samochód osobowy marki B. o nr rej. (...), pomimo decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami, a to obowiązującej decyzji z dnia 25 lutego 2013 roku o nr WK-D.5430.94.2013, wydanej przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kat. B

Notatka wraz z protokołem badania stanu trzeźwości;

informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego;

odpis decyzji Starosty (...) z dnia 25.02.2013 roku

k. 1-2

k. 6-7

k. 13-14

Oskarżony był już karany, w tym 3-krotnie za przestępstwo z art. 180a kk.

karta karna

k. 56-57

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

----------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

------------------

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Notatka wraz z protokołem badania stanu trzeźwości;

Dokument sporządzony w prawidłowej, przewidzianej przepisami formie, przez osobę uprawnioną do jego wydania w zakresie przysługujących jej kompetencji. Brak podstaw do kwestionowania. Dokument niekwestionowany przez strony postępowania.

1.

informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego;

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania jego prawdziwości.

1.

odpis decyzji Starosty (...) z dnia 25.02.2013 roku

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania jego prawdziwości.

2.

Karta karna

Dane te są rzetelnym i prawdziwym, sporządzonym przez odpowiednie organy, źródłem wiedzy odnośnie danych karalności oskarżonego. Brak podstaw do kwestionowania.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

Wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego ze względu na ich treść, w których jedynie nie przyznaje się do popełnienia zarzuconego mu czynu, nie sposób poddać w zasadzie jakieś konkretnej weryfikacji przez Sąd. W świetle istniejącej natomiast decyzji o cofnięciu uprawnień nie przyznanie się do popełnienia czynu jest co najmniej nielogiczne. Oskarżony miał świadomość wydanej decyzji, a to wynika przede wszystkim z wielokrotnego prowadzenia pojazdów na przestrzeni lat bezpośrednio po wydaniu decyzji. Potwierdza to informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego oraz karta karna (aż 9-krotnie pomiędzy 2013 rokiem a 2014 rokiem prowadził samochód nie mając do tego uprawnień za co otrzymywał mandaty karne, a potem także pomimo kolejnych wyroków za przestępstwa z art. 180 a kk prowadził pojazd mechaniczny).

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

Ł. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu nie budzi żadnych wątpliwości, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu. W niniejszej sprawie bezsprzeczne jest to, że oskarżony w dniu 11 sierpnia 2019 roku w Ś., w rejonie węzła autostradowego A1, a więc na drodze publicznej, prowadził pojazd mechaniczny tj. samochód osobowy marki B. o nr rej. (...), pomimo obowiązującej decyzji z dnia 25 lutego 2013 roku o nr WK-D.5430.94.2013, wydanej przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kat. B.

Stopień społecznej szkodliwości czynu jest znaczny, o czym świadczy przede wszystkim rodzaj naruszonych przez oskarżonego dóbr chronionych prawem, jakimi są bezpieczeństwo w komunikacji oraz życie i zdrowie uczestników ruchu drogowego, a także rodzaj naruszonych przez oskarżonego reguł ostrożności, których celem jest zminimalizowanie zagrożenia związanego z ruchem pojazdów mechanicznych do stopnia społecznie akceptowalnego i stopień ich naruszenia. Prowadzenie pojazdu mechanicznego pomimo braku uprawnień w stopniu znacznym narusza zasady bezpieczeństwa, gdyż wydanie decyzji o cofnięciu uprawnień miało na celu wyeliminowanie kierującego z ruchu drogowego z powodu wcześniejszego nieodpowiedzialnego zachowania. Oskarżony prowadząc pojazd mechaniczny zlekceważył bezpieczeństwo innych osób. Sprawca działał przy tym umyślnie, mając świadomość, iż wydana została wobec niego decyzja o cofnięciu uprawnień.

Oskarżonemu można przypisać winę w chwili czynu, bowiem uzasadnionym było wymagać od niego zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie jakiekolwiek przesłanki uniemożliwiające jej przypisania. Oskarżonemu można zatem zarzucić, że mając możliwość wyboru sposobu postępowania nie dał posłuchu normie prawnej. W konsekwencji Sąd uznał, iż stopień winy oskarżonego jest równy stopniowi społecznej szkodliwości czynu.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. Z.

1

1

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się przede wszystkim ogólną dyrektywą wymiaru kary określoną w art. 53 k.k. mając na uwadze, że porządek i bezpieczeństwo na drogach w poważnym stopniu zależą od stosowania właściwej represji, która – przy uwzględnieniu rodzaju i wagi naruszonych zasad bezpieczeństwa ruchu i stopnia winy – powinna stanowić jeden z istotnych elementów zwalczania oraz zapobiegania tej kategorii przestępstw. W ocenie Sądu orzeczona kara 6 miesięcy pozbawienia wolności uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego, jest adekwatna również do stopnia jego zawinienia zwłaszcza wobec faktu, iż oskarżony prowadząc pojazd mechaniczny, działał w sposób umyślny. Ustalając wymiar kary Sąd kierował się przekonaniem, że w niniejszej sprawie brak było jakichkolwiek okoliczności uzasadniających skorzystanie z instytucji warunkowego zawieszenia orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności. Instytucja ta powinna być stosowana jedynie w stosunku do sprawców wobec których istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna, pozwalająca przypuszczać, iż oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego i nie popełni nowego przestępstwa. Tymczasem oskarżony dopuścił się czynu zabronionego będąc uprzednio aż trzykrotnie skazany za przestępstwo z art. 180a kk. Co więcej, z informacji o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego wynika, że w zasadzie od początku cofnięcia mu uprawnień prowadził wielokrotnie (bo aż 9-krotnie) samochód nie mając do tego uprawnień za co otrzymywał mandaty karne. Z danych o karalności można też wnioskować, iż żadne kary o charterze wolnościowym nie przyniosły spodziewanego rezultatu. Już zupełnie nieodpowiedzialnym pozostaje okoliczność, iż oskarżony jest zatrudniony w Pizzerii jako dostawca (tak podał w protokole wyjaśnień), co oznacza, że najpewniej niemalże każdego dnia prowadzi pojazd pomimo braku uprawnień. Przytoczone powyżej okoliczności świadczą, iż jedynie kara o charakterze izolacyjnym spełni swoje funkcje wychowawcze wobec sprawcy przestępstwa. Jednocześnie wymierzona przez Sąd bezwzględna kara pozbawienia wolności wzbudzi u osób należących do najbliższego otoczenia oskarżonego przekonanie, iż brak poszanowania dla prawa rodzi szereg niekorzystnych konsekwencji, a sprawca powracający do przestępstwa wymaga surowszego potraktowania.

2.

Sąd na mocy art. 42 § 1a kk orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat.

Celem tego środka jest czasowe wyeliminowanie z ruchu drogowego tych jego uczestników, którzy naruszając reguły ostrożności zagrażają bezpieczeństwu innych uczestników. Dopuszczając się tego czynu oskarżony wykazał się dużą lekkomyślnością i lekceważeniem obowiązującego prawa. W przekonaniu Sądu ustalony dwuletni okres obowiązywania zakazu odpowiada stopniowi naruszenia przez oskarżonego zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a jednocześnie jest niezbędny dla osiągnięcia celów tego środka, zwłaszcza, iż oskarżony na przestrzeni 7 lat wielokrotnie prowadził pojazd pomimo obowiązującej decyzji o cofnięciu uprawnień, o czym była mowa powyżej. Sąd nie znalazł innych przesłanek przemawiających za tym, aby okres stosowania tego środka karnego był krótszy. W ocenie Sądu oskarżony winien wyciągnąć wnioski z zaistniałej sytuacji, aby uniknąć podobnych zdarzeń w przyszłości.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Sąd, po przeanalizowaniu sytuacji materialnej i rodzinnej oskarżonego uznał, że zapłata wskazanych kosztów sądowych nie będzie stanowić dla niego uciążliwości przekraczającej jego możliwości finansowe. Ponadto należy mieć na uwadze, że wskazane powyżej koszty postępowania powstały na skutek nagannego zachowania się oskarżonego, które zainicjowało niniejsze postępowanie. Z powyższego wynika zatem, że to sam oskarżony, na skutek swojego niewłaściwego zachowania, przyczynił się do powstania ww. kosztów, które w tej sytuacji powinien ponieść.

6.  1Podpis

R., dnia 6 sierpnia 2020 roku